John Goumis

Μιας και το θέμα έχει περάσει σε γενικά σε Skynyrd θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι ειδικά σε αυτό +1 , και κατα τη γνώμη μου και στα σημερινά τους δισκογραφηκά πονήματα... Οι παλιοί μάλλον δεν θα μπορούν να τα ακούσουν καν (κάνοντας μια άδικη σύγκριση με το παρελθόν, καθώς μιλάμε για εντελώς διαφορετικό συγκρότημα) και οι πολλοί νέοι τους θεωρούν ότι ακούγονται σαν τους nickelback...Εμένα μου αρέσει που μια μπάντα που θρηνεί τόσα μέλη (ακόμα πιο πολλά μετά το 77) συνεχίζει να ροκάρει...I'm not dead, at least not yet, still alone, still alive, still unbroken.... LYNYRD SKYNYRD - Still Ubroken And through it all...we kept on shining και θα κλέισω με την πιο όμορφη κατ'εμέ εκτέλεση του free bird που έχω ακούσει...

Ούτε εγώ γνώριζα ότι είχε βγάλει σόλο (που κυκλοφόρησε 10 χρόνια μετά τον θάνατό του απ'οτι είδα στο Wiki). Eυχαριστούμε για το βίντεο. Και η αδερφή του Cassie σκοτωθηκε στο ίδιο δυστήχημα (έκανε backing vocals στους Skynyrd) :( Επίσης ο Ed King τον οποίο μόλις είχε αντικαταστήσει ο Gaines έχει ίδια ημερομηνία γέννησης με τον άτυχο Steve (τί σου είναι το κάρμα τελικά)... Πάντως είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ πόσα μέλη έχει θρηνήσει η οικογένεια Skynyrd από το 77 μέχρι σήμερα... :'(

Ακριβώς. Πού τη θυμηθήκατε την τηλεόραση? ;D Σήμερα, ειδικά από ένα ηλικιακό όριο και κάτω, το ίντερνετ έχει γίνει το μέσο ψυχαγωγίας, ενημέρωσης αλλά και ''καψίματος''. Παλιά οι γονείς μας λέγανε ''κάτσε λίγο να διαβάσεις και άσε την τηλεόραση'' σήμερα λένε ''κάτσε λίγο να διαβάσεις και άσε τον υπολογιστή'' Ακόμα και η μάνα μου (!!) που έχανε τα επεισόδια μιας σειράς λόγω δουλειάς τις τα έβαζε ο πατέρας μου να τα βλέπει online το βράδυ. Στον ενημερωτικό τομέα (ειδήσεις και εκπομπές πάσης φύσεως) ενα καλό με το ίντερνετ σε σχέση με την τηλεόραση είναι ότι υπάρχει συνήθως ''ανάδραση'', με την έννοια ότι μπορεί να διαβάσεις ένα άρθρο και να το σχολιάσεις από κατω (σε αντίθεση με την τηλεόραση που δεν μπορείς καθόλου να ''παρέμβεις''). Τώρα το αν αποβλακώνει το ίδιο με την T.V. η απάντηση είναι μάλλον όχι, καθώς έχεις συντριπτικά μεγαλύτερη δυνατότητα επιλογής, αλλά όσο πιο πολύ το χρησιμοποιείς τόσο περισσότερη και η ''άχρηστη'' πληροφορία που αφομοιώνεις, αλλά και λόγω της φύσης του, τόσο περισσότερη η ''ράδιο αρβύλα'' αλλά και ατεκμηρίωτη πληροφορία (τί είναι όμως καλύτερο, η ράδιο αρβύλα ή ''κατεθυνόμενη'' είδηση της τηλεόρασης?) Επειδή όμως ξεφεύγω επικίνδυνα από το αρχικό θέμα και εγκυμονεί σε τεράστια συζήτηση, σταματάω κάπου εδώ, και επανέρχομαι: Δεν βλέπω καθόλου τηλεοραση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αξιοποιώ στο μέγιστο τον χρόνο μου, καθώς πιστεύω ότι θα έπρεπε να περιορίσω λίγο τον χρόνο που ''καίγομαι'' στο ίντερνετ... :-\

Στο παρακάτω thread διάβασα για ένα ''κερί επιδιόρθωσης'' που το ζεσταίνεις και το βάζεις μέσα στην ''ουλή''. Μπορεί να σε βοηθήσει http://www.noiz.gr/index.php?topic=7870.0 (διάβασε το τρίτο ποστ)

Εγώ τώρα πάω για live. Ο ιδιοκτήτης του μπαρ ήθελε να βάλω την πεταλιέρα στην κονσόλα. Εγώ του είπα με τίποτα και θα φέρω ενισχυτή. Όπως λέει και ο SF ''είναι σαν να γαμάς με κάλτσα'' ;D ;D οπότε ευχηθείτε μου...καλό κουβάλημα ;D

Έγκλημα που δεν ανάφερα αυτό το ΕΙΚΟΝΙΣΜΑ RAINBOW- RISING Προσκυνώ ταπεινά....

Βρε Duke όταν έγραφα Πάντως φίλε Duke...πως σε λένε ;D ήταν επειδή βαριόμουνα να γράφω όλο το υπόλοιπο Nickname, δεν χρειάζεται να δίνεις πληροφορίες για τα προσωπικά σου στοιχεία (όχι ότι είναι κακό αλλά εφόσον το 90% των μελών μιλάει ανώνυμα..) ;D -Ας επεμβει παρακαλώ κάποιος Modulator αν γίνεται να σβήσει εκείνο το μέρος του τελευταίου post του Duke γιατί η δεν ήταν η πρόθεσή μου να δώσει ο χρήστης προσωπικό στοιχείο- Ο λόγος που συμμετείχα στην κουβέντα είναι 1)Δεν φυτρώνουν οι χορηγοί από τα δέντρα όπως πολύ σωστά αναφέρει από πάνω o Bloody Sunday -και δεν μιλάμε για κανονικές μπάντες αλλά για μαθητικές μπάντες (έχουν τις ίδιες ευκαιρίες για live, τον ίδια ευκαιρία να πάρουν πρωτοβουλία για δικό τους live, την ίδια πολυτέλεια για εξοπλισμό πρόβες κ.τ.λ. σε σχέση με άλλες μπάντες?) 2)Αφού όπως φαίνεται από αυτό τον διαγωνισμό δεν οφείλεται το εκάστοτε συγκρότημα αλλά το όνομα της εταιρίας, μιας και δεν αναφέρονται τα ονόματα των μπαντών 17χρονων, σας τα παραθέτω εγώ: - Oνειροπόλοι χωρίς φτερά (σε περίπτωση μπάντας που παίζει διασκευές Πυξ Λαξ) - Death Within (σε περίπτωση μπάντας που πάιζει διασκευές Death Metal) - Dirty Road (σε περίπτωση μπάντας που παίζει διασκευές hard rock) - California Beaches (σε περίπτωση μπάντας που παίζει διασκευές Red Hot) - Rotten Skull (σε περίπτωση μπάντας που παίζει διασκευές Black Metal) - Inner Flesh (σε περίπτωση μπάντας που παίζει διασκευές Ηεavy metal) - Bloody Conflict (σε περίπτωση μπάντας που παίζει διασκευές epic metal) κ.τ.λ. κ.τ.λ. 3) Αν ήμουν γονιός θα προτιμούσα σε έναν τέτοιο event να ξέρω ότι το παιδί μου θα κατανάλωνε cheeseburger ή ''μιλκομπούκαλα'' παρά αλκοολ μπόμπα. 4) Εχω έναν αδερφό (πολύ-πολύ μικρότερο σε ηλικία) που είναι σε αυτή την ηλικία και είχε γίνει έναν τέτοιο event σε ένα νυχτερινό ροκάδικο της πόλης. Όταν ένας από τους πιτσιρικάδες (που έπαιξε στο live) λέει στο αφεντικό ''κύριε τάδε, μπορώ να έχω ένα μπουκαλάκι νερό γιατί τόση ώρα στη σκηνή δίψασα πολύ'' του λέει ''πήγαινε στην τουαλετα, άνοιξε την βρύση σκύψε λίγο και πιες από εκεί''....τουλάχιστον στα Γκούντλις έχει ψύκτη... ;)

Φίλε Blue, δεν κατάλαβα γιατί σε προβλημάτισε το γεγονός ότι ''δεν αναφέρεται καμμιά μπάντα'' από τη στιγμή που :o Δηλαδή μιλάμε προφανώς για μαθητές λυκείου. Πού να παίξουνε τα παιδιά?? -Σε γνωστό live stage της πόλης? -Support σε ''όνομα'' που θα σκάσει μύτη στο Ηράκλειο? -Aκόμα και ''μη επώνυμος'' μαγαζάτορας να διοργάνωνε το event, σε έναν τέτοιο γεγονός που θα έχει μαζική απήχηση από γονείς, πιτσιρίκια και παρέες των παιδιών (όλα τα λύκεια της πόλης εν γένει) δεν θα κοιτούσε να βγάλει ΚΕΡΔΟΣ από (ντόπιους) χορηγούς, και από -παράνομη, εφόσον μιλάμε για παιδιά- πώληση αλκοόλ?? -Ή περιμένεις η τοπική πολιτεία να οργανώσει κάτι τέτοιο (ναι....καλά) Πολλά παιδιά καλώς ή κακώς με τέτοιο τρόπο έχουν την ευκαιρια να παίξουν LIVE και μάλιστα στο κοινό που ενδιαφέρεται για αυτό (μην ξεχνάμε ότι αυτή η αλυσίδα φαστ-φουντ στοχεύει καθαρά σε εφηβους) οπότε ας μην τα δαιμονοποιούμε όλα...Λες και εμάς αν μας κάνανε αντίστοιχη πρόταση όταν είμασταν πιτσιρικάδες με κάψα για live θα λέγαμε ''όχι, γιατί διοργανώνεται από την τάδε εταιρία και δεν αναφέρεται το ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ'' ;D ;D Πάντως φίλε Duke...πως σε λένε ;D εγώ δεν μπορώ φυσικά να παρευρεθώ, κοίτα να περάσεις καλά, να τρελάνεις-τρελάνετε τα γκομενάκια από κάτω...εγώ για να είμαι ειλικρινης μπορεί και Ηράκλειο να ήμουν να μην ερχόμουνα -όχι φυσικά επειδή δεν είστε καλοί αυτό δεν το γνωρίζω- αλλά δεν είμαι και πολύ σε φάση school-bands και εξάλλου άλλο είναι το κοινό που πρέπει να ''ψήσεις'' τώρα... ;) ;) Αυτό που θέλω να σου πω ρε φίλε (εσύ δεν άνοιξες το θέμα best stratocaster albums?) είναι RESPECT γιατί οι επιλογές σου σε εκείνο το thread (για την ηλικία σου) δείχνουν ότι είσαι σε καλό δρόμο και μόνο και μόνο γι'αυτό θα είχα περιεργεια να δω την μπάντα σου λάιβ...Εγώ στην ηλικία σου...από τέτοια ακούσματα...ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ....

Άψογος. Ευχαριστούμε για το κλιπ. :)

Manowar - Bridge of Death ΗΑΙL!! Φίλε dmilo νομίζω δεν έπαιζε ο Scot σε αυτό το άλμπουμ (όχι ότι έχει σημασία...) R.I.P.

Dark Side of the Moon - Pink Floyd Wish you were here - Pink Floyd Calling Card - Rory Gallagher Machine Head - Deep Purple Perfect Strangers - Deep Purple Dire straights - Dire Straights Are you Experienced? - Jimmi Hendrix Experience Greatest Hits - Stevie Ray Vaughan Who's Next - The Who (εικάζω) Fear of the Dark - Iron Maiden (στα albums με τον Smith νομίζω πολλά τα έγραφε με gibson-Jackson) Α, ειδική μνεία στο ''best stratocaster riff ever'' (κατ'εμέ) : Sweet home alabama - Lynyrd Skynyrd :)

Αυτό το classic κομμάτι το έχω συνδυάσει στο μυαλό μου με ''καλπάζων'' μπάσσο-κιθάρα, οι στίχοι να ερμηνεύονται με ένταση από τον Bruce, σαν να ζεις τους στίχους εκείνη τη στιγμή...Οι δε Maiden έχουν χρησιμοποιήσει ακουστικές κιθάρες στην καριέρα τους λιγότερες από τις καπότες που έχει χρησιμοποιήσει στη ζωή του ο Keith Richards...Οπότε όπως καταλαβαίνεις είδα τον τίτλο του thread και δεν προϊδεάστηκα για κάτι καλό. Και όμως όταν το άκουσα το κομμάτι...σαν την ηρεμία μετά την καταιγίδα ένα πράγμα...Ασυναίσθητα μου ήρθε στο μυαλό ένα ερειπωμένο τοπίο, με καπνούς και με πεταμένα από δω και από κει τουφέκια, ξιφολόγχες, πυροβόλα γκάτλινγκ...Η ερμηνεία είναι σαν ο ''αφηγητής'' να μην ''ζει'' τώρα την μάχη (όπως ο Bruce), αλλά να κάνει ένα ''φλας-μπάκ'' σε εκείνες τις στιγμές (και αυτό είναι το ζητούμενο σε αυτή τη διασκευή πιστεύω)... Άψογος φίλε... ;) Υ.Γ. Up the Irons (ρε μ**νιά)

Ελα μου ντε...

Ε, Πάρε μια epi που είναι δυο κομμάτια... ;D

Σάββα πολύ ωραίο ποστ. Κάπου εδώ να αναφέρω ότι δεν είμαι και κανένας σούπερ-φαν των Nirvana...Μπορώ να ακούσω ευχάριστα τα τραγούδια τους βεβαια και that's all. Δεν θα αναφερθώ στα περί αυτοκτονίας καθώς κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τι συνέβη πραγματικά και στα (σίγουρα τεράστια) συμφέροντα που κρύβονταν πίσω από το όνομα Nirvana. Σε καμμία περίπτωση δεν μπορώ να βάλω τους Nirvana στο -καθαρά μουσικό- γούστο μου στο ίδιο σημείο με τους Led Zepz και τους Beatles..ΑΛΛΑ Πριν λίγο καιρό ''τσίμπησα'' ένα παλιό metal περιοδικό από ένα φιλο με αφιέρωμα -μέσω δημοψηφίσματος- στα 100 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών (το οποίο μου αρέσει να ξεφυλλίζω λίγο στο κρεββάτι πριν κοιμηθώ). Φυσικά το nevermind ήταν στη λίστα (σε ένα καθαρά μέταλ περιοδικό όπου απουσίαζαν ονόματα όπως Beatles, Jimmi Hendrix, Stones, Who, ένα Floyd σε ''αστεία'' θέση). Θα συμφωνήσω όμως με το σχόλιο του συντάκτη στο εν λόγω άλμπουμ 100% : Από σημασιολογική άποψη, το ''Nevermind'' έχει την ίδια βαρύτητα με ένα ''St. Peppers...'', ''Nevermind the bollocks'' μην συμπληρώσω εγώ και κάνα ''Dark side...'' και με πάρουν με τις ντομάτες... Και όπως πολύ σωστά ανέφερε, όχι μόνο άλλαξε τον τρόπο που ακούμε μουσική αλλά μέχρι και τον τρόπο που ντυνόμαστε. Όχι πως δεν βγαίνουν σήμερα μπαντάρες, αλλά μπάντα που να συσπειρώσει με τέτοιο τρόπο τον απανταχού εφηβικό κόσμο (προσοχή, δεν λέω ότι απευθύνεται η μουσική τους μόνο σε γυμνασιόπαιδα)...not in a million years... Αυτά κατά την ταπεινή μου γνώμη.... Υ.Γ. Με τον Page θα μου τα πεις από κοντά :D

Κρίμα να φεύγει ένας μουσικός τόσο νέος. Δεν ήξερα ότι είχε κάποιο πρόβλημα υγείας... Οι Manowar στα ''επικά'' χρόνια της νιότης μου είχαν χαρίσει πολλές στιγμές πώρωσης. Εντελώς ακατέργαστος ήχος, ''αμφιλεγόμενη'' τεχνική στο μπάσο, όχι καμμία πρωτοποριακή τεχνική στην κιθάρα, δερμάτινα βρακιά... καμμιά σχέση με τις σημερινές epic μπάντες με το ντύσιμο αλά Paganini, τις συμφωνικές ορχήστρες, υπερβολικές χορωδίες, τις κιθάρες-αρπιτζιέιτορ..αλλά 100% true (για τα πρώτα χρόνια μιλάω)...ΗΑΙL!!!! Thor (The Powerhead) - Manowar (Sign of the Hammer 1984)

Που λέει ο λόγος... ;D

Φίλε grorig επειδή ξαναδιάβασα το ποστ μου και όντως φαίνεται να μην μιλάμε για το ίδιο πράγμα την διόρθωσα προσθέτωντας την πρόταση (που μάλλον δεν πρόλαβες να δεις) Αυτό εννοούσα αλλά έχεις δίκιο, χωρίς την πρόταση που πρόσθεσα φαίνεται σαν να μιλάω γενικά και αόριστα περί το πόσο μας παίρνει να αυτοσχεδιάζουμε ή όχι σε ένα live κ.τ.λ.

Και εγώ μια τέτοια προσέγγιση έχω πάνω στο θέμα (τουλάχιστον με τα ίδια λόγια θα το εξέφραζα). Ειδικά αυτές τις μέρες αναγκάζομαι να χρησιμοποιώ αυτήν την προσέγγιση, καθώς έχω μπροστά μου μια σειρά από live σε μια πόλη που είμαι κάτι σαν φιλοξενούμενος, οπότε ούτε guitar pro ούτε χρόνος για μελέτη, τίποτα σπουδαίο, 2 καλοί φίλοι, 20-25 rock classics, σόλο 95% αυτοσχεδιασμός (και άμα γουστάρουμε επί τόπου το τραβάμε σε διάρκεια). Ε, με τόση ελευθέρια, δεν γίνεται, όλο και μια τρελή ''ατυχής-ουλιζονροθμαλμιστινοστατριανική και όποιον πάρει ο χάρος- έμπνευση'' θα μου βγει (απλά αν δεν πολυκάτσει να δέσει κατευθείαν με κα΄τι άλλο για να μην πολυ-φανεί):D Βέβαια, όταν ''ζούσα'' στη συγκεκριμένη πόλη και είχα με τους συγκεκριμένους φίλους (+...πολλά μέλη ακόμα) σύγκροτημα tribute σε πασίγνωστο rock συγκρότημα, όχι απλά δεν ήτανε για πολλά ρίσκα η κατάσταση, αλλά η παραμικρή...πρωτοβουλία ;D θα ήταν απλά καλλιτεχνική αυτοκτονία, γιατί όπως και να το κάνουμε μερικά σόλο δεν είναι για να ''τσοντάρεις'' δικά σου lick αλλά πρέπει τουλάχιστον στο ύφος να είσαι όσο πιο κοντά γίνεται στο original. Oπότε κατα τη γνώμη μου το ''ρίσκο'' είναι θεμιτό, αλλά εξαρτάται και από την περίπτωση...

Είμαι κάτοχος και μιας epi LP custom. http://www.thomann.de/gr/epiphone_les_paul_custom_black.htm Tι να σου πω τώρα...Καλύτερα να δοκιμάσεις τις κιθάρες από κοντά καθώς έχουν μεγάλες διαφορές. Λες ότι παίζεις κλασσική,μάλλον θα την παλέψεις με το μπράτσο της custom (αν και πλέον δεν υπάρχει μόνο ένα μοντέλο epiphone υπάρχουν ΠΟΛΛΑ και διαφέρουν σε μπράτσο/μαγνήτες κ.τ.λ. -αυτό ισχύει σε όλες τις εταιρίες πλέον γι'αυτό πρέπει να δοκιμάζουμε ποια μας κάθεται καλύτερα στο χέρι). Eμένα προσωπικά δεν μου κάθεται και πολύ καλά στο χέρι, όχι λόγω πάχους αλλά σαν αίσθηση λόγω του υπερβολικού λούστρου. Σαν να πιάνεις ''λούστρο με ξύλο'' ένα πράγμα :D (ενώ όταν πιάνεις αυθεντική LP πιάνεις ''ξύλο με λούστρο'', δηλαδή νιώθεις το λούστρο αλλά ''νιώθεις'' και το ξύλο και αυτό μου δίνει μια πιο στιβαρή αίσθηση..)

Κατανοητό ότι σου αρέσει η sg, αν σου ''γυάλισε'' αυτή πιο πολύ και σε κάνει να θες να παίζεις συνέχεια κιθάρα, αυτή να πάρεις. Όμως σε τέτοια κατηγορία χρημάτων, πιστεύω ότι οι squier είναι τοπ και μου φαίνονται πολύ πιο κοντά στις fender απ'ότι οι epiphone στις gibson. Αυτή είναι η γνώμη μου μιας και την ζήτησες.. ;) Nα στο πω αλλιώς, αν πάρεις 30 έμπειρα μέλη του φόρουμ και αποφασίσεις να τους κάνεις ''δώρο'' μια κιθάρα των 300 ευρώ , και οι 30 θα σου ζητούσαν μια squier classic vibe ;D ;D

Δεν είναι καλός συνδυασμός κατά τη γνώμη μου. Ο ενισχυτής που παρέθεσες (τί να τα κάνεις τόσο watt από τώρα?) είναι για κάνα ερασιτεχνικό λάιβ ή για κάνα προβάδικο με την προυπόθεση να έχεις και τον κατάλληλο εξοπλισμό σε πετάλια-πεταλιέρες για να βγάλεις τους ήχους που θέλεις. Από την άλλη ο ενισχυτής που σου πρότεινα έχει προσομοιώσεις και εφφέ που σίγουρα θα σε καλύψουν ως αρχάριο και θα μπεις πιο γρήγορα στο κλίμα, και σε πολύ καλή τιμή. Όσον αφορά την κιθάρα απ'ότι καταλάβα θέλεις κάτι σε κλασσικό Gibson σχήμα, δηλαδή les paul ή SG? Πόσα χρήματα είσαι διατεθιμένος να δώσεις συνολικά?

Δεν προτείνω τον line6. Πάρε αυτόν (πολύ καλός για την τιμή που έχει) http://www.thomann.de/gr/fender_mustang_ii.htm Σε κιθάρα αν δεν περιορίζεσαι σε epiphone κοίτα και την σειρά classic vibe της squier http://www.thomann.de/gr/fender_squier_classic_vibe_strat_50s_2.htm http://www.thomann.de/gr/fender_squier_classic_vibe_telecustom.htm http://www.thomann.de/gr/fender_squier_classic_vibe_strat_50s.htm Συνολικό κόστος περίπου 500 euro , αποτέλεσμα: αξιοζήλευτο μέχρι και από επαγγελματίες για σπιτική χρήση(καλά για αρχάριους δεν το συζητάμε) Υ.Γ. Σου πόσταρα τον 40άρη αλλά δεν νομίζω να χρειάζεσαι τόσα πολλά watt για αρχή, μπορείς να δεις και τον 20άρη που είναι και φθηνότερος ;)

Aν αναφέρεσαι στην Les Paul ως την ''δευτερη πιο πετυχημένη κιθάρα στη ιστορία'' (λογικά μετά την στρατ, άρα ''πιο πετυχημένη GIBSON στην ιστορία''), διάβασε το παρακάτω λινκ από το επίσημο site της Gibson (όχι για να σ'το παίξω έξυπνος, και εγώ το ίδιο νόμιζα και εξεπλάγην ;D ) http://www.gibson.com/en-us/Lifestyle/Features/the-sg-standard-414/ surprised? Υ.Γ. Στο θέμα μας, ναι έχω ζυγίσει απο περιέργεια (την LP), έχω την εντύπωση 4 κιλά...not bad (γενικά αν η les paul δεν σκοτώνει ελέφαντα στα 2 μέτρα ΔΕΝ είναι les paul :D )

Στα καλά καθούμενα εσείς οι δυο μου δημιουργήσατε ''ανάγκη'' που δεν υπήρχε. Good job guys... >:( (Ρε γαμώτο θέλω να το βάλω μόνο και μόνο για τη ΜΟΥΡΗ και ας το χρησιμοποιώ μια φορά στις...5.000 νότες) Πολύ ωραία η τέλε σου, ευχαριστούμε για τις φωτό. Βέβαια λόγω του ότι δεν εχει tune-o-magnetic η κιθάρα σου θα ήθελε ''εγχείρηση''...αφού όμως το έλεγε η καρδιά σου, καλά έκανες (και το αποτέλεσμα φαίνεται να σε δικαιώνει).