Ώπα σόρυ!
Λοιπόν έχουμε και λέμε.
Το σχήμα απαρτιζόταν από κιθάρα(bireli lagrene), saxes(Frank Wolf), hammond(Jean Yves Jung) και τύμπανα(Jean Yves Robin). Ο Bireli έπαιζε με μία godin τύπου superstrat με δύο διπλούς floyd rose, είχε κάποιο πεταλάκι παραμόρφωσης αλλά δεν το είδα και κατέληγε στον Roland jazz chorus. Δεν είχε το ύφος κλασικής τζαζ μουσικής μιας και σε αρκετά κομμάτια χρησιμοποίησε ενδιάμεσα παραμόρφωση.
Στο ρεπερτόριο τώρα από γνωστά παιξαν oleo, isnt she lovely, donna lee και άλλο ένα που μου διαφεύγει. Τα υπόλοιπα κομμάτια ήταν από ένα project που ετοιμάζουν και θα κυκλοφορήσει το Μάρτιο (ή κυκλοφόρησε τον Μάρτιο που μας πέρασε). Περίτεχνες συνθέσεις με την υπογραφή του Lagrene. Σε ένα κομμάτι είχε μια εισαγωγή με αεροπλανική μελωδία από lagrene και πραγματικά ο σαξωφονίστας που έπαιζε και αυτός το ίδιο κόντευε να εκραγεί!
Το παίξιμό του νομίζω το γνωρίζουμε όλοι είναι ευφυέστατο. Για πότε άλλαζε ύφος ρυθμό , παιρνούσε θέματα από γνωστά κομμάτια μέσα από το σόλο άπιαστο παίξιμο από κάθε άποψη.
Τέλος να πω ότι ο χαμοντίστας και ο κρουστός ήταν σφιγμένοι κάπως, σε μερικά κομμάτια δεν κλείναν μαζί και γενικότερα δεν ήταν πολύ σε φόρμα.
Σε καμμιά περίπτωση αυτά δεν αποτέλεσαν λόγους για να χαρακτηριστεί το live μέτριο. Ήταν άψογη βραδυά και πραγματικά φύγαμε όλοι με κάτι χαμόγελα μέχρι τα αυτιά!
(Τι άλλο?!)