Πολύ ενδιαφέρον θέμα...και πολύ υποκειμενικό επίσης...
Ουσιαστικά, τίποτα δεν είναι standard, καθώς ο κάθε μουσικός μετά από χρόνια πειραματισμών καταλήγει σε κάποιο setup , το οποίο βέβαια τον βολεύει εκείνη τη δεδομένη στιγμή και σίγουρα κάποια στιγμή στο μέλλον πάλι θα αλλάξει...Για τους μπασίστες τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα, καθώς στο 99,99% των περιπτώσεων το ζητούμενο από έναν μπασίστα είναι ένα, (τα εξής δύο): να έχει έναν αξιοπρεπή ήχο και ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ να groove-άρει...χωρίς αυτό το τελευταιο και το τελειότερο setup να έχεις, στην ουσία δεν έχεις τίποτα.
Από τη μικρή μου εμπειρία, έχω καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα, τα οποία μπορεί να μην είναι 100% ορθά, αλλά έχω δεί ότι με βολέυουν, τουλάχιστον στο να πιάσω τον πρώτο στόχο (καλός ήχος) και να μπορώ έτσι να αφοσίωθώ στο groove....έχουμε και λέμε...- Τα πολυεφέ τα αποφέυγω όπως ο διάολος το λιβάνι, έχοντας αγοράσει και όπως πολύ καλά αναφέρθηκε ήταν πέταμα χρημάτων...καλά για πειραματισμούς στο στούντιο και στο σπίτι αλλά ως εκεί...στις περισσότερες περιπτώσεις είναι καλό να έχεις ΕΝΑ ήχο και καλό παρά 200 και όλους χάλια... - Τα εξειδικευμένα εφέ (octaver, synth, wah κτλ. είτε σε rack είτε σαν πεταλάκια) είναι καλά καθώς προσφέρουν καλύτερο ήχο σε σχέση με τα πολυεφέ, για χρήση όμως ΜΟΝΟ σε κομμάτια που τα απαιτούν (π.χ. το octaver είναι καταπληκτικό σε αργά κομμάτια)- Τα μηχανήματα τύπου POD και V-Amp (για το συγκεκριμένο δεν ξέρω αν είναι καλό, γενικά όμως η εμπειρία μου με την Behringer είναι πολύ καλή, αν και πιστεύω ότι ισχύει το "να σου κάτσει το καλό το κομμάτι") είναι καλά για το στουντιάκι στο σπίτι και για πρόβες/μικρές συναυλίες, όπου το βάζεις κατευθείαν στη κονσόλα και έφυγες. Μου τη σπάει αφάνταστα που έχουν αμέτρητες ρυθμίσεις και συνδιασμούς τη στιγμή που θα βρείς (άμα ποτέ μπορέσεις) 3-4 συνδιασμούς εφέ-ενισχυτή-καμπίνας που σε βολεύουν...ακριβό το POD (ειδικά το rack) γι'αυτά που πραγματικά θα χρησιμοποιήσεις. Μπορεί να έπαιρνα ένα V-AMP μόνο και μόνο επειδή είναι φτηνό, για να το έχω για εξάσκηση ή για ώρα ανάγκης... Το ΑΠΟΛΥΤΟ φυσικά είναι συνδιασμός εξειδικευμένων εφέ, λαμπάτος προενισχυτής/ενισχυτής (εδώ σηκώνει πολύ κουβέντα, εγώ προσωπικά είμαι με την Ampeg) και καμπίνα (ένα 4x10" με ένα 15"). Φυσικά, το ΑΠΟΛΥΤΟ μεταφράζεται σε xxx! ευρώ συν άλλα τόσα στο γιατρό για τη μέση...Το ζητούμενο είναι επομένως τι μπορεί να είναι κοντά στον ήχο του λαμπάτου ενισχυτή χωρίς όμως να το πληρώσει η τσέπη σου και η μέση σου. Η λύση για μένα ήρθε από ένα μικρό κουτάκι με το όνομα: SANSAMP...για όσους δεν γνωρίζουν, αναλογικό tube amp simulator. Ειλικρινά, έκανε το μικρό μου combo (Behringer BX1200) να κελαηδάει...προσωπικά, χρησιμοποιώ τη ρύθμιση για SVT (αν θέλω "βρώμικο" ήχο δίνω λίγο παραπάνω Drive) και σε συνδιασμό με το octaver και τα φίλτρα του ενισχυτή πραγματικά έχω ότι ήχο θέλω. Ίσως όχι το απόλυτο, αλλά με 500 ευρώ έχω ήχο που αυτή τη στιγμή με ικανοποιεί απόλυτα...Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιηθεί παντού, είτε μόνο του κατευθείαν σε κάρτα ήχου ή κονσόλα, σε συνδιασμό με ενισχυτή και κονσόλα, πραγματικά μόνο βελτίωση μπορείς να δείς από αυτο το μαγικό κουτάκι...επίσης, η καινουργια έκδοση έχει μνήμη για τρείς ρυθμίσεις...
Sorry για το μέγεθος του post αλλα είναι ένα θέμα που καίει πιστέυω πολλους που θέλουν να έχουν έναν καλό ήχο, αλλά τα φράγκα είναι μετρημένα...