Terry RoscoeBeck5

ΟΚ λοιπόν... Γυρόφερα τον παππού πέριξ του θέματος guitar heroes... Αν αποδεχόταν τον όρο και πως βλέπει την νέα γενιά των «υπέρ κιθαριστών». Εκεί άρχισε να μου τα ψιλό μασάει...«ναι υπάρχουν πολλοί καλοί... γρήγοροι...» και τότε του λέω: Όπως ο Yngwie Malmsteen; «... er... Yngwie Malmsteen...(κενό)... (περισσότερο κενό)...he likes very much.. (εδώ έγινε χάσμα)...» He likes Richie Blackmore;- του σκάω ο προβοκάτορας... «He likes very much the powerful sound.» Και από τον τόνο της φωνής του κατάλαβα ότι το θέμα ήταν «τζιζ» και με ελαφρά πηδηματάκια την έκανα για την επόμενη ερώτηση ;D

Το λοιπόν... Το 1997 πήρα μια συνέντευξη από τον Blackmore για το μουσικό έντυπο που εργαζόμουν εκείνη την εποχή- ήταν στο πλαίσιο του promo για το Blackmore's night. Η ντιρεκτίβα που είχα από την δισκογραφική εταιρία ήταν σαφής: «Δεν θα τον ρωτήσεις τίποτα για επανασύνδεση των Rainbow. Έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα δημοσιογράφου που το τόλμησε...» Διευκρίνηση, εκείνο τον καιρό ακουγόταν έντονα το σενάριο. Τέλος πάντων, εγώ στην Αθήνα, ο «μαυροπερισσότερος» στην Γερμανία και το Management του στην Αμερική με τις γραμμές μεταξύ Ελλάδας- ΗΠΑ να έχουν «ανάψει» καθώς ο Blackmore δεν απαντούσε στο τηλέφωνο. «Είναι εκεί και περιμένει την κλήση σας» να λένε οι Αμερικάνοι... Τον καλούμε πόση ώρα τώρα και τζίφος, να λέμε εμείς... Εγώ είχα πρασινίσει... Λέω, τον στήσαμε, θα τα έχει πάρει κρανίο και θα με διαολοστείλει... και πάει η συνέντευξη. Τελικά τον βρήκαμε και εκεί αφού είπαμε για την νέα του δουλειά και είχα την συνέντευξη του το έσκασα: Τι λες για επανασύνδεση των Rainbow; Εγώ σκεφτόμουνα, τώρα άμα θες κλείσε το... Προς απίστευτη έκπληξη μου, ο απόλυτα «ξινός» έκανε το απίστευτο: ΓΈΛΑΣΕ!!! Όμως η συνέχεια ήταν πιο τρομερή: «Ronnie James Dio...what a nice guy...» ήταν η απάντηση του και έχω πήγα να πέσω κάτω. Ο Blackmore έλεγε καλή κουβέντα για τον Dio που είχαν χωρίσει με άσχημο τρόπο τα τσανάκια τους και δεν έλεγαν ούτε καλημέρα... Αφού μου εκθείασε την φωνή του γερό Dio τότε μου το έσκασε: «Αυτό που θέλω να κάνω κάποια στιγμή είναι ένα project για να παίξω Blues...» Τελικά έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε και ακόμα το περιμένω. Μακάρι κάποια στιγμή να του έρθει ο οίστρος και να τον ξανά ακούσουμε να παίζει ηλεκτρική κιθάρα.... Βεβαίως τον είχα ρωτήσει και για τον Malmsteen, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία...

Παιδιά, συγνώμη κιόλας, αλλά το καταντήσατε κουραστικό. Η Tal έχει ένα CV από εδώ μέχρι... απέναντι, το οποίο το δημιούργησε μέσα σε ελάχιστα χρόνια. Όχι λόγο εμφάνισης, αλλά λόγο παιξίματος. Τι να κάνουμε τώρα... Η κοπέλα είναι ταλέντο και αντί να ασχολείστε με αυτό, το ζήτημα σας είναι αν ανέβηκε επειδή είναι γκόμενα ή όχι... Θα μου πείτε και άλλοι είναι ταλεντάρες γιατί όχι και αυτοί; Τι να πω... έτυχε.

Ποιητή μου εσύ ;D... Κώστα μου θα διαφωνήσω, το «κατέβασμα-λιώσιμο» είναι αυτό που δίνει την «κίνηση» το σώμα και επιφέρει την γεωμετρική ισορροπία με το πάνω «κέρατο». Επιπρόσθετα χρόνια πολλά στα Jazz, τα λατρεμένα μου μπάσα και χρόνια πολλά στα δύο «μωρά» μου: Το Marcus Miller και το fretless squier...

Ουάααααααοοοοο... Μου βγήκαν τα μάτια για να διαβάσω το 10σελιδο... Λοιπόν περί της Tal: Η κοπέλα είναι από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια. Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα στα 14 και συνέχισε μέχρι τα 16. Μετά το γύρισε στο μπάσο και μέσα σε ελάχιστο χρόνο άρχισε να παίζει όπως δεν θα καταφέρουμε πολλοί από εμάς σε ολόκληρη την ζωή μας. Έχει παίξει με Santana εκτός από τον Beck... Respect στην κοπέλα, είναι πολύ καλή μουσικός, φοβερά εξελίξιμη και ναι, είναι συμπαθέστατη. Όπως έγραψε και ο Marathon ο Βeck είναι είναι όμως ο μεγαλύτερος (εν ζωή) rock κιθαρίστας- αν όχι ο μεγαλύτερος, από τους μεγαλύτερους... Κάτι παραπάνω ξέρει για να πάρει την Tal για μπάσο.

Όταν χώρισαν τα τσανάκια τους, ο Don έκανε την δική του μπάντα, τους Don Dokken, που αξίζει τον κόπο να την ακούσεις. Κιθαριστικά είναι ένας από τους αγαπημένους μου για το είδος και αυτό εξαιτίας του John Norum- ναι, του γνωστού των Europe- που στο Up From The Ashes έπαιξε απίστευτα... Στην πορεία οι Dokken επανασυνδέθηκαν με διάφορα line up- με τον Lynch να συμμετέχει, αλλά αναβίωσε η παλιά κόντρα Don- George με αποτέλεσμα να φάνε για τα καλά τα... μουστάκια τους. Μετά από την μπάντα πέρασαν διάφοροι κιθαρίστες - με κορυφαίο κατά την άποψη μου τον Reb Beach.

Yeaaaaaahhhhh ;D Tooth n Nail... Μπράβο βρε Θανάση... Αχα ΚΑΙ Just Got Lucky... ;) Υπόψιν: Στο TnN κιθάρα παίζει ο Reb Beach...

Ok Θανάση, δεν πάθαμε και τίποτα... Ανέβασε και κανένα Just Got Lucky ή Breaking The Chains να γουστάρουμε... Να μας φτιάξει την ημέρα, που από το πρωί μας έχουν πρήξει με το ΔΝΤ...

Είναι αλήθεια το ανέβασε και το MTV http://www.mtv.com/news/articles/1637106/20100415/type_o_negative.jhtml

Λίγο υπερβολικός ο τίτλος του post, αλλά μια καλή ευκαιρία για να θυμηθούμε το Mr Scary... Ωραίος ο George και μια από τις αγαπημένες μου μπάντες οι Dokken. Για τους fan του είδους συνιστώ ανεπιφύλακτα και το Up From The Ashes του Don Dokken...

RUSH και τα μυαλά στα κάγκελα, αλλά χλωμό να τους δούμε στην Ελλάδα :'(

Είσαι θεός... Ιδιαίτερα το «χορδές μπάσου βραστές ως... πηγή σιδήρου» ήταν εμπνευσμένο... Και έχω πολλά παλιά σετ καβάτζα ;D

Από το ψυγείο; Με το... παγωμένο λίπος, να σχηματίζει αυτά τα απεχθή σγρομπαλάκια; Σεβάσμιε, με σοκάρετε...

Αγαπητέ Genius... άμα είσαι ο ... GAS το αρρωστάκι δεν υπάρχει ελπίδα... Θα σου ρίξω όμως την ιδέα για ένα θέμα του στιλ «πως να απεξαρτηθεί κάποιος από το GAS» ;D Δύσκολο, αλλά ενδιαφέρον... Προσωπικά δεν έχω ιδέα πως μπορεί να συμβεί αυτό...

Να σε πω... δεν περνάς να σε τρατάρω λίγο...αρνάκι (και κοκορέτσι άμα θες), γιατί έχει μείνει το μισό στο ψυγείο; Από την Κυριακή το τρώω και δεν τελειώνει... σε λίγο θα αρχίσω να βελάζω...

Και ναι... έχουμε νικητή! Βέβαια ήταν... έκπληξη να κερδίσει ο «οι κιθάρες είναι συναρμολογούμενα, τις κάνεις ότι θες» Marathon... Τώρα θα κανονίσουμε για μπυραρία;

Λουκ άστο να πάει... Ο μπάρμπα Marathon έχει κερδίσει από τώρα, οπότε ταχυδρόμησε του το στεφάνι, ένα καφάσι κοκακόλες και ας κανονίζουμε την επόμενη μπυροποσία ;D

Αγαπητέ Σταύρο επέτρεψε μου τώρα να διαφωνήσω εγώ... Από 4 και βάλε ώρες έπαιζα όταν... έσπαγα πέτρες με τα Παιδιά από την Πάτρα ;D. Όταν παίζουμε ροκ και τα σχετικά, εδώ εις τας αθήνας- τουλάχιστον σε μπαράκια, δύο, δυόμιση, άντε βαριά- βαριά τρεις ώρες (και αυτό το τελευταίο επειδή γουστάρουμε εμείς να παίξουμε). Η Αρχιτεκτονική και ο Σταυρός του Νότου είναι άλλες περιπτώσεις- μουσικής σκηνής με πρόγραμμα- που είναι άλλου παπά ευαγγέλια και προσωπικά καθόλου του γούστου μου... Αλλά σε μπαράκι οι δύο ώρες- άντε και λίγο παραπάνω είναι καθεστώς.

@ Bassmike Όπως είπαμε το βράσιμο δεν είναι πανάκεια. Όπως έγραψες και εσύ 2-3 φορές και πάπαλα... Δηλαδή μην περιμένουμε να έχουμε τις χορδές πάνω στο όργανο 10 χρόνια και άντε τις βράσαμε και θα κελαηδάνε ;D... Είπαμε, λύση εκτάκτου ανάγκης... Όσο για τις coated όσοι θέλουν «ζινκ» και σούπερ σκάσιμο στον ήχο ας τις προσπεράσουν. Είναι πιο «μπάσες», λιγότερο «σκαστές», όμως μπορεί να έχουν αυτά τα στοιχεία σε μικρότερη ένταση από τις steel και τις nickel, όμως έχουν πολύ- μα πάρα πολύ- μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, ιδιαίτερα για εμάς τους...λαδοδάκτυλους ;D

Ε, Κώστα μου δεν είναι και το καλύτερο... αλλά σαν λύση εκτάκτου ανάγκης το βράσιμο είναι ενδεδειγμένο. Μάλιστα- μην γελάσεις- μπορείς να ρίξεις και λίγο ξύδι μέσα... Βέβαια όταν μιλάμε για βράσιμο δεν λέμε «με τις ώρες»... Μόλις το νερό αρχίζει να κοχλάζει τις πετάς για λίγο μέσα ίσα- ίσα να φύγει το μαζεμένο λίπος- εξού και το ξύδι, βγάζει τα λίπη. Και μετά γρήγορο σκούπισμα... Φυσικά ΟΧΙ σε coated χορδές. Όπως σου είπα είναι λύση εκτάκτου ανάγκης, αν θέλεις να έχεις για λίγο πιο bright ήχο και δεν έχεις εύκαιρο νέο σετ.

Το λοιπόν... σε αυτή την συζήτηση δεν θίξαμε την μεγαλύτερη «κατάρα» στην σύγχρονη μουσική που είναι η τεχνολογία- η καλύτερα η κακή χρήση της τεχνολογίας στην μουσική, για να μην παρεξηγηθώ- η οποία έχει κάνει καθεστώς τα προηχογραφημένα. Όταν πάει ο καθένας και γράφει 500 κανάλια και μετά έχει απαίτηση να τα ακούσει στο live- που όμως παίζουν 5 μουσικοί- καληνύχτα... Τότε αρχίζουν να βαράνε τα... τέλια από πίσω, καθώς «ακούγεται άδειο το κομμάτι». Αυτό το ζαβλάκωμα με τις «υπερ γεμάτες παραγωγές» και την αναπαραγωγή τους στο live τα έχει κάνει όλα ίσιωμα...

Σωστός... διαφορετικά εδώ θα ήταν ένα forum για... υπολογιστές και τίποτα άλλο, καθώς όλοι θα ηχογραφούσαν στο σπίτι τους και θα έβγαιναν να παίζουν με ένα μικρόφωνο στο χέρι και πάπαλα... Όμως εμείς γουστάρουμε τα μπάσα και τις κιθάρες μας, γουστάρουμε να βγαίνουμε να παίζουμε με τα φιλαράκια μας στα μπαράκια και εν κατακλείδι rock n roll can never die... Οπότε όσο θα υπάρχουμε εμείς και αυτοί μετά από εμάς που θα κουβαλάνε την ίδια τρέλα η ζωντανή μουσική θα είναι alive n kicking... @ Marathon: Ναι γι αυτό σου λέω... μες της Ύδρας τα στενά σε ζητάααααω... ;D

Ναι μπρε το κατάλαβα... και μην νομίζεις ότι για πολλά πράγματα αναφορικά με το «θείο» δεν έχω τις ενστάσεις μου... @ Skordalis ναι και στις 3 συναυλίες με τον Gillan που για εμένα είναι η απόλυτη μουσική εμπειρία που έχω βιώσει σε αυτή την ζωή. Α, ναι και παίζω μπάσο- τουλάχιστον στα ρεπό μου ;D

Τέλος πάντων είπα να μην εμπλακώ σε αυτό το θέμα, αλλά γράφονται ανακρίβειες... Κάποιοι εδώ μέσα γνωρίζουν ότι παίζω με τον Ρακιντζή- από το 1992- οπότε ξέρω κάτι παραπάνω. Λοιπόν ο «θείος» δεν επέλεξε να μην έχει μουσικούς μαζί του για να τσεπώσει τα φράγκα, αλλά δεν μπορούσε να έχει καθώς ο Θάνος είχε κλείσει την δουλειά και είχε εξαντληθεί το budget. Του πρότειναν να παίξουν τα παιδιά της μπάντας μαζί του, αλλά αυτός ευγενικά αρνήθηκε γιατί ήθελε να έχει γύρω του τους δικούς του μουσικούς- δηλαδή εμάς- που κακά τα ψέμματα, δεν είναι θέμα μουσικών- τα παιδιά που παίζουν με τον Θάνο είναι εξαίρετα- αλλά θέμα παρέας και φιλίας. Τι να κάνουμε τώρα... Κάποιοι από εμάς παίζουμε με τον Μιχάλη πάνω από 15 χρόνια και τελικά old habits die hard... Και αυτή η κολόνια κράτησε τόσα χρόνια για καθαρά φιλικούς λόγους και όχι μουσικούς. Εξάλλου μόλις δόθηκε η ευκαιρία παίξαμε όλοι μαζί- πριν από λίγο καιρό στο Gagarin... Πάντως και εμένα δεν μου αρέσει αυτή η εικόνα - καραόκε, αλλά its a living... Φυσικά και σαν μουσικός δεν τρελαίνομαι με την ιδέα να βαράει μια μουσική και κάποιος να τραγουδάει, αλλά συμβαίνει και αυτό...