Terry RoscoeBeck5

Ω... ναι πραγματικά... κάν' τα και είσαι μέσα... Τόση συζήτηση περί ήχου και τέχνης... για να καταλήξουμε σε λίγα... μεσαία και μια πένα... Αχχχ... όλα εις μάτην ::)

;D ;D ;D ;D ;D ;D Λοιπόν μια μικρή διευκρίνηση: Το όσο περισσότερο μπορείς να παίξεις δεν ήταν αναφορά σε καταιγισμούς από νότες, αλλά σε διαφορετικά στιλ/μουσικά ιδιώματα/ είδη παιξίματος, που κατά την ταπεινή μου άποψη η τριβή με αυτά μόνο όφελος έχει γιατί διευρύνει του μουσικούς ορίζοντες.

Μου φαίνεται ότι η φωτό του Κυναίγειρου είχε επάνω σου την χείριστη επιρροή ;D Αλλοτριώθηκες... ;)

ΟΚ... μαζί σου. Περιέγραψες διαφορετικά στιλ ;) Θεάρεστο ;D Δεν έμεινες σε ένα, ανέφερες πολλά, άρα λέμε τα ίδια πράγματα. Και επί της ουσίας είναι αυτό που προσπαθώ να πω: Όταν παίζεις μπάσο, θα προσπαθήσεις να παίξεις όσο και ότι περισσότερο μπορείς. Τουλάχιστον έτσι το προσεγγίζω εγώ. Και please μην αναφέρεις... κιθαρίστες, είναι one track mind πλάσματα ;D ;D ;D

Κύριοι να μου επιτρέψετε ένα μικρό σχόλιο... Νομίζω ότι κάπου θα πρέπει να ξεπεραστεί λιγάκι η έννοια «στιλ». Και τι εννοώ... Το παίζω μπάσο (δεν θα μπω στα χωράφια των άλλων οργάνων) ;D, σημαίνει ότι... παίζω μπάσο ;) θα παίξεις και το ένα και το άλλο και το παράλο... Και όλα αυτά θα πρέπει να τα παίξεις με ήχο - τον ενίοτε ήχο που θα χρειαστεί το εκάστοτε κομμάτι. Οπότε νομίζω ότι καλό θα ήταν να ξεφύγουμε από το «μονοδιάστατο στιλ» και να σκεφτούμε το όργανο πολύπλευρα. Εξάλλου υπάρχουν τόσες μουσικές, με τόσο ενδιαφέροντα παιξίματα που είναι άδικο να «εγκλωβιζόμαστε» σε ένα στιλ...

Αν σου πω ότι δεν ξέρω θα με πιστέψεις; ;D Είναι από... μέχρι και αυτό μπλέκει λίγο τα πράγματα. Ας πούμε (πολύ χονδρικά και μεταξύ άλλων) ότι μου αρέσει πολύ ο Geddy Lee, o «Πάστορας» και ο Tony Franklin- και προσπαθώ να κινηθώ ηχητικά προς τα εκεί. Δεν λέω παικτικά γιατί θα πέσουν... ντομάτες ;D Θα συμφωνήσω (μερικώς) για active & nu metal - έπαιζα παλιότερα σε μια τέτοια μπάντα και στο στούντιο τα «κλάσικ» Fender μου, τσινούσαν... ;D Οπότε έγραψα με ένα Dingwall και ισιώσαμε όλοι... ;D Βέβαια έχω ακούσει και passive μαγνήτες που θα έκαναν την δουλειά, αλλά αυτή είναι τεράστια κουβέντα. Όντως, κάποια όργανα κάνουν καλύτερα την δουλειά από κάποια άλλα- για συγκεκριμένα είδη μουσικής. Πχ δεν θα πας να παίξεις μπλουζ με το Χ «μεταλόμπασο», αλλά με ένα Fender... οτιδήποτε ;)

Welcome aboard... Μου άρεσε πολύ το πως το έθεσες... «ζωή μετά το metal». Μάλλον αρκετοί από εμάς το έχουμε βιώσει αυτό το στάδιο στο παρελθόν... Ας μου επιτρέψεις μια μικρή παρατήρηση: Δεν είναι το όργανο που «παίζει» και για πολλοστή φορά θα πω ότι ο ήχος μας είναι τα χέρια μας. Αν αυτά δεν «παίζουν», βάλε όσα πετάλια θες, τον ήχο του Χ δεν θα τον έχεις- ίσως θα τον ψιλό προσεγγίσεις. Αν θέλεις «ήχο» πρώτα θα ξεκινήσεις από εσένα, παρέα με το μπάσο σου. Αν αυτό παίξει καλά (είτε σε P ή J ήχο ή σε κάτι άλλο), έχεις την βάση. Εννοείται βέβαια ότι διαφορετικά θα ακούσεις το μπάσο σε διαφορετικά στιλ μουσικής. Σε γενικές γραμμές όσο πιο πολλά παίζεις, θέλεις συχνότητες που να βγάζουν παραέξω αυτές τις νότες. Άρα εκεί θα χρειαστείς «μύτη» στον ήχο σου- αυτό που ονόμαζα το «πε πε» ή την «καραμούζα» ενός bridge Jazz μαγνήτη. Αν θες να παίξεις πχ ρέγγε θα πρέπει να μπασάρεις- neck μαγνήτης, κόβεις και λίγο tone.. Όμως σε όλα αυτά και σε άλλα πολλά ;) τίποτα δεν θα γίνει αν δεν ακολουθήσουν τα χέρια σου. Που θα μπουν, πως θα μπουν, πως θα χτυπήσουν την χορδή, πως θα «μιουτάρουν» ή θα «ατακάρουν» κλπ... Παίζω και εγώ με κάποια πετάλια - όχι πάντα- αλλά δεν βασίζομαι σε αυτά για τον ήχο μου. Τα χρησιμοποιώ κάποιες φορές, με κάποια μπάσα για να προσθέσω «πινελιές» στον ήχο μου...

Νομίζω ότι η απάντηση στο ερώτημα του αγαπητού Λουκά βρίσκεται στις αγγελίες και είναι και τζάμπα πράγμα. Τώρα για ευνόητους λόγους δεν θα αναφέρω ποια είναι... :) Θα του την στείλω με πμ...

Αχά, αυτό είναι το pickguard που μου έλεγες... Φανταστική επιλογή. Λοιπόν κ. Μπουζουκλερί μου σου έχω την πιο budget λύση: Θα δανείζεσαι το μπάσο από κάποιον φίλο σου, θα γράφεις και δεν θα σου κοστίσει τίποτα ;D

Νομίζω ότι οι περισσότεροι γνωρίζετε το... κόλλημα μου ;D. Παρόλα αυτά, μετά την ακρόαση του Ibanez που πήρε ο Funky, θα ταχθώ αναφανδόν με την πρόταση του ;) Πάντως εξ ιδίας πείρας, θα σας έλεγα ότι υπάρχουν κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις που κάποια άλλα, φθηνά όργανα, μπορεί να παίζουν όχι απλά εξαιρετικά, αλλά υπεράνω φαντασίας και δεν γράφουν ούτε Fender, ούτε Ibanez, ούτε Warwick. Όμως πρέπει να έχεις τα αυτιά σου ανοιχτά και κυρίως όχι προκαταλήψεις αναφορικά με το τι γράφει στο headstock ;)

;D ;D ;D Χμμμ.... αυτό σηκώνει κουβέντα ;) Είδες όμως... Για να πάει μπροστά μια μπάντα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον μια... Τελεκάστερ ;D Καλή επιτυχία στα παιδιά.

Ξύπνησα νωρίς- νωρίς ακολουθώντας την καθιερωμένη μου ρουτίνα: Ο πρώτος καφές της ημέρας συνοδευόμενος μετά του απαραίτητου σιγαρέτου… Ακολούθως άνοιξα την τηλεόραση και το κομπιούτερ για την απαραίτητη «γύρα» στην όποια ενημέρωση. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων- όσοι τα είδατε- το καθένα με τον τρόπο του, με τις σκοπιμότητες που εξυπηρετεί, με τον βαθμό αντίληψης του, αποτύπωνε την «πραγματικότητα». Ο Μίκης τα έλεγε στον ΑΝΤ1, τα κυβερνητικά στελέχη στα άλλα κανάλια με πρωινές ενημερωτικές εκπομπές- και ως είθισται STAR και ALPHA ζούσαν στο «ροζ συννεφάκι» τους… Όσοι από εσάς είχατε μια επαφή με τον σημερινό τύπο, θα είδατε ότι η «δεύτερη καταιγίδα» ξεκινά και μάλιστα προβλέπεται πιο σφοδρή από την προηγούμενη. Θα μας στύψει περισσότερο, θα μας εξαθλιώσει περισσότερο, θα μας φτάσει (;) στα όρια μας. Βεβαίως, τα «μαντάτα» ήταν γνωστά πριν τα μάθουμε. Το τι θα γινόταν το γνωρίζαμε. Το σκηνικό είχε στηθεί καιρό τώρα, απλά ήγηκεν η ώρα να ανεβάσουν τους «πρωταγωνιστές» στην σκηνή- δηλαδή εμάς. Το έργο που θα παιχτεί, είναι τραγωδία… Ακριβώς δηλαδή όπως το προηγούμενο… Για να σας δώσω λίγο το «κλίμα» θα μοιραστώ μαζί σας μια χτεσινή «πληροφορία»: Μιλούσα με συνάδερφο που εργάζεται σε γνωστό ραδιοφωνικό σταθμό. «Δεν μπορώ να βρω ούτε έναν από το υπουργικό συμβούλιο, για να τον βγάλουμε αύριο στην εκπομπή», μου είπε, «κρύβονται». Και γιατί δεν ψάχνεις κάποιον από τους «παρακάτω», έστω έναν βουλευτή βρε παιδί μου; «Δεν βγαίνουν ούτε και αυτοί, κρύβονται όλοι», μου απάντησε! Αυτοί λοιπόν που ξέρουν τι έρχεται, λάκισαν… τοιουτοτρόπως. Αυτό όμως που με έχει «σκανδαλίσει», δεν είναι αυτοί, αλλά εμείς (γενικότερα ως κοινωνία)… Το ζωντανό είναι όπως το μάθεις- είναι αγαπημένη μου ρήση γιατί την θεωρώ ρεαλιστική. Έναν χρόνο μετά και με την νέα «καταιγίδα» να ξεσπά πάνω από τα κεφάλια μας, το ρητό δείχνει να επιβεβαιώνεται με τρόπο καθολικό και τραγικό… Δείχνουμε ότι «μάθαμε»… Σαφέστατα θα μου πείτε, η κοινωνία κουράστηκε, η τόση «κρίση» μας δημιούργησε απάθεια στο ζήτημα, μας αδρανοποίησε… Οϊμέ… Θείε Γιάννη στα έλεγα για την επικουρική, αλλά… φευ και ουαί. Τώρα θα αναγκαστείς (;) να χαλάσεις την ζαχαρένια σου και εσύ (;)… Για κάποια αιτία στα αυτιά μου ηχούν τα λόγια του αειμνήστου Βασίλη Αυλωνίτη… «Που πάμε ρε, που πάμε…»

Έλα βρε τι λες τώρα... :D Επίσης ήθελα να σου πω ότι το μπασάκι έχει πολύ ωραία «παρουσία» και θα κάτσει πολύ όμορφα μέσα στην μπάντα σου. Τώρα που το ξανά ακούω μου κάνει και λίγο Musicman στην χροιά του. Μην σου πω ότι μου έβαλες... ιδέες ;D

Μόλις το άκουσα. Πολύ ωραίος, «τραγανός» ήχος, ωραιότατα τα μεσαία του... Μανόλο μπράβο, πολύ καλή επιλογή ;)

Πολύ ωραίο, πολύ καλορίζικο και κρίνοντας από το ash σώμα πολύ «σκαστό» άρα και σλαπαριστό ;D Πάντως, δεν νομίζω να είχες μέγα θέμα για το τι θα αποφάσιζες να πάρεις- αφού είσαι δηλωμένος Ibanezaκιας ;D ;D ;D ;D Και ανάμεσα σε αυτά που είχες να διαλέξεις (με μια επιφύλαξη μόνο για το G&L, που αν θυμάμαι όμως δεν σου έκανε το μπράτσο) είναι η καλύτερη/ ευέλικτη επιλογή. Και πάλι καλορίζικο και καλόπαικτο.

Νομίζω ότι βρήκα την λύση για να βγούμε από την κρίση: Το μόνο που θα χρειαστεί είναι να ενεργοποιήσουμε τα δύο «κρυφά όπλα» της Ελληνικής οικονομίας... ;D Θα ξαμολήσουμε SF και Nestora σε όλα τα κοσμικά θέρετρα- Κάννες, Γκστάαντ, κλπ- και αυτοί κάνοντας χρήση της... γοητείας τους θα προσεγγίζουν (πάμπλουτες) υπέργηρες κυρίες, με απώτερο σκοπό να τις πείθουν να δώσουν το κάτι τις τους, προς σωτηρία της... γριάς πατρίδας. ;) Σας λέω είναι... σιγουράκι το πλάνο. Αν μάλιστα ο Nestor Apos αρχίσει να τους τραγουδάει... μιλάμε όχι μόνο σωθήκαμε, αλλά θα λύσουμε το πρόβλημα της πατρίδας για... 82 γενιές ;D

;D ;D ;D ;D Ναι το είχα διαβάσει και αυτό και το μυαλό μου πήγε προς τα... εκεί. Πάντως ήταν φοβερό θέαμα, σε απόσταση ούτε 500 μέτρα μακρυά :(. Έπαθα πλάκα... On topic: Οπότε μένουμε στο ότι είναι νορμάλ το decal σαν «επίθεμα» στο headstock της Φένδερ...

Λοιπόν είμαι... πρώτο τραπέζι πίστα και παρακολουθώ τους red arrows να κάνουν τα δικά τους. ;D Μιλάμε οι τύποι είναι ένα κλικ από το να μπουν στο... σαλόνι (είμαι και στον έβδομο) ;D

@ μεγάλη μου λατρεία Marathon: Είναι λιγάκι off topic, αλλά μάλλον θα ξέρεις... Έχω δει σε κάποιες Fender- η μια είναι 100% γνήσια- ότι το decal φαίνεται να έχει «κολληθεί» πάνω από το βερνίκι και να κάνει σχεδόν πατούρα... Είναι λογικό; ΥΓ: Τι στον κόρακα γίνεται; Εδώ και μισή ώρα περνάνε σχηματισμοί μαχητικών πάνω από την παραλία... Παρέλαση δεν έχουμε... Λες να μπούκαραν οι Τούρκοι και να μην το πήραμε χαμπάρι;

Έχω πάει δύο τρεις φορές εκεί πάνω- και Τάλλιν και Ελσίνκι- οι τιμές στην Φινλανδία μου φάνηκαν προς το νορμάλ. Ας πούμε ότι τα «ξίδια» ήταν τσιμπημένα αλλά για άλλους λόγους... Το Ελσίνκι δε, είναι η μεγάλη μου λατρεία ;)

Μπράβο αγόρια, πολλάν ωραίο ;) Κύριε έγχορδε, ζωγράφισες πάλι ;D

Δηλώνω την πλήρη ταύτιση μου με τον προλαλήσαντα, την καληνύχτα μου και ες αύριον τα σπουδαία ;)

Και ο τίτλος μάλλον πρέπει να αλλάξει σε «εκπέτασμα κοιλιάς και ορθή εναπόθεση οργάνου» ;D ;D ;D ;D @ Σταύρο butterscotsh blond και sugar free ;D, διότι προσέχουμε την διατροφή μας!

Δεν ντρέπεσαι να μας δείχνεις γύρους τέτοια ώρα ;D Που θα βρω ανοιχτό σουβλατζίδικο; Να τη πω την... αμερικανιά μου: Ένα ταπεινό σάντουιτσάκι με φυστικοβούτυρο μασουλάω :'(

;D ;D ;D ;D ;D ;D Η αλήθεια είναι αφεθήκαμε να μας παρασύρει ο κύριος συνήγορος, ο οποίος τώρα δεν λέει κουβέντα ;D @ κ. Χαρίλαο: Η αλήθεια είναι ότι και εγώ λιγουρεύτικα ένα σάντουιτς και αρχίζω να γυροφέρνω το ψυγείο... :D