Terry RoscoeBeck5

Τρελοί δεν ξέρω αν είναι, αλλά σε μνημόνιο είναι και αυτοί! Οπότε θα έχουν αρχίσει τις... εκπτώσεις ;D Από την άλλη τι να είπε ο μάστορας όταν είδε Έλληνας; Φτωχό παιδί θα είναι, να του κόψω κάνα ευρώ; ΔΝΤ και εκεί ΔΝΤ και εδώ... ;D Η αγωνία μεγαλώνει...

ΟΚ λοιπόν... 1700 ευρώ και δώρο μια δωδεκάδα Guinness ;D

Βεβαίως... βεβαίως πάντα (και) σε αυτήν την περίπτωση, το θέμα είναι λίγο γουρούνι στο σακί :). Θα σου αρέσει η κιθάρα που θα σου φτιάξει ο μάστορας; Και κυρίως: Έχεις δει in the flesh κάποια άλλη δική του; Γιατί στις φωτογραφίες και το net όλα καλά δείχνουν... Φυσικά πάντα υπάρχει η περίπτωση να σου κάτσει κάνα jack pot... Σου έραψε... κοστουμάκι με βάση τα specs που του έστειλες; ;D

Τώρα... καληνύχτα ;D Το χειροποίητο όργανο είναι όπου κάτσει η μπίλια. (Σε μετάφραση): Αυτό που βαράνε στον σταυρό οι επώνυμοι κατασκευαστές οργάνων είναι τα ξύλα. Το aged... curly... premium... ultra premium... το «τίμιο ξύλο» που λένε ότι χρησημοποιούν, πάει βαπόρι... Από εκεί και πέρα αν σου βάλει τους «υπέρ μαγνήτες», το όργανο έχει το finishing του θεού... κλπ και κυρίως παίζει και αφήνει πίσω του θύματα, εκεί πληρώνεις ότι σου πει. Τώρα, το «δίκαιο» σε αυτές τις ιστορίες είναι «δυσδιάκριτη» έννοια... Εξαρτάται αν πληρώσεις τον κούκο αηδόνι για ένα όργανο «έπιπλο» (που εμφανισιακά σκίζει, αλλά δεν παίζει) ή πάρεις στα χέρια την κιθάρα της ζωής σου (γεγονός ανεκτίμητο). Πάντως οι «μπουτίκ» κατασκευαστές είθισται να παίρνουν κεφάλια... Για παράδειγμα αν κάνει κάποιος το λάθος και παραγγείλει ένα Dingwall Prima Artist- έτσι όπως το θέλει- με τα σούπερ ντούπερ ουάο ξύλα, το κοστουμάκι κοστίζει από 5.000 με 7.000 χιλιάρικα και περιμένεις και τρία με τέσσερα χρόνια μέχρι να σου έρθει. Όμως ο μπάρμπα Sheldon σου λέει, μεγάλε παίρνεις τα καλύτερα ξύλα που παίζουν στην πιάτσα, το ζούπερ know how κατασκευής, το innovation κλπ... Αξίζει 7.000 χιλιάρικα; Έλα μου ντε... :)

Δεν σπαμάρουμε... κοινωνική κριτική γίνεται... Μήπως θα ήθελες να αρχίσουν τα... γκονγκ ;D Τι θα γίνει, πότε θα βγάλεις τις... βάρδιες; Κάτι για... σφουγγαρίστρες έλεγες ;D

Ναι, έχει και διαστημικό θρίλερ στο STAR, μια χαρά... ;D Αααααααααααα, πες από την αρχή την λέξη Deluxe. Fender ναι, με μπαταρία όχι ;D Και στο λέω εγώ που έχω και ένα Marcus Miller- με μπαταριούλα παρακαλώ- το οποίο όμως πάντα θα έρχεται δεύτερο στις προτιμήσεις μου, πίσω από το λατρεμένο passive Geddy Lee ;D

Αγαπητέ Spy νομίζω ότι συνόψισες αυτό το- καθ' όλα απολαυστικό- debate, με τον ποιο ενδεδειγμένο και γλαφυρό τρόπο. Ως εκ τούτου + 100000000 :)

Καλορίζικο... καλορίζικο... :) Με πλήγωσες που δεν πήρες το Φεντεράκι, ;D ή το GL αλλά τα Ibanez είναι συμπάθεια μου γιατί είναι «τίμια» όργανα - ο ορισμός του value for money και βάλε ;) καλορίζικο και καλόπαιχτο.

Μπορώ, αλλά μην παίρνεις φόρα. Ξεκίνα με αυτό το μπασάκι για να δεις πρώτα απ' όλα αν σου πάει το όργανο. Μπορεί στην πορεία να δεις ότι δεν τα πάτε καλά και να ανεβάσεις post «θέλω κιθάρα, αρχίζω μαθήματα». ;D Μην το παρεξηγήσεις αυτό που σου λέω. Θα σου πω κάτι που το έχω γράψει πολλές φορές και έχω παρεξηγηθεί από κόσμο: Ξεκίνα από την... αρχή. Με το όργανο για αρχάριο, «κατάκτησε» το, κατάλαβε γιατί θες το καλύτερο... Μου είχαν πει- κάποια νεαρά μέλη- ότι εμείς οι μεγαλύτεροι έχουμε σύνδρομα και επειδή δεν μπορούσαμε να πάρουμε ακριβά όργανα στα νιάτα μας, θέλουμε να περάσουν και αυτοί τα ίδια. Δεν είναι αυτή η οπτική μου. Η άποψη μου είναι «από χαμηλά» για να μάθεις. Όταν θα βγάλεις ήχο από ένα μέτριο οργανάκι και κάνεις την μετάβαση σε ένα καλύτερο θα βρεθείς στον... παράδεισο. Όμως τότε θα μπορείς να καταλάβεις την διαφορά. Και μην ξεχνάμε το βασικότερο:Ο ήχος είσαι εσύ- το όργανο είναι το μέσο για να βγάλεις αυτό που έχεις στα χέρια και στο κεφάλι σου. Σαφέστατα ένα καλό όργανο θα σε βοηθήσει να «εκφραστείς» καλύτερα, αλλά επέτρεψε μου να σου πω ότι έχεις να «φας καρβέλια» μέχρι να φτάσεις σε αυτό το σημείο. Και φυσικά όλοι (ή σχεδόν όλοι) έχουμε περάσει αυτήν την διαδικασία.

Για starter μια χαρά είναι- είναι και alder το σώμα, δύο χαρές ;) Το επόμενο σου βήμα θα είναι το αμερικάνικο Precision και αν εξελιχθείς και ευδοκιμήσεις σου εύχομαι και με ένα vintage όργανο- ας πούμε πριν το 1980 ;D Καλή αρχή και αγάπησε το μπασάκι γιατί θα σε αγαπήσει και αυτό... ΥΓ: Όπως λέει και ένας φίλος μου «αν δεν γράφει Fender,(στο headstock) δεν παίζει»... Τήρησε το με θρησκευτική ευλάβεια ;)

+1 και κάνε και κάνα... «σκαλοπάκι» στα τελευταία τάστα ;D Πλάκα στην πλάκα όταν το είδα στην αρχή με σόκαρε, αλλά όσο το ξανακοιτάω το συνηθίζω ;D

Θα επιμείνω στην αρχική μου τοποθέτηση: Αφού το έκανες, ρίχτου και έναν μαγνήτη J στην γέφυρα ;) Το concept να φανταστώ ότι είναι επηρεασμένο από το( συναυλιακό)... πνεύμα των ημερών; ;D

Τι να σου πω ::) Προσπαθώ να καταλάβω αν μπαίνουν ως έξτρα στους Markbass ή είναι DUI kit ;D Λογικά είναι για DUI... Που είναι οι ηλεκτρονικοί του Noiz να διαλευκάνουν το μυστήριο;

ΟΚ... αλλά έτσι πάλι πας ή σε κονσόλα- μόνιτορ (αν βάλεις μόνο το pre- πιθανώς και ένα EQ- που δεν σε βόλεψε το μόνιτορ) ή σε pre, EQ - και θες και έναν τελικό και φυσικά ένα ηχείο... Οπότε πάλι μπλέκει η ιστορία και με κόστος (στην περίπτωση δύο) που θα πάει ψηλά.

Ούτε καν... ο Amp One έχει 10άκι ;D

Μαζί σου... Θα την κάνει μια χαρά την δουλειά και έχει πάρει και καλές κριτικές από φίλους μπασίστες που τον έπιασαν στο χέρι. Αν μπορείς να τον πάρεις... βουρ ;D Χεχε χε χε.... μου άρεσε αυτό που είπες για το τι θα καταλάβουν οι «από κάτω» ;) Μου θύμισες κάτι παλιές ιστορίες από τον... δρόμο - «τρίτο πρόγραμμα» λίγο πριν λαλήσουν οι πετεινοί και ήρθε στην μνήμη μου το φιλοθεάμων κοινό και η μουσική του αντίληψη... ;D

Μια χαρά... Αχχχ καλά τα λέμε, αλλά... λεφτά δεν υπάρχουν και ο AER έχει αρχίσει να μου γίνεται εμμονή. Προβλέπω δράματα :D

Παιδιά, απλά φανταστείτε ότι AER «βροντάει» περισσότερο από τον mark CMD 121P LM3... θα έλεγα πολύ περισσότερο... ;)

Άστα, αρχίζεις από τα 650 του «Προμήθα» και ανεβαίνεις στα... 1260 του Amp One. Δυστυχώς τα «ελαφριά» γκάζια κοστίζουν. Τώρα αν κάτσει κάνας μεταχειρισμένος GK σε λογική τιμή... Βέβαια οι GK καλοί, αλλά όχι το καλύτερο μου. Πολύ «σκληρή» η χροιά τους...

Τώρα τι να σου πω... κουράγιο ;) Πάντα θα υπάρχει ένας «φασαρίας» που θα μας κάνει την ζωή δύσκολη. Απλά δεν καταλαβαίνω πως δεν παίρνουν χαμπάρι ότι όσο πιο χαμηλά παίζεις στην σκηνή, τόσο καλύτερα είναι πράγματα απ' όλες τις απόψεις. Πας για μικρό/βροντερό κόμπο και ένα καλό ζευγάρι... ωτοασπίδες ;D @ Μυρσίας Ναι οι AER είναι κορυφή... έχω παίξει με τον Amp One και ήταν απίστευτο ότι αυτό το «σκατούλι» έβγαζε όλο αυτόν τον ήχο και όγκο ;D

Αλλάξτε τον κιθαρίστα ;D Ακουστικά τύμπανα σε τόσο μικρό πατάρι; Αυτό είναι ζήτημα... Πολύ φοβάμαι ότι η λύση σου είναι ένας μικρός και βροντερός «κόμπο»- κάτι σαν τον markbass, τον «προμηθέα» ή ακόμα καλύτερα έναν AER amp one (αλλά η τιμή του είναι κλάφτα). Αλλά αν δεν πέσει «ησυχία» και κοντρόλ επί (τόσο μικρής) σκηνής- πράγμα που σημαίνει ότι ο ντράμερ θα πρέπει να ταπώσει μέχρι μούγκας τα τύμπανα του- η κατάσταση θα είναι ζόρικη για εσάς. Και συμφωνώ με τον Μυρσία, με ακουστικά δεν θα γίνει τίποτα... ίσως η μόνη λύση είναι να πάρει ηλεκτρονικά τύμπανα ο «τομαροκρούστης» σας για να πέσει η γενική ένταση της σκηνής.

Θα γίνω αδιάκριτος αν ρωτήσω τι παίζετε; Δηλαδή αν δεν έχεις κάνα κανίβαλο ντράμερ κοντά σου, με ένα DI έκανες την δουλειά σου- αρκεί να έχεις ένα μόνιτορ. Οπότε δεν υπάρχει ανάγκη για ενισχυτή. Με ένα λαμπάτο DI θα κάνεις την δουλειά ανετότατα, αν δεν «σκάβουν» οι γύρω σου.

Δεν είναι λίγο μπέρδεμα αυτό το μιξ ακουστικών- μόνιτορ; Άσε που με τα ακουστικά θα πρέπει να είσαι «βιδωμένος» σε έναν σημείο...

Αν ο ενισχυτής έχει balanced έξοδο δίνεις από εκεί στην κονσόλα. Ο... «προμήθας» όμως δεν έχει - και ενώ είναι καλό ενισχυτάκι, από συνδεσιμότητα δεν μας τα λέει καλά. Διαφορετικά... DI.

Θα συμφωνήσω με τον Myrsia, ο Warwick μου είχε ακουστεί κομματάκι «σκληρός» και ολίγον «άγαρμπος». Ο Μarkbass είναι ηχητικά πιο ευέλικτο μηχάνημα- τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά. Πιο «στρογγυλός» ο ήχος του ένα πράγμα ;)