John Goumis

6 λεπτά πριν, LK είπε

Τώρα και σαν νακαμιτσι ντραγκον να ακούγεται δεν πάω. 

Άλλαξαν τα μουσικά μου γούστα.

Ουτε εγώ θα πήγαινα (αν έμενα κοντά). Ποτέ δεν τρελαινόμουν για κιθαριστική μουσιική.

Βέβαια αν μου έλεγαν με το ζόρι να πάω σε έναν βιρτουζο, πχ Vai ή Satriani, θα διάλεγα τον πρώτο μόνο και μόνο γιατί κάνει και κάποιο ''σόου'' πέρα από το να πάιζει απλώς τα κομμάτια.

5 λεπτά πριν, LK είπε

Απλά το ανέφερα με αφορμή την νέα επίσκεψη.

ε, και εγώ με αφορμή την αφορμή που σου έδωσε η επικείμενη επίσκεψη του Vai , έγραψα ότι πλέον ο ήχος στα λάιβ έχει καλυτερέψει για τους λόγους που προανέφερα και ότι δύσκολα πλέον θα πετύχει κανείς λάιβ-φιάσκο σε τέτοιο όνομα.

Εκτός βέβαια αν πας πας Guns n Roses ή Motely Crue... που (χάρη στα social media) ακούμε τα χάλια του Axl και του Vince Neil και γελάμε.. σε τέτοια λάιβ όποιος θέλει πάει με δική του ευθύνη 

10 λεπτά πριν, Σαμη Παραγκα είπε

Μάλλον ανεκδοτολογείς περί συνθετικής καριέρας, όσο δε περί βιρτουοζιτέ, δεν έχω να πω τπτ απ τη στιγμή που πέρασαν εκατοντάδες κιθαρίστες άξιοι, που έγραψαν και έπειξαν έστω και ΕΝΑ χιτ

Χιτ γράφουν και αυτοί, για το κοινό στο οποίο απευθύνονται, μπορεί να μην είναι το ίδιο κοινό σε μέγεθος με το αντίστοιχο των U2 αλλά πίστεψέ με μια χαρά μεγάλο κοινό που τους συντηρεί εδώ και χρόνια έχουν. 

58 λεπτά πριν, Σαμη Παραγκα είπε

Σόρυ, αλλά οι τύποι που ονοματίζεις, δεν έχουν γράψει ούτε πενιά αξιομνημόνευτη

Φυσικά και έχουν γράψει, και συνθετικά (μιας και είναι και καλοί συνθέτες πέρα από βιρτουόζοι, το να είσαι απλά βιρτουόζος δεν λέει κάτι, γι αυτό και έκαναν καριέρα σε αντίθεση με τον Michael Angelo Batio πχ)

25 λεπτά πριν, LK είπε

Πώς δεν λέει.

Δεν μένουμε κοντά για να πάω να τον ακούω κάθε ΣΚ και να πω έπεσα σε κακή στιγμή.

Ήταν once in a lifetime event.

Τότε (ατυχώς γιατί πλέον ακόμα και ότι σηκώθηκα, ντύθηκα , οδήγησα μέχρι εκεί...και πλήρωσα το θεωρώ αδιανόητο) το περίμενα πως και πως...και η απογοήτευση (τότε) ήταν μεγάλη.

Δεν αμφισβητώ την άσχημη εμπειρία που είχες. Αλλά έφταιγε ο Vai 100% για το φιάσκο που περιγράφεις? 

Ή μήπως οι ηχολήπτες, οι διοργανωτές, ο ιδιοκτήτης του χώρου και οι υπεύθυνοι του εξοπλισμού?  Ένας αμερικανός κιθαρίστας που έρχεται σε μια μικρή πόλη της Ελλάδας να παίξει λάιβ δεν ξέρω κατά πόσο παιρνάνε όλα από το χέρι του...

Tο ότι δυστυχώς έπεσες σε κακή διοργάνωση (που είναι πολύ σύνηθες, όλοι μας έχουμε φάει πίκρα από άθλιους διοργανωτές στα 90's και 00's) δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όσοι ενδιαφέρονται να πάνε στο λάιβ θα περάσουν τα ίδια... έχουν αλλάξει οι εποχές και αυτό με τα social media δεν το έγραψα καθόλου για πλάκα

Το ότι είχε χάλια ήχο το 2005 σε ένα λάιβ δεν λέει κάτι, ούτε σημαίνει ότι έχει κακό ήχο έκτοτε μέχρι σήμερα,

Άλλες εποχές τότε, άλλες σήμερα, ειδικά με τα social media και τα κινητά τηλέφωνα είναι σχεδόν απαγορευτικό για έναν καλλιτέχνη του βεληνεκούς του Vai να έχει χάλια ήχο στα λάιβ του. Συν το γεγονός ότι και η τεχνολογία έχει εξελιχθεί από τότε, όπως και η τεχνογνωσία. 

Μην αγχώνεσαι, το περίεργο είναι να μην είχες, εμενα δυο στις τρεις το εχουν :P

2 ώρες πριν, Phoenix2022 είπε

Επίσης βλεπω στις αγγελίες κάτι σετάκια από μαμά μαγνήτες ΜΙΜ ή από γιαπωνέζικες στρατ. Έχει νόημα μια τέτοια αλλαγή;

μακριά από αυτές τις αγγελίες. Αναβαθμίζουν τους μαγνήτες στις κιθάρες τους και πουλάνε το περίσσευμα στα κορόιδα.

Καλύτερα να δώσεις κατι παραπάνω και να πας κατευθείαν σε επώνυμους μαγνήτες.

Στην αρχική σου ερωτηση με τους μαγνήτες, είναι θέμα εμπειρίας, και συνήθως αυτοί που θέλουν κάτι πολύ συγκεκριμένο έχουν κάποια εξειδικευμένη άποψη, ή απλά έχουν διάθεση να πειραματίζονται.

Αυτό που δεν απαιτεί εμπειρία στο να διαχωρίσεις τους μαγνήτες είναι αν είναι single coil, humbucker ή active. Και μάλιστα παίζει ρόλο και στο playability κατ'εμε. Εκεί ακόμα και ένας που δεν έχει εμπειρία με μαγνήτες θα καταλάβει διαφορά στο παίξιμο. 

6 ώρες πριν, Nestoras είπε

Εσείς βέβαια το πάτε του σκοτωμού. Να πω την αλήθεια το δικό σας μ' άρεσε περισσότερο.

συμφωνώ και εγώ, έβαλα να ακούσω το original αλλά το δικό σας μου αρέσει πιο πολύ. Πετύχατε διάνα που ανεβάσατε το τέμπο

19 ώρες πριν, Eliot1988 είπε

Blaze Bayley: Υπέστη καρδιακή προσβολή! 

Περαστικά του και γρήγορα να επιστρέψει στην ενεργό δράση.

Τον έχω δει 2 φορές live, μια στην Θεσσαλονίκη και μια στην Αθήνα (και τις δυο φορές που έτυχε να επισκεφθώ αυτές τις δυο πόλεις είχε λάιβ ο Blaze, δεν έκανα το ταξίδι για το λάιβ, απλά έτυχε).

Η κοπέλα μου, ενώ ακούει Maiden, δεν γνώριζε ότι για κάποιο διάστημα ο Bruce είχε φύγει και αντικαταστάθηκε από τον Blaze (νόμιζε ότι το futureal και το man on the edge τα τραγουδούσε ο.. Dickinson) αλλά το λάιβ της άρεσε πολύ, και μάλιστα στο πρώτο λάιβ που τον είδαμε (Θεσσαλονίκη) έπαιξε ελάχιστα Maiden και με κέρδισε και μένα με το original υλικό του, την σεμνότητά του και το γεγονός ότι, άσχετα με το αν σου αρέσει η φωνή του, το κάνει με αξιοπρέπεια.

Επίσης εντύπωση μου έκανε και ο παικταράς κιθαρίστας του, Chris Appleton, του οποίου ο αδερφός είναι ο έτερος κιθαρίστας στην μπάντα, επίσης καλός κιθαρίστας, ο οποίος ήταν και μπασίστας (?) για κάποιο μικρό διάστημα στους Iced Earth.

Μακάρι να πάνε όλα καλά και να συνεχίσουν κανονικά.

1 ώρα πριν, manosx είπε

Εμενα μου αρεσε εκει που λεει οτι τα ολογραμματα των ΑΒΒΑ ειναι η κολαση επι γης. Βεβαια ακομα μπορουν και παιζουν οι maiden, οποτε θα φανει αν θα τα τηρησει τα λογια του στην πορεια.

Για καλό το λέει, το τελευταίο τους χιτ λέγεται hell on earth 

29 λεπτά πριν, Ali Barout είπε

Σύμφωνοι. Η παραβίαση του ΚΟΚ αυξάνει τις πιθανότητες να γίνει δυστύχημα ΠΑΝΤΟΥ. Όμως υπάρχουν και τα λεγόμενα σημεία καρμανιόλα, οπού κάποια σχεδιαστική αστοχία αυξάνει τις πιθανότητες ατυχήματος, ακόμα και για σχετικά έμπειρους οδηγούς.

Kαμια αντίρρηση. Μιλάω για τους δρόμους του τόπου μου, Αλλά και μια βδομάδα πριν, που νοικιασα αμάξι στην Βόρεια Ελλάδα και γύρισα 4 πόλεις μέσω αστικών, επαρχιακών και εθνικών δρόμων, τηρώντας τον ΚΟΚ κατά γράμμα, δεν ένιωσα ποτέ ότι ''αυτή η στροφή είναι κάπως απότομη'' ή ''αυτή η διασταύρωση δεν έχει ορατότητα (μόνο όταν διπλοπάρκαρε κάποιος)'' κτλ κτλ,

Στην συντριπτική πλειονότητα των ατυχημάτων φταίει ο οδηγός.

Στο νησί που ζω γίνoνται  συχνά θανατηφόρα ατυχήματα.

Την δικαιολογία ότι φταίνε οι δρόμοι δεν την πολυμασάω.

Το οδικό δίκτυο παρά το προβλήματά του είναι διαμορφωμένο και χαραγμένο (με τα αντίστοιχα όρια ταχύτητας και τις αντίστοιχες σημάνσεις) βάσει μελετών και αν ακολουθήσεις τις σημάνσεις που υπάρχουν, το θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο να πάθεις ή να προκαλέσεις ατύχημα.

99 στις 100 μην πω 999.999 στο 1.000.000 τα ατυχήματα οφείλονται στον ανθρώπινο παράγοντα και όχι επειδή ''βρήκα σε μια λακούβα'' κτλ

Ακόμα και δρόμος να φταίει, μέσω μιας καθίζησης υλικού λόγω κακοτεχνίας - μη συντήρησης που προκαλεί μια ολισθηρότητα κτλ πάλι κάποια παραβίαση ΚΟΚ θα έχει προηγηθεί που προκάλεσε το ατύχημα (πχ υπερβολική ταχύτητα).

Δεν λέω ότι έχουμε τέλειους δρόμους έτσι? Απλά σχεδόν πάντα φταίει η παραβίαση του ΚΟΚ 

Καλώς ήρθες Ηλία.

Ο Steve Harris είναι ένας σπουδαίος μπασίστας, συνθέτης και 100% αφοσιωμένος στην δουλειά του χωρίς περιττά ροκσταριλίκια και χαζομάρες που πάνε συνήθως πακέτο με το να παίζεις σε μπάντα τέτοιου βεληνεκούς.

IMHO όμως είναι δεν είναι καλός παραγωγός. 

Αυτό που τους στοίχισε στα 90's δεν ήταν τόσο η φυγή του Bruce και η ''αδύναμη'' φωνή του Bayley, αλλά το ότι έχασαν τον τεράστιο παραγωγό Martin Birch (με μια αναζήτηση στην εντυπωσιακή δισκογραφία του θα καταλάβετε).

Σιγά που ο Martin δεν θα έβγαζε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ακόμα και από τον Bayley, ο άνθρωπος ήταν απλά  ''μάγος''. Δυστυχώς συνταξιοδοτήθηκε και ο Harris ανέλαβε την παραγωγή (με κάποιον Nigel Green) και εκεί φάνηκε η απειρία του σε αυτόν τον τομέα, καθώς το αποτέλεσμα ήταν απλά τραγικό, και σε παραγωγή και σε ήχο. Και με κερασάκι στην τούρτα την ιδιαίτερη φωνή του Bayley, είχαμε αποτελέσμα μια τραγωδία.

Μετά το reunion έχουν έκτοτε τον Kevin Shirley, του οποίου οι παραγωγές δεν μου αρέσουν καθόλου, και έχω βάσιμη υποψία ότι ο τύπος ενώ είναι μεν ο παραγωγός στην βιτρίνα, τον τελικό λόγο τον έχει ο Harris, ή τουλάχιστον εμπλέκεται με την πραγωγή περισσότερο από τα 80s.

Με λίγα λόγια μου αρέσουν μεν οι Maiden της μετά reunion εποχής, αλλά με χαλάει η παραγωγή, σε σημείο που με εκνευρίζει σε σημεία, πχ intro - outro σε κάθε κομμάτι, κιθάρες να παίζουν την μελωδία της φωνής, πλήκτρα κουρτίνα -που τα παίζει ο Harris- να'χαμε να λέγαμε, Dickinson που ζορίζεται -ενώ δεν χρειάζεται- αλλά το κάνει γιατί είναι ξεροκέφαλος (ο Μαρτιν θα τον έβαζε να κανει 100 take, όπως στο number of the beast), κομμάτια μεγάλα σε διάρκεια που ΔΕΝ είναι progressive (οπως νομίζουν) απλά είναι μεγάλα σε διάρκεια, κτλ κτλ.

Εν κατακλείδι σπουδαίος ο Harris (σε όλα τα άλλα εκτός της παραγωγής) και οι Maiden, αλλά θα έπρεπε μετά το reunion να πάρουν το παλικάρι (Roy Z, ο οποίος έκανε τα ίδια και με τον Halford και μετά τον πήραν οι Priest για το reunion album ''Angel of retribution'') που έκανε τις παραγωγές στα άλμπουμ του Dickinson με τον Smith (accident of birth, chemical wedding κτλ) που ήταν δισκάρες και να συνεχίσουν έτσι.

Υ.Γ. Ευτυχώς οι Priest κατάλαβαν τα παραπάνω και αντί να βγάλουν πάλι δίσκο με τον Glen Tipton στην παραγωγή, προσέλαβαν τους Tom Allon - Andy Sneap και έβγαλαν το ''Firepower'' που ΣΚΟΤΩΝΕΙ και είναι μακράν το καλύτερο metal album των κλασσικών metal συγκροτημάτων τα τελευταία 20 χρόνια

Λογικά τα ''official'' θα είναι όντως ''official'' γι αυτό έχουν και την συνδρομή άλλωστε, για να πηγαίνουν και κάποια χρήματα το group.

Προσωπικά και ενώ πάντα έβρισκα χρήσιμο το guitar pro πλεον βαριεμαι να μπαίνω στην διαδικασία να ψάχνω την tab αν είναι μούφα και να τρέχω το πρόγραμμα κτλ. Υπάρχουν πλέον πολλά κανάλια στο youtube που έχουν πολύ αναλυτικά tabs και σε πολλά από αυτά βλέπεις και τον παίκτη να τα παίζει παράλληλα. Δεν ξέρω ποια κομμάτια ψάχνεις και δεν μπορείς να τα βρεις αλλού. Και μπορείς να βάλεις την ταχύτητα στο 75%, στο 50% κτλ

Ψάξε κανάλια όπως From Music, DadRock ή απλά κάνε αναζήτηση το κομμάτι που σε ενδιαφέρει μην παραλείποντας να γράψεις την λέξη ''guitar tab''.

Το χρησιμοποιώ ακόμα, μαζί με άλλα digitech πετάλια στην δευτερεύουσα πεταλιέρα μου που έχω για προχειροδουλειές.

Στην άλλη πεταλιέρα έχω το TS808HWΒ που κάνει 400 ευρώ καινούργιο (δεν το πήρα τόσο) και μια φορά που πήγα να τα συγκρίνω δίπλα-δίπλα και χάρη στα 2 tone knobs που έχει το Bad Monkey τα έφερα πολύ κοντά αλλά από τότε δεν ξανασχολήθηκα, είμαι ικανοποιημένος και με τα δυο. Αν δεν είχα κανένα από τα δυο και ερχόταν ένας και μου έλεγε σου δίνω 100 ευρώ το bad monkey ή 200 ευρώ το ts808hwb θα έπαιρνα το bad monkey και θα έτρωγα την διαφορά σε σουβλάκια.

Πάντως στο θέμα μας, η τιμή τους έχω την εντύπωση οτι ήδη είχε αρχίσει να ανεβαίνει πριν κάνει βίντεο ο πένταλ ινφλουένσερ. Πχ έβλεπα κατα καιρούς κόσμο να το πουλάει 60 που όσο να 'ναι είναι διπλάσια τιμή από την αρχική.

Ναι, πάντα ψάχνω τους στίχους αν μου αρέσει το τραγούδι.

Υπάρχουν μάλιστα τραγούδια που ενώ μουσικά τα βρίσκω πιο ''μέτρια'' (σε σχέση με άλλα του ιδίου καλλιτέχνη της ίδιας μπάντας), τα ακούω γιατί οι στίχοι μου αρέσουν πολύ.

Και φυσικά υπάρχουν και καλλιτέχνες που ακούω τα τραγούδια τους κυρίως για τους στίχους, πχ Bruce Springstreen.

@fusiongtr και @billaraskats27ναι βρε, συμφωνούμε ότι διαφωνούμε, δεν λέω ότι είναι κακό

Αυτό που μου λες με την ταμπλατουρα είναι ότι ο δημιουργός της ταμπλατουρας έκανε λάθος. Όφειλε να δείξει την σωστή θέση. Και από εκεί και πέρα όπως βολεύει ο καθένας. 

Σημειώνω και πάλι, για να μην παρεξηγηθω, ότι είμαι υπέρ της ταμπλατουρας, αρκεί να υπάρχει και η παρτιτούρα από πανω, με τις νότες, τις παύσεις, τα τρίηχα τα δέκατα έκτα κτλ κτλ. Όχι απλά έξι γραμμές με αριθμούς λες και είναι σήματα Μορς. Εννοείται ότι ξέρω όλες τις νότες στην ταστιέρα μου. 

Ναι και εγώ αν πάω να κάνω σήκωμα να χτυπήσω μια τσιριχτή μι άλλα αν έχω μια Τελε με 21 τάστα στην από κάτω χορδή θα το κάνω γιατί βαριέμαι να "σκάβω" και να σηκώνω ενάμιση τόνο τις δεκάρες χορδές μου, αλλά Gary Moore δεν θα ακουστω και ας παίξω την σωστή νότα. Αλλά και ίδια οκτάβα να είναι μια νότα, στην κιθάρα αλλιώς θα ακουστει στην μεν χορδή και αλλιώς στην δε

Δεν είμαι υπέρ του να κοπιαρεις 100% κάτι, άλλωστε η θεωρία σε βοηθάει να βάλεις και τον δικό σου χαρακτήρα,αλλά προτιμώ να το κάνω έχοντας πρώτα πλήρη εικόνα του τι έπαιξε και πως ο καλλιτέχνης και μετά να κάνω τα δικά μου και σε αυτό η ταμπλατουρα είναι αναγκαία 

42 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Θα διαφωνήσω εδώ.

Να το εξηγήσω.

Κάθε μέρος μιας μουσικής φράσης ενός πενταγράμμου, μπορεί να έχει (και συνήθως έχει) πολλές διαφορετικές δακτυλοθεσίες στην κιθάρα.

Η επιλογή της καταλληλότερης για τον καθένα μας μπορεί να είναι διαφορετική.

Η ταμπλατούρα δείχνει μόνο μια, αυτήν που προτιμάει αυτός που την γράφει.

Αν δεν σε βολεύει εσένα, πρέπει να κάτσεις να ψάξεις από την αρχή την δακτυλοθεσία, με βάση το τι νότες περιέχει και σε ποια σειρά.

Θεωρώ πιο πρακτικό το να βλέπεις τις νότες σε πεντάγραμμο, γιατί βλέποντας και μόνο την σειρά τους, καταλαβαίνεις ποια δακτυλοθεσία σε βολεύει καλύτερα.

Διαφωνώ.

Η ταμπλαρουρα 99 στις 100 φορές  δείχνει την θέση στην ταστιέρα που χρησιμοποιείται από τον ίδιο τον καλλιτέχνη, όχι πως βολεύει τον δημιουργό της ταμπλαρουρας. Επίσης καταλαβαίνεις ακριβώς αν ο ορίτζιναλ καλλιτέχνης έκανε bending ή αν έκανε slide ή αν εκανε hammer on κτλ κτλ

Εννοείται ότι ο καθένας μετά μπορεί να προσαρμοσει όπως βολεύεται, αλλά η ταμπλαρουρα οφείλει να σου δείξει πως παίχτηκε το ορίτζιναλ. 

Η ταμπλατουρα μια χαρά είναι, είναι ένα συμπλήρωμα της παρτιτούρας από κάτω όποτε βλέπεις την παρτιτούρα επάνω για τις αξίες κτλ και από κάτω των ταμπλατουρα για την θέση στην ταστιέρα, μιας και μιλάμε για κιθάρα και όχι για πιάνο. 

Τώρα στο θέμα σου, πρέπει να γίνεις πιο συγκεκριμένος γιατί η αλήθεια είναι πως δεν κατάλαβα τι ακριβώς δεν σου αρέσει από αυτά που σου εξηγεί ο δάσκαλος σου.

Η θεωρία είναι ένα εργαλείο όπως και η τεχνική.

Αν η μουσική που παίζεις δεν απαιτεί τεχνικες όπως tapping ή sweep picking, δεν χρειάζεται να ξέρεις αυτές τις τεχνικές για να παίξεις την μουσική που σου αρέσει. Αντίστοιχα σου αρέσει η απλή ροκ μουσική και όχι η τζαζ και αν δεν θες να γίνεις... συνθέτης soundtrack δεν χρειάζεται να εμβαθύνεις σε τεράστιο βαθμό στην θεωρία της μουσικής, αρκεί να ξέρεις τις βασικές κλίμακες - τρόπους που χρησιμοποιούνται στα ροκ τραγούδια για να καταλαβαίνεις τι παίζεις, είναι τόσο απλό.

Εγώ παίζω αποκλειστικά covers και έχω όση θεωρητική γνώση απαιτείται για να κάνω την δουλειά μου. Δηλαδή ξέρω τι τονο είναι το κομμάτι, ποιες νότες και ποιες κλιμακες μπορώ να παίξω κτλ. Δεν θα κάτσω να μπω σε διαδικασία να τσακωθω αν το sweet home alabama είναι ρε μιξολυδιαν ή σολ ionian ούτε θα αναρωτηθώ ποτέ γιατί έχει και μια φα μέσα, γιατί δεν με ενδιαφέρει, μου αρκεί που είναι σχετικές κλίμακες και ξέρω τι να κάνω αν χρειαστεί να αυτοσχεδιάσω

1 ώρα πριν, Superfunk είπε

 

Ήταν για μια μεγάλη περίοδο ο αγαπημένος ενισχυτής του Jeff Beck.

Οπότε όντως δεν ξέρουν,από ποιότητα κατασκευής δεν ξέρω βέβαια,τις λυχνίες τις έχει πάνω στο σασί ή στην πλακέτα;

Αυτό δεν το γνωρίζω, είναι του 2002, άλλαξα μια φορά τις προενισχυτριες αλλά δεν είδα αν οι λυχνίες είναι στο pcb και τώρα τον έχω στημένο σε μαγαζί και δεν μπορώ να το τσεκαρω. Ελπίζω πως όχι.... 

Πέρα από τον υπέρτατο Beck τον χρησιμοποιούν-χρησιμοποιουσαν πολλοί, J. Bonamassa, G. Moore, Smith/Murray, P. Gilbert, Nuno B., Howard Reese και άλλοι, είτε συνειδητά είτε επειδή ήταν εύκολα διαθέσιμος για ενοικίαση από τοπικά μαγαζιά. 

19 λεπτά πριν, Superfunk είπε

 

Είναι όμως ο καλύτερος μοντέρνος Marshall για ΚΑΘΑΡΟ ήχο, εξαιρετικός.

Όντως, και μόνο το καθαρό κανάλι να είχε, πάλι θα ήμουν ευτυχισμένος. Δέχεται πετάλια μια χαρά.

Το θέμα είναι ότι βρίσκω εξαιρετικό, old school Marshall και το άλλο κανάλι, το ultra gain channel (αν και ίσως μόνο το πρώτο voicing, το δεύτερο παραέχει παραμόρφωση για τα γούστα μου). Επιτέλους έχω ενισχυτή του οποίου το overdrive κανάλι όντως το χρησιμοποιώ.

Όσοι έκραζαν τον συγκεκριμένο ενισχυτή στα διάφορα φόρουμ πριν 15 χρόνια, απλά δεν ξέρουν τι τους γίνεται...

39 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

 

Ξέχασα να το αναφέρω. Δεν έχει σπλιτ, και όντως είναι λίγο ξενερα, αλλά από την άλλη, έχω χαμηλώσει τον bridge και υπάρχει ισορροπία εντάσεων και ήχου. Το προτιμώ από να μην υπάρχει ισορροπία και να έχω διαθέσιμο σπλιτ, το οποίο και δεν θα χρησιμοποιούσα.

Εγώ θα απέφευγα να χαμηλώσω τον humbucker ώστε να έχω ισορροπία με τους single coils γιατί δεν θέλω να αλλοιώσω τον χαρακτήρα του μαγνήτη.

Συνήθως αυτό το κάνω χρησιμοποιώντας ένα clean booster πεταλακι όπως πχ το mini spark. Και αυτό μόνο στα καθαρά,στα βρώμικα λόγω πολύ compression πάνω κάτω στην ίδια ένταση ακούγονται. 

Ωραία όργανα, "της δουλειάς". Αν είχε και split για τον humbucker ακόμα καλύτερα. 

@Nekkon ναι είναι ωραίο μηχάνημα, έχω και εγώ μια κεφαλή bassbreaker 45watt αλλά την έχω βάλει στις αγγελίες γιατί πλέον με τον bassman είμαι καλυμμένος 

Βέβαια ο δικός σου μάλλον είναι ο 15ρης ή ο 30αρης που μου φαίνεται πολύ πιο εύχρηστος μιας και έχει δύο κανάλια (που νομίζω είναι και switchable) ενώ η 45αρα κεφαλή ένα κανάλι αλλά με διαφορικά inputs και για να βγάλεις γρεζι από το μηχάνημα θέλει πολύ, πολύ ΔΥΝΑΤΑ (παρά το ότι μπορεί να ρίξεις την ένταση σε ενα watt) σε βαθμό που απορώ ποιος και σε τι stage μπορεί να παίξει τόσο δυνατά. 

Πάντα ήθελα τον συγκεκριμένο ενισχυτή και τελικά τον βρήκα (σε τέλεια κατάσταση) και τον χτύπησα. Και για τα δύο του κανάλια. Δεν είναι ούτε ο καλύτερος Μάρσαλ ούτε ο πιο ακριβός, αλλά είναι ο καλύτερος Μάρσαλ για μενα και για την δουλειά που τον θέλω (είναι κλασσικός Μάρσαλ πλέον), όπως και πολλών άλλων επωνύμων και μη παικτών. 

Αυτός μαζί με τον επίσης Μαρσαλιζοντα original 1968 Bassman (αν και σε αυτόν δεν μπορώ να βγάλω γκάζι από το μηχάνημα και χρησιμοποιώ πετάλια) είναι οι ενισχυτές που δεν θα αποχωριστώ ποτέ

Βέβαια, στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ο ενισχυτής που χρησιμοποιώ είναι αυτός

@LK yeap, πλέον ούτε εγώ ακούω τα 70's πολύ, ναι τα άκουσα για ιστορικούς λόγους αλλά πλέον μου ακούγονται λίγο irrelevant σε σχέση με 80's, 90's κτλ

Για να απαντήσω σοβαρά που πάει η μουσική, πάει όντως στην κατεύθυνση που περιγράφει το βίντεο.

Προσωπικά όντας μουσικός που κάνει αρκετά λάιβ τον χρόνο θα προσπαθήσω να συνεχίσω να το κάνω αυτό μέχρι το κοινό που ενδιαφέρεται για την φάση να σταματήσει να υπάρχει, δηλαδή όταν πεθάνουν οι σημερινοί 50ρηδες 60ρηδες και όταν γεράσουν πολύ οι σημερινοί 35ρηδες (για νεότερες γενιές ούτε λόγος), μετά δεν θα με ενδιαφέρει και πολύ κιόλας.