John Goumis

Καλή χρονιά! Πήγαινε στις αγγελίες του νοιζ και κάνε αναζήτηση "classic player Stratocaster" και παρε μια τέτοια. Θα έχεις όργανο που θα κοιτάει στα ίσια την vintage σειρά των usa Stratocasters. Υ.Γ. καμία από τις κιθάρες αυτές στο smart noiz δεν είναι δικές μου, και ουδεμία σχέση έχω με τους πωλητές

Σόρρυ για το off topic αλλά δε θα συμφωνήσω ότι οι PRS δεν είχαν καλούς μαγνήτες. Εμένα μου φαίνονται μια χαρά. Γούστα είναι αυτά βέβαια απλά όλες οι PRS που βλέπω στην αγορά μεταχειρισμένων στην σχεδόν απόλυτη πλειοψηφία είναι με τους στοκ μαγνήτες (ενώ στις Gibson custom shop έχω συναντήσει πιο πολλές με aftermarket μαγνητες). Οι περισσότερες έχουν την μοντα με το toogle switch και το push pull αντί για το rotary επιλογέα. Δεκτό και κατανοητό να μην αρέσει αυτό το voicing σε κάποιους αλλά είναι πολύ καλοί μαγνήτες με sustain και clarity. Δεκτό και κατανοητό τα παιδιά εκείνου του φόρουμ να ψάχνουν κάτι άλλο, όπως και αυτούς που αλλάζουν μαγνήτες σε τεσσάρων και πέντε χιλιάδων ευρώ αξίας Gibson Custom Shop αλλά προσωπικά ακόμα και οι dragon II που κάποιοι στα φόρουμ θεωρούν λίγο meh μια χαρά μου ακούγονται On topic: προσωπικά δεν είμαι υπέρ της διαδικασίας αλλαγής μαγνητών σε κιθάρες (τέτοιας αξίας) όπως του OP. Ακόμα και EMG να ήθελα, θα έπαιρνα το αντίστοιχο όργανο. Καταλαβαίνω ότι άλλο ένας burstbucker, ένας classic 57 και ένας 490 αλλά όχι σε φάση να τρελαίνομαι ποιον πρέπει να βάλω... Ας έχει η κιθάρα τον χαρακτήρα της όπως τον έφτιαξε η μαμά εταιρεία. Σαν les paul θα ακούγεται στο τέλος της μερας... Φυσικά καμία αντίρρηση σε όποιον του αρέσει να ψάχνεται..απλά δεν μπορώ να καταλάβω την λογική του να αλλάζω μαγνήτες σε όργανο των 4000 ευρώ

@LKαν και λίγο νεότερος, σε καταλαβαινω απόλυτα. Ο πρώτος μου ενισχυτής ήταν ένας Park by Marshall (τους θυμάται κανείς?) μικρός combo. Μεχρι τα 27 μου δεν ήξερα τι θα πει λάμπα. Πήρα με τα χίλια ζόρια έναν Bugera V22. Από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και πουλάω ενισχυτές και καμπίνες γιατί δεν έχω χώρο στο διαμέρισμα.

Αυτός είναι ο σωστός τρόπος! Αν το πολυψαχνεις και το πολυψυριζεις κάτι δεν πάει καλά

Θα συμφωνήσω και εγώ με τον Βασίλη και τον Γιώργο. Αλλά αν τον έψαξες και πιστεύεις ότι σε καλύπτει για αυτό που είναι δεν έχει σημασία. Εγώ θέλω να πω ότι η Μάρσαλ, παρά κάποιες κακεντρέχειες που γράφονται (ή μάλλον γράφονταν) κατά καιρούς στα φόρα, δεν είναι υπερτιμημένη εταιρεία.Είναι ενισχυτές για τον λαό, για τον απλό τον μουσικό, δεν γίνανε boutique εκμεταλλευόμενοι το όνομα. Σε όλα τα βαλαντια έχει ενισχυταρες, είτε είναι βιετναμέζικοι είτε UK.. θέλω και τον μικρό και τον μεγάλο DSL, και τον origin και τον JVM και τα studio μοντέλα και τον reissue 2203 και τα πάντα όλα Οι Αμερικάνοι ίσως τους χρυσοπληρωνουνε αλλά δεν τους λυπάμαι γιατί και εμείς χρυσοπληρωνουμε πολλά πράγματα που αυτοί τα παίρνουν κοψοχρονια

Προσωπικά δεν θα έβαζα EMG σε Les Paul, θα προτιμούσα να κάνω υπομονή να πάρω ένα πιο φθηνό όργανο (και πιο εργονομικό για μέταλ), ακόμα και σε σχήμα LP υπάρχουν καλύτερες επιλογές για αυτόν τον συνδυασμό. Φυσικά αν είναι απαραίτητο για το στυλ σου εννοείται πως ό,τι γουστάρεις κάνεις, το μόνο που με προβληματίζει είναι αυτό: ακόμα και κλασσικό heavy τύπου Saxon-Priest-Ozzy μια χαρά μπορείς και με απλούς humbuckers... ναι πλέον οι μπάντες αυτές με active παίζουν αλλά η κλασσική τους περίοδος ήταν με 100ρηδες Marshall και humbuckers... 'ακου τα σετ που σου πράθηκαν ήδη όπως τα JB/59 κτλ και θα σου πρότεινα γιατί όχι και τους 490r/498t

Χαλβαδιαζα κατά καιρούς Flying V, Gibson Les Paul Custom και κάποιο σρεντοκιθαρο τύπου Charvel (με στρατ headstock κατά προτίμηση). Σκάφη και χιπστερ κιθάρες τύπου Jazzmaster δεν με ενδιαφέρουν για το στυλ που παίζω. Τελευταία έχω φάει σκάλωμα με PRS. Από τότε που πήρα μια Custom 22, τώρα θέλω και μια Custom 24 (αν και έχω μια SE) Ρεαλιστικά αυτή θα είναι η επομένη μου κιθάρα (αν βρω μια σε καλή τιμή και δεν πολυψήνομαι για τις καινούργιες με το 5 way switch). Οι άλλες είναι ψιλοφετιχ, αυτή θα είναι πιο χρήσιμη για εμένα. Την classic player 60s εννοείς? Πονεμένη ιστορία, στις καλές εποχές που τις έβρισκες παμφηνα στις αγγελίες δεν προλαβα μια sonic blue συμφορουμιτη για δευτερόλεπτα... έχω μια classic player 50s που τουλάχιστον τρεις γνωστοί μου θέλουν να τους την πουλήσω αλλά δεν τρελάθηκα ακόμα.

Ευχαριστώ πολύ Γιώργο!! Δεν το είχα υπόψιν ή το ξέχασα γιατί τελευταία κάνω quote πιο πρόσφατα posts.. Ναι τον δεύτερο ''άμεσο'' τρόπο τον γνώριζα αλλά δεν ήθελα να κάνω κάποιον quote χωρίς να το γνωρίζει

Αυτό ακριβώς, συν αυτό που είπε ο @Terry RoscoeBeck5 ότι κάποιες δεκαετίες δεν ήταν καλές για όργανα παρά το τι έγραφε το headstock (ενοχλητικό να μην μπορώ να κάνω παράθεση από άλλη σελίδα του νήματος, μάλλον κάτι δεν κάνω καλά). Άλλα logistics τότε και άλλα τώρα, πολλές φορές νομίζουμε ότι όντως παίρνουμε κάτι παραπάνω από τα λεφτά που δώσαμε αλλά αυτοί που κατασκευάζουν αυτές τις κιθάρες ουτε χαζοί είναι ούτε δουλεύουν τζάμπα... οι φθηνές θυγατρικές κόβουν λεφτά από τα ξύλα μέχρι τα μεταλλεύματα για το hardware και τις βίδες για να φέρουν το όργανο στην τιμή που θα το πουλήσουν. Τα ξύλα πχ δεν είναι ότι είναι φθηνά (πχ maple tops κρατάνε στην Αμερική τα καλά και δίνουν τα φθηνά στην Ασία, δεν υπάρχει περίπτωση να βρείτε αμερικάνικης κιθάρας ποιότητα maple καπάκι στα ασιατικά άσε που όλα είναι καλλυμένα με καπλαμά γι αυτό τον λόγο), είναι ό,τι κολλάνε ό,τι κομμάτια βρούνε... πχ αυτή είναι η prs spalted maple SE μου, exotic wood series και καλά πανέμορφο όργανο, και καλοστημένο (παίζει πολύ άνετα. με τρομερό σετ απ) αλλά αν το δεις από πίσω.... φαίνεται ότι οι τύποι πήραν χωρίς καν να δουν πεντε ξύλα μαόνι διαφορετικού είδους και απλά τα κόλλησαν για να κάνουν το σώμα Είναι αυτό που είπε ο Γιώργος, η φθηνια δεν κρύβεται... και στα κλειδιά και στο input jack και αλλού. Θα μου πείτε και στις μη-custom shop Gibson-Fender το σώμα είναι πολλά κομμάτια... αλλά τουλάχιστον δεν κολλάνε ότι ξύλα βρούνε και όποιον πάρει ο χάρος... τα ματσάρουνε κάπως να μην βγάζει μάτι... ποιός ο λόγος να πάρεις κιθάρα με νιτρο αν τα ξύλα είναι γιούχου Και αυτός είναι ο λόγος που είπα στο πρώτο μου ποστ ναι φυσικά θα έπαιρνα 80's κιθάρα αλλά όχι Gibson... και έρχομαι στα λεγόμενα του Terry. Βαριές, με pancake body και κυρίως τραγικά καπάκια οχι χωρισμένα στην μέση αλλά κολλημένα όπως να 'ναι. Δεν ξέρω αν είναι οργανάρες ή όχι, αλλά δεν είμαι υποχρεωμένος να πάρω κιθάρα που οι άλλοι κολλούσαν ότι ξύλα έβρισκαν μπροστά τους για να γλυτώσουν λεφτά εις βάρος του καταναλωτή. Nα το κάνουν στα φθηνά μοντέλα ναι, όχι όμως να πληρώνω τιμή gibson Το ποστ δεν είναι για να θάψω τα ασιατικά όργανα. Την PRS SE την χρησιμοποιώ στο 90% των περιπτώσεων. Ευκολόπαικτο και καλοστημένο εργαλείο που το πάω παντού και χωρίς να φοβάμαι μην μου πάθει τίποτα. Όταν όμως θέλω να πάρω όργανο τύπου ''buy once-cry once'' κοιτάω αλλού.

Πάντως και να θέλαμε να αγοράσουμε μια τέτοια κιθαρα εν έτει 2023 πλέον δεν προλαβαίνουμε Καλή χρονιά σε όλους

Πρέπει να είμαι γύρω στα 20 με 21, μέση της δεκαετίας 2000... Δεν φοράω την κιθαρα σουτιέν πια (στα πρώτα λάιβ δικαιολογείται)

Με έκανες να θέλω αυτό το distortion γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει

Αν ήμουν στην θέση σου και γουσταρα πολύ τα σρεντοκιθαρα των 80s ναι δεν θα είχα πρόβλημα να δώσω τόσα χρήματα για μια κιθάρα σαράντα ετών. Τότε ήταν η εποχή που άνθισαν αυτά τα όργανα. Επειδή δεν είμαι στην θέση σου όμως, αν κάποια στιγμή μου την βαρουσε το GAS για σρεντοκιθαρο, θα έπαιρνα μια charvel mexico.. δεν θα ήταν το main μου όργανο ούτως ή άλλως. Τώρα από κιθάρες που μου αρέσουν δεν θα αγόραζα 80s Les Paul με τίποτε, strat έτσι κι έτσι (τέλη 80s ναι), ενώ 90s εννοείται πως ΝΑΙ και τις δύο. PRS από οποιαδήποτε δεκαετία, αλλά επειδή οι πολύ παλιές (pre factory) φαντάζομαι θα είναι πανάκριβες θα έψαχνα κάτι σε πιο σύγχρονο και λιγότερο παιγμένο σε καλή ευκαιρία

Έχω ένα παμφθηνο squier P bass το οποίο δανείστηκε ο μπασίστας μας (δεν θυμάμαι και το ψευδώνυμο του στο νοιζ να τον κάνω tag για να σου πει την άποψη του) και του άλλαξε τα φώτα (ακόμα και το backplate και τα straps άλλαξε,μόνο τα ξύλα και τα τάστα έμειναν, μιλάμε για ολικό lifting). Το χρησιμοποιούσε σε κάποια λάιβ τακτικά (ενώ έχει πολύ ακριβότερα μπάσα). Εγώ που δεν είμαι μπασίστας θα σου πω ότι το όργανο προφανώς βελτιώθηκε αλλά στην αίσθηση παραμενει αναβαθμισμένο (έστω και πλήρως) squier, με την καλή έννοια. Μεξικάνικα και αμερικάνικα μπάσα εξακολουθούν να μου αρέσουν πιο πολύ σαν αίσθηση στο χέρι. Αν ήσουν μπασίστας θα σου πρότεινα να πάρεις κάτι καινούργιο σε μεξικάνικο αλλά νομίζω ότι δεν χρειάζεται να μπεις σε τόσα έξοδα, με μια αναβάθμιση μαγνήτη ή γέφυρας θα είσαι ΟΚ

Καλορίζικες και καλοπαικτες! Δυστυχώς στην τιμή που έβαλες συνυπολογισε και κάποια πιθανά έξοδα σε μάστορα κυρίως για τα τάστα όπως προείπε και ο @bathan και συμφωνώ και εγώ μαζί του (όχι επειδή κάπου το διάβασα, αλλά επειδή και εγώ είχα την ίδια εμπειρία με HB). Φυσικά το απευχομαι και ελπίζω να σου έρθουν κιθάρες-μπόμπες! H HB είναι ακριβώς αυτό που λες, να πάρω κάποιο όργανο που μου λείπει αλλά δεν είμαι φανατικός φίλος του συγκεκριμένου μοντέλου. Και το γνωρίζουν πολυ καλά και οι ίδιοι αυτό και το τμημα μάρκετινγκ που έχουν. Και όχι μόνο για κιθάρες. Και για καμπίνες ενισχυτών και για άλλα πράγματα.

H πρώτη εντύπωση είναι πάντα biased και ο ενθουσιασμός του νέου αποκτήματος δεν είναι και ό,τι καλύτερο για ξεκάθαρη κρίση. Ειδικά αν μιλάμε για δραστική αλλαγή, πχ να παίζεις μόνο με Les Paul και να αποκτάς μια Tele, ή ακόμα και από Les Paul να πηγαίνεις σε SG ή από Strat σε Τέλε και το αντίστροφο, εκεί αλλάζει ο κόσμος όλος, και στην αρχή η νεα κιθάρα μπορεί να φαίνεται πολύ ''ψαρωτική''. Το ποιό είναι το καλό σου όργανο το ανακαλύπτεις μετά από καιρό, ειδικά αν εχεις κάνει λάιβ με αυτό, πρόβες στούντιο κτλ κτλ. Πάντως επίσημη αγαπημένη δεν έχω.. κάθε κιθάρα μου αρέσει για διαφορετικούς λόγους, εξαρτάται από από την μουσική που θέλω να παίξω

Η SG είναι πιο κλασσικό μοντέλο είτε για συλλογή είτε σαν μέρος του gear. Μπορεί να είναι μεταγενέστερη της flying V αλλά είναι πιο δημοφιλές μοντέλο... ακόμα και διάσημους κιθαρίστες που δεν πάει το μυαλό σου με την μια (που είναι γνωστό ότι δεν παίζουν με SG) αν googlάρεις με την λέξη ''SG'' με το όνομά τους όλο και κάποια εικόνα θα δεις να παίζουν με αυτό το μοντέλο. SG έχει ωραιότατες Gibson στις αγγελίες είτε special, faded πιο φθηνές είτε standard αλλά αν θες οπωσδήποτε με τρέμολο τότε πας για αυτή την VINTAGE... αν και εγώ θα έπαιρνα μια φθηνή Gibson και θα της εβαζα τρέμολο έξτρα αργότερα (αν και είναι πιθανό να πετύχεις μια που να έχει ηδη τρέμολο στις αγγελίες)

Θα μπορούσα να ακούσω το ίδιο άνετα είτε το original είτε το cover σας. Μπράβο σας

@Ali Barout έχεις δίκιο, η διατύπωση μου όσον αφορά αυτό δεν ήταν σαφής. Μιλάω κυρίως για όργανα τύπου κιθάρες μπάσα και πετάλια και γενικά ο,τι όργανα υπάρχουν στο μαγαζί για έκθεμα που μπορείς να δοκιμάσεις. Δεν μπορείς να δοκιμάσεις καλώδια, πένες, ηχεία, κονσόλες αλλά και πεταλιερες.... (Απλά ήταν απαράδεκτο που δεν είπαν εξ αρχής στον Nekkon ότι η πεταλιερα όντας προϊόν τεχνολογίας ΔΕΝ μπορεί να δοκιμαστεί... Έχει λογική αυτό αλλά ήταν λάθος ο τρόπος). Στα προϊόντα τεχνολογίας κοιτάς τα specs... Άπαξ και ανοίξει το κουτί τελείωσε... Εγώ τελευταία φορά που πήρα κιθάρα από κατάστημα τοπικό... ήταν μια στην βιτρίνα που μου άρεσε (μια prs se spalted maple). Πήγα, ζήτησα να την δοκιμάσω και όλα καλά. Είχαν άλλη μια ακριβώς ίδιο μοντέλο και χρονιά, αλλά άλλο χρώμα (special zebrawood). Λέω θέλω να δοκιμάσω και αυτή μην τυχόν παίζει καλύτερα και φύγω με την "λάθος" κιθάρα. Έπαιζαν ακριβώς το ίδιο και πήρα αυτή που μου άρεσε. Βέβαια πήγα και εγώ εκεί καθαρός, με φόρμες και ήμουν προσεκτικός. Δεν πήγα ενώ είχα φάει λιγδιασμενο μπούτι κοτόπουλο με τα χερια, με ζώνες στο παντελόνι και κουμπιά κτλ. Σεβομουν το γεγονός ότι θα δοκιμάσω. Επίσης μια φορά στο Cardiff περνάμε μπροστά από ένα PMT. Λέω κάτσε να πάρω κάνα πεταλακι (κάτι σχετικά φθηνό, για σουβενίρ), μπαίνω μέσα και βλέπω το tubescreamer mini και λέω μια χαρά θα είναι αυτό. Είχε ένα pedalboard με διάφορα blackstar πετάλια. Λέω μπορώ να τα δοκιμάσω? Ναι μου λένε και με βάζουν σε ένα δωμάτιο με plexiglass. Τι κιθάρα θες μου λένε, μια στρατ hss λέω, ούτε καν ξανασχοληθηκαν μαζί μου. Ημουν στο booth κάνα μισάωρο προσπαθώντας να αποφασίσω αν θελω πιο πολύ το κίτρινο ή το πορτοκαλί blackstar πετάλι, lol. Τελικά έφυγα με το πορτοκαλί (blackstar lt distortion) που αν δεν το δοκίμαζα σε μαγαζί αποκλείεται να το επαιρνα, καθώς η τιμή του ήταν χαμηλή και θα σκεφτόμουνα σιγά μην είναι καλό. Περιττό να πω ότι έχω κάνει εκατοντάδες λάιβ (δεν το λέω τρόπος του λέγειν) με αυτό το πετάλι και έχει αντικαταστήσει πολλαπλάσιας αξίας πετάλι (επίπεδου radial, όχι επειδή είναι "καλύτερο" αλλά μια χαρά κάνει τη δουλειά) Λογικά θα έχει, αλλά αν ο καθένας από αυτούς δύο τρία accounts να έχει άντε να τον βρεις μετά.

Δεν με πολυνοιαζει τι και πώς είναι η κιθάρα, αλλά επιτέλους έχουμε επιστροφή των θρυλικών LK βίντεος (δε ξέρω αν έχω χάσει επεισόδια...)! Των οποίων είμαι ειλικρινά πολύ φάν, πέρα από το μουσικό κομμάτι τους

Καταρχάς ελπίζω να τους την είπες που σε έβαλαν σε τέτοιο κόπο ενώ ΟΙ ΊΔΙΟΙ σου είπαν την προηγούμενη μέρα να δοκιμάσεις το εν λόγω προϊόν. Ας έλεγαν εξ αρχής αυτό είναι μόνο συσκευασμένο και δεν είναι για δοκιμή. Ναι, το νόημα των "φυσικών" μαγαζιών είναι να δοκιμάζεις. Φαντάσου να πας σε μαγαζί με ρούχα και να μην σε αφήνουν να δοκιμάσεις το τζιν αν σου κάνει. Πόσο μάλλον για κιθάρα. Βέβαια κατανοώ ότι δεν έχουν την ίδια αξία, αλλά με προσοχή και καλή διάθεση θα έπρεπε να γίνεται. Από εκεί και πέρα και εμείς ως καταναλωτές έχουμε υποχρεώσεις. Δεν μπορώ ειλικρινά αυτούς που πάνε να δοκιμάσουν πχ μια Gibson που ουδέποτε έχουν σκοπό να αγοράσουν (προσοχή, δεν απευθύνομαι σε εσένα προς θεού). Ή να την δοκιμάσουν και να παραγγείλουν μια ίδια από το εξωτερικό αν την βρουν πιο φθηνά (ανήθικο και ανόητο, καθώς μπορεί να μην παίζει το ίδιο καλά). Δεν μπορούμε να κάνουμε την πλάκα μας στα μαγαζιά αν δεν έχουμε σκοπό να αγοράσουμε. Εκεί είμαι με τον καταστηματάρχη. Σε οποιαδήποτε μαγαζί μπαίνω, δεν έχω σκοπό να δοκιμάσω κάτι και να φύγω, σπαταλώντας τον χρόνο των υπαλλήλων. Αν πχ τελικά δοκιμάσω όλες τις Gibson και δυστυχώς δεν μου κάνει με τίποτα, θα αγοράσω τουλάχιστον κάτι άλλο (καλώδιο, χορδές) να μην φυγω με άδεια χέρια. Επίσης δεν μπορώ αυτούς που παραγγέλνουν αβερτα από thomann, με σκοπό εξαρχής να το επιστρέψουν και να πάρουν τα χρήματα τους πίσω ή να πάρουν κάτι άλλο το οποίο με την σειρά τους θα το επιστρέψουν είτε για να φλεξαρουν στο Instagram είτε για να κάνουν review στο YouTube κανάλι τους (ναι υπάρχουν και αυτοί). Η πεταλιερες πάντως δεν είναι και ότι πιο εύκολο να δοκιμάσεις και να πάρεις καλή γνώμη... Δυστυχώς είναι από τα προϊόντα που είναι τόσο παραμετροποιησιμα και παίζουν ρόλο τόσες συνθήκες που δύσκολα θα βγάλεις άποψη. Σε μαγαζί καλύτερα να δοκιμάσεις κιθάρα ή πετάλι. Οπότε καλύτερα πάρτην και βλέπεις και καλό ψάξιμο με τον ήχο. Πάντως ξαναλέω μεγάλο φάουλ τους που δεν σου είπαν εξαρχής ότι το προϊόν αυτό δεν είναι για δοκιμή

Εξαιρετικό review, τώρα θέλω να τον δοκιμάσω και εγώ Νομίζω ότι η Marshall πλέον έχει ένα εξαιρετικό line up ενισχυτών όπου μπορείς να βγάλεις εξαιρετικό ήχο σε κάθε κατηγορία τιμής ανάλογα με τα γούστα σου και τις ανάγκες σου.

Εμένα πάλι η μωβ tortex (1.14) είναι η πένα που χρησιμοποιώ 90% και δεν μου γλυστράει ποτέ και όντως έχει καταπληκτικό κράτημα (για μένα). Δεν με νοιάζει αν είναι Dunlop απαραίτητα, ας είναι και άλλη μάρκα, πχ Boss αρκεί να είναι από το ίδιο υλικό. Μάλλον διαφέρει η αίσθηση από παίκτη σε παίκτη και έχει να κάνει με τον άνθρωπο (δέρμα, ιδρώτας, ph κτλ κτλ)

Εμένα δώσε μου στρατ με έναν καλό humbucker στην γέφυρα (και ένα spark mini ή ένα micro amp ή κάποιο παρόμοιο καθαρό booster για να μην έχω διαφορά στο volume όταν παίζω με τους μονούς) και είμαι ευτυχισμένος. Την στρατ μου με τους τρεις μονούς έχω να την πιάσω πολύ καιρό. Αν ήταν η μοναδική μου φυσικά και θα άλλαζα τον bridge