John Goumis

Όλοι οι κιθαρίστες που αναφέρθηκαν στο ποστ, είχαν επιτυχία στο maistream κοινό μέσω των τραγουδιών τους (ή της μπάντας στην οποία συμμετείχαν).

Εξαίρεση ο Steve Vai ο οποίος παίζει πιο ''πειραματική'' και progressive, κιθαριστική (κατά βάση) μουσική που απευθύνεται σε πολύ πιο συγκεκριμένο κοινό. 

Ο απλός κόσμος (που δεν είναι μουσικός) που του αρέσει να ακούει τα jump, sweet child o mine, californication κτλ ενώ καταλαβαίνει ότι υπάρχει ωραία κιθάρα στο κομμάτι, δεν μπορεί να ''αναλύσει'' το παίξιμο (όπως θα έκανε ένας που ασχολείται με την κιθάρα ή κάποιος μουσικός) και δεν τον ενδιαφέρει άλλωστε, καθώς το κοινό αυτό επικεντρώνεται στο ''τραγούδι'' κατα κύριο λόγο και όχι στα ''instrumental'' σημεία του κομματιού (πχ σόλο).

Αλλά το κοινό αυτό είναι που γιγαντώνει τις μπάντες και τους καλλιτέχνες αυτούς. 

Ο λόγος που δεν υπάρχουν δηλαδή οι νέοι Slash, Frusiante κτλ είναι επειδή δεν υπάρχουν οι νέοι G'n'R και RHCP. 

Δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο, σίγουρα θα υπάρχει κάποιος εκεί έξω που θα είναι dream amp για μένα αλλά όντας συνηθισμένος να βασίζω τον ήχο μου στο pedalboard

(είμαι της άποψης ότι πιο εύκολα θα βρεις πχ τον overdrive ήχο σου από ένα πετάλι παρα από έναν ενισχυτή - και εδώ που μένω δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο να δοκιμάσεις soldano, mesa boοgie κτλ - αν και δεν νομίζω να διαθέτω τέτοιο budget..)

δεν έχω ''λαχτάρα'' για κάποιον συγκεκριμένο καθώς με έναν καλό καθαρό λαμπάτο - βάση για πετάλια είμαι ικανοποιημένος....

Αυτή την στιγμή και έχοντας αρκετές κιθάρες, θα προτιμούσα να διαθέσω 2Κ σε μια ακριβή παρά να ''σπάσω'' το ποσό σε δυο ή περισσότερες, δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος (και χώρος) για παραπάνω όργανα και -υποτίθεται- ότι μετά από τόσα χρόνια ξέρω τι θέλω οπότε γιατί να μην πάρω ακριβώς αυτό που ξέρω ότι μου ταιριάζει.

Αν για κάποιον λόγο ''έχανα'' αύριο όλο μου τον μουσικό εξοπλισμό, εννοείται ότι θα προτιμούσα 2 όργανα των 1000 ευρώ αντί για μια των 2000. Μια standard strat και μια standard SG για παράδειγμα (μεταχειρισμένες, γιατί οι τιμές έχουν πάει στον θεό) και θα ήμουν άρχοντας. 

Δεν υπάρχει σωστό και λάθος πάντως, οι πιο πολλοί έχουμε περισσότερα πράγματα από όσα πραγματικά χρειαζόμαστε επειδή κατάπιαμε το marketing αμάσητο και καταλήξαμε με πολλά ακριβώς επειδή ακόμα και με μόλις 1000 ευρώ μπορείς να πάρεις δυο (και βάλε) καλές κιθάρες ή καλούς ενισχυτές κτλ κτλ.

Έχω μια custom SE 24 του 2018 (κορεάτικη, νομίζω πλεον η παραγωγή μεταφέρθηκε αποκλειστικά στην Ινδoνησία, αλλά όχι ότι έχει και σημασία) και ένας φίλος μου έχει την Harley Benton CST 24, αλλά δεν είχα την ευκαιρία να την τσεκάρω ενδελεχώς, δεν μου φάνηκε κάτι λάθος με την κιθάρα του αλλά εφόσον έχεις το μπάτζετ είναι κρίμα να πας για φασόν όργανο Harley Benton μιας και δεν ξέρεις τι θα σου ρθει (έχω και Harley Benton κιθάρα και χρειάστηκε μάστορα για να ρθει στα ίσια της) καθώς οι ''σχιστομάτες'' PRS περνάνε από πιο αυστηρό set up - quality control, νομίζω την δικιά μου έχει χαρτί ότι την σέταραν-τσέκαραν στις ευρωπαϊκες εγκαταστάσεις της prs όπου εισάγουν τα import όργανά τους και τα σετάρουν...

Οι εντυπώσεις μου από την PRS SE είναι οι ίδιες με αυτές των -επαγγελματιών- φίλων μου που είτε τους την δάνεισα είτε τζαμαραν με αυτήν: είναι πολύ ευκολόπαικτο και καλοστημένο οργανο, και με τίμιο split μαγνητών. Και το τρέμολο λειτουργεί μια χαρά παραδόξως παρά τα όχι και τόσο καλής ποιότητας κλειδιά της.

Στα αρνητικά οι μαγνήτες που παρά το ότι είναι ''διαυγείς'' είναι λίγο ''απρόσωποι'' για τα γούστα μου, και τα κλειδιά όπως προανέφερα (αν την μεταφέρεις κάπου με μαλακή θήκη θα ξεκουρδίσει, ενώ όλες οι άλλες μου κιθάρες δεν χάνουν καν κούρδισμα ακόμα και με ''΄άτσαλη'' μεταφορά).

Επίσης ένα άλλο που δεν μου έκανε καλή εντύπωση είναι όχι τα πόσα κομμάτια μαονιού αποτελούν το σώμα, αλλά το πόσο διαφορετικά είναι τα μαόνια που το αποτελούν... λες και είναι άλλο ξύλο... στις αμερικάνικες κιθάρες μπορεί το σώμα να αποτελείται από 2-3 κομμάτια μαόνι αλλά το ξύλα τα έχουν ταιριάξει πιο όμορφα, δεν βγάζει μάτι από χιλιόμετρα ότι είναι διαφορετικό είδους μαονιού.. βέβαια πιο πολύ για λόγους αισθητικής τα αναφέρω αυτά. Προφανώς κολλάνε ό,τι κομμάτια βρεθούν μπροστά τους για πιο γρήγορη παραγωγή για να κρατήσουν χαμηλό το κόστος. 

Fame δεν έχω δει από κοντά οποτε δεν έχω άποψη.

Νομίζω ότι εφόσον γουστάρεις PRS πρέπει να πας σε μια καλή SE και όχι σε φασόν μάρκες, ειδικά εφόσον σου το επιτρέπει το μπάτζετ σου.

Καμία αντίρρηση να μας πει ο κάθε κιθαρίστας που ασχολείται με το YouTube ή με τα σοσιαλ το γιατί δεν παίζει με το συγκεκριμένο μοντέλο ή γιατί δεν αγοράζει την συγκεκριμένη μάρκα, όλες οι αποχεις είναι χρήσιμες αλλά κάπου έλεος με τους φανταχτερους τίτλους και τα clickbait. 

Να ζητάνε τα views του κόσμου αλλά με αξιοπρέπεια. 

The REAL reason why I don't like YouTube guitarists...

Eχω παρατηρήσει ότι όλοι αυτοί οι ''influencers'' και ''γιουτουμπ καναλάρχες'' βάζουν πάντα την φράση ''The REAL reason'' (και πάντα με κεφαλαία το ''real'') λες και υπάρχουν άλλοι λόγοι που μας κρύβουν κάποιοι και ο καναλάρχης ήρθε να αποκαταστήσει την αλήθεια  

The REAL reason I stopped playing stratocasters

Τhe REAL reason why I stopped buy Gibsons

The REAL reason why I you should put antithos instead of maintanos in your pastitsio κτλ κτλ 

Είχα μια καούρα να μάθω τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ λόγο που ο Chris Buck σταμάτησε να χρησιμοποιεί στρατοκάστερ... ευτυχώς βγήκε να αποκαταστήσει την αλήθεια, μετά από τόσες ψευδείς φήμες γιατί σταμάτησε να χρησιμοποιεί την συγκεκριμένη κιθάρα, τώρα μάθαμε τον πραγματικά αίτια... 

12 λεπτά πριν, Phoenix2022 είπε

Έχω τον παραπάνω ενισχυτή που όλοι κράζουν και βρίζουν στα φόρουμ.

Τι πάει να πει αυτό? Αν σου κάνει ο ενισχυτής εσένα, μην σε πολυνοιάζει τι λένε οι ''κριτικές'' στα φόρουμ. Ένας budget μικρός ενισχυτής είναι, εννοείται ότι δεν θα είναι και ο καλύτερος ενισχυτής του κόσμου...

Προσωπικά προτιμώ να παίζω με τον ενιχυτή που αναφέρεις παρά με μπιμπλίκια σε υπολογιστή, αλλά έτσι είμαι εγώ. Δεν μου είναι χρήσιμο να ασχοληθώ με τέτοια πράγματα μιας και ούτε ηχογραφώ ούτε παίζω μονος μου.

Ειδικά αν μαθαίνεις τώρα να παίζεις θα σε συμβούλευα να μάθεις να παίζεις με ενισχυτή και όχι σε υπολογιστή (με υπολογιστή μπορείς να πειραματίζεσαι παράλληλα, με ήχους κτλ, αλλά μέχρι εκεί).

Οι ενισχυτές που αναφέρεις δεν ξέρω αν έχoυν overdrive κανάλι που θα σε καλύψει. Δεν ξερω αν βασίζεσαι σε πετάλι ή αποκλειστικά στο κανάλι του ενισχυτή για τον overdrive ήχο σου. Αν ισχύει το δεύτερο, ο Bugera δεν θα σε καλύψει.

Θα σου πρότεινα αν δεν έχεις καθόλου πετάλια να ψάξεις για Boss Katana ενισχυτές. Θα έχεις και overdrive και delay και άλλα εφέ ενσωματωμένα και θα είσαι μια χαρά για τα επόμενα χρόνια. 

2 ώρες πριν, bouzoukleri είπε

για τους μοντέρνους αυτό λέγεται relic               

Ακριβώς, ό,τι ''relic'' κιθάρες έχω στα χέρια μου γίνανε relic από το παίξιμο (και ποτέ με επιτηδευμένα χτυπήματα ή σκόπιμη κακομεταχείριση) και δεν μιλάμε για τίποτα vintage όργανα αλλά για 25ετίας... 

Το καλοκαίρι παίζω κάθε μέρα λόγω δουλειάς. Βέβαια δεν βγάζω ακριβά όργανα έξω στο λιοπύρι, χρησιμοποιώ κάποιο όργανο που δεν με πολυ-απασχολεί να το σκουπίσω μετά το λάιβ, να τρίψω με πανάκι τις χορδές (τις 1euro harley benton χορδές από του Θωμά) κτλ. 

Η αλήθεια είναι ότι, και αναλόγως της ''τοξικότητας'' (μη επιστημονικός όρος) του ιδρώτα του καθενός, καλό θα ήταν να μην παίζετε με την αγαπημένη σας κιθάρα μούσκεμα στον ιδρώτα και μετά να την αφήνετε έτσι γιατί πέρα από τις χορδές ίσως προκαλέσετε σκουριά στο hardware και θαμπώσετε-σαπίσετε το finish.  

Ενοχλητικά πράγματα για μένα είναι:

-Να έρθει κάποιος μεθυσμένος σε πολύ κοντινή επαφή με την μπάντα και να λέει ακαταλαβίστικα πράγματα  (ή ακόμα χειρότερα να ''αρπάξει'' ένα από τα μικρόφωνα και να αρχίζει τα... sing along)

-Να έρθει κάποιος (είτε μεθυσμένος είτε υπεύθυνος της επιχείρησης κτλ) να μου μιλήσει την ώρα που παίζω και όχι πριν ή μετά το τραγούδι.

-Να μου ζητήσει κάποιος θεατής σώνει και καλά να τζαμάρει με την μπάντα

-Να μην έχει καθόλου ή πολύ λίγο κόσμο αλλά να πρέπει να παίξω.

Πάντως για όσους ενδιαφέρονται για σειρά με 80's αναφορές για να αναβιώσουν nostalgic καταστάσεις, προτείνω ανεπιφύλακτα το Cobra Kai.

Αν και δεν τρέφω καμιά ιδιαίτερη αγάπη για τις karate kid ταινίες, αυτή η σειρά είναι πολύ καλοφτιαγμένη και εν τέλει πολύ καλύτερη από αυτό που θα περίμενε κάποιος να είναι.

Δεν είναι γυρισμένη με 80's στυλ και ατάκες, αλλά ο πρωταγωνιστής (ο Τζόνυ από το πρώτο karate kid) είναι ένας χαρακτήρας που έχει μείνει στα 80's και έχει πλάκα να βλέπεις αυτό το ''χάσμα γενεών'' με τόσο διασκεδαστικό τρόπο.

Χωρίς να είναι η καλύτερη σειρά όλων των εποχών (προς θεού) είναι ανάλαφρη και διασκεδαστική και σου πετάει ψήγματα ''80's nostalgia'' με πολύ έξυπνο τρόπο και όχι επιτηδευμένα όπως στο Stranger Things.

Εγώ πάντως το έντεχνο-ελληνικό ροκ το είχα πάντα συνυφασμένο με Fender όργανα, και δη την Stratocaster....

Eιδικά εφόσον είσαι ακουστικός κιθαρίστας και χρησιμοποιείς ανοικτά ακκόρντα, η Strat είναι πιο κατάλληλο μοντέλο για τέτοιες περιπτώσεις κατά την ταπεινή μου γνώμη. Ανοικτά ακκόρντα με μέτριας δύναμης  strumming δεν είναι και ό,τι καλύτερο για τύπου les paul κιθάρα, που είναι ήδη αρκετά ''μπασαδούρικα'' σαν όργανα, και οι ανοικτές χορδές στις ανοικτές συγχορδίες θα ενισχύουν ακόμα περισσότερο αυτήν την μπασαδούρα. Από την άλλη μια τύπου strat κιθάρα είναι πολύ πιο καθαρή για ακκόρντα, ειδικά αν ο ενισχυτής σου δεν σηκώνει πολλά-πολλά σε ό,τι αφορά το headroom.

Βέβαια αυτά δεν σου τα λέω για να σε αποθαρρύνω, αν γουστάρεις εμφανισιακά όργανου τύπου Les Paul ή semi hollow και αν δεν σου αρέσουν οπτικά οι stratocaster τύπου κιθάρες, go for it. 

Αναμενόμενη κίνηση από την PRS και μπραβο της που το συγκεκριμένο μοντέλο έχει ζήτηση.

Προσωπικά είμαι κατά (δηλ. δεν θα αγόραζα ποτέ) του οποιουδήποτε signature μοντέλου, πρώτον γιατί τα θεωρώ υπερτιμολογημένα (όλο και κάποιο ''καπέλο'' στην τιμή θα υπάρχει λόγω του ''ονόματος'', ΟΚ να πληρώνω την φίρμα-brand name αλλά να πληρώνω και την τζίφρα του καλλιτέχνη τώρα?), και δεύτερον γιατί τα signature -αν και όντως βασίζονται στα specs του καλλιτέχνη- πο πολύ σε επιχειρηματικές συμφωνίες βασίζονται παρά στο όργανο που έκανε τον καλλιτέχνη διάσημο (πχ ο Mayer με Strat έγινε γνωστός και όχι με PRS, και αντίστοιχο επιχείρημα μπορώ να σας βρω για οποιοδήποτε signature όργανο κυκλοφορεί στην αγορά -και δεν μιλάω μόνο για κιθάρα αλλά γενικά).

Αλλά και στην απ'έξω να αφήσουμε το γεγονός signature, προσωπικά τα specs με το radius και το χαμηλό output των μαγνητών δεν είναι το στυλ μου. Αν και σίγουρα θα είναι καλό όργανο αν κρίνω από την SE μου, είναι όργανο που απευθύνεται σε άλλο κιθαριστικό κοινό (και κυρίως στην νεότερη κιθαριστική γενιά). Άποψή μου τα παραπάνω και καλόπαιχτη σε όποιον προβεί σε αγορά να την χαρεί.

Γενικά είμαι κατά (ιδιαίτερα για ακριβό όργανο) αλλά όπως την βρίσκει ο καθένας...

Παρ'όλα αυτά, σε μια partcaster που την χρησιμοποιώ πολύ συχνά πλέον και δεν με νοιάζει καθόλου αν πάθει κάτι, της κόλλησα για πλάκα ένα αυτοκόλλητο ''cobra kai'' (δημοφιλής σειρά στο Neflix, sequel του karate kid για όσους τυχόν ζούσαν σε σπηλιά τα τελευταία 2 χρόνια και δεν την έχουν ακουστά).

Ο φίλος μου (αυτός με έπεισε να δω την συγκεκριμένη σειρά) που παίζουμε μαζί στην μπάντα με ρώτησε αν έχω κι άλλο τέτοιο αυτοκόλλητο, και δυστυχώς δεν είχα αλλά του έδωσα ένα άλλο που έχει να κάνει με την συγκεκριμενη τηλεοπτική σειρά.

Το κόλλησε και αυτός σε ένα από τα μπάσα του (στο φθηνότερο που έχει, που δεν τον ένοιαζε καν).

Πάντως αυτοκόλλητο σε μεγαλύτερης ''αξίας'' όργανα δεν νομίζω να έβαζε ποτέ ούτε αυτός ούτε εγώ. 

Κάθε τέτοιο μαραφέτι δεν βγαίνει για να αντικαταστήσει εφ'όρου ζωής τους λαμπάτους ενισχυτές, αλλά είναι ένα ''εργαλείο'' που κάποιους τους βολεύει-εξυπηρετεί και κάποιους άλλους όχι.

Εγώ π.χ. δεν είμαι ένας από αυτούς, μιας και όπως σωστά ανέφερες πριν, τι να το κάνεις αν έχεις έναν ''ενισχυτή'' κουμπωμένο στο pedalboard σου αν χρειάζεσαι ούτως ή άλλως να το συνδέσεις σε μόνιτορ οπότε πρέπει να κουβαλάς και μόνιτορ το οποίο πιάνει όγκο κατά την μεταφορά και έχει και κάποιο βάρος? Βέβαια άλλους, ανάλογα με το στήσιμο που έχουν -μιας και κάθε περίπτωση μουσικού είναι εντελώς διαφορετική- αυτό μπορεί να βολεύει, και αυτός είναι ο λόγος ύπαρξής τους, δεν πλασάρονται ως ''αντικαταστάτες'' των λαμπάτων.

Εγώ πάντως που είμαι ''ο επιμένων αναλογικά'' ΔΕΝ μπορώ πλέον να κουβαλάω ενισχυτές και την έχω καταβρεί με τους mini-amps και συγκεκριμένα με τον Vox MV Clean, που είναι τόσο μικρός που χωράει στην πεταλιέρα:

https://www.thomann.de/gr/vox_mv_50_cl_clean.htm?glp=1&gclid=CjwKCAjw46CVBhB1EiwAgy6M4j5oeMcfqxtuyq8t6iFf9cTvdrJ_m2-Z4XD8nQhzw37XmWhSlqLvYxoCsMwQAvD_BwE

Βρήκα και μια 10άρα καμπίνα Vox (αυτή που συνοδεύει τον littl' night train, που και αυτός φαίνεται ωραίος μικρός ενισχυτής) και όχι την matching 8'' καμπίνα του, γιατί πιστεύω ότι δεν θα με κάλυπτε τόσο μικρό μεγάφωνο, και είμαι μια χαρά και από όγκο όταν τα βάζω στο αυτοκίνητο και όταν τα κουβαλάω. 

Στην ερώτηση αν ''είναι το ίδιο καλός με τον λαμπάτο μου'' η απάντηση είναι ''ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ'' γιατί με αυτό το μηχανηματάκι πάω για δουλειά και όχι για να κάνω την κ@βλα μου. Είναι αξιοπρεπέστατο πάντως.

Γενικά τέτοιες λύσεις είναι καλό να υπάρχουν, εγώ προσωπικά την βρίσκω με οτιδήποτε ''mini'',αν και ακόμα κινούμαι σε αναλογικά μονοπάτια καθώς οι ψηφιακές λύσεις αν και εντυπωσιακές, ακόμα δεν μπορώ να τις λάβω υπόψιν (μάλλον για ''ψυχολογικούς'' λόγους παρά για πρακτικούς...)

To solo ξεκινάει στο 1:50, βέβαια δεν ξέρω αν πληροί τις προϋποθέσεις του thread γιατί έχει κάποιου είδους reverse εφέ.

Πάντως @dimsonic μιας και ανέφερες τον Manzarek, θεωρώ ασυνήθιστα αλλά καλά πολλά από τα solos του Robbie Krieger. Αν θεωρήσουμε τους Doors ως classic rock μπάντα, ο Krieger είχε ένα ιδιαίτερο στυλ όταν έπαιζε σόλο ή φράσεις, που δεν ήταν ούτε ακριβώς πεντατονικό ούτε τζαζ ούτε φλαμένγκο, αλλά μια περίεργη μίξη όλων των παραπάνω, που του έδινε ένα πολύ ιδιαίτερο στυλ που ακούγοταν και ενδιαφέρον καθώς ''ξέφευγε'' από τις ''προβλεπόμενες'' νότες.

8 ώρες πριν, geos3 είπε

Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους.

Μιας και μιλάμε για μεταπωλητική αξία, σε αντίστοιχη συζήτηση που είχα με τον καθηγητή μου, μου είπε ότι εάν δεν έχουν την κλασσική γραμμή γύρω γύρω χάνουν στην πώληση. Ισχύει κάτι τέτοιο ή απλά είναι πιο εύκολο να πουληθεί μια κιθάρα που έχει αυτήν την κλασσική γραμμή?

Όλες οι κιθάρες πωλούνται εύκολα αρκεί να τις βάλεις στην σωστή τιμή.

Οι Gibson Les Paul με την γραμμή (με binding) δηλαδή σειρά classic ή standard (ή traditional που τις σταματησαν) θα χάσει μεταπωλητική αξία πχ 15% ενώ μια studio χωρίς binding γύρω στο 25%.

Βέβαια οι ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ τιμές όλων των Gibson έχουν ανέβει αισθητά και πολλοί ''πονηροί'' πουλάνε μεταχειρισμένα όργανα 10ετίας με βάση τις ΝΕΕΣ τιμές του πόσο κάνει μια καινούργια.

Πχ βλέπω συνέχεια στις αγγελίες Gibson Les Paul Standard 10ετίας να πωλούνται με 1800 ευρώ (μιας και κανούργια κάνει πάνω από 2000 πλεόν) ΑΛΛΆ όταν την αγόρασαν πριν 10 χρόνια ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να έκανε πολυ παραπανω από 1800.

Στις Studio ευτυχώς δεν υπάρχει αυτό το φαινόμενο και οι τιμές στα μεταχειρισμένα είναι νορμάλ. 

Πάντως επειδή θες να αγοράσεις κιθάρα και όχι μετοχές, και επειδή σου αρέσει το στυλ της Les Paul, αυτή είναι η κιθάρα που πρέπει να παρεις μιας και αυτή σου έκανε κλικ. Άσε τα χιλιοστά και την μεταπωλητική αξία, δεν έχουν νόημα αν σου κάνει ''κλικ'' το όργανο. Η απάντηση σου δόθηκε από το πρώτο ποστ: με το μπάτζετ σου είτε πας οριακά σε μεταχειρισμένη αμερικάνικη les paul studio (που όμως είναι πιο ''φτωχή'' οπτικά -αν και εμένα μου αρέσει η απλότητα και αμεσότητα που μου βγάζει το συγκεκριμένο design) είτε σε καινούργια κινέζικη epiphone (που σε αυτό το μπάτζετ παίζουν αξιοπρεπέστατες επιλογές).

Καλές αγορές!

52 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Βλέπω κομμάτια, διαβάζω τα σχόλια και αναρωτιέμαι ...

Μα ούτε ένας?

Ούτε ένας δεν ξεκίνησε από αυτό?

Το κλασσικό ...

Το ζμοκονδεγουότα?

εγώ οταν ήμουν περίπου 11-12 χρονών ένας ξάδερφός μου μου έδωσε μια κασσέτα που είχε γραμμένα διάφορα τραγούδια που ακόμα τα θυμάμα ήταν κάποια ποπ τραγούδια της εποχής (scatman, cotton eye joe, you belong to me από jx) και για κάποιον λόγο που δεν ξέρω είχε το smoke on the water επίσης  καθώς και το zombie (αν και το τελευταίο δεν ήταν περίεργο, καθώς ήταν μεγάλο hit της εποχής).

Τα πρώτα μου CD ήταν από κάτι περιοδικά της εποχής όπως Δίφωνο κ.α., που είχαν και κάποια classic rock κομμάτια πέρα από ελληνόφωνα.

Εγώ έπαιζα ήδη κλασσική κιθάρα τότε ως πιτσιρίκι, οπότε το γύρισα ηλεκτρική, κυρίως μαθαίνοντας riffs των Metallica, θυμάμαι ότι είχα tab-song book του master of puppets, αλλά επειδή απότι κατάλαβα η ερώτηση είναι ποιο ήταν το ερέθισμα να ασχοληθούμε με την μουσική γενικά και όχι με την κιθάρα, σίγουρα το smoke on the water εκείνης της κασσέτας που ήταν το αγαπημενο μου.

1 ώρα πριν, LK είπε

ΔΕΝ έχασε κάτι.....απλά ηχογράφησε ένα αδιάφορο κομμάτι (κάλυψε και τη ματαιοδοξία του....ο γερόλυκος και καλά του ροκ.....u know what i mean).

 

Μιλάμε για πολύ εκ του ασφαλούς win - win επιλογη

εντάξει διαφωνούμε αλλά συμφωνούμε ότι διαφωνούμε :P

Δεν συμφωνώ ότι είναι θέμα ματαιοδοξίας... τι να κάτσει να κάνει δηλαδή, να περιμένει να περάσουν οι μέρες

μέχρι να πεθάνει? Και ο ίδιος ξέρει ότι πλέον ό,τι ήταν να κάνει καλλιτεχνικά το έκανε... αυτό φάνηκε και με την δημοπρασία που αναφέρθηκε προηγουμένως, που έβγαλε στο σφυρί τις κιθάρες του και έδωσε τα εκατομμύρια των εσόδων του σε φιλανθρωπία (για την κλιματική αλλαγή νομίζω), δεν μου βγάζει τον γεροντοροκά που αρνείται να δεχτεί ότι πέρασε η εποχή του αλλά έναν άνθρωπο με φινέτσα και αρχοντιά...

αν ήταν βλάχος ματαιόδοξος γεροντοροκάς πάκουρας θα τον βλέπαμε σε κανα rig rundown στο youtube να μας δείχνει τις κιθάρες του και να μας λέει ''yeah man, με αυτή την κιθάρα έγραψα το σόλο του pigs, είχε ωραίο ήχο man, you know?'' ...καμία σχέση...

πολύ ωραία κίνηση και μπράβο τους... αρχοντικός και κλασάτος ο David. Και ούτε fanboy είμαι ούτε βλέπω τυφλά τα δελτία ειδήσεων που σε λίγο θα πιστέψουμε ότι η Ουκρανία θα καταλάβει την Μόσχα όπως πάει. Απλά αποδίδω τα του Καίσαρως τω Καίσαρι. 

4 λεπτά πριν, LK είπε

Επίσης διαφωνώ γιατί αρνούμαι και εγώ στην  ηλικία μου να θεοποιώ και να βάζω  υπεράνω κριτικής.....(μουσικής) οποιονδήποτε.

Όταν λέω ότι δεν έχουν να αποδείξουν τίποτε και ότι έχουν περάσει στην ιστορία δεν το λεω επειδή είμαι groupie του Gilmour για να μην παρεξηγηθώ (ΟΚ ήμουν πριν από καμιά δεκαριά χρόνια αλλά έχω να ακούσω pink floyd χρόνια, δεν έχω ακούσει νότα από το endless river) αλλά επειδή με βάση τα νούμερα και τις πωλήσεις και καθαρά ψυχρά-υπολογιστικά, με νούμερα, είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους καλλιτέχνες όλων των εποχών. 

Αυτό το κομμάτι ως τι ακριβώς να το κρίνω? Είναι εντελώς συμβολικό και έχει πολύ συγκεκριμένο στόχο, τον οποίο νομίζω τον πετυχαίνει. Δεν νομίζω ότι έχει κάποιο ''νόημα'' η κριτική στο κομμάτι σαν σύνθεση, λόγω της φύσεώς του. Αυτό εννοώ. Αν βγάλουν το endless river pt2, που εκεί το κάνουν γιατί θέλουν να βγάλουν λεφτά, ευχαρίστως να τους κρίνω και να το θάψω αν δεν μ' αρέσει. Δεν έχω κανέναν στο απυρόβλητο. 

Κακά τα ψέμματα, όταν ζωντανοί θρύλοι που δεν έχουν τίποτα να αποδείξουν μιας και ήδη έχουν περάσει στην ιστορία, σηκώνονται από τον καναπέ τους και μπαίνουν σε μια δημιουργική διαδικασία με άμεσο στόχο την ανθρωπιστική βοήθεια σε μια τεράστια κρίση, εμείς δεν μπορούμε να κρίνουμε, απλά σιωπούμε. 

Το αν χρησιμοποίησαν το σωστό όνομα για αυτό το project, φυσικά και καλώς το χρησιμοποίησαν διότι πρώτον έχουν έννομο δικαίωμα να το κάνουν αυτό, αλλά το κυριότερο δεν το κάνουν για να μαζέψουν λεφτά και δόξα αλλά για να πετύχουν τον φιλανθρωπικό τους στόχο, επομένως το όνομα Pink Floyd έχει άλλη βαρύτητα από το ''Gilmour&Mason ft. τον δείνα και τον τάδε''

Πάντως έχει μαζέψει εκατομμύρια views σε λίγες μέρες, καλό αυτό

11 ώρες πριν, LK είπε

Και για αυτόν τον λόγο ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ είναι ωραίος τύπος.

Γιατί έχει 3 παιδιά και ΑΥΤΟΣ δεν τα σκέφτηκε.

Ξέρω γονείς , που από τότε που γέννησαν ΤΡΕΜΟΥΝ μην πάθουν τίποτα και μείνουν τα παιδιά τους ορφανά.

 

Και αυτός, με 3 παιδιά, συνέχιζε να σαχλαμαρίζει (στα 50 έχει σημασία)  με τα DRUGS..... που με 40 εκατομμύρια δολάρια net worth θα μπορούσε να έχει 10 γιατρούς την ημέρα πάνω από το κεφάλι του και να τον αποτοξινώσουν σε χρόνο dt.....για τα παιδιά του.

 

Σοβαρότης.....μηδέν,

Έχεις δίκιο αλλά οι γονείς που ανησυχούν μην αφησουν τα παιδιά τους ορφανά δεν έχουν 40εκ nerworth. Τα παιδιά του τα έχει αποκαταστήσει για γενιές. Είναι δικό του loss που δεν θα τα δει να σπουδάζουν, να παντρεύονται κτλ. 

Βέβαια γονιός δεν σημαίνει μόνο η "αποκατάσταση" αλλά καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Ο Taylor και ο κάθε Taylor απλά ένα επάγγελμα κάνει, να παίζει ντράμς και να ηχογραφεί ντράμς με την διαφορά ότι θα τον ακούσουν εκατομμύρια κόσμου, και πολλοί δεν μπορούν να το διαχειριστούν σωστά με την γνωστή κατάληξη. Αυτό έχει να κάνει είτε με την ψυχολογία του είτε με τα βιώματά του. Δεν ξεκινάν όλοι απο το ίδιο.

Πχ ο Ulrich ένα πλουσιόπαιδο από την Δανία ήταν που έπαιζε τύμπανα μέχρι που το έκανε επαγγελματικά και κατέληξε πάλι πλούσιος (εντάξει, ίσως λίγο περισσότερο) και διάσημος. Ο Hetfield ένα ορφανό ήταν που έμενε με τον αδερφό του και έγινε επαγγελματίας κιθαρίστας που κατέληξε πλούσιος και διάσημος αλλά έπινε πολύ για να το διαχειριστει, μέχρι που η γυναίκα του τον πήρε από το αυτί και τον έβαλε για αποτοξίνωση... Αλλιώς μπορεί να είχε και αυτός άσχημη κατάληξη.

Γενικά ο καθένας αντιδρά διαφορετικά σε ολο αυτό.

Οι FF ήταν από τις μπάντες που ενώ τις έβρισκα ΟΚ, δεν μπορούσα να κατανοήσω γιατί είχαν τόσο τρομακτική επιτυχία. Την επιτυχία των Nirvana και των Oasis την καταλάβαινα, και ας μην ήμουν κανας φανατικός...ίσως λόγω ηλικίας. 

Πάντως ναι και εμένα μου αρέσουν πολύ και ας μην είναι στο top των ακουσμάτων μου όπως ενδεχομένως να είναι για νεότερους. Είναι άλλωστε από τις "νεοτερες" ροκ μπάντες που γεμίζουν στάδια...(βέβαια πατησαν

 τα 50 και αυτοί πλέον αλλά ποιοι άλλοι μετά από αυτούς γεμίζουν στάδια?)

Κρίμα για τον άνθρωπο που έφυγε νέος είτε λόγω του ροκ εν ρολ τρόπου ζωής είτε λόγω κάποιου ατυχήματος είτε λόγω κάποιας κατάθλιψης που του προκάλεσε ο ροκ εν ρολ τρόπος ζωής που εμείς οι απλοί καθημερινοί βιοπαλαιστες δεν έχουμε την δυνατότητα να αισθανθούμε. Η ροκ και ποπ μουσική είναι γεμάτη από τέτοια συμβάντα δυστυχώς, και τώρα μπήκαν στην μακάβρια λίστα και οι FF.