Το "σωστό" είναι ακούγοντας τα ακκόρντα να ακούσεις μέσα σου μια μελωδία που θα δημιουργηθεί και να την παίξεις.Αλλά αυτό μπορεί να μη δουλεύει πάντα ή να οδηγεί σε χιλιοπαιγμένα κλισέ(γιατί και τα αυτιά λερώνονται).Σε αυτή την περίπτωση παίζω με πολλά εφφέ :lol:
Ένας σίγουρος τρόπος αν δε βγαίνει τίποτα άλλο από ταλέντο ,ακούσματα κλπ είναι με targeting notes(αυτό ξέρω αυτό εμπιστεύομαι).Δηλ στο μέτρο του κάθε ακκόρντου παίζω την 3η και την 7η αρχικά σε μισά ωστε να έχω την άποψη του που βρίσκεται το κομμάτι και στη συνέχεια προσθέτω νότες από το ακκόρντο, (υποθετικές) προεκτάσεις,νότες της κλίμακας και της μελωδίας ή χρωματικά, σε μικρότερη αξία.Έτσι σίγουρα θα περάσουμε και από ΤΗΝ νότα και αν τύχει και προσέχω και την πιάσω έχει καλώς.Βγαίνουν έτσι φράσεις με νόημα και φτιάχνεις ουσιαστική δική σου φρασεολογία,η οποία ισχύει για κάθε παρόμοιο chord progression.
Mπορεί να φαίνεται μη δημιουργική διαδικασία και τυφλοσούρτης ,αλλά δεν είναι εύκολο να γίνει και προσφέρει πάντα επιπλέον γνώσεις σε λεπτομέρειες.Το έχω κάνει σε λίγες περιπτώσεις και κυρίως σε κομμάτια που μου φαίνεται τόσο ωραία τα ακκόρντα τους που νιώθω οτι δεν υπάρχει κάτι άλλο ουσιαστικό που μπορώ να προσθέσω...
Σε μία περίπτωση μάλιστα,έτυχε με αυτό τον τρόπο να παίζω κάτι πολύ κοντά στο θέμα του κομματιού,χωρίς να ξέρω/έχω ακούσει το θέμα,απλά από τα ακκόρντα :!: Παρατήρησα για πρώτη φορά πόσο όμορφα ταξινομημένα είναι τα πράγματα στη μουσική :?