Shelter

Θοδωρή δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου, αλλα νομίζω ότι σε αυτό το βίντεο, το ρυθμικό μέρος είναι πολύ πιο δεμένο και στοιβαρό απο τις παλαιότερες ηχογραφήσεις σας. O drummer έχει πολύ αναγνωρίσιμο στυλ στο παίξιμο.

Αφιερώστε μερικά λεπτά. Δεν θα πάνε χαμένα. ;) [flash=200,200] [flash=200,200]

Στην πρόβα, όταν περνάω το 3 με παρακαλάνε γονατιστοί να χαμηλώσω! ;D Και φυσικά είναι πεντακάθαρος. Αν θυμάμαι καλά ο ενισχυτής, ανάλογα με το μοντέλο σπάει πάνω απο τη μέση, γύρω στο 7, και απο εκεί και πάνω δεν δυναμώνει άλλο σε ένταση, απλά παραμορφώνει. Αλλα μεχρι να φτάσεις εκει έχουν σπάσει τα ακουστικά σου τύμπανα. ;D

Ρε συ! Να πίνεις συνότερα! ;D

DAMN!!!!!!!!!!!!! Πριν δω την τιμή αναφώνησα "το αγοράζω τωρα".

Αντίθετα με αυτό, θα έλεγα ότι ταιριάζει πολύ με το βίντεο και ίσως να μην ήταν τόσο ενδιαφέρουσα χωρίς αυτό. Γνώμη μου πάντα.

Η εμπειρία μου απο μαονένιες κιθάρες είναι απο μια παλια Ibanez που είχα (την έδωσα στον mariopol και της πέταξε τα μάτια έξω ;D) και μερικές les paul που έχουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που γράφεις παρακάτω. Πάντως στις pine casters θέλει ψάξιμο με τους μαγνητες για να φέρεις την κιθάρα εκει που θες ηχητικά. Και θέλουν προσοχή γιατι αν χτυπηθούν γουβώνουν με το παραμικρό. Δεν μας κάνεις μια παρουσίαση του οργάνου σε ένα άλλο θέμα? Προσωπικά με ενδιαφέρει η ιδέα σου.

Έχω μια τελε με σώμα pine που ζυγίζει λίγο παραπάνω απο 2 κιλά. Θα μπορουσε να ήταν ελαφρύτερη γιατι έχει πανω της fatback warmoth pro neck. Είναι ΠΟΛΥ βολικό που είναι τόσο ελαφριά, αλλα μετά απο κάποια χρόνια μαζί της, και κάμποσες δοκιμές με μαγνήτες, μπορώ να πώ ότι τη προτιμώ μόνο για overdriven ήχους. Όταν θέλω "γεμάτους καθαρούς ήχους" πάω στην άλλη τέλε μου (alder) με αντίστοιχο περίπου μπράτσο, όπου άν και κάπως βαριά, είναι καλύτερη η άτιμη! Επίσης κρίνω ότι η pine τα πάει καλύτερα με hot μαγνήτες. Κατι που δεν περίμενα. Αντίθετα θα ήθελα να δοκίμαζα χαμηλής εξόδου μαγνήτες σε ένα πιο βαρύ σώμα. Μια τέλε απο μαόνι ας πούμε (ολόκληρη) ;D.

Χωρις να έχω στο μυαλό μου μάλλον τα παραδείγματα που έχεις, υπενθυμίζω ότι οι τέχνες, αντίθετα με τις επιστήμες έχουν το προνόμιο της άποψης στην οποία ο παράγοντας του προσωπικου γούστου έχει credit. Φυσικά απο τη στιγμή που αποφασίζεις να εκθέσεις το έργο σου, θα δεχθείς και καλή και κακή κριτική. Αλλα ο χρόνος συνήθως φιλτράρει τις μπουρδες... Επίσης το καλλιτεχνικό έργο είναι ένα πείραμα που δεν πετυχαίνει πάντα. Δηλαδή αφορισμοί του στυλ "όποιος χρησιμοποιεί θορυβους κάνει υψηλή τέχνη" ή αντίστοιχα είναι για σφαλιάρες ή ντομάτες είναι άτοπες. Μια απόπειρα μπορεί απλά να μας δείξει ότι και ο θόρυβος μπορει να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλειο στη μουσική (ή την ζωγραφική και τη φωτογραφία) αλλα αυτό δεν σημαίνει ότι ο ίδιος άνθρωπος είναι και αυτός που χρησιμοποίησε το εργαλείο με άψογη αισθητική και οικονομία. Φυσικά δεν αναφέρομαι στον Nels Cline που είναι κατασταλαγμένος μουσικός. Δυστυχώς κάποια στιγμή είχε ανεβει ένα βίντεο στο youtube που επαιζε σε ένα αφιέρωμα στον miles davies. Μου το έστειλε ένας φίλος σε mail το πρωί, το είδα στα γρήγορα και το απόγευμα που έκατσα να το δω προσεκτικά είχε κατέβει. Επίσης, η εκάστωτε δημοσιογραφική γνώμη ή άποψη ενός ημιαγράμματου θεατή, ακροατή, κλπ ευτυχώς δεν είναι σοβαρό κριτήριο.

Να σου πω, γιατι δεν βάζεις πιο πολλά πλήκτρα στα κομμάτια σου? Αυτο έχει περισσότερα απο τα άλλα, αλλα σε παίρνει κιάλλο.

Σου έχω αποδώσει εύσημα στο παρελθόν. Εξακολουθούν να ισχύουν. Αυτό που μου αρέσει είναι ότι με τον καιρό η γραφή σου γίνεται καλύτερη. Με λιγότερες απότομες εξάρσεις και καλύτερη συνεκτική δομή. Εξαιρετικό το πιανιστικό μέρος στο τέλος. Ξέρω ότι υπάρχουν παράγοντες που καθυστερούν το νέο πόνημα και δεν παρακάμπτονται εύκολα, αλλα δεν κρύβω ότι βιάζομαι και εγώ. ;D

http://www.noiz.gr/index.php?topic=190075.0 ;D

Αυτό το είπες για πλάκα ή σοβαρά? Θέλω να πω πως αφού έχεις και δίπλωμα κλασσικής κιθάρας θα ξέρεις ότι εκτός απο τις μπούρδες του στυλ ΜΗΝ ΑΚΟΥΩ LALAKIES ΓΙΑ ΤΟΝ SRV ΜΗ ΣΚΟΤΩΣΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΟΠΗ... (τραβηγμένο αλλα ξέρεις τι εννοώ), εχουν λεχθεί και στην κλασσική μουσική κατι αλλες αθλιότητες για τερατα μουσικότητας και δεξοτεχνιας στην κλασσικη κιθαρα. Στο θέμα τώρα, η κοπέλα παίζει πολύ καλά και δεν την ήξερα (έχω μείνει στα παλιά), αλλα με ένα σύντομο ψάξιμο στο νετ δεν βρήκα κάποιο εκτενές βιογραφικό. Θα με ενδιέφερε να μαθω αν μεγάλωσε σε μουσικό περιβάλλον (οι γονεις της μουσικοί κλπ) καθώς κάτι τέτοιο παίζει μεγάλο ρόλο στην γρήγορη και σωστή εξέλιξη ενός παιδιού στις τέχνες. Για παράδειγμα ο John Williams (o κιθαρίστας) όπως και ο J.Bream είχαν πατέρες κιθαρίστες.

Αμα είχες βάλει και abalone face dots θα ήσουν μεγάλο αρχηγόπουλο. Όχι ότι τώρα δεν είσαι. ;D Και πολύ καλή τιμή.

Πριν απο λίγο διάβασα ότι είχε τροχαίο ατύχημα... :-[ R.I.P

http://www.nme.com/news/etta-james/61561# R.I.P [flash=200,200]

Μια μαύρη κρούστα που έχει δημιουργηθει στο εσωτερικό του μπόουλ απο την καύση.

Αρχικά δεν μπορείς ;D Μαθαίνεις σιγά σιγά με τον καιρό να βλέπεις κάποιες κατασκευαστικές ατέλειες όπως το σκάψιμο στη βάση του μπόουλ και το τρύπημα στο ίδιο σημείο (στενός αεραγωγός ή στραβός και ψηλότερα απο τη βάση του μπόουλ). Απο εκεί και ύστερα είναι καλό να προτιμάμε αυτές που δεν είναι λακαρισμένες εξωτερικά γιατί δεν βλέπουμε την ποιότητα του ξύλου ή ατέλειες στην επεξεργασία. Επισης κάποια ξύλα στην αρχή έχουν άσχημη μυρωδιά και γεύση στο κάπνισμα, αλλα όταν στρώσει και φτιάξει cake σταματάνε. Πάντως στην αρχή ολοι διαλέγουμε αυτή που μας αρέσει και σιγά σιγά βλέπουμε!

Προτιμάς να πέσει στο θέμα για τον Χάμετ και τον Γκάλαχερ? Έχετε δίκιο πάντως... ειμαστε λάθος. Πίπα είναι αυτο http://www.briar-pipes.com/shop/index.php?option=com_virtuemart&page=shop.browse&category_id=23&Itemid=72&lang=el

Εγώ πάντα το γεμίζω όλο απο την αρχή, απλά κάνω πολύ αραιό γέμισμα (δηλαδή λίγο καπνό), και δεν την ξανακαπνίζω την υπόλοιπη ημέρα. Αυτό μέχρι να αποκτήσει cake. Μια και αναφέρθηκε σε προηγούμενο ποστ. Ο καπνός σου καίει τη γλώσσα όταν καπνίζεις νευρικά.

Αυτό. Και ειδικά το bold... Βέβαια αν κάνεις ένα bowl την ημερα μπορείς και με μία! Έχει διαδικασία το πράγμα και δεν είναι για αυτούς που καπνίζουν απο συνήθεια.

Έτσι είναι ένας αυτοσχέδιος τρόπος για να κρατάς τον καπνό σε υγρασία ή να προσθέσεις υγρασία. Απλά θέλει συχνό ανακάτεμα για να έρθουν τα κατω στρώματα στην επιφανεια. Και να προσχέσεις να μην στεγνώνει το σφουγγάρι. Φυσικά εννοείται ότι κρατάμε το βάζο με τον καπνό σε σκιερό μέρος με μετριες προς χαμηλές θερμοκρασίες. Εναλλακτικά αγοράζουμε υγραντήρες.

Θες να γίνουμε φίλοι? ;D

ΚΑι δυστυχώς οι αρωματικοί καπνοί έχουν επικρατήσει σχεδον στην αγορά της χώρας.

Μια χαρά γίνεται και σε αυτές.