Brutus

Ο Alexisgt αναφέρεται στο Fender American Original Vintage tremolo (part number: #0992049000). Το Wilkinson που προτείνει ο Superfunk είναι άνετο, φτηνό και aρκετά ποιοτικό, μετατρέπει όμως το stratocaster original vintage spacing (56mm) στα 54mm, όμοιο με μίας telecaster. Τους περισσότερους τούς βολεύει καλύτερα αυτό, αν όμως ψάχνεις original specs, θα πρότεινα κι εγώ τα Callaham. Σε μαγνήτες, τσέκαρε αυτό το σετάκι, ο κατασκευαστής είναι πολύ αξιόπιστος: http://www.ebay.com/itm/Dawgtown-USA-Gilmour-Style-Pickups-For-Strat-Stratocaster-USA-Hand-Wound-AlNiCo-/321568428373?pt=Guitar_Accessories&hash=item4adef8d155

Τους Palmer δεν τους ξέρω καθόλου, νομίζω όμως πως φτιάχνονται στο ίδιο εργοστάσιο με όλους τους φασόν (Epiphone, Harley Benton, Fame κλπ). Ούτως ή άλλως δεν βλέπω να βγάζουν μοντέλο στα watts που θέλω. Ο Lionheart 20H θα μέ ενδιέφερε, αλλά έχουν ένα θεματάκι με το σχεδιασμό και την απόδοση των μετασχηματιστών. Κανένας άμεση εμπειρία με τους υπόλοιπους ενισχυτές τής λίστας έχει;

Ο συγκεκριμένος είναι όντως σε προσφορά (η κεφαλή στη standard, όχι την XL έκδοση). Πάντα οι Koch μού ακούγονταν αρκετά "ψυχροί", όμως αν παραμείνει η προσφορά ίσως τούς ξανατσεκάρω. Πάντως προτιμάω κάτι σε πιο ξεκάθαρο Βρετανικό ή Αμερικάνικο ήχο.

Έχεις απόλυτο δίκιο, έτσι ήταν ο AC15CC που είχα δοκιμάσει. Σκεφτόμουν μήπως η τωρινή έκδοση είχε διαφοροποιηθεί σε αυτό το σκέλος.

Αυτό για τους διπλούς και τον BDRI το είχα καταλάβει κι από το YouTube, αλλά τώρα επιβεβαιώθηκε. Ο VC30 είναι όντως αυτός που το ένστικτό μου μού λέει να πάρω, αλλά αυτό που έγινε με τον VC15 με φοβίζει πολύ... Τα 3 χρόνια που τον έχω τα είχε περάσει μόνο στο σπίτι και με άριστη χρήση.

Η αναβάθμιση τού ηχείου (για τον 112) στον Laney δεν είναι θέμα... με τη διαφορά στην τιμή σε σχέση με τους πιο ακριβούς (Orange, Fender, Marshall) βάζω άνετα ένα καλό Eminence ή Celestion. Με φοβίζει λίγο η ποιότητα κατασκευής τής Laney, καθώς έχω έναν VC15 που πήγε σχεδόν να διαλύσει ένας "τεχνικός". Από ήχο σχεδόν άριστος, αλλά από κατασκευή μάλλον όχι τόσο. Δεν ξέρω τώρα που πήγε Κίνα η παραγωγή τι γίνεται... Ο Μεξικάνικος Fender (BDRI) πώς τα πάει από αξιοπιστία;

Καλές γιορτές σε όλους! Παίζω blues, classic, alternative & desert rock. Χρήση κυρίως για studio (ηχογράφηση), αλλά και live. 15-40W, ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο, λόγω καθαρού headroom αλλά και επίπεδου έντασης. Βασικά χρειάζομαι κάτι με αξιόπιστα καθαρά, ελάχιστο ή και καθόλου noise floor και όχι μουντό ήχο. Επίσης, να συνεργάζεται το ίδιο καλά με single coils και humbuckers. Το αν βγάζει μέτριο overdrive δεν με απασχολεί πολύ, αρκεί αυτό να διορθώνεται με πετάλια και να μην είναι πάντα εκεί στον ήχο τού ενισχυτή. Προτιμάω vintage σε σχέση με modern voicing. Reverb, tremolo & effects loop δεν με πολυαπασχολούν. Και για κεφαλή δεν έχω πρόβλημα, αλλά το budget πέφτει στα 600€. Για μεταχειρισμένο δεν το συζητάω καθότι μένω επαρχία και ένα ταξίδι σε Θεσσαλονίκη ή Αθήνα κοστίζει, συν αλλαγές σε λάμπες, service κλπ. Σκεφτόμουν τους εξής ενισχυτές, αν κάποιος έχει ο ίδιος πείρα με κάποιον από αυτούς ας απαντήσει: Orange TH30c Orange OR15H Marshall DSL40c Marshall DSL15c Marshall DSL15H Laney VC30 (112, 212 ή 210) Fender Blues Deluxe RI Fender Hot Rod Deluxe III Peavey Classic 30 (όταν η Peavey επιστρέψει στην Ευρώπη) Vox AC15 (C1 ή C2) Οι ENGL, Blackstar και Hughes & Kettner σε αυτό το εύρος τιμής έχουν υβριδική και όχι full tube προενίσχυση, οπότε απορρίπτονται. Ευχαριστώ!

Εγώ πάλι θα προτιμούσα την 1η, γιατί σε αυτά τα χρήματα είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να βρεις σε μοντέλο της Gibson από την τρέχουσα γραμμή παραγωγής της. Κυρίως εννοώ το "traditional weight relief", τα κλειδιά, τους μαγνήτες και το high gloss nitro. Καλό και το Bigsby και οι P-90, αλλά κάνουν το όλο πακέτο πιο "εξειδικευμένο".

Με τον SSL-5 (Custom Staggered) από Seymour Duncan θα έχεις πιο κλασσικό strat ήχο στην 2η θέση (σε σχέση με τον Twangbanger). Επίσης, θα σού δώσει πολύ καλό όγκο στην 1η θέση.

Για να πάει από το modern string spacing (52mm) στο vintage (56mm) στη γέφυρα.

Το 2 1/8" μπράτσο συν την καινούρια γέφυρα συν το καινούριο nut (πιθανότατα) συν τα εργατικά, θα σου πάει πολύ ακριβά και πάλι μπορεί να μη σε βολέψουν οι νέες διαστάσεις. Πιστεύω πως και μόνο με την αλλαγή τής γέφυρας στα original specs θα δεις μεγάλη διαφορά. Πάντως, κατά τη γνώμη μου, η καλύτερη επιλογή σου είναι να πουλήσεις την κιθάρα σου και να πάρεις μία με τα χαρακτηριστικά που ψάχνεις.

Λογικά ναι, κάνε τους όμως την ερώτηση για τον κωδικό του (το 099-2039-000 είναι αυτό που ψάχνεις).

Μελέτησε προσεκτικά την παρακάτω εικόνα και δώσε ιδιαίτερη προσοχή στις γειώσεις του βύσματος και του διακόπτη. Επίσης, πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να υπάρχει και ένα καλώδιο που ξεκινάει από τη γέφυρα και πρέπει να γειωθεί και αυτό στην "πλάτη" κάποιου ποτενσιόμετρου. http://www.deaf-eddie.net/drawings/braided.jpg Τσέκαρε και αυτήν την εικόνα για το πως γειώνουμε τους μαγνήτες με μονό (braided shield) καλώδιο: http://i716.photobucket.com/albums/ww163/freddarl82/1976%20Les%20Paul%20Custom/electronicscloseup.jpg

Κατ' αρχήν το μπράτσο της Squier Standard είναι στενό και η ποιότητα της συγκεκριμένης είναι από τις κατώτερες σε Squier. Η Am. Special έχει το πιο λεπτό βάψιμο που τον τελευταίο καιρό χρησιμοποιεί η Fender (American Series, Baja), αλλά σε σατινέ υφή, το "χωρίς finish" δεν ξέρω πώς το συμπεραίνεις. Λοιπόν, η παραπάνω κιθάρα είναι η μοναδική που έχει ΟΛΑ αυτά που ζήτησες στο αρχικό σου post. Πηγαίνοντας στα 21 τάστα, κάλλιστα μπορείς να πας στην Classic 70s ή στην Antigua, αν δεν έχεις πρόβλημα με τα λεπτότερα και κοντύτερα τάστα τους (τα ίδια που φοράει όλη η Classic σειρά - η Classic Player σειρά φοράει medium jumbo). Αν αφαιρέσεις και το μεγάλο headstock, έπειτα έχεις πάρα πολλές επιλογές.

Καλόπαιχτη Βασίλη, εγώ το μόνο που θα άλλαζα είναι η γέφυρα. Υποθέτοντας πως το σώμα είναι τρυπημένο για τις 56μμ γέφυρες, με μία σε vintage specs θα δεις τεράστια διαφορά.

Η μόνη σου επιλογή είναι μεταχειρισμένη American Special.

Αμερικάνα, με τα υλικά ίδια με των Μεξικάνικων όμως.

Αν δεν θέλεις να έχεις συνεχώς προβλήματα με τη ρύθμιση του μπράτσου, ξέχνα τις Squier και γενικά οποιαδήποτε καινούρια Απωανατολίτικης προέλευσης κιθάρα. Όλες οι Fender που αναφέρθηκαν αξίζουν τα λεφτά τους, πλην όμως πρέπει να προσέξεις κάποια πράγματα: Οι μαγνήτες (Texas Specials, '69) που βάζει η Fender στις Μεξικάνικες (και στις American Special) δεν είναι οι γνήσιες εκδόσεις Custom Shop made in USA, αλλά μεξικάνικοι μαγνήτες με παρόμοια χαρακτηριστικά, όμως όχι με τον ίδιο ήχο. Το μπράτσο της Roadhouse είναι ακριβώς το ίδιο με της Standard (στην πραγματικότητα η Roadhouse είναι μία Standard με το πριν το 2006 λογότυπο και διαφορετικούς μαγνήτες). Το μπράτσο της Classic Player είναι αρκετά κοντά, έχει όμως τη ρύθμιση στη βάση και θα είναι λίγο μπελαλίδικο. Αυτό στην American Special έχει πολύ μεγαλύτερα τάστα, αλλά συνηθίζεται εύκολα. Προσωπικά, για 1η επιλογή θα είχα την American Special, 2η την Classic Player 60's και τελευταία τη Roadhouse.

Μια χαρά είναι η κιθάρα σου και σωστά τα λες! Κάπου είχε πάρει το μάτι μου (νομίζω στο MyLesPaul forum) ότι μπορείς συνδέοντας έναν πυκνωτή στο tone pot να αλλάξεις την απόκριση του τόνου. Εύκολη και ανώδυνη πατέντα, αν σου χαλάσει τον ήχο, αφαιρείς πάλι τον πυκνωτή και δεν αφήνει ούτε σημάδι. Κάνε ένα ψάξιμο στο net μήπως και το ανακαλύψεις.

Για την Classic Player θα χρειαστείς το στενό (10.5mm) block, το vintage δεν θα ταιριάζει στις τρύπες. Νομίζω πως αν βρεις από American Standard (το πιο πρόσφατο μοντέλο) κάθεται ακριβώς.

++1 για τους μαγνήτες του Bryan, έχω από αυτον σε strat, tele & humbuckers. Αργεί στην παράδοση, αλλά η ποιότητα είναι άψογη και τουλάχιστον ισάξια με S. Duncan & DiMarzio. Στείλε του ένα e-mail με τις προδιαγραφές σου.

Η παραγωγή της Elixir για αρκετούς μήνες δεν έβαζε anti-rust στις λεπτές χοδές, μόλις τώρα επανήλθαν στα προηγούμενα standards. http://www.elixirstrings.com/news/antirust/index.html

Το πιθανότερο είναι να ξεκόλλησες τη γείωση του πηνίου. Όσον αφορά τα καπάκια, το αντίθετο συμβαίνει, δλδ όταν βάζεις καπάκια χωρίς να επιστρώσεις με κάποια μόνωση τους πόλους. Βέβαια στο μαγνήτη σου ένα re-potting δεν θα έβλαπτε.

Αν είναι ο stock neck μαγνήτης της, είναι ο 490R (alnico 2). Έχεις ξανατυλίξει πηνίο μαγνήτη;

Ο 498Τ είναι alnico 5. Με alnico 2 θα γίνει πολύ πιο μπάσσος και θα μειωθεί και λίγο το σήμα εξόδου του και πάλι όμως δεν θα κάνει για τη θέση neck. Θα πρέπει όμως πρώτα να δεις αν επισκευάζεται όντως, γιατί αν κατέστρεψες το σύρμα στη μπομπίνα του δεν έχει μέλλον...