Το πειραμά νομίζω πέτυχε.Αλλαξα στον vox το ηχείο με creamback,κότσαρα και ένα mix απο λάμπες που μου ήρθαν στο κεφάλι και έγραψα πάνω στο πρώτο project που βρήκα μπροστά μου.Με έκανε 20 χρονια νεότερο βρε ο άτιμος.Σαν εγγλεζάκι ξεβράκωτο που κοιμάται σε πεζοδρόμιο μετά απο καλό μεθύσι ακούγεται.Τώρα αυτό δέν ξέρω αν είναι καλό,η κακό.
Την γιουροβιζιον ΤηΝ πΡολαΒαΙνώ η δε θένε τέθια?
14
Ακουγα που ακουγα μονο 60s Boleros & Perouvian cumbia απο τον Αμαζονιο, ηρθε και ο @Shelter με τους LA LOM και με αποτελείωσε 😅
Οι "Συμπληγάδες Μέρες" κινήθηκαν μουσικά σε εναλλακτικoύς new rock ήχους από το 1996 μέχρι και το 2004.Ηχογράφησαν αρκετά demos και έπαιξαν σημαντικά lives στην Ελλάδα και στην Αγγλία.Σημαντικότερες στιγμές της διαδρομής αυτής ήταν η εμφάνιση στο ιστορικό live venue "London Astoria" (support εμφάνιση στα "Ξύλινα Σπαθιά" στις 18/11/1998), στο "Charlie Brown's" στο Luton, και σε Αθηναϊκές Live σκηνές όπως "στον Αέρα", "Luna Loca", "Mικρό μουσικό θέατρο", "Camel club" κ.α. Το 1997 οι "Συμπληγάδες Μ
Eιν' η φωνή μας που χάθηκε πίσω απ'τον ήλιο και μέσα στον πόλεμο και λίγο-λίγο το άδειο μας γεμίζαμε με μια ξένη σπορά με μια γεύση σύντμησης στο στόμα βαθιά μια μολυβιά σαν αναγούλα με κάτω το βλέμμα, μια δίψα για τίποτα. Δεν ειν' αλήθεια πως φύσαγες μέσα μου Ειν' αλήθεια πως έξω η στάχτη σκέπαζε γυμνά αλλόκοτα τραγούδια Ειν' η ζωή που καίγεται αργά, μου είπες κι εγώ πίστεψα πως ο,τι μας παρέλειπε γίνοταν εμείς οι ίδιοι πιο
Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου
Πρόταση