Jazzjoker

Γράψε THEOD, εγώ μαζί σου. Μουσικό φόρουμ είναι, ας υπάρχει κι ένα αμιγώς μουσικό θέμα για όσους ενδιαφέρονται. Διαβάζω με ενδιαφέρον.

http://www.noiz.gr/index.php?topic=176562.0

Οκ τέτοια ώρα έχουμε δύο επιλογές. Η το αφήνουμε για αύριο, ή amplitube.

Ευχαριστώ gregg. Το γνωστό μου setup, με τέλε στον bridge μαγνήτη. Edit: Έχω την εντύπωση ότι αυτός ο κομπρέσορας (Boss cs-3) είναι λίγο υποτιμημένος. Λέω να του κάνω ένα review. Είναι εξαιρετικό μηχάνημα.

Μ' άρεσε. Το έβαλα και έγραψα φασαρία :) shuffle_in_f-jazzjoker.mp3

Φίλε μπασο και ξερό ψωμί στο θρεντ αυτό γίνεται κουβέντα περί μουσικής θεωρίας μεταξύ άλλων και ο καθείς παραθέτει την άποψή του. Ξαφνικά μπαίνεις κι εσύ και γράφεις ότι "το παρατραβήξατε" και μετά εντελώς αυθαίρετα μας λες και την ιστορία ενός μπασίστα που, από τα λεγόμενά σου, το παρατράβηξε μουσικά παίζοντας λάιβ σε σκυλάδικο βάζοντας επεκτάσεις στην αρμονία του. Δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν όλα αυτά με την κουβέντα που γίνεται εδώ και ποιος παρατράβηξε τι. Απλώς σε κάποιο σημείο συζητήθηκε λίγη (απλή) τζαζ αρμονία. Κανείς δε λέει να κάνουμε αντικαταστάσεις ακκόρντων σώνει και καλά, ούτε ότι η σκέτη blues είναι ντεμοντέ. Κουβέντα γίνεται.

Απαντώ με απόλυτη βεβαιότητα ναι. Και να παίξω αλλά και να συνθέσω.

Φίλε Ηρακλή, εγώ διαφωνώ. Μπορεί η τζαζ σαν άκουσμα να μας ακούγεται "δύσκολο" αλλά η προσωπική μου άποψη είναι ότι η ενασχόληση με αυτό το είδος μουσικής, έστω και μόνο σε επίπεδο θεωρίας, μπορεί να διευρύνει τους ορίζοντες και την αντίληψη ενός μουσικού στο άπειρο. Όποιο κι αν είναι το είδος μουσικής που μας απασχολεί πρακτικά/παικτικά. Προσωπικά, μουσικά αισθάνομαι ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό ελευθερώθηκα και ξεκόλλησα μελετώντας (έστω και για μικρό σχετικά διάστημα) τζαζ. Τζαζ μουσικός βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν είμαι.

Προσωπικώς αρέσκομαι να προσθέτω μελωδίες σε ήδη υπάρχουσα αρμονία που έχω γράψει. Ο τρόπος που το βλέπω είναι ότι κάθε αρμονία κρίβει τη μελωδία που "ακούω" μέσα της. Το θέμα είναι να την ξεκαθαρίσω.

Έχω γράψει κομμάτια για walking bass στα πλαίσια άσκησης μαθήματος. Βασικά πράγματα. Ουσιαστικά το μόνο που πρόσεχα αρμονικά ήταν οι νότες "εκτός" να πηγαίνουν σε ασθενή μέρη του μέτρου. Από εκεί και πέρα με το αυτί και με μπούσουλα το αρμονικό περιβάλλον αλλά όχι με περιοριστικό τρόπο. Δεν έχω γράψει τρομερά lines αλλά λειτουργούσαν μέσα στο κομμάτι και το κυριότερο, έμαθα πάνω-κάτω τι παίζουν οι μπασίστες και πώς σκέφτονται. Για jazz μιλάμε πάντα.

Εύη, δεν το έχω πρόχειρο το painkiller να το θυμηθώ το σημείο που λες αλλά το γεγονός ότι σε ένα break, το hihat μας ακούγεται off tempo δε σημαίνει ότι το ρυθμό στο γκρουπ τον δίνουν οι κιθάρες γιατί ο ντράμερ παίζει out. Το κρουστό δίνει το βασικό τέμπο, το οποίο σύντομα μετράει μέσα στους υπολοίπους ακόμη κι αν δε το ακούνε.

Πρώτα πρέπει να τα μάθεις. Μετά πρέπει να τα ξεχάσεις. Είναι πολυπαιγμένη αυτή η τοποθέτηση αλλά ισχύει.

Theod, αυτό που ρωτάς μπορεί να απαντηθεί μόνο κατά προσέγγιση θεωρητικά. Και πάλι θα είναι μακριά. Το ξέρεις.

Ένας μπασίστας πρέπει να ξέρει να περπατάει.

Gregg "the bluesmachine".............. (στις τελείες μπαίνει το επίθετο)

Προσωπική μου άποψη είναι ότι μόνο φλυαρίες δεν άκουσα. Ωραίες μελωδικές φράσεις παντού. Ήταν ευχάριστη αλλαγή να μην ακούω αρμονικές, υπερηχητικά ανεβοκατεβάσματα χρωματικών και arpeggios στο 400. Και μπράβο που βγάζεις στη μουσική τη δυσάρεστη εμπειρία σου. Αναρρώνεις όμορφα ;)

Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Αν είναι μουσικοί, μάλλον έχουν εξασκηθεί να έχουν και σχετικό αυτί. Αλλά έχοντας perfect pitch (τουλάχιστον ο μοναδικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου που είχε), ακούς κάθε νότα ξεχωριστά οπότε και να μην αντιλαμβάνεσαι την αλλαγή της "φασολάδας" ακούς τις νότες των ακκόρντων.

Νικόλα δε διαφωνώ, απλώς το βλέπω πιο σφαιρικά. Δηλαδή, τι χρειάζεται κάποιος για να είναι καλός μουσικός; Νομίζω είναι δύο πράγματα: 1. Ωραίες μουσικές ιδέες. Αυτό είναι ταλέντο. 2. Δυνατότητα μετάφρασης αυτών των ιδεών πάνω σε όργανο ή φωνή. Αυτό αποκτάται δια της τριβής με το όργανο και της εκπαίδευσης. Ε, ο τύπος με το perfect pitch, το δεύτερο, το έχει ήδη σχεδόν έτοιμο χωρίς πολλά πολλά. Δε σημαίνει βέβαια σε καμία περίπτωση ότι έχει και οποιαδήποτε σχέση με το πρώτο. Τώρα αν κάποιοι που έχουν το χάρισμα το χρησιμοποιούν και ή μόνο για φιγούρα δικό τους θέμα. Δεν παύει να είναι κάτι εξαιρετικά χρήσιμο και ουσιαστικό.

Εδώ θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Το να έχεις τέλειο αυτί από χάρισμα σημαίνει ότι έχεις ένα ανεκτίμητο όπλο, ως μουσικός. Οι μη έχοντες το χάρισμα θα χρειαστούν χρόνια ear training και πιθανότατα να μη φτάσουν ποτέ το επίπεδό σου. Τέλειο αυτί σημαίνει στην πράξη, έχω ευκολία στη μεταφορά μουσικών ιδεών από τον εγκέφαλο στο εκάστοτε όργανο, με την ίδια ευκολία που η σκέψη μου μετατρέπεται σε ομιλία. Γίνεται μια αυτόματη διαδικασία εν ολίγοις.

Metheny, όχι; Και ήχος και παικτικά.

Επίπονο ψυχικά; Οπωσδήποτε ;) Εγώ αν τολμήσω να βάλω την τέλε στον bridge μαγνήτη και να παίξω δάχτυλα, με πιάνει κατάθλιψη. Οπότε ξαναγυρνάω στον neck, πιάνω πένα και παίζω την εμπειρία :)

Είχα συμμαθητή στο ωδείο με perfect pitch. Είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό. Σε κάνει δε, να αισθάνεσαι εντελώς άχρηστος.

Ωραίο το πόνημα, με στυλ ιδιαίτερο και μουσικότητα. Μου άρεσαν πολύ οι κιθάρες και το σόλο. Να ολοκληρωθούν και τα υπόλοιπα παρακαλούμε.

Θα συμφωνήσω με το Νέστορα. Το 'χεις αλλά η σρεντάδικη αντίληψη πάνω σε αυτό το κομμάτι (όντως ο Γκάρυ φταίει :)) εμένα προσωπικά με βρίσκει αντίθετο.

Brother Ray? Is that you?