Κοίτα να δείς, δεν είναι το θέμα αν σε ενδιαφέρει το είδος, αλλά αν πιστεύεις κατά βάθος ότι αυτοί που το παίζουν αυτό το είδος είναι λίγο ξενέρωτοι λίγο παλιομοδίτες, λίγο βλάχοι.
Εμένα πάντως ενώ πολλοί κιθαρίστες μου φέρνονται έτσι, αμ τυχον έχω μαζί μου το Ούτι μου, περισσότεροι από τους μισούς κολλάνε με τον ήχο του, και θέλουν να μάθουν και αυτοί, έτσι πέρνω το αίμα μου πίσω
Κάποτε τα είχα με μια κοπέλλα η οποία είχε έρθει σε μια συναυλία που είχα παίξει στην Δώρα Στράτου
Μετά που είχαμε βγεί στην Μαβίλη, εξηγούσε σε κάτι φίλους της ότι η συναυλία που πήγε δεν είταν τίποτε βλάχικη με κλαρίνα, αλλά η μουσική που παίζαμε ήτανε μουσική ξωτικών του δάσους και όχι παραδοσιακή (έτσι άκουγε το ούτι και το Νευ..) Εμοιαζε λέει με lorinna makennit. Εμείς απλάθρακιώτικα παίζαμε...
Θέλω να πω δηλαδή ότι υπάρχει προκατάληψη και στερεότυπα...