Εάν θέλετε όμως την χρυσή τομή μεταξύ τιμής και ποιότητας, για μένα, η Ιαπωνική οδός της Fender είναι μονόδρομος. Εφάμιλλη (αν όχι καλύτερη των φθηνών Αμερικάνικων) και στα ίδια λεφτά (περίπου) με τα Μεξικάνικα.
+ 1000 Παρότι το κυρίως όργανο μου είναι αμερικάνικο Fender, το Japan Marcus Miller που έχω δεν έχει να ζηλέψει τίποτα σε ποιότητα κατασκευής. Βέβαια, για να πω την αμαρτία μου μέχρι πρόσφατα άκουγα για Squier και έβγαζα… φλύκταινες, καθώς πριν από καμιά 15αρα χρόνια είχα πάρει ένα reissue Jazz του ’74 και τελικά ήταν πολύ μάπα το καρπούζι. Όμως πρόσφατα αγόρασα ένα Squier Vintage Modified Jazz Bass fretless και δεν μπορεί να ξεκολλήσει από τα χέρια μου… Δεν λέω ότι το όργανο παίζει στο 10, αλλά για τα 2 κατοστάρικα που το αγόρασα παίζει super και αυτό με έκανε να αναθεωρήσω την ελιτίστικη άποψη μου ότι μόνο USA και Japan παίζουν… Και καθώς έχει ξαναμπεί ο διάολος μέσα μου, δεν θα σνομπάρω όποιο Mexico Precision βρεθεί στον δρόμο μου, με αξιοπρεπή ήχο και καλή τιμή- ναι το ομολογώ και τα μεξικάνικα τα κοιτούσα με μισό μάτι…
Δεν κρύβω ότι έχω παίξει με μπάσα πολλών χιλιάδων ευρώ- μερικά από αυτά ήταν ασύλληπτα όργανα- αλλά έχω βαρεθεί να τα χώνω και καθώς οι καιροί είναι ζόρικοι, η φθήνια θα φάει τον παρά…