BillTrantos

Όλο το άρθρο εδώ ---> http://luben.tv/muse/22711/

Είσαι δάσκαλος μουσικής. Και έχεις υπο τη διδασκαλία και επίβλεψη σου ένα ‘τσούρμο από ταλαντούχους πιτσιρικάδες και πιτσιρίκες. Στην Ελλάδα, θα τους έκανες κατήχηση πως θα μπορούσαν να επανδρώσουν ένα μπουζουξίδικο κάπου στην Αθηνών -Λάμιας για να βγάλουν τα προς το ζην. Ο ταλαντούχος κύριος Αaron Ο’ Κeefe, όμως, επέλεξε να διασκευάσουν το “Pull Me Under” των Dream Theater. Και το κάνουν εκπληκτικά. Τόσο καλά που μου θύμισαν για ποιο λόγο δεν ασχολήθηκα με τη μουσική. Το ότι κάποιοι δηλαδή είναι καλοί στη μουσικοί και άλλοι μόνο στο να διπλώνουν τη γλώσσα τους σε σχήμα U, όπως εγώ. Μπορεί κάποια από τα μέλη να είναι κάπως grown-up για αυτό το άρθρο, αλλά μην γκρινιάζετε, η 11χρόνη τραγουδίστρια τους το παίρνει όλο πάνω της. Τα πάει τόσο καλά που ο James LaBrie θα της στέλνει σε όλα της τα γενέθλια από εδώ και πέρα μία ευχητήρια κάρτα και ένα κουτί σοκολατάκια γιατί αφενός είναι ένας ευγενικός Καναδός και αφετέρου από ευγνωμοσύνη που απέδωσε τόσο καλά τα φωνητικά του.

Μόνο εγώ έχω συγκινηθεί πολύ;; :'(

Η κιθάρα ακούγεται παραπάνω από αξιοπρεπής κατά την ταπεινή μου γνώμη,αλλά εγώ κάτι άλλο ήθελα να επισημάνω.Είσαι πολύ καλός παίκτης φίλε Haris,ανέβασε κι άλλα videos ή recordings! ;D

Δε θα πω πολλά.Το άκουσα 7 φορές μέσα σε μια μέρα,πριν αρχίσω πρόβα,στα διαλείμματα και στο τέλος της πρόβας μου γυρνώντας σπίτι.Άπειρα συγχαρητήρια.

Δεν έχω βγάλει και κανένα κομμάτι του ακόμα :'( Τώρα τελευταία το έχω ρίξει στα σκληρά,Pantera,Black Label Society,Firewind,μέχρι και Feared.Ειδικά τους τελευταίους μην τους ακούσεις,θα με κράξεις! ;D

Παιδιά ξεκινάω να έρθω.Θα σας κρατάω τις πετσέτες εννοείται! ;D Τα λέμε εκεί!

Τώρα γιατί με πληγώνεις; ;D :D

Κομματάρες έχετε βγάλει όλοι,έχω αρχίσει και νιώθω άσχημα! ;D ;D :D Μη γίνεσαι κακός με το είδωλο! ;D ;D ;D

Το solo είναι όπως στη studio version κατά 80%.Επειδή έχω Strat χωρίς Floyd,δε μπορώ να βγάλω ακριβώς τις divebombs.Επίσης δεν είναι note for note το run που έχει στο τέλος,το παλεύω ακόμα όμως!

Δε μπορώ να κρύψω ότι με εξέπληξες ευχάριστα φίλε Άρη.Πάρε αυτή τη δουλειά σου ως σημείο αναφοράς και συνέχισε από εδώ και πέρα με την ίδια ποιότητα και σχολαστικότητα.Ειλικρινά συγχαρητήρια.

Μετά από ποιο κομμάτι που βγάλατε χ*στήκατε από τη χαρά σας; ;D Εγώ σήμερα έβγαλα το Domination των Pantera και άλλαξα δυο φορές βρακί! ;D ;D ;D

Είναι παικτάρα ο Κώστας, ό,τι και να λέμε τώρα... ;D ;D ;D

Δηλαδή τι κακό έχει αυτή η διασκευή;; ::) Τα ίδια μου έλεγαν τις προάλλες και για τη διασκευή του Gilbert στο Still Got the Blues.Πώς μπορείς να πεις ότι κάποιος όπως ο Govan έχει feeling μηδέν;Γιατί να τα ισοπεδώνουμε όλα μόνο και μόνο επειδή είναι διαφορετικά από ό,τι έχουμε συνηθίσει;;

Έχεις δίκιο,με συγχωρείς.Παρ'όλα αυτά στο forum κανείς δεν έχει πει ότι οι Mesa Boogie αξίζουν τα χρήματά τους.Εγώ θα πω ένα παράδειγμα προσωπικό για να δείξω τι εννοώ.Πριν 1 βδομάδα που ήθελα κάπου να δοκιμάσω τον Marshall JVM 205H (τον οποίο και πήρα τελικά),έκανα βόλτα σε όλα τα μαγαζιά της Αθήνας.Έτσι κατέληξα να δοκιμάζω τον Dual Rec.Τρελάθηκα ρε παιδιά πώς να το κάνουμε τώρα;Ούτε ''χαλαρός'' μου φάνηκε,ούτε χανόταν δίπλα σε άλλους ούτε τίποτα.Άμα είχα τα λεφτά θα τον έπαιρνα επί τόπου.Ναι μεν είναι θέμα γούστου,αλλά τέτοια ποιότητα κατασκευής δε βρίσκεις πουθενά.Επιπλέον αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ είναι ότι οι Mesa Boogie επιτρέπουν πολύ πιο εύκολα από άλλους να φτιάξεις προσωπικό ήχο.Ναι μεν έχουν ξεχωριστό ηχόχρωμα,αλλά με τις άπειρες παραμετροποιήσεις τους επιτρέπουν να βγάλεις τον ήχο που έχεις στο κεφάλι σου.Τώρα αν θες να βάζεις ένα καλώδιο και να παίζεις,πάω πάσο,άλλα γούστα και άλλες αντιλήψεις.

Μόνοι οι Έλληνες υποβαθμίζουν τόσο τους Mesa Boogie... ::)

Κανείς με παρόμοια εμπειρία ρε παιδιά;; ??? ???

Καλησπέρα σε όλο το forum!Σε μερικές μέρες θα γίνει η εκδήλωση της αποφοίτησης του σχολείου μου και έχει ανατεθεί στη μπάντα στην οποία παίζω μια ''δουλειά''.Θα γίνουν 6 σκετσάκια θεατρικά που θα περιέχουν ορισμένα και χορό,βασισμένα σε διάσημες(κλασικές) ταινίες.Εμείς καλούμαστε σίγουρα στην αρχή και στο τέλος κάθε mini παρουσίασης να παίζουμε ένα μικρός μέρος από ένα κομμάτι,στα περισσότερα σκετς αυτό θα είναι κάποιο soundtrack.Η όλη φάση θα θυμίζει αυτό που κάνουν οι 48 Ώρες στον Κωστόπουλο,για να καταλάβετε ακριβώς για τι εγχείρημα μιλάω.Έχει λοιπόν κάποια συμβουλή να μου δώσει,για οτιδήποτε,από στήσιμο εξοπλισμού,μέχρι τις σωστές τεχνικές.Ουσιαστικά θέλω tips από όποιον έχει κάνει κάτι παρόμοιο!!!

Θέλω να κάνω κι εγώ ένα update μετά τον μέγα SF. Guitars:Partcaster Strat με Dimarzio HS-3 (Neck & Bridge) Yamaha Pacifica 112v Amp:Marshall JVM 205H με Harley Benton G112 Effects:Custom DOD 308 by Rat Pedals (YJM Sig Model) Jim Dunlop Cry Baby Q535 POD Xt (για chorus,delay,flanger στο fx loop)

Χαχαχαχαχα εντάξει δε γίνεται να τα πηγαίνουμε καλά με όλους.Θεωρώ πάντως πως είναι ιδιαίτερα ταλαντούχος μουσικός. Ασφαλώς,όποιος πιστεύει το αντίθετο είναι αφελής κατά τη γνώμη μου.Παρ'όλα αυτά αυτό δε μειώνει τα επιτεύγματα και το ταλέντο του Gus,σίγουρα δεν είναι κάνας τυχαίος!!

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να αναλωθούμε στο κατά πόσο ο Κατσιώνης είναι προσγειωμένος ή όχι,έτσι κι αλλιώς το thread είναι για τον Gus G.Εξάλλου και ο Bob είναι καταπληκτικός πληκτράς στο είδος του,δεν είναι τυχαίο ότι το όνομά του είναι δίπλα σε αυτά μεγάλων πληκτράδων του metal.Τώρα όσον αφορά αυτό που είπα προηγουμένως για τους Έλληνες metalάδες,εννοούσα ακριβώς αυτό που είπε ο Jesemeister: Απλά η πικρή αλήθεια είναι ότι αν πας να ζήσεις από το metal θα καταλήξεις να βράσεις τις χορδές και να κάψεις τα ξύλα και επίσης ένα πολύ μεγάλο μέρος των νέων συγκροτημάτων παίζουν core γιατί ''αυτό είναι της μόδας''.Συγκριτικά με τις core bands,έχουμε ελάχιστες thrash,prog,power,heavy metal μπάντες. Έκανα αυτό το thread για να δηλώσω το θαυμασμό μου σε αυτόν τον παίκτη,ο οποίος αποτελεί είδωλο για μένα,γιατί παρά το γεγονός ότι είναι Έλληνας,έκανε το όνειρό του πραγματικότητα!

Μα αυτό είναι και το πιο σημαντικό.Θυμάμαι τον είχα δει πριν 2 χρόνια σ'ένα rock μπαράκι με τη γνωστή παρέα (Κατσιώνης,Πέτρος,κλπ) και ήταν όχι μόνο πάαααααρα πολύ φιλικός,αλλά και πάρα πολύ προσγειωμένος,σε σημείο που αν δεν ήξερες ποιος είναι,να μη σου πήγαινε το μυαλό ότι είναι ένας παγκοσμίου φήμης κιθαρίστας!Αυτό για μένα είναι το πιο σημαντικό.Συν ότι είναι παικταράς,αλλά αυτό το είπαμε!

Δεν ισχυρίστηκα ότι είναι ο καλύτερος γιατί δεν υπάρχει αυτή η έννοια για μένα! ;D Παρ'όλα αυτά είναι από τους αγαπημένους και τον έχω ως πρότυπο γιατί ενώ είναι Έλληνας,δηλαδή γεννήθηκε σε μια χώρα που δεν υπάρχει metal κουλτούρα,κατάφερε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα,να γίνει παγκοσμίως γνωστός και όχι να καταλήξει να παίζει από ανάγκη στον Βέρτη για ένα κομμάτι ψωμί!

Ακούω Firewind εδώ και 4-5 χρόνια,οπότε έχω δει τη μπάντα σε όλες της τις εκφάνσεις.Έχω ακούσει τις δουλειές του Gus και εκτός της μπάντας αυτής. (με Dream Evil,Nightrage,κλπ)Κατά τη γνώμη μου μπορεί να σταθεί απέναντι σε τεράστια ονόματα του χώρου,τουλάχιστον από πλευρά ικανοτήτων,γιατί η επιρροή που ασκεί σε νέους κιθαρίστες θα φανεί σε 10 χρόνια από σήμερα.Μήπως απλά περνάω φάση Firewind πάλι και δεν ξέρω τι λέω σε συνδυασμό με τις Πανελλαδικές;; ;D ;D GUS G - All Greatest Solos (Dream Evil & Firewind)

Γούστα είναι αυτά,αλλά αν είχα 1500 ευρώ για κιθάρα,δε θα χτύπαγα μια Horison ή μια Eclipse.Δεν έχω τρελαθεί με όσες έχω παίξει,ενώ τα LTD μοντέλα αξίζουν τα χρήματά τους και με το παραπάνω,τρελό value for money.Πιστεύω,ότι μια Schecter από τις Diamond Series (C-1,Loomis,etc),κοιτάει κατάματα αυτές τις ESP των 1500+ ευρώ και το λέω,μετά από διετή εμπειρία με μια C-1 Fr.Όταν περνάς τα 1500 ευρώ σε budget,δεν πας για κάτι εργοστασιακό,γνώμη μου πάντα!Μπορείς να φτιάξεις υπέροχα πράγματα,να χαρείς τη διαδικασία,να φτιάξεις κάτι αρκετά ξεχωριστό,που δεν στο προσφέρει το απρόσωπο εργοστάσιο της ESP,της Fender,της Gibson.