John Goumis

Άψογος. Ευχαριστούμε για το κλιπ. :)

Manowar - Bridge of Death ΗΑΙL!! Φίλε dmilo νομίζω δεν έπαιζε ο Scot σε αυτό το άλμπουμ (όχι ότι έχει σημασία...) R.I.P.

Dark Side of the Moon - Pink Floyd Wish you were here - Pink Floyd Calling Card - Rory Gallagher Machine Head - Deep Purple Perfect Strangers - Deep Purple Dire straights - Dire Straights Are you Experienced? - Jimmi Hendrix Experience Greatest Hits - Stevie Ray Vaughan Who's Next - The Who (εικάζω) Fear of the Dark - Iron Maiden (στα albums με τον Smith νομίζω πολλά τα έγραφε με gibson-Jackson) Α, ειδική μνεία στο ''best stratocaster riff ever'' (κατ'εμέ) : Sweet home alabama - Lynyrd Skynyrd :)

Αυτό το classic κομμάτι το έχω συνδυάσει στο μυαλό μου με ''καλπάζων'' μπάσσο-κιθάρα, οι στίχοι να ερμηνεύονται με ένταση από τον Bruce, σαν να ζεις τους στίχους εκείνη τη στιγμή...Οι δε Maiden έχουν χρησιμοποιήσει ακουστικές κιθάρες στην καριέρα τους λιγότερες από τις καπότες που έχει χρησιμοποιήσει στη ζωή του ο Keith Richards...Οπότε όπως καταλαβαίνεις είδα τον τίτλο του thread και δεν προϊδεάστηκα για κάτι καλό. Και όμως όταν το άκουσα το κομμάτι...σαν την ηρεμία μετά την καταιγίδα ένα πράγμα...Ασυναίσθητα μου ήρθε στο μυαλό ένα ερειπωμένο τοπίο, με καπνούς και με πεταμένα από δω και από κει τουφέκια, ξιφολόγχες, πυροβόλα γκάτλινγκ...Η ερμηνεία είναι σαν ο ''αφηγητής'' να μην ''ζει'' τώρα την μάχη (όπως ο Bruce), αλλά να κάνει ένα ''φλας-μπάκ'' σε εκείνες τις στιγμές (και αυτό είναι το ζητούμενο σε αυτή τη διασκευή πιστεύω)... Άψογος φίλε... ;) Υ.Γ. Up the Irons (ρε μ**νιά)

Ελα μου ντε...

Ε, Πάρε μια epi που είναι δυο κομμάτια... ;D

Σάββα πολύ ωραίο ποστ. Κάπου εδώ να αναφέρω ότι δεν είμαι και κανένας σούπερ-φαν των Nirvana...Μπορώ να ακούσω ευχάριστα τα τραγούδια τους βεβαια και that's all. Δεν θα αναφερθώ στα περί αυτοκτονίας καθώς κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τι συνέβη πραγματικά και στα (σίγουρα τεράστια) συμφέροντα που κρύβονταν πίσω από το όνομα Nirvana. Σε καμμία περίπτωση δεν μπορώ να βάλω τους Nirvana στο -καθαρά μουσικό- γούστο μου στο ίδιο σημείο με τους Led Zepz και τους Beatles..ΑΛΛΑ Πριν λίγο καιρό ''τσίμπησα'' ένα παλιό metal περιοδικό από ένα φιλο με αφιέρωμα -μέσω δημοψηφίσματος- στα 100 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών (το οποίο μου αρέσει να ξεφυλλίζω λίγο στο κρεββάτι πριν κοιμηθώ). Φυσικά το nevermind ήταν στη λίστα (σε ένα καθαρά μέταλ περιοδικό όπου απουσίαζαν ονόματα όπως Beatles, Jimmi Hendrix, Stones, Who, ένα Floyd σε ''αστεία'' θέση). Θα συμφωνήσω όμως με το σχόλιο του συντάκτη στο εν λόγω άλμπουμ 100% : Από σημασιολογική άποψη, το ''Nevermind'' έχει την ίδια βαρύτητα με ένα ''St. Peppers...'', ''Nevermind the bollocks'' μην συμπληρώσω εγώ και κάνα ''Dark side...'' και με πάρουν με τις ντομάτες... Και όπως πολύ σωστά ανέφερε, όχι μόνο άλλαξε τον τρόπο που ακούμε μουσική αλλά μέχρι και τον τρόπο που ντυνόμαστε. Όχι πως δεν βγαίνουν σήμερα μπαντάρες, αλλά μπάντα που να συσπειρώσει με τέτοιο τρόπο τον απανταχού εφηβικό κόσμο (προσοχή, δεν λέω ότι απευθύνεται η μουσική τους μόνο σε γυμνασιόπαιδα)...not in a million years... Αυτά κατά την ταπεινή μου γνώμη.... Υ.Γ. Με τον Page θα μου τα πεις από κοντά :D

Κρίμα να φεύγει ένας μουσικός τόσο νέος. Δεν ήξερα ότι είχε κάποιο πρόβλημα υγείας... Οι Manowar στα ''επικά'' χρόνια της νιότης μου είχαν χαρίσει πολλές στιγμές πώρωσης. Εντελώς ακατέργαστος ήχος, ''αμφιλεγόμενη'' τεχνική στο μπάσο, όχι καμμία πρωτοποριακή τεχνική στην κιθάρα, δερμάτινα βρακιά... καμμιά σχέση με τις σημερινές epic μπάντες με το ντύσιμο αλά Paganini, τις συμφωνικές ορχήστρες, υπερβολικές χορωδίες, τις κιθάρες-αρπιτζιέιτορ..αλλά 100% true (για τα πρώτα χρόνια μιλάω)...ΗΑΙL!!!! Thor (The Powerhead) - Manowar (Sign of the Hammer 1984)

Που λέει ο λόγος... ;D

Φίλε grorig επειδή ξαναδιάβασα το ποστ μου και όντως φαίνεται να μην μιλάμε για το ίδιο πράγμα την διόρθωσα προσθέτωντας την πρόταση (που μάλλον δεν πρόλαβες να δεις) Αυτό εννοούσα αλλά έχεις δίκιο, χωρίς την πρόταση που πρόσθεσα φαίνεται σαν να μιλάω γενικά και αόριστα περί το πόσο μας παίρνει να αυτοσχεδιάζουμε ή όχι σε ένα live κ.τ.λ.

Και εγώ μια τέτοια προσέγγιση έχω πάνω στο θέμα (τουλάχιστον με τα ίδια λόγια θα το εξέφραζα). Ειδικά αυτές τις μέρες αναγκάζομαι να χρησιμοποιώ αυτήν την προσέγγιση, καθώς έχω μπροστά μου μια σειρά από live σε μια πόλη που είμαι κάτι σαν φιλοξενούμενος, οπότε ούτε guitar pro ούτε χρόνος για μελέτη, τίποτα σπουδαίο, 2 καλοί φίλοι, 20-25 rock classics, σόλο 95% αυτοσχεδιασμός (και άμα γουστάρουμε επί τόπου το τραβάμε σε διάρκεια). Ε, με τόση ελευθέρια, δεν γίνεται, όλο και μια τρελή ''ατυχής-ουλιζονροθμαλμιστινοστατριανική και όποιον πάρει ο χάρος- έμπνευση'' θα μου βγει (απλά αν δεν πολυκάτσει να δέσει κατευθείαν με κα΄τι άλλο για να μην πολυ-φανεί):D Βέβαια, όταν ''ζούσα'' στη συγκεκριμένη πόλη και είχα με τους συγκεκριμένους φίλους (+...πολλά μέλη ακόμα) σύγκροτημα tribute σε πασίγνωστο rock συγκρότημα, όχι απλά δεν ήτανε για πολλά ρίσκα η κατάσταση, αλλά η παραμικρή...πρωτοβουλία ;D θα ήταν απλά καλλιτεχνική αυτοκτονία, γιατί όπως και να το κάνουμε μερικά σόλο δεν είναι για να ''τσοντάρεις'' δικά σου lick αλλά πρέπει τουλάχιστον στο ύφος να είσαι όσο πιο κοντά γίνεται στο original. Oπότε κατα τη γνώμη μου το ''ρίσκο'' είναι θεμιτό, αλλά εξαρτάται και από την περίπτωση...

Είμαι κάτοχος και μιας epi LP custom. http://www.thomann.de/gr/epiphone_les_paul_custom_black.htm Tι να σου πω τώρα...Καλύτερα να δοκιμάσεις τις κιθάρες από κοντά καθώς έχουν μεγάλες διαφορές. Λες ότι παίζεις κλασσική,μάλλον θα την παλέψεις με το μπράτσο της custom (αν και πλέον δεν υπάρχει μόνο ένα μοντέλο epiphone υπάρχουν ΠΟΛΛΑ και διαφέρουν σε μπράτσο/μαγνήτες κ.τ.λ. -αυτό ισχύει σε όλες τις εταιρίες πλέον γι'αυτό πρέπει να δοκιμάζουμε ποια μας κάθεται καλύτερα στο χέρι). Eμένα προσωπικά δεν μου κάθεται και πολύ καλά στο χέρι, όχι λόγω πάχους αλλά σαν αίσθηση λόγω του υπερβολικού λούστρου. Σαν να πιάνεις ''λούστρο με ξύλο'' ένα πράγμα :D (ενώ όταν πιάνεις αυθεντική LP πιάνεις ''ξύλο με λούστρο'', δηλαδή νιώθεις το λούστρο αλλά ''νιώθεις'' και το ξύλο και αυτό μου δίνει μια πιο στιβαρή αίσθηση..)

Κατανοητό ότι σου αρέσει η sg, αν σου ''γυάλισε'' αυτή πιο πολύ και σε κάνει να θες να παίζεις συνέχεια κιθάρα, αυτή να πάρεις. Όμως σε τέτοια κατηγορία χρημάτων, πιστεύω ότι οι squier είναι τοπ και μου φαίνονται πολύ πιο κοντά στις fender απ'ότι οι epiphone στις gibson. Αυτή είναι η γνώμη μου μιας και την ζήτησες.. ;) Nα στο πω αλλιώς, αν πάρεις 30 έμπειρα μέλη του φόρουμ και αποφασίσεις να τους κάνεις ''δώρο'' μια κιθάρα των 300 ευρώ , και οι 30 θα σου ζητούσαν μια squier classic vibe ;D ;D

Δεν είναι καλός συνδυασμός κατά τη γνώμη μου. Ο ενισχυτής που παρέθεσες (τί να τα κάνεις τόσο watt από τώρα?) είναι για κάνα ερασιτεχνικό λάιβ ή για κάνα προβάδικο με την προυπόθεση να έχεις και τον κατάλληλο εξοπλισμό σε πετάλια-πεταλιέρες για να βγάλεις τους ήχους που θέλεις. Από την άλλη ο ενισχυτής που σου πρότεινα έχει προσομοιώσεις και εφφέ που σίγουρα θα σε καλύψουν ως αρχάριο και θα μπεις πιο γρήγορα στο κλίμα, και σε πολύ καλή τιμή. Όσον αφορά την κιθάρα απ'ότι καταλάβα θέλεις κάτι σε κλασσικό Gibson σχήμα, δηλαδή les paul ή SG? Πόσα χρήματα είσαι διατεθιμένος να δώσεις συνολικά?

Δεν προτείνω τον line6. Πάρε αυτόν (πολύ καλός για την τιμή που έχει) http://www.thomann.de/gr/fender_mustang_ii.htm Σε κιθάρα αν δεν περιορίζεσαι σε epiphone κοίτα και την σειρά classic vibe της squier http://www.thomann.de/gr/fender_squier_classic_vibe_strat_50s_2.htm http://www.thomann.de/gr/fender_squier_classic_vibe_telecustom.htm http://www.thomann.de/gr/fender_squier_classic_vibe_strat_50s.htm Συνολικό κόστος περίπου 500 euro , αποτέλεσμα: αξιοζήλευτο μέχρι και από επαγγελματίες για σπιτική χρήση(καλά για αρχάριους δεν το συζητάμε) Υ.Γ. Σου πόσταρα τον 40άρη αλλά δεν νομίζω να χρειάζεσαι τόσα πολλά watt για αρχή, μπορείς να δεις και τον 20άρη που είναι και φθηνότερος ;)

Aν αναφέρεσαι στην Les Paul ως την ''δευτερη πιο πετυχημένη κιθάρα στη ιστορία'' (λογικά μετά την στρατ, άρα ''πιο πετυχημένη GIBSON στην ιστορία''), διάβασε το παρακάτω λινκ από το επίσημο site της Gibson (όχι για να σ'το παίξω έξυπνος, και εγώ το ίδιο νόμιζα και εξεπλάγην ;D ) http://www.gibson.com/en-us/Lifestyle/Features/the-sg-standard-414/ surprised? Υ.Γ. Στο θέμα μας, ναι έχω ζυγίσει απο περιέργεια (την LP), έχω την εντύπωση 4 κιλά...not bad (γενικά αν η les paul δεν σκοτώνει ελέφαντα στα 2 μέτρα ΔΕΝ είναι les paul :D )

Στα καλά καθούμενα εσείς οι δυο μου δημιουργήσατε ''ανάγκη'' που δεν υπήρχε. Good job guys... >:( (Ρε γαμώτο θέλω να το βάλω μόνο και μόνο για τη ΜΟΥΡΗ και ας το χρησιμοποιώ μια φορά στις...5.000 νότες) Πολύ ωραία η τέλε σου, ευχαριστούμε για τις φωτό. Βέβαια λόγω του ότι δεν εχει tune-o-magnetic η κιθάρα σου θα ήθελε ''εγχείρηση''...αφού όμως το έλεγε η καρδιά σου, καλά έκανες (και το αποτέλεσμα φαίνεται να σε δικαιώνει).

Προφανώς εννοούν το κερί καρνάουμπα που παρέθεσα στο λινκ (Marathon, ενδείκνυται και για νίτρο(LP) και για Strat? Eίναι μόνο για σώμα ή μπορώ και στο μπράτσο (της strat)?

Εννοείται ότι το οινόπνευμα την θάμπωσε, το έχω κάνει και εγώ στην ίδια κιθάρα όταν ήμουν μικρός και απερίσκεπτος... Παράγγειλα αυτό το κερί έτσι απλά για να υπάρχει για να δω τί παίζει για να πειραματιστώ σε κιθάρες, θα το δοκιμάσω και στην LP που την έχουν πάρει τα χρόνια http://www.thomann.de/gr/dunlop_carnauba_wax.htm Edit: με πρόλαβε ο προλαλήσας, νομίζω και κερί αυτοκινήτου την ίδια δουλειά κάνει.

lynyrd skynyrd, LYVE

Ευχαρίστως, αν και δεν βρίσκομαι στο νησί αυτό τον καιρό. Όταν με το καλό έρθω θα σε π.μ. Καλή συνέχεια

Εννοείται...ευχαριστούμε για το thread και τις φωτο Ω, ευχαριστώ για το tip Σάββα :)

Ωραίος ο συντοπίτης :)

Nαι το γνωρίζω ότι είναι λίγο πιο ακριβό, πάρα πολύ ωραία μόντα όντως, να την χαίρεσαι την (πανέμορφη) κιθάρα σου. Διάβασα και άλλα θέματα για τέτοια ''αναστρέψιμα'' τρέμολο αλλά το συγκεκριμένο μου άρεσε πιο πολύ εμφανισιακά ;) Όσον αφορά στο sustain εντάξει, δεν έχει και τόσο σημασία... (αρκεί να μην χάνει μόνο :D ) αν και πιστεύω ότι κάτι παραπάνω θα δίνει.

Γαμώτο, μου βάζεις ιδέες! Ειδικά όταν άνοιξα το λινκ και είδα ότι το έχει και σε χρυσό...μωρέ λες? Σε ευχαριστώ για την ωραία πληροφορία της ύπαρξης αυτoύ του τρέμολο που δεν χρειάζεται να πειράξεις την κιθάρα anyway ;) Y.Γ.Mε ψήνει πολύ ότι όπως λες δίνει και πιο πολύ sustain! Έχω διαβάσει σε φόρουμ του εξωτερικού ότι αν βάλεις τις χορδές ''against the tailpiece'' (όπως φαίνεται και στη φωτογραφία σου, που βέβαια έχει αντικατασταθεί από το τρέμολο) έχεις πιο πολύ sustain, δεν ξέρω αν είναι μούφα, μπορεί και να είναι, προφανώς σου δίνει extra η επιπλέον γωνία που κάνουν οι χορδές