Είχα πάει σε ένα σεμινάριο πέρυσι του Κώστα, και θυμάμαι πολύ καλά ότι αρκετές φορές τόνισε ότι καλό θα ήταν να αφήνουμε στην άκρη τον μετρονόμο και να εμπιστευόμαστε/ακούμε το εσωτερικό μας ρολόι γιατί ο καθένας έχει συγκεκριμένο ρυθμό μέσα του. Με λίγα λόγια,έλεγε απότι κατάλαβα ότι αντιλαμβάνεται διαφορετικά ο καθένας κάποια grooves, όχι ότι βγαίνει εκτός ρυθμού, απλά μπορεί για παράδειγμα να έχει κάποιο delay ασ πούμε απειροελάχιστο. Βέβαια δεν είπε "μην μελετάτε με μετρονόμο", ούτε έδεινε συμβουλές για αρχάριους μουσικούς (είχε δίπλα του τον μετρονόμο σε όλη τη διάρκεια).
Πιστεύω πως κάθε μουσικός, που θέλει να λέγεται μουσικός, πρέπει να αφήνεται στους ήχους που έχει μέσα του και όχι να καθοδηγείται μονίμως από τον μετρονόμο ή οποιοδήποτε άλλο καλούπι, επειδή "έτσι πρέπει" . Δεν έχει "έτσι πρέπει" ,πάρτε το χαμπάρι! Ξέρετε γιατί είμαστε μουσικά ρηχοί σαν λαός (ναι έτσι πιστεύω) ? Γιατί κανείς δεν μας δίδαξε ποτέ ότι μερικές φορές πρέπει να εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας, να έχουμε κριτική σκέψη, να ψάχνουμε και να αμφισβητούμε κατεστημένες δομές. Πάνε δες τι παίζουν στο San Francisco, Νέα Ωρλεάνη .... και μετά έλα να τα πούμε.
Καλά είναι τα μπρατσάκια, αλλά surfing με μπρατσάκια δεν κάνεις φιλαράκι ;D
Φιλικά,
Tom