atreu73

Ισορροπημένο άρθρο. Ελπίζω να καταλαβαίνει βέβαια κι ο κυρ Byrne ότι οι μέρες που πουλούσαν 20 € το cd και ήταν όλοι ευχαριστημένοι έχουν περάσει.

Πολύ terror άμα λάχει να 'ούμ. Έχασε το όργανον λέει. Ουσία. Πολύ ουσία. Γουστάρω μάγκες ανάφτε ναργιλέ.

Άκουσα μόνο το πρώτο. Έχει κάποια θεματάκια με το χρόνο και οι στίχοι είναι ακατάληπτοι αλλά μου άρεσε πολύ. Μου θύμισε Bon Iver. Βάλε και συ βρε παιδάκι μου μια ρεκλάμα εκεί στο youtube. Να μην κοιτάμε την άβυσσο δηλαδή, πως το λένε. Βάλε μια φωτό. Κάτι.

Ήταν από τα πρώτα soundtrack που είχα αγοράσει. Η μουσική δεν ήταν καν εκτέλεση Βαγγέλη. Ήταν από κάποια new American orchestra ή κάτι τέτοιο. Θυμάμαι σκέφτηκα. Ρε συ! ‘Ολα τα soundtrack έτσι είναι; Ω ρε μάγκα θα φάμε καλά. Τελικά δεν ήταν όλα τα soundtrack έτσι. Axlnick κοιτάζω την εικονίτσα σου και μετά διαβάζω αυτά που γράφεις. Μετά ξανακοιτάζω την εικονίτσα σου. Βάλθηκες ρε μάγκα να με κάνεις να περάσω ακόμα μια μέρα μέσα σε πλήρη σύγχυση.

Το παράνομο κατέβασμα... τον βιασμό ανηλίκων κ.τ.λ. Η αλήθεια όταν διάβασα για Replicas περίμενα η συζήτηση να αφορά κάτι τέτοιο: Αλλά μπα.

Όλα αυτά είναι αηδίες. Εγώ κάθε καλοκαίρι κάνω το μπάνιο μου στην παραλία Στρατονίκης που είναι από τις πιο όμορφες μπλαβί παραλίες ενώ στο γυρισμό σταματώ και γεμίζω μπουκάλια νερό από τις γάργαρες πηγές του Νεοχωρίου. Και ποιο δάσος; Σιγά το δάσος. Τράβα στη Γερμανία να δεις δάση φίλε μου. Όχι σαν τα δικά μας τα μούλικα. Εξάλλου τους δόθηκαν μόνο 320.000 στρέμματα. Τα υπόλοιπα; Τα υπόλοιπα ανήκουν σε όλους.

Αν έχει τίποτα τέτοιο πάντως μην το δοκιμάσεις. Θα απελπιστείς.

Ανοησίες. Αυστηρά μεταξύ μας το μυστικό των 80s ήταν αυτό.

Οκ sorry δεν τα πάω καλά με αυτά τα ιντερνετ. melancholy_thoughts_final.mp3

Ένα τραγουδάκι σε στίχο κάποιου Sundropsinthehauntedcity. Τους παραθέτω κι εδώ. Kάτω απ΄τον ήλιο φλέγονται τα κράνη, πέτρες, ξερά χορτάρια και αρβύλες, διαβήκαμε της κόλασης τις πύλες και μοιάζουμε σαν ψάρια σε τηγάνι. Το δόκιμον φωνάζει "άιντ'αφησέ το, το όπλο κι ήρθε ώρα γι'αγγαρεία, ψάχνουνε κόσμο για τα μαγειρεία" κι εγώ απαντώ "παλιά, έχω σκοπέτο". Μια και μισή και να'χω ναυαγήσει μέσα σε μία θάλασσα απο πεύκα, δίπλα στο συρματόπλεγμα μια λεύκα με τ'άρωμα της θέλει να με πείσει, πως με προσμένουν έξω απο την πύλη ονειρικές, αξέχαστες ημέρες και μόνο των στρατόπεδων οι ξέρες στερούν απ΄την δροσιά τα δυο μου χείλη. Μα όλα αυτά φαντάζουνε γελοία γιατί καπου στο τέλος το γνωρίζω, τα χρόνια που έρχονται θα'ναι στο γκρίζο σκληρή, μοναχική περιπολία. Κι αυτό που καταβάθος με τρομάζει... Μην μείνει η ψαρίλα που αναδύω... Ρε πείνασα, κι η ώρα πήγε δύο! Τον παίζει ο νέοπας που με αλλάζει; https://soundcloud.com/#atreu73/melancholy-thoughts-final

Rejoice το λοιπόν nikola. Υπάρχει ελπίς.

Ωραία μέρα η σημερινή πάντως. Ηλιόλουστη.

Παιδιά τα ελληνικά δεν μεταφράζονται απευθείας στα αγγλικά. Κάντε απλά έναν έλεγχο στο Google I 'm feeling shame που είναι και το chorus Γιατί να μην πείτε π.χ. I feel ashamed; Το τραγούδι ανεξάρτητα αν μου αρέσει ή όχι είναι γεμάτο από τέτοια λάθη. Αφού θέλετε να γράψετε στα αγγλικά και έχετε πάρει την μουσική σας στα σοβαρά όπως φαίνεται γιατί δεν κάνετε πρώτα έναν έλεγχο στο στίχο;

Η απάντηση βρίσκεται στην ερώτηση.

Το θέμα δεν είναι sf να δώσει κάποιος την θέση του ή να μην καπνίσει επειδή είναι αναγκασμένος. Το θέμα είναι να το κάνει οικιοθελώς. Αν η δική μας γενιά έχει αποτύχει, αν και η δική μου εγκυμονούσα γυναίκα είχε διαφορετικές εμπειρίες από ουρές, τότε θα πρέπει τουλάχιστον να διδάξουμε τα παιδιά μας να κάνουν το σωστό. Όχι από φόβο των συνεπειών. Απλά και μόνο επειδή είναι το σωστό. Ρίξε μια ματιά στο παρακάτω βίντεο. Ώρα για τους νομοθέτες να νομοθετήσουν πάλι.

Κι αυτό ακόμα το νήμα αποτελεί μικρόκοσμό μας. Ξεκινήσαμε λέγοντας που ζούμε και καταλήξαμε να μαλώνουμε εάν η Χαλκίδα είναι καλύτερη από την Θεσσαλονίκη. Κατά τα άλλα δεν νομίζω ότι η καλή συμπεριφορά των Βόρειων Εταίρων μας υπαγορεύεται από μια εξανθρωπισμένη ματιά στα πράγματα. Πιστεύω ότι είναι αποτέλεσμα συστηματικής επιβολής εντολών και νουθεσιών. Δηλαδή συμμόρφωσης. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι με το ίδιο ευγενικό χαμόγελο που κάποιος σήμερα σε ονομάζει φίλο, αύριο σου γαμάει το σπίτι. Τον αλληλοσεβασμό, κατανόηση, αλληλεγγύη ή την εμπάθεια (με την καλή έννοια) σε μας τουλάχιστον ταιριάζει να την ορίσουμε σε διαφορετικά πλαίσια. Τέτοια που δεν θα είναι απόρροια φόβου παραβατικότητας και απόκλισης από κοινωνικές νόρμες.

Κι ο Jazzjoker είναι εντάξει κάφρος…

Εγώ πάλι δεν έχω κατασταλάξει. Από την μία μου αρέσει να βρίζω την Ελλάδα και όλους τους Έλληνες και από την άλλη φαίνεται ότι διατηρώ αυτό το δικαίωμα μόνο για τον εαυτό μου γιατί όταν ακούω κάποιον άλλον να τους βρίζει κατεβάζω χριστοπαναγίες. Μυστήρια πράματα.

Το παρακάτω είναι ένα δείγμα. Το ιντερνέτ βρίθει από τέτοια βεβαίως-βεβαίως. Καταλαβαίνω απόλυτα το θέμα της προφοράς και έχεις δίκιο ότι δρα ανασταλτικά. Θα σου έλεγα το αυτονόητο ( να γράφεις δηλαδή στα ελληνικά) αλλά αυτό βέβαια είναι προσωπικό θέμα.

Θα βρεις στο YouTube πολλές φωνητικές ασκήσεις που θα σε βοηθήσουν. Δεν χρειάζεσαι λεφτά. Είναι απαραίτητο και βοηθά ένα δεκάλεπτο ζέσταμα φωνής π.χ. Τα αποτελέσματα στη φωνή και στην ερμηνεία είναι άμεσα και εντυπωσιακά. Η προφορά βέβαια δεν βελτιώνεται αλλά τι να κάμωμεν; Είμεθα γραικοί.

Δεν είμαι ειδικός. Η μίξη μάλλον δεν είναι η καλύτερη αλλά αυτό που θέλει σίγουρα βελτίωση είναι η φωνή σου. Το κομμάτι ακούγεται ωραίο. Όταν το τελειώσεις ανέβασέ το να το ακούσουμε.

Η μελωδία είναι όμορφη. Ο στίχος επίσης (με κάποιες επιφυλάξεις) με κορυφαία κάποια στιχάκια. Σαν σύνολο μου βγάζει μια ευγενική παραίτηση σα να έχει γραφτεί από ήρωα του Τσέχωφ. Η φωνή θέλει δουλειά.

Δεν μου μένει άλλη επιλογή απ' το να παραδεχτώ τα πραγματικά κίνητρα πίσω από αυτή την αγορά. Το πήρα γιατί δίναν κι αυτό το κοστούμι δώρο.

Ευχαριστώ. Το κλαβιέ είναι καλό σε σχέση με άλλα που δοκίμασα και σαφώς καλύτερο από αυτό του ensoniq. Το πετάλ βολικό αλλά η βάση λίγο κοντή και φτιαγμένη από mdf και νοβοπάν,που σε κάποια σημεία είναι και γυμνό, όπως και το κάλυμμα. Για την τιμή του νομίζω πάντως ότι δεν είναι άσχημο. Μένει να δώ πόσο καλά ανταποκρίνεται στα χτυπήματα. Βλέπετε δεν μπορώ να δείρω τη γυναίκα μου και βγάζω τα απωθημένα μου στα καημένα τα όργανα.

Τελικά πήρα αυτό: Yamaha YDP-142 στα 788 €.