Terry RoscoeBeck5

;D ;D ;D ;D Μα γιατί το λες αυτό; :D Απλά από την ακρόαση διέκρινα ότι ο Μήτσος ( ηθελημένα ή άθελα του) δεν βάδισε σε «ορθόδοξες συνθετικές ατραπούς». Για αυτό και χρησιμοποίησα τον όρο avant garde. Δηλαδή αυτό το fusion ανάμεσα στην σαμπορούμπα του πιάνου με το arcade θέμα του φινάλε δεν ήταν κάτι που θα επέλεγε ένας συνθέτης με συμβατικούς προσανατολισμούς. Αν μη τι άλλο ήταν μια «τολμηρή» κίνηση και θα συμφωνήσω με τον Marathon ότι οι παύσεις είναι όλα τα λεφτά. Για αν ακριβολογήσω αυτό που εισέπραξα ήταν «σύνθεση- αποδόμηση- σύνθεση», με μια υποψία ενός μίνιμαλ/ ιndustrial «αέρα» που πνέει στο κομμάτι. Τέλος πάντων είναι μια σύνθεση με πολλές ερμηνείες ή και καμία (πάντως δεν γνωρίζουμε τι μπορεί να υπήρχε στο μυαλό του συνθέτη, αν είναι τύχη ή statement) :D

Πάντως πέρα από την αρχική έκπληξη της πρώτης ακρόασης, δεν κρύβω με εντυπωσίασε ο «αντικομφορμισμός» στην σύνθεση και η πλήρης αποδόμηση της φόρμας, που υποδηλώνει έναν εντελώς ανορθόδοξο αλλά «δημιουργικό» τρόπο σκέψης.

Αμάν... Samy τι σου συμβαίνει; Τι είναι αυτό το... avant garde; ;D Υπό προϋποθέσεις το πιανόθεμα θα μπορούσε να γίνει η αφετηρία για κάτι πολύ ενδιαφέρον- καθώς έχει «ζουμί» ρυθμικά- αλλά με μια ενορχήστρωση που θα ξεφεύγει από το τόσο μίνιμαλ. Καλά, για το φινάλε δεν το συζητώ... pac man ;D ;D ;D (η τέλος πάντων κάτι της ιδίας περιόδου) ;D

Τον τεράστιο 8)

Έλα μωρέ τώρα... άσχετος είναι και αυτός ;D Δεν βλέπεις που παίζει με κάτι παλιό παταλάκια εκεί πέρα... ;D ;D ΥΓ: ΟΚ on topic τώρα :D Καλό, φρέσκο αν και με τον τρόπο του παλαιάς «κοπής» και ενδιαφέρον.

+1000 Ampeg ασυζητητί (άντε και κάνα κεφάλι Marshall). Για Hardcore μιλάμε ;D ;)

Το Yamaha... δαγκωτό ;D Και θα μου πεις, γιατί; Διότι έχει τα σωστά... κσύλα ;) Alder body και χωρίς να έχω πιάσει στο χέρι κανένα από τα δύο όργανα, αν δεν ανατρέπονται οι Συμπαντικοί νόμοι περί... κσύλων το Yamaha θα έχει καλύτερη «παρουσία» (μεσαία) από το Agathis του Ibanez. ;D Επίσης μου άρεσαν οι Musicman στιλ μαγνήτες που φοράει. Βέβαια καλό είναι να μην ψωνίζουμε με το... μάτι, αλλά να τα ακούμε πρώτα ;) Αν υπάρχουν στην ημεδαπή (Νάκας- Τρίμης) κάνε αν μπορείς μια βόλτα να τα ακούσεις και να τα πιάσεις στο χέρι. Α, και κάτι πολύ βασικό. Όταν παίρνεις φθηνό πεντάχορδο υπάρχει ένα «ζητηματάκι»... Αν αναζητήσεις παλιότερα posts θα δεις ότι αρκετός κόσμος που αγόρασε low budget πεντάχορδα, διαμαρτύρεται ότι δεν «σκάει» η Β και αρχίζει να ρωτάει, να αλλάξω μαγνήτες κλπ. Στα πεντάχορδα ότι πληρώσεις παίρνεις- αλλά και η Yamaha και η Ibanez είναι value for money για αυτό που προσφέρουν.

Χάρη καλώς ήρθες, αλλά βρε παιδί μου, πρόσεξε λίγο την ορθογραφία σου γιατί βγάζει μάτι. ΥΓ: Ελπίζω να μην είσαι εσύ γερό Marathon, να προσπαθείς να... ανεβάσεις τα πνεύματα ;)

Ναι σωστά ;D Εγώ τον πήγα εδώ http://www.thomann.de/gr/source_audio_soundblox_pro_bass_envelope.htm Στα ακριβά... ;D

Το Source Audio είναι εξαίρετο, αλλά κάνει 222 ευρώ :o :o :o Εδώ το budget είναι μόλις... 24,90 ;D

+100 Το Μ82 είναι φανταστικό πετάλι- γενικότερα η MXR έχει βγάλει φοβερά πετάλια πχ Μ288- αλλά είναι κομματάκι «τσουχτερό», στα 179 ευρώ. Το Digitech είναι καλή περίπτωση, με μεγάλη «παλέτα» στους ήχους του και σαφέστατα πιο προσιτό από οικονομικής άποψης. Δεν είναι MXR αλλά στέκεται με αξιοπρέπεια. Το... Μπλιάχριγκερ ;D πάντως όπως το άκουσα από τα demo δεν μου είπε κάτι. Στο στιλ του Digitech είναι και το Boss SYB 5 αλλά είναι στα 148 ευρώ. Προσωπικά δεν έχω ένα «κλασικό» Envelope Filter, αλλά πετυχαίνω τέτοιου είδους ήχους μέσα από έναν συνδυασμό πεταλιών- Sensewah (Auto Wah), Small Stone (Phaser), OC3 (Octaver στην drive θέση) και με κάποιο από τα Chorus του pedalboard. Πάντως αν ο OP δεν έχει διαθέσιμο μεγαλύτερο budget για κάποιο καλύτερο πετάλι, ας πάρει το Behringer για να ψαχτεί με το modulation στο μπάσο και αν βγάλει άκρη ας συνεχίσει με τα περαιτέρω ;D

Νικόλα το σχολείο μου πρέπει να ήταν πολύ μπροστά από τα τότε. Είχαμε κάνει αίθουσα στο ημιυπόγειο με stage παρακαλώ για συναυλιούλες της σχολικής μπάντας 8) Τέτοια πράγματα στο Άνω Καλαμάκι εν έτη 1988 (νομίζω) ;D

Α, να γίνει μέλος στο Noiz να της πεις εκ μέρους μου. Εδώ έχουμε βγάλει ατάλαντους σχεδόν τους πάντες ;D Το μόνο που μου έρχεται για προσευχή είναι οι Stryper (χριστιανικό heavy metal :o) αλλά είναι μάλλον για μπάντα και όχι σόλο κιθαρούλα. By a second thought ίσως αυτό να γίνεται «διασκευή» σε μπαλάντα:

Μπα όχι καλέ ;D ;D ;D Προχώρα άφοβα ;D Τι σκέφτεσε να του χαρίσεις του τύπου; Αδερφέ ούτε για αστείο δεν κάνεις δουλειά με αυτόν τον... να μην πω καμιά κουβέντα.

+1 Και αυτό του «Ζαπέικου» σκίζει. Καθαρό... Deep Purple ;D

Cool... αφτό ίνε 8) Δεν θα σχολιάσω το μουσικό/εκτελεστικό... κεντάει. Συγνώμη και με το μπαρδόν δηλαδή, αλλά μάλλον κάπου έστριψα λάθος ;D Ποιος Steve Gadd, ποια Κρήτη; ::) Τι έχει συμβεί εδώ πέρα; ;D

+10 Είναι πολύ ενδιαφέρον και έχει και έναν φοβερό τύπο, τον bassassasin που ξέρει τα πάντα όλα για τα αρχαία ιαπωνικά κούτσουρα (αντίγραφα των αμερικάνικων)

Χμμμ τώρα θα πω μια... κακιούλα για τους φίλους κιθαρίστες ;D Ε ρε γλέντια που θα γινόντουσαν άμα κοβόταν το ρεύμα ;D ;D ;D Αδερφέ είσαι εξαίρετος και λατρεύω αυτό που κάνεις γιατί είναι «ξεβράκωμα». Εδώ ή παίζεις ή δεν παίζεις καθόλου. ;) ;D Αδημονώ για το επόμενο που θα ανεβάσεις.

Ποιοι μπήκατε; Σε παραγωγή του Μουφλού; Τι περίεργα είναι αυτά μεσημεριάτικα; ;D

Ωραιότατο το τεμάχιο και έξυπνο να το «χτίσεις» γύρο από έναν ισοκράτη. Άσε δε που σε κάποιο σημείο- έτσι αμυδρά- μου θύμισες Randy Rhoads 8) με τις ακουστικές σου.

Ψιτ, μην ξεχνάμε και τους μπασίστες :D http://www.talkbass.com

Αν και λίγο (σαν διάρκεια) ωραίο σαν σύνθεση. Προσωπικά δεν μου άρεσε η καθαρή κιθάρα, αντίθετα ο ήχος της κολλάει όμορφα με το κομμάτι στο 1.10 (εκεί που «βρωμίζει» λιγάκι) και γίνεται η ας πούμε κορύφωση- παρεμπιπτόντως πολύ ωραίο σημείο. Πάντως πολύ βάθος επί του συνόλου του κομματιού (και το μπάσο ακούγεται με μπόλικο), αλλά από την άλλη του δίνει μια πιο «τριπαριστή» ατμόσφαιρα. Όμως θα σου ξαναπώ ότι αυτό που άκουσα μου άρεσε. Αναμένω την extended version. :D

Μπα... Νομίζω ότι είναι το πιο εύκολο κομμάτι για πιάνο. Μπορεί να το παίξει ο καθένας ;D

Φτου... κάτι πρέπει να έπαθαν τα ηχεία μου. Δεν ακούγεται τίποτα ;D ;D ;D

Σπύρο ήταν σούπερ και σου πάει και το σκηνοθετικό, έχεις άποψη 8) Για τις μουσικές σου δεν το συζητώ, έχεις γράψει μερικά από τα καλύτερα πράγματα που έχω ακούσει στο Noiz. Και πιστεύω ακράδαντα ότι στο μέλλον θα συνεχίσεις να μας εκπλήσσεις- πάντα θετικά.