maidenas

Αν έχεις στο νού σου κάτι σαν την Crome Boy του Satriani τότε τα πράγματα μάλλον είναι δύσκολα καθώς (απ'όσο ξέρω...) το σώμα είναι από συνθετικό ξύλο πάνω στο οποίο κάθεται το χρώμιο... και κάποια μπάσα που έχει κατα καιρούς βγάλει η Ibanez (για κάτι nu-metal συγκροτήματα) είναι της σειράς Ergodyne, που είναι πάλι από συνθετικό...

¶ποψη μου, το μπάσο ακούγεται μαμάτο με πένα...εξαρτάται φυσικά από το είδος της μουσικής (πάνκ, ροκ, μέταλ κυρίως) και επίσης από το όργανο, π.χ. το Precision, που ακούγεται φοβερό με πένα...επίσης, αυτό το ξύλο ανάμεσα στον μαγνήτη και το μπράτσο στο μπάσο του Willis είναι πολύ βολικό όταν παίζεις με τα δάκτυλα, καθώς σε βοηθάει να μην χώνεις τα δάκτυλα ανάμεσα και κάτω από τις χορδές, ειδικά όταν παίζεις γρήγορα...

Θέλετε να πείτε ότι κανένας εδώ μέσα δεν έχει κάνει παρόμοιες καφρίλες στο δωμάτιό του??? χωρίς κάμερα βέβαια... :P :P :P

Έχω τύχει περιπτώσεις πλήρους άγνοιας (ακουστά μόνο ώς όνομα) και ακόμα περισσότερες περιπτώσεις χλιαρής επαφής...σίγουρα οι Rush δεν είναι για όλα τ'αυτιά, αλλά πραγματικά κάποιοι δίσκοι τους είναι για όσκαρ μουσικής ευφυίας...γενικότερα και όχι μόνο για τον χώρο του ροκ...

Στα νιάτα μου, ως φανατικός οπαδός του κλασσικού μέταλ, ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, ούτε τους Dream Theater ούτε την εμμονή του κολλητού μου σε αυτούς...αργότερα, "ωριμάζοντας" μουσικά, μπόρεσα να σταθώ σε κάποια κομμάτια τους, κυρίως από το Images And Words και το Awake και να αναγνωρίσω το πολύπλευρο ταλέντο τους...ψαχνόμενος λίγο στο χώρο του progressive, άρχισα να ακούω και άλλα συγκροτήματα, μέχρι που έπεσα (εντελώς τυχαία και ξαφνικά) στους Rush...και πραγματικά ακούγοντας τους ήταν λες και είχα ακούσει όλους τους άλλους μαζί...άποψη μου, δεν υπάρχει μουσικό μονοπάτι στο χώρο του progressive που να μην έχουν ανοίξει το δρόμο οι Rush...το λέω αυτό γιατί έχω γνωρίσει πολλούς οπαδούς των Dream Theater και των συν αυτώ, οι οποίοι όμως δεν έχουν ιδέα από που πρόερχεται η αγαπημένη τους μουσική...στο θέμα τώρα, δεν έχω δει το DVD αλλά σχετικά με τις τελευταίες κυκλοφορίες προσωπικά δεν μπορώ καθόλου να τις ακούσω...

Τι να πει κανείς για τον καράφλα...πραγματικά, φοβερός και πάντα low profile (εκτός σκηνής γιατί επί σκηνής...)...ας του έμοιαζα έστω και λίγο...στο μικρό του funky δακτυλάκι... :P :P :P

Μέχρι στιγμής είναι 50 λιριά και 0 bids....χμμμ!

μάλλον έχετε δίκιο, το μπάσο πρέπει να είναι μούφα...καμία σχέση με τα "lawsuit" μπάσα της Ibanez...το βρήκα στο eBay και ψάχνοντας είδα ότι υπάρχει μια μικρή περίπτωση να είναι vintage όργανο...ο πωλητής υποστηρίζει ότι είναι του 1976 αλλά κάθε σύγκριση με αντίστοιχα μπάσα της περιόδου νομίζω αποδεικνύει το αντίθετο... :cry:

Ξέρει κανείς τίποτα για τα συγκεκριμένα μπάσα?

Τα active ηλεκτρονικά σε τέτοια όργανα είναι πραγματικά της πλάκας... Ανάμεσα από τα Ibanez και Warwick θα προτιμούσα το 2ο... αλλά γενικώς θα προτιμούσα το Squier... με ένα καλό setup και ένα καλό set μαγνήτες θα το κάνεις να κελαηδάει...

Έχω αγοράσει αρκετά πράγματα απο την Behringer και έχω μείνει απόλυτα ικανοποιημένος, σε αντίθεση με άλλα μηχανήματα που κοστίζουν πολύ περισσότερα και δεν προσφέρουν τίποτα παραπάνω...το θέμα είναι τι απαιτήσεις έχεις από τον εξοπλισμό σου, αλλά έτσι και αλλιώς στα χρήματα φαντάζομαι ότι θέλεις να διαθέσεις, δεν μπορείς καν να αγγίξεις "σοβαρές" λύσεις (Ampeg, Eden κτλ.)...προσωπικά έχω ένα combo της Behringer, το οποίο όντως έχει λίγο ξερό ήχο, αλλά ο ήχος του βελτιώθηκε αισθητά με την προσθήκη του Bass Driver BDI της Behringer, ενώ απογειώθηκε με την προσθήκη του Bass Limiter πάλι της Behringer...οπότε πιστεύω η Behringer είναι μια καλή λύση...

όπως θα έλεγε και ο SuperFunk, δεν χρειάζεται να μάθεις slap... :lol:

Το BDI είναι πάρα πολύ καλό για τα χρήματά του...βελτιώνει σημαντικά τον ήχο, ειδικά αν έχεις μέτριο ενισχυτή, ενώ η ηχογράφηση μέσω DI δίνει πολύ καλά αποτελέσματα...μια μικρή αναζήτηση σε σχετικά reviews θα δείς ότι οι διαφορές μεταξύ Bass Driver και BDI δεν είναι τόσες που να δικαιλογούν την 10πλάσια σχεδόν διαφορά στα χρήματα...

Hallowed Be Thy Name Lord Of Darkness

Θα προτιμούσα το Vintage της Squier...λίγο παραπάνω σε χρήματα, αλλά έχει όνομα...μπορεί να φτιάχνονται στο ίδιο εργοστάσιο, από τους ίδιους εργάτες, με τα ίδια μηχανήματα (λέμε τώρα)...και όμως πιστεύω ότι τα Squier (και ειδικά αυτή η σειρά Vintage) έχουν κάποια ποιότητα σε σχέση με κάποιο άλλα φθηνά όργανα...ειδικά αυτό το natural jazz είναι πραγματικά πολύ μαμάτο...

Ένα οποιοδήποτε παλιό προ-CBS Precision...όνειρο θερινής νυκτός...

Μόλις ετοιμαζόμουν να πώ το ίδιο! Φίλε maidena μήπως έχεις κάνει λάθος; Συνήθως οι κομπρέσσορες μπαίνουν πρώτοι! Σε κάποιο review για το BLE είχα διαβάσει για αυτή τη συνδεσμολογία...μπορεί να έχω κάνει πατάτα...επειδή δεν το έψαξα και πολύ (και γενικώς με τα εφέ δεν έχω και πολλή πείρα) θα δοκιμάσω και με τους δυο τρόπους και θα σας πω....

Που το χρησιμοποιείτε? Γιατι στο σπιτι για τον 30άρη που έχω' date=' μπορω να παραμείνω με το απλο BDI και να πω και ενα τραγούδι. Παραέξω τα έχτε χρησιμοποιήσει?[/quote']Το BLE κοστίζει περίπου 20 Ευρώ, οπότε αξίζει να το αγοράσει κανείς μόνο και μόνο για δοκιμή...εγώ έχω συνδέσει: Μπάσο - BDI - BLE - Active In ενισχυτή...δεν χρησιμοποιώ το effect loop του ενισχυτή μου γιατί όταν χρησιμοποιώ το DI του για να στέλνω το σήμα στην κάρτα ήχου, το σήμα παραμένει χωρίς εφέ...

Έχω και γω το φτηνό, για τα χρήματά του κάνει πολύ καλή δουλειά...επίσης πρόσφατα αγόρασα και το BLE της Behringer (σε λίγο θα γίνω endorsee της Behringer...με τόσα που έχω αγοράσει) και είδα ακόμα καλύτερη βελτίωση...φυσικά, όλα αυτά τα έχω για μελέτη και ηχογράφηση στο σπίτι οπότε στα δύσκολα δεν γνωρίζω....πάντως στη λίστα μου για αγορές είναι το RBI της Tech21 (η rack mount έκδοση του Bass Driver) το οποίο θα το αγόραζα με κλειστά μάτια....ρίξε μια ματιά στα reviews στo Internet...και στις φωτογραφίες στο talkbass και θα δεις ότι το χρησιμοποιούν 9 στους 10 μπασίστες...

Αγόρασα πρόσφατα ένα DVD με τον Abe Laboriel...σε αυτό ο τύπος ξεδιπλώνει ένα μέρος της τεχνικής του που περιλαμβάνει συνδυασμό Αντίχειρα - Δείκτη - Κ%^δάκτυλου...παρόμοια τεχνική (με 4 δάκτυλα) χρησιμοποιεί και ο Wooten..είναι κλασική τεχνική των φανκάδων, που στις περισσότερες περιπτώσεις παίζουν την βάση με τον αντίχειρα και με τα άλλα δάκτυλα "στολίζουν", ένω το χέρι είναι έτοιμοπόλεμο και για slap...πειραματιζόμενος λίγο με την τεχνική είδα ότι μπορείς να παίξεις αρκετά γρήγορα, αλλά αναπόφευκτα η ένταση χτυπήματος της χορδής είναι χαμηλή (εκτός και αν έχεις χέρι από γορίλα)...επίσης τα πράγματα περιπλέκονται όταν θέλεις να παίξεις π.χ. με συνεχείς εναλλαγές από χορδή σε χορδή...έχω δει σε βίντεο τον Wooten να λέει ότι αυτό που μελετάει και προσπαθεί αυτό τον καιρό είναι να παίξει αυτά που παίζει με την κλασική τεχνική, χρησιμοποιώντας την φανκ τεχνική λόγω ταχύτητας αλλά και ύφους. ήχου κτλ...το μόνο σίγουρο είναι ότι όλες οι μέθοδοι και τεχνικές δουλεύουν διαφορετικά από μπασίστα σε μπασίστα, άρα το μόνο που χρειάζεται είναι συνεχής πειραματισμός και άσκηση...

Μήπως έχετε υπόψη για κάνα καλώδιο-μετατροπέα από VGA (15-pin D-Sub) σε RCA Component? Ή κάποιο τρόπο κατασκευής του?

Τα Rick είναι πολύ ιδιαίτερα όργανα, όντως για να βγεί ο σωστός ήχος τους θέλουν πένα και σίγουρα ο ήχος τους δεν κολλάει με όλα τα στυλ...απο την άλλη το StingRay είναι ο απόλυτος χαμαιλέοντας, ενώ για funk δεν το συζητάω...είτε fingerstyle, είτε slap το μπάσο...μαμάει!

Αν δεν χρησιμοποιήσεις κάποιο plugin από αυτά που κυκλοφορούν για τα διάφορα προγράμματα ηχογράφησης, θα σου πρότεινα ένα από τη σειρά Vintage της Squier....δες ανάλογα προηγούμενα post...

Από προσωπική εμπειρία, δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβεις τη διαφορά από τα 24 στα 22 τάστα, εκτός και εαν είσαι ο Wooten ή κάποιος ανάλογος...το StingRay είναι όντως πιο δυσκολόπαιχτο, τα λάθη ακούγονται πιο ευκολα, αλλά επίσης εαν παίζεις καλά, το όργανο θα αναδείξει το παίξιμό σου...ο ένας humbucker που διαθέτει το StingRay φτάνει και περισσεύει για να φτιάξεις ήχο που να κολλάει παντού, με μια μικρή βέβαια έφεση στα funk/rock/punk, ειδικά στο πρώτο το μπάσο απλά δεν..."παίζεται"...οπότε το θέμα μεγαλύτερης ευελιξίας στον ήχο πάει περίπατο...προσωπικά, εαν θέλω μοντέρνο ήχο, βάζω τον μαγνήτη στη κάτω θέση (παράλληλα) και κόβω λίγο πρίμα και μεσαία...θέλω πιο vintage ήχο, βάζω τον μαγνήτη στην πάνω θέση (σειριακά) και δίνω πρίμα και μεσαία...99,99% των περιπτώσεων ο ήχος που βγαίνει σε καλύπτει απόλυτα...