Καλημέρα κ απο μένα,
Το θέμα ενδιαφέρον κ συνάμμα σύνθετο.Θα προσπαθήσω ομως να εκφράσω τις σκέψεις μου,τουλάχιστον σε μερικές απο τις πάμπολες κατευθύσεις προς τις οποίες αναπτύσεται η συζήτηση.
Συμφωνώντας με τον trolley σημειώνω κ εγώ πως για να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στα ερωτήματα, πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε για το τι ορίζουμε ως τέχνη.Η έστω να συμφωνήσουμε επι του γενικότερου πλαισίου γύρο απο το τι είναι τέχνη.
Επειδή λοιπόν το να δώσω ορισμό για την τέχνη θα ήταν πολύ δύσκολο για εμένα θα σταθώ σε ένα χαρακτηριστικό της το οποίο θεωρώ οτι μπορεί να βοηθήσει την κουβέντα μας.
Η τέχνη λοιπόν πιστεύω πως χαρακτηρίζεται απο την αχρηστία της. Θέλω να πω πως στις σύγχρονες κοινωνίες όπου τα πάντα ειναι πρακτικά κ μετρημένα, όπου οι ρυθμοί είναι απίστευτα γρήγοροι, όπου η σχέση παραγωγής/χρόνου ολοένα κ μειώνεται, η τέχνη δεν έχει θέση απο πλευράς χρησιμότητας, ωστόσο πολλοί – είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο- αντιλαμβάνονται την σημαντικότητα της πράγμα που μας αναγκάζει να δέχτουμε πως πολλές φορές το τυπικά άχρηστο/ ασήμαντο μπορεί εν τέλει να είναι πολύ χρήσιμο/σημαντικό.
Στο παραπάνω συμπέρασμα στηρίζω κ την επόμενη διαπίστωση, οτι δηλαδή η καλλιτεχνική δημιουργία κ τα κίνητρά της σπάνια μπορούν να κλειστούν στα στενά όρια των λέξεων. Ωστόσο, όσο περίεργη κ αν είναι η καλλιτεχνική δημιουργία,θεωρώ πως τα ερεθίσματα που οδηγούν σε αυτή α) ποικίλουν β)μερικές φορές (αν οχι παντα) δεν έχουν λογική εξήγηση.
Τα προαναφερθέντα ερεθίσματα σε ένα μεγάλο μέρός τους θαπροέρχονται απο το περιβάλλον στο οποίο ζει ο καλλιτέχνης μιας κ σύδεση καλλιτέχνη/περιβάλλοντος είναι πρόδηλη.Η τέχνη αρχικά είχε σύνδεση με την πολιτεία τους θεούς την έννοια του «ιερού» κ την εξάρτηση αμφοτέρων απο μια εξωτερική δύναμη.Μετά την αποΐεροποίηση της δύναμης αυτης η εξάρτηση μεταφέρεται στην φύση κ την παραπάνω ‘αντικειμενίστικη’ αντίληψη έρχονται να ανατρέψουν οι μοντέρνες τέχνες. Κατα τον Marlaux η τέχνη γεννιέται απο την άρνηση της αντιγραφής θεαμάτων κ απο την επιθυμία να αποσπαστούν οι μορφές απο τον κόσμο που ο άνθρωπος υφίσταται σε εκείνον που κυβερνά εκείνος.Η μορφοποίηση δε που υφίστανται οι μορφές προκειμένου να ενταχθούν στον κόσμο του καλλιτέχνη αυτή η αναγωγή του κόσμου σε μια ανθρώπινη προοπτική αποτελεί τον ορισμό κάθε αληθινού ύφους.
Πλατειάζω σκοπίμως ώστε να τονίσω την άρρηκτη σύνδεση καλλιτέχνη-κόσμου.Ωστόσο σε αυτό το σημείο δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι η εικόνα που έχουμε για τον κόσμο δεν είνα παρα ένα πρόταγμα πανω στον πραγματικό μιας κ ο αντικειμενικός κόσμος γινεται ‘κοσμος’μεσω της αντιληπτικής διαδικασίας.
Ενα άλλο κυριο χαρακτηριστικό της τέχνης είναι η ικανότητα που έχει να εκφράζει την παραπάνω συνύπαρξη.
Ένα τρίτο χαρακτηριστικό της τέχνης είναι αυτό που πολύ έξυπνα διατυπώθηκε σε προηγούμενη σελίδα. Οτι δηλαδη οταν μιλάμε για την τέχνη, ο χρόνος αποκτα άλλη σημασία καθως ΄΄Είναι η φύση των έργων τέχνης να καταξιώνονται μόνο μέσα από τη διαδικασία παλαίωσης τους, και επιβάλλεται μία απόσταση από τα "τρέχοντα" για να είναι κάποιος αντικειμενικός.’’ Κάθε έργο τέχνης απο την στιγμή που δημιουργείτε εξακολουθεί να υπάρχει κ να ανοίγει ένα πεδίο έρευνας που οσο περνάει οκαιρος μπορει να αναλύεται εκτενέστερα αλλα ταυτόχρονα μπορεί να λειτουργει ως σημείο αναφοράς για νεότερους καλλιτέχνες είτε μεσω της αποιδοχής του αλλα είτε κ μεσο της απόρριψής του καθώς τέχνη μπορεί να υπάρξει κ ως προσπάθεια ορθότερης –κατα τον εκάστοτε καλλιτέχνη- απόδοσης .
Απο το παραπάνω βγαίνει λοιπον η άποψη που διατυπώθηκε κ με βρίσκει σύμφωνο,οτι δηλαδή για να έχεις γνώμη στην τέχνη καλό είναι να έχει γίνει μια μελέτη στα έργα των τελευταίων χρόνων.
Ίσως ακριβώς η έλλειψη αυτή της μελέτης παλαιότερων χρόνων σε συνδυασμό α)με την αφθονία της τέχνης ή της βαφτισμένης ως τέχνης που μας βομβαρδίζει σήμερα και β) με την μεγάλης αποδοχής άποψη ‘’τα πάντα είναι τέχνη’’
να οδηγεί στο συμπέρασμα πως η τέχνη σήμερα ειναι χαμηλου επιπέδου.
Η άποψή μου είναι πως σήμερα εξακολου8εί να υπάρχει τέχνη απλά χάνεται μέσα στον μεγάλο όγκο πληροφορίας.Δεν πρέπει ομως να παραβλέψουμε κατι ακόμα.Ειτε με την θέληση μας είτε χωρίς γινόμαστε δέκτες του οτιδήποτε προβάλλεται στις μέρες μας. Αυτό γίνονταν πλαιότερα κ αυτο γίνεται κ σήμερα.Δεν πρεπει ομως να λαμβάνουμε ως μέτρο το οτι προβάλετε. Πρεπει να ψάξουμε για να βρουμε.Ίσως παλαιότερα η ανεύρεση ενός έργου τέχνης να ήταν ευκολότερο πράγμα ομως στις μέρες μας είναι σίγουρο πως κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο.Συνδέοντας αυτό το σημείο με ένα προηγούμενο θα πω πως μάλλον σήμερα το προαναφερθέν έργο κρίνεται πιο δύσκολο απο ποτέ καθώς πέρα απο την απίστευτη ταχύτητα με την οποία διαδίδεται η πληροφορία (άχρηστη και χρήσιμη) πρέπει να συνυπολογίσουμε κ τον βαθμό της πνευματικής διαύγειας που χαρακτηρίζει την εποχή την οποία διανύουμε.Κοινώς όταν επι συναπτά έτη ο κόσμος έχει μάθει να αποδίδει τον ελάχιστο κόπο κ να απολαμβάνει το μέγιστο αποτέλεσμα μας δίνει ένα μέτρο της ποιότητας της τέχνης που θα παραχθεί.
Δυστυχώς λόγω δουλειάς πρέπει να κλείσω κάπου εδώ με τις ευχαριστίες για τον χρόνο σας αλλά κ τις απολογίες μου για το γρήγορο κλείσιμο