Nicholas_Chili

Έχουμε επιτέλους έτοιμη τη ναυαρχίδα! Ειδού:

6 ώρες πριν, cigaret13 είπε

Μήπως στο επόμενο να σκεφτόσουν το κόντρα πλακέ (πλακάζ) θαλάσσης;

 Ακόμα και το 5mm πάχος του είναι ανθεκτικό και σχετικά πολύ πιο ελαφρύ από το, ας πούμε, 16άρι mdf.

 Πάνω μέρος και πλαϊνά βαμμένα με ένα λαδάκι και ένα βερνίκι πατωμάτων και με δύο μεταλλικά πόδια 12-15 cm πίσω και δύο 5-8 cm μπροστά, ρυθμιζόμενα.

 Ωραίες κατασκευές πάντως..., εύγε!

 

Η τρίτη που φτιάχνω τώρα από κόντρα πλακέ θαλάσσης 15mm ρώσικο είναι! Απλά έχει πατημένο καπλαμά δρυός πάνω για "ομορφια" ας το πούμε. Για να μην είναι ένα γυμνό ασπρομπεζ πράγμα. Έχει λαδωθεί, έχει ξυθεί, έχει βερνικωθεί. Τα ρυθμιζόμενα πόδια ναι, θα μπορούσε να είναι ένα upgrade σε σχέση με τα fix ξύλινα πόδια. Στην επόμενη!!!

8 ώρες πριν, stamkosk είπε

Μπράβο φίλε, καθε φορά και καλύτερη δουλειά. Είσαι μερακλής, συνέχισε έτσι.

 

Το μόνο -σε εισαγωγικά- αρνητικό, θα ήταν ότι με το σύνολο βάρους των πεταλιών που έχεις και της πεταλιέρας, θα θέλεις και κανένα φίλο σου για να την κουβαλάτε... Πρόσεξε τη μέση σου (έχω πάθει και ξέρω)

Σε ευχαριστώ πολύ! Μόλις ολοκληρωθεί η τρίτη (η καλή) θα τη ζυγίσω κιόλας να δω τι γίνεται. Πάντως δεν έχουν κάνα ιδιαίτερο βάρος μέχρι στιγμής. Η δεύτερη δηλαδή που χρησιμοποιώ τώρα που είναι και MDF είναι πανάλαφρη για το μέγεθος της.

7 ώρες πριν, odis13 είπε

Τσιλικη την εκανες! Αλλα ανοιγεις τον ασκο του αιωλου τωρα, θα ξεκινησουν οι μαχες για το αν τα ξυλα της πεταλιερας παιζουν ρολο στον ηχο.

Πωωω τώρα δηλαδή πρέπει να βρω one piece swamp ash για να φτιάξω την επόμενη;;; Μας απαύτωσες...

Σαν μέγεθος, είναι αρκετά μεγάλο το Pedalboard. Οι διαστάσεις του είναι 79x47 εκατοστά γιατί τόσο εξυπηρετεί εμένα και γιατί μέχρι τόσο χωράει στην τεράστια αλουμινένια βαλίτσα που έχω για μεταφορά.

Σε επόμενο στάδιο και αφού ολοκληρωθεί και η τρίτη απόπειρα και δουμε πως θα πάει και αυτό, λέω να φτιάξω και κάνα δυο μικρότερου μεγέθους.

Εάν δε βαριέστε πείτε μου τη γνώμη σας, τι σας άρεσε, τι δεν σας άρεσε και τι θα μπορούσε να βελτιωθεί.

Cheers!

Φυσικά, ως γνωστόν, μετά το ποπ δεν έχει στοπ.

Τώρα δουλεύω πάνω στην τρίτη πεταλιέρα μου, η οποια ουσιαστικά θα είναι σαν τη δεύτερη σε βελτιωμένη έκδοση.

Από αισθητικής άποψης θα είναι εκπληκτική. Θα μου πεις, τι το θες το αισθητικό, Pedalboard είναι, θα καλυφθεί με πετάλια, καλώδια, βέλκρο κλπ, δε θα φαίνεται τίποτα. Δίκιο έχεις, ωστόσο το μικρόβιο μου έχει μπει για τα καλά.

Βέβαια θα είναι βελτιωμένη και από άποψη αντοχής γιατί φεύγουμε και από το MDF και πάμε σε Κόντρα Πλακέ με δρύινη επένδυση καπλαμά.

Καποιες αισθητικές πινελιές (πχ οι τρύπες στη βάση) πιστεύω ότι εκτός από όμορφες, βελτιώνουν και τη χρηστικότητα της κατασκευής.

Καλές φωτογραφίες ακόμα δεν έχω βγάλει, θα ανεβάσω κάνα δυο πρόχειρες που τράβηξα στο μαγαζί κάτα τη διάρκεια της επεξεργασίας.

Βέβαια με την πάροδο του χρόνου άρχισα να σκέφτομαι μήπως να έφτιαχνα μία πιο σοβαρή και ωραία κατασκευή η οποια ουσιαστικά θα διορθώνει και όλες εκείνες τις μικροατέλειες της πρώτης.

Σκέφτηκα λοιπόν αντί για μελαμίνη να χρησιμοποιήσω MDF για τον απλούστατο λόγο ότι εκτός από πιο ανθεκτικό, δεν έχει και ολες αυτές τις σκλέντζες που κάνουν τα καλώδια να φθείρονται ή να κολλάνε και να πρέπει μετά να τα τραβήξεις για να ξεκολλήσουν.

Επίσης θεώρησα λογικό να αμβλύνω τις γωνίες για τον ίδιο λόγο, για να μη σκαλώνουν τα καλώδια.

Επιπλέον, αποφάσισα να μεγαλώσω τα κενά και να τα κάνω να φτάνουν από άκρη σε άκρη, χωρίς να σταματάνε στο κέντρο.

Τέλος, έδωσα αρκετά μεγάλη κλίση στο Pedalboard ώστε τα πετάλια να κάθονται όσο το δυνατόν πιο "όρθια".
Έτσι, αφενός έχω καλύτερη οπτική επαφή, αφετέρου μπορώ να πατάω τα πετάλια τις πίσω σειράς πιο απροβλημάτιστα. Οφείλω βέβαια να παραδεχτώ ότι το παραέκανα και με το ύψος και με την κλίση της κατασκευής.

Ας ανεβάσουμε και κάνα δυο φωτογραφίες να δουμε πως φαίνονται με πετάλια πάνω τους.

Η πρώτη απόπειρα:

Και η δεύτερη:

Καλησπέρααα!

Τα τελευταία 5 χρόνια εργάζομαι σε ξυλεμπορικό.

Καποια στιγμή είχα τη φαεινή ιδέα να φτιάξω ένα Pedalboard με υλικά από το μαγαζί που εργάζομαι, έτσι ώστε να μην έχω όλα τα πετάλια στο πάτωμα χύμα και να μη μετακινούνται τα γειτονικά κάθε φορά που χρησιμοποιώ καποιο.

Η πρώτη απόπειρα που έκανα ήταν μία πολύ πρόχειρη κατασκευή η οποια όμως με εξυπηρέτησε στο ακέραιο για όσο τη χρησιμοποίησα.

Το υλικό ήταν μελαμίνη 18 χιλιοστών (Melamine Faced Chipboard), τα κενά γίναν στο CNC και τα πλαϊνά πόδια κολλήθηκαν με πολύ δυνατή κυανοακρυλική κόλλα δύο συστατικών.

Πάνω στην επιφάνεια προτίμησα να βάλω αντιολισθητική ταινία αντί για Velcro, για τον απλούστατο λόγο ότι κολλάει εύκολα και ξεκολλάει ακόμα πιο εύκολα.

Μήπως θα μπορούσε να μπει ένα poll???

Δρόλαπας = Guthrie Govan σε 20 χρόνια από τώρα. ΙΔΙΟΙ.

Έτος 1994. Με την αδερφή μου μας χωρίζουν 8,5 χρόνια (εγώ μικρότερος). Όταν εγώ λοιπόν ήμουνα δευτέρα δημοτικού (7 χρονών) εκείνη ήταν ήδη πρώτη λυκείου και οι ανταλλαγές κασετών μεταξύ συμμαθητών δίναν και έπαιρναν. Μαζί με εκείνη, καθότι είχαμε 1 κοινό δωμάτιο, άκουγα ότι άκουγε από το κασετόφωνο. Όλα ωραία τραγούδια, Golden Brown, Dust in the Wind, Stairway to Heaven, Wild World, Don't Cry, House of the Rising Sun, Hotel California κλπ κλπ. Όταν όμως άκουσα το Angie, έπαθα κάτι σαν αυτό που έπαθε ο Κατακουζηνός όταν άκουσε για πρώτη του φορά Σάκη Ρουβά. Στα δικά μου αυτιά αυτό το τραγούδι ξεχώριζε από όλα τα υπόλοιπα, κάπως όταν ξεκινούσε σα να άναβε ένας προβολέας και να το φώτιζε, και όταν τελείωνε, έκλεινε ο προβολέας και έπαιζε το επόμενο τραγούδι. Το repeat πήγαινε σύννεφο, μπορεί να το άκουγα 30 φορές τη μέρα. Απο εκεί ξεκίνησαν όλα. Και να σας πω και κάτι; 28 χρόνια μετά δε μου έχει περάσει, το ίδιο πράγμα αισθάνομαι όταν ακούω την εκπληκτική εισαγωγή του Keith.

γουαατ δε φφφφφφ..........!!!! απαιχτος

27 λεπτά πριν, dimsonic είπε

define μη-στρογγυλές.....

(??)

Kαταλαβαίνω απόλυτα τον φίλο, οι Superstrat πολλές φορές δεν έχουν σώμα Stratocaster αλλά Soloist

Γιατί δεν πας κατευθείαν στην πηγή και σε αυτό που ακριβώς θέλεις και ψάχνεις γύρω γύρω;;; 

FENDER HM STRAT 2020

Fender Blues Junior και μεγάφωνα, ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και πολυεξαντλημένα θέματα του Forum.

Κάτι η φίρμα, κάτι η προσιτή τιμή, κάτι η απλότητα, κάτι η ευκολία με τα πετάλια, κάτι η "επιστροφή στα βασικά", κάτι ότι μπορείς να παίζεις και στο σπίτι, κάτι η μόδα για μείωση όγκου του εξοπλισμού...
...όποια πέτρα και αν σηκώσεις έναν Blues Junior θα βρεις. Από την πρώτη κυκλοφορία του πριν 32 χρόνια, οι περισσότεροι είχαμε, έχουμε ή θα έχουμε στην κατοχή μας έναν από δ'αύτους, είναι νομοτελειακό.

Πολλά και ατελείωτα θέματα έχουν αναλυθεί ως προς το ποιο μεγάφωνο είναι το σωστό ώστε ο ήχος που βγαίνει από τον συγκεκριμένο ενισχυτή να έχει περισσότερο όγκο και να είναι λιγότερο "του κουτιού".

Απο κάτω θα παραθέσω τα λεγόμενα του BillM (κατά κόσμον Bill Machrone), του πιο γνωστού τεχνικού ενισχυτών που ασχολήθηκε αποκλειστικά με τον Fender Blues Junior (τουλάχιστον στα τελευταία χρόνια της ζωής του) και με το πως μπορείς από αυτόν τον μικρό ενισχυτή να βγάλεις τον καλύτερο δυνατό ήχο ανάλογα και με το τι θέλεις να παίξεις βεβαίως-βεβαίως.
Θυμάμαι ότι είχα διαβάσει το συγκεκριμένο άρθρο στην ιστοσελίδα του BillM πριν καμια πενταετία, ωστόσο από τη στιγμή που ο άνθρωπος απεβίωσε , η ιστοσελίδα έπεσε και δεν μπόρεσα να το ξαναβρώ ποτέ, μέχρι σήμερα.
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που θα συγκεντρώσω τα λεγόμενά του εδώ, ώστε να μείνουν και να μπορεί ανά πάσα στιγμή όποιος θέλει να ανατρέξει.



["Το να αλλάζεις το στοκ μεγάφωνο του Blues Junior, όπως και να αλλάζεις τις λυχνίες, ουσιαστικά δεν είναι κάποια πατέντα στην πραγματικότητα. Είναι απλή αντικατάσταση. Ωστόσο αλλάζει ο τρόπος που ο ενισχυτής "μετακινεί τον αέρα" από τον κώνο του μεγαφώνου μέχρι το δικό σου αυτί και επίσης αλλάζει ο τρόπος που δίνεται έμφαση σε συγκεκριμένους ηχητικούς τόνους. Αντικαθιστώντας αποκλειστικά και μόνο το μεγάφωνο, μπορούμε να "μακιγιάρουμε" καποια από τα μειονεκτήματα του ενισχυτή, ωστόσο ο σωστότερος τρόπος ώστε να τον βελτιώσουμε πραγματικά, θα ήταν πρώτα να κάνουμε τον ενισχυτή να ακούγεται από μόνος του φοβερός  (κάνοντας μετατροπές στο κύκλωμα, στο πάνελ και στις λυχνίες) (Α) και μετά να αντικαταστήσουμε το στοκ μεγάφωνο του με αυτό που εμείς επιθυμούμε, προκειμένου να κατευθείνουμε τον ήχο εκεί που θέλουμε. Θα πρέπει δηλαδή η αντικατάσταση του μεγαφώνου να είναι το τελευταίο στάδιο, το κερασάκι στην τούρτα, και όχι η αρχή και η βάση της διαδικασίας."]


Fender Special Design
Αυτό είναι το στοκ μεγάφωνο στους περισσότερους κλασικούς BJs μαύρου χρώματος. Είναι φτιαγμένο από την Eminence και έχει χρησιμοποιηθεί σε εκατοντάδες χιλιάδες Fender Ενισχυτές (Deluxe Reverb, Hot Rod Deluxe, Twin Reverb, Blues Deluxe είναι καποιοι από αυτούς). Είναι ένα αξιοπρεπές "λίγο απ'όλα" μεγάφωνο. Δεν έχει τις τρομερές χαμηλές συχνότητες, στις ψηλές είναι κάπως τσιριχτό, ωστόσο είναι αρκετά ισορροπημένο. Πολλοί είναι εκείνοι που αφού κάναν τις απαραίτητες τροποποιήσεις στο κύκλωμα των ενισχυτών τους πριν να αλλάξουν μεγάφωνο (Α), τελικά αποφάσισαν να το κρατήσουν. Το ότι ο ενισχυτης "κλάνει" στις χαμηλές συχνότητες δεν οφείλεται σε καμία περίπτωση στο εκάστοτε μεγάφωνο. Οφείλεται στην φτωχή ποιότητα κατασκευής της καμπίνας του BJ.  Ακόμα, για τα συγκεκριμένα μεγάφωνα πρέπει να τονίσουμε ότι όσο πιο πολύ ανοίξουμε το Volume, τόσο καλύτερα ακούγονται.

Eminence Texas Heat
Τα Texas Heat είναι από τα πιο δημοφιλή μεγάφωνα της σειράς "Patriot" της Eminence και υπάρχει λόγος. Έχει φοβερή "πνοή" τόνου, δυνατό μπάσο, καπως απροσδιόριστες "μεσαίες" και στρογγυλές-φίνες "ψηλές" συχνότητες. Το ToneQuest Report έκανε έρευνα σε όλη τη σειρά "Patriot" και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα Texas Heat βελτιώνουν τον ήχο σχεδόν οποιουδήποτε ενισχυτή στον οποιο θα τοποθετηθούν. Αξίζουν σίγουρα να τους ρίξετε μια ματιά. Το αρνητικό τους για μένα, είναι ότι όταν παίζω καθαρά οι πιο ψηλές νότες ακούγονται κάπως αποκομμένες από τις υπόλοιπες, είναι κάπως σαν οι 5 χορδές μου (χαμηλή Ε, Α, D, G, B) να είναι κουμπωμένες σε έναν ενισχυτή και η ψηλή Ε να είναι κουμπωμένη σε διαφορετικό. Αυτό διορθώνεται εν μέρει εάν μειώσεις το Bass και αυξήσεις αρκετά το Middle. Όταν παίζουμε με παραμόρφωση, όσο πιο πολύ ανοίγουμε το Volume, τόσο πιο γλυκός και ισορροπημένος είναι ο ήχος μας.

Jensen C12N
Aυτό είναι το στοκ μεγάφωνο σε αρκέτα μοντέλα όπως τα NOS και τα Tweed Limited Edition. Κατασκευάζονται στην Ιταλία από την Recoton. Έχουν κάνει σπουδαία προσπάθεια οι Ιταλοί ώστε να προσομοιάσουν τον Αμερικάνικο ήχο των Vintage Jensen μεγαφώνων της δεκαετίας 1960-1970. Ωστόσο υπάρχουν αρκετά σημεία στα οποία αποτυγχάνουν. Είναι συμπαθητικά στην εναλλαγή χαμηλών-μεσαίων συχνοτήτων αλλά στις υψηλές είναι σκέτη απογοήτευση. Ειδικά όταν παίζονται με κλασικούς Strat ή Tele Bridge μαγνήτες. Στα θετικά, είναι πολύ αξιοπρεπή μεγάφωνα για "παίξιμο μέσα σε μπάντα" καθώς ο ήχος τους δεν κουκουλώνεται από τα υπόλοιπα όργανα.
Συμπέρασμα, ούτε κλαίν ούτε γελάν.
 

Eminence Cannabis Rex

Το Cannabis Rex πήρε το όνομά του από τον κώνο κάνναβης του. Οι ίνες κάνναβης ενισχύουν τον κώνο και προσδίδουν διαφορετικό ηχόχρωμα από τους τυπικούς χάρτινους κώνους. Οι κώνοι είναι κατασκευασμένοι από τον Tone Tubby, τον κορυφαίο κατασκευαστή σε ηχεία και μεγάφωνα κώνου κάνναβης. Το Cannabis Rex είναι ένα «ζεστό και πεντακάθαρο» τζαζ μεγάφωνο! Ένα υπέροχο μεγάφωνο! Στρογγυλοί και ξεκάθαροι ήχοι. Ακούγεται εκπληκτικά στις υψηλές εντάσεις και την παραμόρφωση όταν το πιέζεις στα άκρα. Έχει καταπληκτική απόδοση και είναι ένα από τα πιο δυνατά μεγάφωνα που μπορείτε να βάλετε σε έναν ενισχυτή. Τα μπάσα του και αυτά πολύ όμορφα και ευδιάκριτα. Οι υψηλές συχνότητες είναι γλυκές, συγχωρούν ακόμα και τυχόν λάθη του κιθαρίστα.
Δε θα μπορούσα να γράψω κάτι αρνητικό. Δεν υπάρχει ενισχυτής που να μη βελτιώνεται με το συγκεκριμένο μεγάφωνο.

Eminence Red White and Blues

Εάν ψάχνετε έναν καθαρό, λαμπερό (bright), για στακάτo παίξιμο, με σπιρτάδα, «σφιχτές» χαμηλές συχνότητες και «συγκεντρωμένο» ήχο, αυτό είναι το μεγάφωνο σας. Ωστόσο, οι «σφιχτές» χαμηλές συχνότητες για έναν κιθαρίστα, μπορεί να είναι το "χωρίς μπάσο" ενός άλλου. Εάν δηλαδή σε κάθε σας live περιμένετε να τρέμει η σκηνή από τα μπουμ μπουμ των χαμηλών νοτών σας, ψάξτε για κάτι άλλο.
Αυτό είναι ένα εξαιρετικό μεγάφωνο για Lead κιθάρα και για πολλά είδη της Rock μουσικής (ακόμα και της Country). Tέλος, είναι μία σίγουρη λύση για να απαλλαγείτε από τη μουντάδα του Bridge Humbucker σας.

Eminence Swamp Thang

Δεν υπάρχει τίποτα βαλτώδες (λογοπαίγνιο: swamp = βάλτος) στο Swamp Thang – αυτό είναι το πιο δυνατό και καθαρό μεγάφωνο της Eminence και η απόκρισή του κλείνει προς τις χαμηλές συχνότητες (μπάσο). Η Eminence ισχυρίζεται ότι η απόκριση των πρίμων είναι μέτρια, αλλά προσωπικά τα βρίσκω σαφώς πιο εμφανή από αυτά του Texas Heat. Παράγει δυνατό και διακριτό μπάσο, ακόμη και για τη μικρή καμπίνα του BJ. Ο μαγνήτης του μεγάφωνου είναι τεράστιος και θα αυξήσει δραματικά το βάρος του ενισχυτή σας. Δουλεύει καλύτερα με έναν μεγαλύτερο μετασχηματιστή εξόδου από τον στοκ, όπως ο Heyboer. Ο ενισχυτής που χρησιμοποιώ σαν σημείο αναφοράς για τις διαφορές των ήχων στα μεγάφωνα έχει το Swamp Thang μέσα επειδή είναι πεντακάθαρο και ακούγονται τα πάντα.
Δεν είναι ένα ουδέτερο μεγάφωνο όπως πολλοί ισχυρίζονται και προσθέτει έναν ζεστό υπόηχο στο τελικό αποτέλεσμα.

• Eminence Red Fang
• Eminence FDM
• Celestion AlNiCo Blue
• Weber Blue Dog

ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑΦΩΝΟ ΣΤΟΝ BLUES JUNIOR

1) Αφήστε την πλάτη της καμπίνας ενωμένη με το μεταλλικό πλαίσιο
2) Αφαιρέστε τη βίδα που συγκρατεί τα καλώδια του reverb στο πλάι της καμπίνας
3) Αποσυνδέστε τα καλώδια του Reverb. Έχετε υπόψιν σας ότι το κόκκινο βύσμα πρέπει να πάει προς τη μέση του ενισχυτή
4) Αποσυνδέστε το μεγάφωνο
5) Ξαπλώστε τον ενισχυτή ανάσκελα
6) Αφαιρέστε τις δύο πλευρικές βίδες και μετά αφαιρέστε τις δύο πάνω βίδες
7) Βάλτε το χέρι από κάτω και συγκρατήστε το panel καθώς σηκώνετε το περίβλημα του πλαισίου. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος ηλεκτροπληξίας.
8) Αφαιρέστε το παλιό μεγάφωνο.
9) Τοποθετήστε το νέο μεγάφωνο. Όταν σφίγγετε τις βίδες  ασκήστε τόση δύναμη όση χρειάζεται για να συμπιεστούν ελαφρά οι φλάντζες. Εάν τις παρασφίξετε μπορεί να καταστρέψετε το μεγάφωνο.
10) Τοποθετήστε το βύσμα στο νέο μεγάφωνο. Η κόκκινη κουκίδα πάει στο θετικό. Επανασυναρμολογείστε με αντίστροφη σειρά.

2 ώρες πριν, Rebel_Of_South είπε

Να γίνεις διάσημος να τις πετάς σε εμάς στο κοινό ώστε να ανακαλέσεις το παραπάνω αυθαίρετο συμπέρασμα 

Τις Harley Benton θα σας πετούσα Rebel! Αλλά too old and lazy for dat shit πλεον, το πλοιο σάλπαρε μακριά.

Elixir Nanoweb χωρίς να είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από τον ήχο. Αλλά η ανάγκη μου να μην αλλάζω χορδές ανά δύο εβδομάδες (τα πιο ιδρωμένα δάχτυλα του πλανήτη με τον πιο τοξικό ιδρώτα) και να μη σκουριάζουν τα πάντα, με νίκησε.

Από το 1999 μέχρι το 2005 η αγορά πένας πήγαινε ως εξής: Έμπαινα σε καποιο κατάστημα με μουσικά είδη, πήγαινα στις πένες και αγόραζα από όλα τα σχέδια, πάχη και χρώματα από μία.

Μέχρι που κάποια στιγμή αγόρασα μία ίδια με την πρώτη από αριστερά (κόκκινη) πένα της φωτογραφίας και όταν έπαιξα κατάλαβα ότι "εδώ είμαστε". Ήταν η στιγμή που αντιλήφθηκα μεγάλη διαφορά και στην ευκολία αλλά και στο παίξιμο μου. Έτσι ξεκίνησα να αγοράζω συνέχεια τέτοιες. Για την ιστορία η συγκεκριμένη πένα είναι Ibanez Hikizume 1.0 ...

...μέχρι που σταμάτησαν να βγαίνουν. Οπότε έψαχνα αντίστοιχες σε σχήμα και πάχος πένες και ευτυχώς η καλή μας Harley Benton (που όλους μας έχει σώσει σε καποια φάση της ζωής) έβγαζε ήδη αυτό που έψαχνα (δεύτερη πένα από αριστερά - μαύρη).

Μετά από καιρό ανακάλυψα ότι και η Fender βγάζει πένα δάκρυ (teardrop λέγεται αυτό το σχήμα), οπότε σαν γνήσιoς Fenderhead θεώρησα cool εκτός από τους ενισχυτές, τις κιθάρες και τα καλώδια μου να παίζω και με πένες Fender. Όπως η τρίτη πένα από αριστερά σε tortoise.

Ωστόσο πριν από 2 χρόνια σαν καλή ψωνάρα αποφάσισα να φτιάξω τις δικές μου custom πένες σε έναν γ@μ@το τύπο στην Αμερική, παρήγγειλα 100, μου έστειλε 115, πλήρωσα 55 ευρώ μαζί με μεταφορικά και πλέον μπορώ να πω οτι θα έχω πένες για όλη την υπόλοιπη κιθαριστική ζωή μου. Σχήμα teardrop, πάχος 1.14 , τριγωνική μύτη και τζιβιτζουλιάρικο χρωματάκι (η μοβ τέρμα δεξιά).

Tι ASMR (είναι της μόδας) και m@λ@κ|3ς... Βλέπεις αυτό το βιντεάκι και αγαλιάζει η ψυχούλα σου! Μιλάμε Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ!

Ως λάτρη των Superstrat και κάτοχο μίας Fender Showmaster Floyd Rose πολύ θα με ενδιέφερε και εμένα η απάντηση!
Η αλήθεια είναι ότι εξωτερικά μοιάζει πάρα πολύ με τη δικιά μου ωστόσο διαφορές υπάρχουν αρκετές, παραθέτω τις κύριες εξ'αυτών.

                               SHOWMASTER VS HM STRAT
Χώρα προέλευσης:           Αμερική VS Ιαπωνία
Σώμα:                                     Alder VS Basswood
Χρώμα Hardware:                 Ασημί VS Μαύρο
Σχήμα σώματος:                 Soloist VS S-Style
Φινίρισμα:              Satin Urethane VS Gloss Urethane
Ποτενσιόμετρα:.        2 (Vol,Tone) VS 3 (Vol,Tone,Tone)
Σπλιτ για τον Humbucker:       ΟΧΙ  VS  NAI

Καμπυλότητα ταστιέρας:        ΝΑΙ  VS  OXI (εντελώς flat)
 

Ενός λεπτού σιγή και για τους πωλητές που μπορεί να έχουν αγγελία ανεβασμένη για μήνες, και μόλις τους κάνεις μία ερώτηση για το προϊόν τους αποσύρουν ή σβήνουν εντελώς την αγγελία.

Μου έτυχε χθες με έναν μόρτη που πουλούσε έναν ενισχυτή και έλεγε σε υπεράριστη κατάσταση, του ζήτησα επιπλέον φωτογραφίες γιατί είχε μόνο μία εντελώς κουνημένη και θολή και απλά εξαφανίστηκε από προσώπου γης.

A καλα ο,τι να ναι (στον εαυτο μου τα λεω).

Θα ορκιζομουνα οτι ειδα τον OP να γραφει Fender αλλα προφανως ηταν μονο στο μυαλο μου...

Οποτε φιλε OP κρατα οτι εγραψα σαν μια γνωμη για το συγκεκριμενο οργανο και τιποτα περισσοτερο!

Εάν το δίλημμα είναι η συγκεκριμένη Charvel που παραθέτεις ή μία Fender Μεξικάνα με τα μισά χρήματα, γιατί δεν σκέφτεσαι κάτι τετοιο; https://www.thomann.de/gr/charvel_pro_mod_dk24_hsh_2pt_cm_mh.htm
Το ξέρω ότι είναι χαζό που σου απαντάω στην ερώτηση με ερώτηση, ωστόσο είναι και μαμώ τις κιθάρες! Προσωπικά είμαι λάτρης των Superstrat, η νο1 κιθάρα μου είναι τύπου Superstrat (παραθέτω φωτο) και έχοντας παίξει με την Charvel που σου προτείνω έχω πάθει την πλακάρα μου.
Το μανίκι της είναι φοβερό, εξωτερικά αυτό το "caramelized maple" είναι εντυπωσιακότατο αλλά και στην ουσία είναι ευκολόπαιχτο και άνετο.
Έχει την πρόσβαση στο truss rod στο σωστό σημείο (στη μεριά των μαγνητών και όχι στη μεριά των κλειδιών), και δεν ξερω τι μαγεία έχουν κάνει τα αλάνια με το tremolo, αλλά δεν ξεκουρδίζει με τίποτα.
Βύθισε το όσο θέλεις, σήκωσε το όσο θέλεις, φέρσου του σαν να είναι floyd rose, αυτό θα μείνει αγέρωχο και η κιθάρα κουρδισμένη στην πένα.
Φυσικά αντίστοιχη Fender στα 1000 ευρώ (τιμή που ξεφευγει σιγα σιγα από Μεξικάνες και προσεγγίζει Αμερικάνες τύπου American Special ή American Standard) με ένα δυνατό σήκωμα ξεκουρδίζει για πλάκα.