Terry RoscoeBeck5

Χμμμ... ωραία ιδέα ;D ;D ;D να δούμε αν είναι ανθεκτικά τα νίτρα ;D ;D ;D ;D ;D Funky γίνεται πολύ ωραίο, αδημονώ να το ακούσουμε ;)

Α, εύκολο... Ο Marathon ;D ;D ;D ;D ;D

Πουλάκι μου... δεν μας τα είχες πει αυτά ;D Με εξέπληξες (με την πολύ καλή έννοια). Ωραιότατος και μελωδικότατος. Και μου αρέσει που έχεις παρουσιάσει (μαζί με αυτό εδώ) κομμάτια από... μέχρι. ;), γεγονός που δείχνει ότι δεν είσαι «μονοδιάστατος» μουσικός. Και πάλι μπράβο Στράτο.

;D ;D ;D ;D Μάλιστα... μάλιστα... Είμεθα και περιττοί :D Καλά λοιπόν, αλλά προσοχή μην πέσετε στην ανάγκη μας ;D ;D ;D Τρομερός ήχος stratocaster και ωραίος παίκτης.

Πόσο μεγάλο; Αν είναι τόσο μεγάλο, θα έχει κάποιου είδους PA, οπότε θα δώσεις με κάποιο DI στο σύστημα. Δεν νομίζω να εννοείς ότι θέλεις να ακούγεσαι από το stage, κάτω (σε μεγάλο μαγαζί), αλλά μάλλον αναφέρεις με κομψό τρόπο ;D ότι οι γύρω σου (και κυρίως ο... τομαροκρούστης ;D) πρέπει να βαράνε στο...11 ;D

Καλημέρα... καλημέρα Καλύτερο δεν νομίζω ότι ξέρει κανείς μας, αν δεν τα πιάσει και τα δύο στο χέρι (καθώς η τυχαιότητα παίζει τον ρόλο της :D) Όμως υπάρχουν κάποιοι παράγοντες στα εν λόγο όργανα που λειτουργούν υπέρ ή κατά της επιλογής: Α) Μπράτσο. Το Geddy έχει πιο λεπτό, το άλλο έχει το «κλασικό» και αυτό ή σου αρέσει ή δεν σου αρέσει. Β) Καβαλάρης. Badass από την μια, hi mass αλλά προς το traditional από την άλλη... Γ) Μαγνήτες. 62 US Jazz VS Alnico V-Split single coil Πιο καθοριστικό απ' όλα θεωρώ το Α (μπράτσο) καθώς σε πολλούς που έχουν συνηθίσει στο C shape του Jazz, «ξινίζουν» με το C thin shape. Τώρα αν είναι «καλύτερο» το ένα ή το άλλο, πολύ φοβάμαι ότι θα ακούσουμε πολλές και αντικρουόμενες απόψεις. Θεωρώ ότι κατασκευαστικά και τα δύο είναι εφάμιλλα. Όμως «καλύτερο» είναι αυτό που με βολεύει... καλύτερα και είναι πιο κοντά στα χέρια και αυτιά μου ;D

Αργότερα από κοντά ;) ;D

Και που να δεις κάποιον άλλον, που κυκλοφορεί με την τσατσάρα στην κωλότσεπη ;) ;D ;D

Μπα δεν θα μας κάνει την τιμή ο κ. πρόεδρος :D έχει άλλα πλάνα και δεν θα τον δούμε ;D Χμμμμ... η κρίση, κρίση αλλά διακρίνω μια stratocaster στην φωτό... ;D ;D ;D (Και μετά λέμε για όσους έχουν iPhone) ;D Edit: Τι μια...τρεις :o :o :o

+1 Που κυριολεκτικά... κάηκε το πελεκούδι ;D ;D ;D (και το παρακείμενο άλσος στην οικία της «χαλυβούργενας») ;) ;D

Ναι... ναι... εμείς ήμασταν πάντα φίλοι σου (σλουρπ σλουρπ) ;D Και πάντα εκτιμούσαμε τους Mac και τις πλαστικές κιθάρες (σλουρπ σλουρπ) ;D

;D ;D ;D ;D Ακριβώς ;) Απλά αναμοχλεύστε την μνήμη σας: «Θα κάνουμε τους καλύτερους Ολυμπιακούς αγώνες στην ιστορία». Αυτή ήταν η μόνιμη επωδός εκείνης της εποχής... Σε μετάφραση: «Θα κάνουμε τους ακριβότερους (και θα πέσει και η καλύτερη μασαμπούκα)» ;D ΧΧXL αγώνες ένα πράγμα... Το L δεν ήταν Large αλλά Lamogia, έφυγε από την μέση και έμεινε η...τσόντα ;D ;D ;D

Έτσι είναι αυτά φίλος... Ο Έλληνας (που όπως είναι γνωστό τοις πάσι είναι ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ στα πάντα), δεν θα μπορούσε να έχει ένα... ψευτο χρέος. ;D Τι μας πέρασες; Ψιλικατζήδες; Γατάκια των 40- 50 δις; Επί παραδείγματι: Όταν ο νεοέλλην πάει στο σκυλάδικο (ε, συγνώμη στο πολιτιστικό κέντρο εννοούσα) τι λέει; Θα ήθελα ένα οικονομικό τραπέζι; ;D ;D ;D Βουτάει τον μετρ, του δίνει και μια 50αρα και του λέει «πρώτο τραπέζι πίστα και όλα τα γαρούφαλα εδώ» ;D ;D ;D Εν κατακλείδι ή είσαι large ή δεν είσαι... και εμείς είμεθα XXXXXXXXL ;D

;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D Πες τα βρε Νίκο (ουπς συγνώμη, κύριε Νίκο ;D) γιατί ορισμένοι μπορεί να μας παρεξηγήσουν ότι έχουμε μετοχές στην Fender Japan ;D

Καλημέρα Παναγιώτη Το διάβασα νωρίτερα κατά το πρωινό ενημερωτικό μου «σερφάρισμα». Και εγώ- δεν το κρύβω- σκέφτηκα ότι αν μας αγοράσει η Apple κάποιος θα γίνει πολύ ευτυχισμένος ;D Marathon τώρα δικαιώνεσαι ;D Πάντως πέρα από την πλακίτσα, οποία κατάντια για τα εθνικά κράτη (ασχέτως ονόματος), να είναι υποψήφια προς «αγορά» από πολυεθνικές εταιρίες... Έστω και αν η συζήτηση είναι σε θεωρητικό επίπεδο- τουλάχιστον προς ώρας.

Κύριε Hotspur καλώς πράξατε και το αναφέρατε, αλλά παρακαλώ μπορείτε να τους ρωτήσετε αν ο... νονός τους είναι ένας ψηλός κύριος από τα Χανιά με έντονο τικ στον ώμο; ;D ;D ;D Στο δικό μου «Γιδολί» μόνο ψόφιους δεν μπορείς να τους πεις- μάλλον το αντίθετο, καθώς το «δάγκωμα» τους είναι εντυπωσιακό. Οπότε μήπως θα έπρεπε να τσεκάρουν το ύψος των μαγνητών; ΥΓ: Και επειδή πρέπει να αποδίδουμε τα τους Καίσαρος τω Καίσαρι- καθώς ο juan de vian έθιξε το θέμα neckpocket- στο αμερικάνικο 70ς που έχω το pocket θυμίζει λίγο το Grand Canyon ;D ;D ;D ;D. Βέβαια τότε η αγαπημένη μας εταιρία δεν βίωνε την καλύτερη περίοδο της αναφορικά με την ποιότητα κατασκευής ;D

Καλημέρα Hotspur Έθεσες πολλά ζητήματα και αυτό των ξύλων. Πράγματι υπάρχει μια διαλογή και κατάταξη τους σε κατηγορίες. Όμως ας μην το θεοποιούμε- τουλάχιστον στα όργανα της γραμμής παραγωγής, καθώς εκεί μπαίνει ότι... κάτσει ;D Τα «τίμια ξύλα» (τα premium aaaaa κλπ) θα τα συναντήσεις στα του custom shop και όχι σε ένα «πτωχό πλην τίμιο» ;D american standart Jazz bass ;D Αλλά ακόμα και στην περίπτωση του custom shop τα πράγματα δεν είναι τόσο «άψογα» όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Έχουν υπάρξει περιπτώσεις που όταν ιδιοκτήτες τους τα πήγαν για βάψιμο τράβηξαν τις... κοτσίδες τους ;D όταν είδαν τι υπήρχε όταν έφυγε από επάνω το χρώμα. Πέντε και έξι κομμάτια ξύλο (που μπορεί να ήταν aaaaa αλλά το σώμα ήταν... συναρμολογούμενο ;D) Σαφέστατα υπάρχουν καλώδια και καλώδια, ποτενσιόμετρα και ποτενσιόμετρα, μαγνήτες και μαγνήτες. Πάντως θα το ξαναπώ: Έχοντας στην κατοχή μου δύο αμερικάνικα και δύο γιαπωνέζικα Fender δεν μπορώ να πω ότι τα δεύτερα υστερούν σε κάτι από τα πρώτα στην ποιότητα κατασκευής. Και αν έχω να πω κάτι είναι «κατά» των αμερικάνικων. Το P του ΄79 έχει πλάκα στα ρουταρίσματα του- ο μπάρμπα Τζιμ δεν πρέπει να είχε κέφια εκείνο το πρωί ;D Στο Roscoe Beck ο τριθέσιος έχει αρχίσει να μου κάνει νερά (του '96) :D. Αντίθετα το«Γιδολί» που είναι της ίδιας εποχής δεν έχει παρουσιάσει το παραμικρό. Οπότε- λίγο πολύ- όλα είναι σχετικά.

;D ;D ;D ;D Ε, τότε να το πάει στο Τέξας για... αγιασμό ;D ;D ;D και όσο περιμένει ας φάει μια... μπριζόλα ;D ΥΓ: Έχεις ξυπνήσει με τρελά κέφια ή είναι ιδέα μου;

Έχοντας στην κατοχή μου δύο Fender Japan - Geddy Lee, Marcus Miller- και δύο Fender USA- Roscoe Beck, Precision '79- η «ετυμηγορία» μου είναι αυτή: Τα Ιαπωνέζικα δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα αμερικάνικα. Θα πω μάλιστα ότι το Geddy Lee είναι ένα φανταστικό jazz bass, με μπράτσο της απόλυτης αρεσκείας μου (thin C shape) και σούπερ «δάγκωμα» στον ήχο. Όσο για τα ηλεκτρονικά του, δεν έχουν παρουσιάσει κανένα πρόβλημα (το όργανο είναι '96 ή ' 99) και μάλιστα πρόσφατα ανοίγοντας το cavity άσχετο λόγο, είδα τις κολλήσεις και το wiring που ήταν άψογα (περιποιημένα και τακτοποιημένα ;D). Οπότε αν θες Japan just go ahead ;) Και αν θες το Jazz bass που κάνει την διαφορά Geddy Lee ;D ΥΓ: Τα μειονεκτήματα των Japan στα έγραψε ο SF, αν και μαθαίνω ότι πλέον οι Ιάπωνες προσέλαβαν... γκέισες για την «περιποίηση» των «κσύλων» ;D ;D ;D

Δεν ξέρω από ποιον να αρχίσω ;D Ας ξεκινήσω από τον Ηλία... Μπράβο ωραιότατη δουλειά και έξυπνη κίνηση να κάνεις το σώμα πιο λεπτό. Το ash όταν είναι βαρύ είναι... πολύ βαρύ :) και δεν συνηγορεί σε αυτό που λέμε players instrument. Δηλαδή σε απλά ελληνικά το όργανο, γίνεται... ντουβάρι ;D ασήκωτο και σου τσακίζει τον ώμο. Έπιασα τις προάλλες ένα JB (αν θυμάμαι καλά του '76) το οποίο έπαιζε υπέροχα, αλλά ήθελες... γερανό για να το φορέσεις ;D. Οπότε καλά το σκέφτηκε ο EG και του έκανε δίαιτα ;D Μανώλη καλορίζικο και πολύ καλή η ιδέα για τους Musicman μαγνήτες- χωρίς να το έχουμε ακούσει, έχω την αίσθηση ότι το μπάσο θα «οργώνει» ;D Σε ένα project που έκανα το περασμένο καλοκαίρι έριξα έναν Musicman style μαγνήτη σε ένα P και το αποτέλεσμα ήταν πάρα πολύ ικανοποιητικό. Το όργανο θα παραμείνει natural ή θα πέσει χρώμα; Πάντως και σε natural δείχνει ωραιότατο.

Αυτά κάνεις και με τρελαίνεις... Ωραιότατο και μελωδικότατο Βέβαια ;D ;D ;D ε, αν είχες μια 335 πχ θα έβγαινε πιο «γλυκό» το... γλυκό ;) ;D ;D ΥΓ: Κάπως έτσι αρχίζουν οι GAS καταστροφές ;D

Ουάοοο 70 ευρώ ;D Ελπίζω πραγματικά αυτή η τιμή να είναι χαμηλότερη στο μαγαζί, γιατί ο Conkal θα πάθει... ντουβρουτζά ;D ;D ;D Πάντως οι επιλογές του σε αυτήν κατηγορία (flat για πεντάχορδο) είναι πολύ περιορισμένες: Οι Thomastic, Dadario και οι Rotosound (οι οποίες είναι ειδική περίπτωση) βγάζουν σχετικά σετ. Οι πιο φθηνές είναι οι Dadario (39 ευρώ στον «Θωμά») αλλά δεν νομίζω να τις φέρνουν στην Ελλάδα. ΥΓ: Σύντομα θα δούμε τον Conkal να μας ρωτάει για coating ταστιέρας για να βάλει επάνω round ;D ;D ;D γιατί με τις flat είναι πολλά τα λεφτά... Άρη ;D

Έλα μου ντε... Πολύ φοβάμαι ότι στην Ελλάδα δεν κυκλοφορούν (τουλάχιστον στα εγχώρια on line καταστήματα δεν υπάρχουν). Δεν ξέρω αν ο audiokostas ξέρει κάτι παραπάνω ή κάποιος συνφορουμίτης που χρησιμοποιεί flat, ώστε να σε κατατοπίσει. Πάντως ελέω οικονομικής κρίσης τα ημεδαπά καταστήματα καλά- καλά δεν φέρνουν «συμβατικές» χορδές, πόσο μάλιστα flat για πεντάχορδα. Οπότε μάλλον σε βλέπω να παίρνεις από τον Τόμαν

Πέτρο καλώς ήρθες. Είναι εντελώς λογικό ο humbucker μαγνήτης του musicman να είναι ποιο γκαζάτος από τον single coil του Jazz. Ο πρώτος είναι διπλός, ο άλλος είναι μονός. Επίσης είναι λογικό να σου κάνουν θόρυβο οι single coil όταν δεν είναι hum canceling. Και αυτό λύνεται μόνο αν βάλεις άλλους- noizless μαγνήτες. Τώρα αν είναι «ψόφιοι» μπορείς να τους ανεβάσεις λίγο, από τις σχετικές βίδες. Πάντως αν είναι να πάρεις μαγνήτες από Αμερική- αυτοί που παραθέτεις υπάρχουν και στην Ελλάδα- τσέκαρε αυτό το link http://www.villex.com/pickups.html ( τους V2JLH) και θα με θυμηθείς ;) Απίστευτος ήχος και σούπερ αθόρυβοι.

Πάνο... Πάνο... ;D you did it ;) Πολλάν καλός (που λένε κάτι φιλαράκια μου από την Κύπρο) ;D Όταν αποφασίσεις να κάνεις Satriani tribute band ρίξε μου ένα pm ;) ;D