argytar

Μάσκα ΠΑΝΤΑ στο εργαστήρι ό,τι και να σκαλίζουμε! Εδώ και δέκα χρόνια την έχω καθιερώσει αλλά είμαστε και μεις οικογενειακώς ντεμί με το κατώτερο αναπνευστικό. Όσο για τον αυχένα, πιστεύω με δυο -τρεις φορές άσκηση τη βδομάδα να φύγουν όλα... Από την άλλη, άλλο να είσαι 22 και να σκαλίζεις και άλλο 42... λέω τώρα γω. Μετά τα δεύτερα -άντα οι μυοσκελετικές ενοχλήσεις μάλλον προστίθενται παρά ... φεύγουν και έρχονται... καλό Πάσχα με αισιοδοξία! ξέρουμε πολύ καλά ότι όσο και να μας ενοχλεί δε βλέπω να το αφήνουμε το...σπορ!

... η εμπειρία έχει το τίμημά της? λες να το φτάσω το ροκανίδι σε επίπεδο ανατομικής αερόσολας??

...έτσι πρέπει όμως χαχαχα, θα συμμαζέψω όταν αρχίσει το επόμενο πρότζεκτ! Clean slate!

Πάμε λίγο ασούμε Άρχισαν τα βερνικώματα με νιτρίδιο

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ! Ευχαριστούμε!!!

Μα δεν είναι μίνιο!!! Μίνιο βάζουν στα σίδερα ή στα καΐκια!! Μοιάζει λόγω χρώματος αυτό το δέχομαι!! θενξ! Είναι πολύ κοντά σε αυτό που είχα στο νου!! Χαίρομαι! Νομίζω είναι το πιο ταιριαστό από αυτά που δοκίμασα!! Θα περάσω λεπτά στρώματα και νίτρο από πάνω και πιστεύω να ρελικάρει λιιιιιγο γιατί τα χαρντγουερ είναι λίγο θαμπά τα έχω καιρό και θα ταιριάξει ένα faded look! Άρα θέλει παίξιμο!

Θενξ boy! Ελπίζω να λες το σκούρο πράσινο χεχεχε!!

Ακρυλικό primer πολύ λεπτό στρώμα τρίψιμο με 240 και μετά ξανάπέρασμα μέχρι να γίνει λεπτό και λείο. Δε θέλω πολλή μπογιά πάνω στο όργανο.

Αστάρι είναι μην τρομάζετε! Δεν ψέκασα και τέταρτο χρώμα από απαλεψιά!! Απλά μου τέλειωσε το λευκό και ίσως ρελικάρει ωραία έτσι. Εννοώ πως, αν τριφτεί με το παίξιμο, θα φαίνεται το κόκκινο από κάτω και θα κάνει αντίθεση.

Τελικώς περνάει το τελευταίο γιατί με άρεσε και με το χαρντγουερ πάνω. Οπότε ξύνω την πρόσοψη που έβαψα και πάμε πάλι να γίνουμε θιν σκιν.

θενξ ! Πολύ σκούρο και εγώ που έχω μια ψιλοδυσχρωματοψία έπρεπε να κάμω ζουμ για να μην το περάσω για μαύρο... θα ξεβάψω προς το παρόν και βλέπουμε!

Μήπως είσαι κατά τύχη λάτρης του Sherwood Green? Πόσταρε τη στρατ σου!

Ωπα! Νομίζω βρήκα κάτι μεταξύ σεργουντ γκρην και μπριτις ρεησιν για δεστε και πεστε? Κλειδώνει?

Hmmm πιο σκούρο δεν είναι αυτό??? Να μια φαηαρμπερντ σε μπριτις ρεησιν γκρην Δεν ξέρω και το μπλε με αρέζει εδώ, τι λέτε?

Σε ευχαριστώ φίλε μου, δε γνωρίζω να σου πω την αλήθεια με συχγωρείς, είναι κάτι που δε με απασχολεί καθόλου γιατί είναι το χόμπυ μου και είναι ώρες ψυχικής ξεκούρασης. Οπότε δεν έχω απάντηση... Έριξα πολύ πρόχειρα το πράσινο νίτρο χτες και βγήκε κάπως έτσι... τι σας λέει; Να δοκιμάσω και μπλε; Έτσι και αλλιώς δεν έκατσε σωστά και πρέπει να τριφτεί. (Η χειρότερή μου)

Ευχαριστώ Θάνο!! Είχα καιρό που ήθελα να φτιάξω μια firebird και τώρα έτυχε από την άσχημη συγκυρία του εγκλεισμού να βγει κάτι θετικό!

Φυσικά, την άλειψα με βαζελίνη καλά -καλά και η κόλλα μπήκε στη φέτα πολλή λίγη και πολύ προσεκτικά... την έχω πατήσει στο παρελθόν.... με truss rod που δε γυρνούσε. Το τσέκαρα το truss rod δουλεύει μια χαρά!! Σήμερα έφτιαξα και το truss rod cover και πέρασα και το πρώτο χέρι λευκό αστάρι!

Έφτιαξα ένα τεμπλεητ από πηχάκια και έσκαψα για τη βάση του control plate. Μετά έφτιαξα το control plate από πλέξιγκλας. Έπειτα άρχισα να περνάω σιγά-σιγά shellac sealer για να κλείσουν οι πόροι. Έκοψα αυλάκια στο κοκκάλινο nut με το jig του Χάρη. GMI Halon. Έκατσε πολύ καλά στο αυλάκι. Περισσότερο shellac και τελειωμένο νεκ προφίλ και βολούτι για σταθερότητα. ...τρύπησα για τα Steinberger κλειδιά. Τέλος, έκανα τα χαρακτηριστικά αυλάκια για να μοιάζει με firebird headstock χωρίς να είναι βέβαια ολόιδιο. Αυτά μέχρι στιγμής!! Ξεκινάω να τη βάφω σιγά- σιγά..

Συνεχίζοντας, έκανα το ίδιο και στην πίσω πλευρά, δηλαδή έφερα το σώμα στα 4 εκατοστά και έφτιαξα τα πλαϊνά φτερά, τα οποία τα πλάνισα να λεπταίνουν στις άκρες και αφαίρεσα και υλικό πίσω από το μανίκι. Το μανίκι θα έχει πάχος 23.5 στο πρώτο τάστο και 28 στο 12ο θα ξεπερνάει την ίντσα για να έχει ωραίο grip κατεβαίνοντας. Νομίζω αντέγραψα καλά το μανίκι που είχε η special μου. Θα μας πει ο ez όταν το δοκιμάσει. Έσκαψα για τους μαγνήτες και αφού πέρασα τα τάστα, κόλλησα την ταστιέρα στο μανίκι. Τα τάστα είναι narrow jumbo hosco M1 σε 12" radius. Άνετα για να χωρά παίξιμο στα κάτω τάστα και ψηλά για ήχο και ευκολία στα bends. Έφτιαξα pickguard από πλέξι glass. Τρύπησα για τα pots και έφτιαξα control cavity πίσω και μπροστά για διακόπτη κλπ καλώδια. Άρχισα να τρώω το μανίκι από πίσω με το παστράγγουλο για προφίλ. Τα φτερά φαίνονται πώς κάνουν τη μετάβαση από 34 σε 30χιλ. Έγινε και η στρογγυλοποίηση των ακμών με το δρεμελ.

Συνεχίζοντας διάλεξα ένα κομμάτι rosewood με πολύ glassy ήχο (με κοιτούν περίεργα που πάω και κοπανάω 12-15 σανιδάκια και τα χωρίζω ανάλογα με το pitch και μετά παίρνω ένα ή δύο). Έκοψα τάστα και έκανα αυλάκι για το binding αφήνοντας ένα σκαλάκι για να φαίνεται μια ρίγα rosewood από πλάγια για ομορφιά. Συνάμα πέρασα τα side dots και τα fretboard dots. Πήγαινα για look Firebird III εδώ a la Winter και Collins. Σε αυτές έχει dots με binding.

Αποφάσισα να βάλω τραντίσιοναλ ροντ με maple καπάκι σε καμπύλη όπως κάναν παλιά. Πρώτα έκοψα τη βέργα στο σωστό μέγεθος και δημιούργησα τα πάσα με τη φιλιέρα. Έπειτα έσκαψα με το ρούτερ και τελικά με το σκαρπέλο σε βάθος 8 χιλ στις άκρες και 17 χιλ στο κέντρο του καναλιού. Δημιούργησα και ένα washer με φαγωμένη τη μία πλευρά για να κρατάει το nut της βέργας και να έχει καλύτερη δράση. Για το κανάλι έγινε πολλή δουλειά στο χέρι με μέτρηση και ξανά μανα μέτρηση με το παχύμετρο για το σωστό βάθος και το αποτέλεσμα ήταν ένα κοίλο κανάλι που δέχτηκε ωραία το truss rod. Αυτό όλο τώρα έπρεπε να καπακωθεί με maple και να πλανιστεί. Αντέγραψα την καμπύλη στο maple , το έβαλα στο spindle sander και με λίγη κόλλα το τοποθέτησα χωρίς να το σφίξω παραπάνω από κει που τερμάτιζε. Μετά με την πλάνη το έφερα στα ίσια με το μανίκι.

Αφού τακτοποίησα το μανίκι σημείωσα στο σώμα τα όρια για το κεντρικό μπλοκ και ρουτάρησα για τα σκαλάκια εκατέρωθεν.

Οι κιθάρες αυτού του στυλ έχουν δύο επίπεδα από κάθε πλευρά στο σώμα. Ένα κεντρικό μπλοκ με πάχος 4 εκατοστά και πλάτος 10.5 εκ και τα φτερά ξεκινούν από 34 εκ και καταλήγουν 3. Αυτό σημαίνει ότι τα σκαλοπατάκια είναι 3 χιλιοστά και ότι τα φτερά λεπταίνουν προς τις άκρες. Άκρως... ενδιαφέρον! Τι μαθαίνει κανείς κάνοντας λίγη έρευνα. Επίσης το μανίκι έχει γωνία περίπου 2.5 τριών μοιρών σε σχέση με το σώμα. Προεξέχει δε αυτού κατά 2 χιλιοστά. Άρα, το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνω ήταν να κατεβάσω το σώμα κατά δύο χιλιοστά. Παλιά μου τέχνη κόσκινο είχα καιρό να το κάνω, έσκαψα αυλάκια 2 χιλιοστών με το ρούτερ και μετά με σκαρπέλο πλάνη και υπομονή το σώμα ήρθε εκεί που έπρεπε. Σε όλη αυτή τη φάση δεν πρέπει να χάνει κανείς τη μέση γραμμή, οπότε με κάθε αλλαγή την ξανασημείωνα. Σε αυτο βοήθησε η ολόσωμη εκτύπωση που έκανε στο plotter του ο τοπογράφος φίλος Γιάννης. Αφού κατέβηκε το σώμα, σειρά είχε το μανίκι. Με το template του μανικιού τύπου Gibson (scale 24.625”) ρουτάρησα το outline. Έπρεπε μετά να φύγει πίσω με κλίση και να πλανιστεί. Αυτό έγινε με τη βοήθεια του ρούτερ και δύο μεταλλικών δοκών. Το ρούτερ πατούσε πάνω σε μια ειδική mdf βάση που ειπχα φτιάξει παλιότερα για τέτοιες εργασίες. Μετά από το ρουτάρισμα πλανίστηκε και τρίφτηκε προσεκτικά για να είναι ολόισιο. Με τη βοήθεια της ηλεκτρικής πλάνης έδωσα κλίση για το headstock.

Καλησπέρα και καλό κουράγιο σε όλους με σύνεση γιατί έχουμε δρόμο μπροστά μας!! Αυτόν τον καιρό το τηλέφωνο σπάει αλλά οι μετακινήσεις μου έχουν ελαχιατοποιηθεί. Αυτό με έφερε πιο κοντά στο κιθαροεργαστήρι μου. Πριν την καραντίνα μια Τετάρτη πρωί πριν πάω στο ΑΧΕΠΑ πέρασα από Πνοή και Νύξη headquarters για γενικότερο κους κους και κιθαροκάψιμο. Ο Φάνης έβγαλε τη firebird VII που έχει και τζάμαρα θαυμάζοντας το σκάσιμο, το ωραίο μαέστρο τρέμολο και γενικότερα τον τρόπο που καθόταν πάνω μου αυτή η offset. Μετά απο λίγο, κλείσαν τα σχολεία και άρχισε να με τριβελίζει η σκέψη μιας ανάλογης κατασκευής, με κάποια δικά μου mods. O Reverend EZ έχει την one-piece Korina Special που είχα φτιάξει προ αμνημονεύτων (αν θυμάστε το thread θα έχει καμιά δεκαετία). Οπότε, μιας και οι firebird είναι neck through κατασκευές, είπα να την κάνω one-piece για να νιώσω ξανά αυτό το sustain. Δεν είχα Κορίνα στην άκρη όπως θα προτιμούσα, αλλά είχα αρκετό αγιούζ ή obeche οπότε άρχισε η κατασκευή σιγά- σιγά. Ήθελα να βάλω πάνω τον συνδυασμό του Neil Young στην old black, οπότε θα έχουμε έναν Nick Silver Blue Moonlight p90 alnico II στη neck θέση και στη bridge έναν Seymour Duncan SM2-B που πήρα σε άψογη τιμή από το noiz και καθόταν στην άκρη. Αυτός ο συνδυασμός μου αρέσει γιατί ο neck δεν μπουκώνει, βγάζει τη φεντερίλα που θέλω, η μεσαία θέση είναι να την πιεις στο ποτήρι για surf και ο bridge wide open θα δίνει από hard rock μέχρι heavy blues. (Johnny Winter - Allen Collins?) Μια άλλη αλλαγή που θα κάνω, γιατί μου δίνεται η δυνατότητα, είναι να κάνω πιο εύκολη την πρόσβαση στα τελευταία τάστα σχηματοποιώντας αναλόγως το σώμα. Επίσης διαφοροποίησα λίγο το headstock για να μην είναι εντελώς κλώνος Gibson. Θα βάλω τα steiberger tuners γιατί είναι πιο ελαφριά και θα αποφευχθεί έτσι το neck dive που όπως με πληροφόρησε ο Noe13 είναι ένα ξενερωτικό πρόβλημα. To χρώμα θα είναι πράσινο μεταλλιζέ για να είναι ακόμα πιο custom το πρότζεκτ. Όλο νίτρο. Ίσως συμβεί και κάποιο μικρό ρέλικ, θα δούμε. Τέλος θα βάλω πάνω το κομμένο Β5 Bigsby που είχα στη Danae αλλά έχω κρατήσει το bar που μπορώ πλέον να το τοποθετήσω βιδωτά όπου θέλω και σε όποιο ύψος θέλω ώστε να ρυθμίσω τη γωνία πίσω από την tune-o-matic και να έχω πιο σταθερό κούρδισμα και πιο μαλακό action στο τρέμολο... Ξεκινώντας λοιπόν, βρήκα το τεράστιο μαδέρι από πανάλαφρο και ξερό αγιούζ και με τη σέγα έκλεψα από κει μέσα ολόκληρη την κιθάρα με μια κοψιά! Το κσύλο αυτό είναι υπερπανάλφρο και υπολογίζω η κιθάρα να ζυγίζει περίπου 2700 , ούτε καν τρία κιλά με όλα πάνω!

έκοψε δυο χιλιάρικα από τα 250.000 ,δε βγαίνει αλλιώς μάνα μου, τι να κάνει να τη σκοτώσει για ένα κομμάτι ψωμέ;