microvios

Ίσως κάποτε απλά πρέπει να σταματήσουμε να αγοράζουμε εισιτήρια σε συναυλίες που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και μας θεωρούν ζώα, άσχετα με το ποιoς είναι ο καλλιτέχνης, πόσο μεγάλος ήταν, πόσο φοβερό έργο έχει δώσει. Η ουσία είναι πως πλέον μόνο περί φοβερής αρπαχτής πρόκειται, με γυαλιστερό περιτύλιγμα.

Άν βέβαια ξέρεις τί ψάχνεις, δες το http://www.banzaimusic.com/ Έχεις και τη λύση να ψάξεις στο ebay, εγώ αγόρασα ένα ολοκληρωμένο TA7200P, βασικό στοιχείο στην επισκευή ενός απίθανου Roland Cube 60 (του 80, πορτοκαλί χρώμα) που δεν υπάρχει πλέον πουθενά και το χρησιμοποιούν δοάφορα παλιά spring Reverbs σαν driver. Αν δε βρίσκεις αυτό που θές, ρώτα στο Noiz. καλή συνέχεια.

Αν δεν το βρεις στο Φανό, δύσκολα τα πράγματα...

Μας πρόλαβες! άντε καλά παιξίματα και σε τελική ανάλυση, whatever it takes to make music fun! Μάλλον, "case closed", μέχρι νεωτέρας... Καλό ΣΚ σε όλους

Κατ αρχάς, όπως σωστά είπε ο Superfunk, και οι δύο λόγοι που θέτεις δεν δικαιολογούν την αλλαγή από 9άρες σε 11ρες. Αν αλλάζεις ΜΟΝΟ για αυτό, γύρνα πίσω στις 9άρες. Κατα τά άλλα εγώ έχω 10άρες σε Strats, 11άρες σε Semi και είμαι ΟΚ και με τις δύο, αλλά παίζώ άλλα πράγματα (Strats: blues, Semi: jazz). Τέλος, άσχετα με τα ελατήρια, δύο πράγματα που δεν αναφέρεις αλλά είναι ΠΟΛΥ σοβαρά είναι 1) αν κάθονται καλά οι 11άρες στο nut (που μέχρι σήμερα έπαιρνε 9άρες), και που μπορεί να χρειαστεί "φάγωμα" (Πολύ σκέψη πρίν το κάνεις, γιατί δεν γυρνάς πίσω σε 9άρες εύκολα μετά, θα κολυμπάνε στα slots) και 2) Το Truss Rod θέλει ΣΙΓΟΥΡΑ ρύθμισμα για την αλλαγή σε tension, οπότε action, intonation όλα ακολουθούν παρέα. Συμπέρασμα, το σωστό setup δεν είναι μόνο ελατήρια και δεν το γλυτώνεις. Ξαναγυρνάω στα σοφά λόγια του Superfunk: Μήπως χρειαζόσουν απλά καλό setup για να έχεις και πιό καθαρό ήχο και λιγότερα τριξίματα? Άν έβλεπες το Truss rod και το Action, μπορεί και τα δύο προβλήματα να αλλάζανε.

Δεν κατάφερα να βάλω εικόνα, ίσως τώρα είναι καλύτερα: http://www.dhgate.com/store/product/best-custom-es-335-sunburst-jazz-guitar-hollow/153708492.html http://www.dhgate.com/product/best-high-quality-newest-honey-burst-hollow/151330057.html#s15-23-1

Για την πλάκα σκεφόμουνα υτήν εδώ: Έχω ξεκινησει συζήτηση με το κατάστημα και παρά το ότι είναι συννεόηση "πόμολο", είμαι περίεργος που θα καταλήξει. Έχει κανείς εμπειρία από τον Beijing Gutar Co http://www.dhgate.com/wholesale/store/ff8080811aa46db0011aa6d2d2a6444f.html#prod-seller-name

Καλησπέρα, μπορείς να μας δώσεις περισσότερα στοιχεία για την 175, πωλητή, κόστος, καμιά φωτό αν δεν είναι κόπος. Όταν η Ibanez έχει σκαφάτες απίθανες κοντά στα 500€, γιατί να το διακινδυνέψει κανείς με κινέζικα ρίσκα? Άσε που από τις τιμές που βλέπω αυτές τις μέρες σε ένα δύο κινέζικα μαγαζιά, σκάφος με έξοδα αποστολής θα περάσει τα 500€ ίσως και τα 600€ (και πάλι χωρίς θήκη).

Ορθόν. Ούτε και εγώ. Όταν υπάρχουν απίθανες και πέρα για πέρα τίμιες Ibanez (ακόμα και Cort ή Samick) με λίγο περισσότερα χρήματα, μάλλον χαζό είναι να πάρει κανείς μιά μαιμού απλά γιατί μοιάζει με gib ή fend. Βέβαια, μάλλον στα ίδια εργοστάσια τις φτιάχνουν όλες αλλά δε τελειώνουμε ποτέ με αυτό. Τουλάχιστον του Τρίμη είναι ευγενικοί οι άνθρωποι και μιλάνε και τη γλώσα καλά. Δέστε πάντως και αυτό που έχει ειδιαφερον http://www.noiz.gr/index.php?topic=11682.0

Πάντως αξίζει να δείτε και το παλιότερο thread εδώ στο NOIZ με παρόμοιο θέμα. http://www.noiz.gr/index.php?topic=152086.0 Πολλά άλλαξαν απο τότε, κάνοντας τη ζωή μας πιό μπερδεμένη και πιό ανασφαλεις και αβέβαιες τις επιλογές μας! Να την πάρω ρε παιδιά τη μαιμού 175? τί λέτε!

Ενω οι υπερπόντιοι φίλοι μας είναι σίγουρο πως βάζουν καλύτερα?

Εγώ παιδιά έχω προβληματιστεί πάρα πολύ με τους κινεζους. Κατ αρχάς έχω αρχίσει να αμφιβάλω για τα όργανα που προσφέρονται σαν αυθεντικά σε ebay forums, ακόμα και σε μαγαζιά! Για fender τα πράγματα είναι πολύ μπερδεμένα λόγω της ευκολίας αντιγραφής αλλά ακόμα και για πιο δύσκολα κομμάτια χρειάζεται πιά πολλή προσοχή και πολύ καλές γνώσεις και για να είμαστε ειλικρινεις, όλοι μπορούν να την πάθουν. Δέστε για παράδειγμα αυτό εδώ: http://www.shopmadeinchina.com/product/Best-Arrival-Hollow-body-jazz-Electric-Guitar_14112842.shtml Ενδιαφέρον θα είχε να ακουσουμε αν έχει κάποιος αγοράσει όργανα από το dhgate η κάποιο άλλο μαγαζί κινέζικο και πως ήταν η εμπειρία. Μερικές φωτό θα βοηθουσαν ακόμα περισσότερο. Εγώ που ψάχνω για ένα hollowbody προς ES 175 που να μη με νοιάζει τί θα πάθει, γιατί άραγε να μήν πάρω αυτό: //www.dhgate.com/product/best-high-quality-newest-honey-burst-hollow/151330057.html#s15-23-1.Το πολύ πολύ να είναι μάπα οι μαγνήτες, οπότε κοτσάρω δύο καθως πρέπει και τελειώσαμε. Και για να πούμε και το άλλο, πόσο σίγουροι είμαστε πως τα ίδια εργοστάσια δεν φτιάχνουν και τις επώνυμες?

Βαρέθηκε η Fender να τα αρπάνε οι διάφοροι "κομματάδες" (=αυτοί που πουλάνε κομμάτια) του e-bay αλλά και οι Warmoth, Allparts και κάμποσοι κινέζοι (π.χ. Eden). Τώρα ξαφνικά, εκεί που μας παραμυθιάζανε για την κρυφή αξία των οργάνων, την υψηλή τέχνη συναρμολόγησης και ρυθμίσματος, ώς δια μαγείας, η "συναρμολόγηση" ενός "υψηλής ποιότοτος" οργάνου θα παρουσιαστεί ώς "dead-easy" και το set-up σαν "piece of cake". Εγώ βέβαια έχω συναρμολογήσει κάμποσες Strat και Tele από το e-bay, και ξέρω πως είναι "dead-easy" και τα όργανα ρυθμίζονται εύκολα και μ@μ@νε! Τώρα, πως δικαιολογείται η διαφορά CA-MEX όπως σωστά επισημαίνει και ο KWSTAS79 όταν τα όργανα τα φτιάχνουν μηχανές και ομο-εθνείς beats me. Μάλλον, η Fender εκτιμά χιλιόμετρο και ντάλλαρ: Απόσταση Corona, California - Ensenada, Mexico: 282KM στον Ι-15. Αν πάρεις τον Ι-5 πάς παραλιακά και περνάς κοντά από ωραία μέρη (San Diego, La Jollia). Και στις δύο περιπτώσεις βλέπεις και την ωραία Tijuana!

Τάνκε σεν!

Να πώ και γώ πως μόλις γύρισα από τη Δρέσδη (μέσω Βερολίνου και...Ρόδου!), είχαμε πάει την προηγούμενη εβδομάδα για δουλειά (κάναμε Live Stream τους Sigur Ros από το Junge Garde) και έχω πολύ ευχάριστες εικόνες. Η Δρέσδη είναι πολύ όμορφη πόλη, ευγενικοί αλλά μαζεμένοι οι κάτοικοι, μας χαιρέταγαν στο δρόμο, μεγάλα πάρκα αλλά μου θύμισε το "οι ζωές των άλλων": Μεγάλα μονομπλόκ κτίρια χωρίς ούτε μπαλκόνια ούτε καμία προεξοχή. Βέβαια, το "κέντρο" με τα παλιά κτίρια είναι πολύ εντυπωσιακό. Το ενδιαφέρον είναι πως επιστρέφοντας στο Αεροδρόμιο του Βερολίνου πέσαμε στην αναχώρηση του Obama, ο αυτοκινητόδρομος είχε κλείσει και το GPS μας πέρασε μέσα από το Βερολίνο, όπου μέσα σε 45 λεπτά είδαμε σχεδόν όλα τα "τουριστικά" αξιοθέατα, απο το Checkpoint Charlie, την πύλη του Βραδεμβούργου κλπ. Η πόλη μου έκανε μεγάλη εντύπωση και έχοντας κουρτινστεί απο όσα γράψατε εδώ και όσα ακούω τόσα χρόνια, έκλεισα ήδη εισιτήριο για να ξαναπάω (όχι για δουλειά αυτή τη φορά) στο τέλος Ιουλίου! Όποιος ξέρει που θα βρώ πολλή Jazz μαζεμένη, να μου πεί!

Και εγώ μόλις γύρισα από την έκθεση. Πολύ όμορφη, αρκετά όργανα, θα προτιμούσα περισσότερα σκαφάτα ηλεκτρικά (λόγω προσωπικού ενδιαφέροντο πάντα) αλλά δεν παραπονιέμαι. Εντυπωσικά τα "ελληνικά", μπουζούκια κλπ ακόμα και οι λύρες της πατρίδας μου (Κρήτης). Δυστυχώς έμεινα λίγο γιατί είχα μιά υποχρέωση οικογενειακή και έπρεπε να φύγω οπότε δεν πρόλαβα να γνωριστούμε. Άντε με το καλό και στην επόμενη όπου βλέπω να φέρνω και εγώ δικές μου συναρμολογήσεις -Φωτό, Mark Knophler Strat (SN 80470) Replica-. Πολλά Μπράβο σε όλους! ΥΓ. Είδα και μιά άσπρη Yamaha XT600 ίδια με τη δική μου (και εγώ με αυτήν ήρθα) παρκαρισμένη απ έξω οπότε έχουμε και άλλα κοινά (άσχετο?)

Για να μήν το χάσουμε το θέμα, η ερώτηση που θέτω δέν είναι πως να επιλέξω κιθάρα. Είναι ο προβληματισμός για το πόσο σίγουροι θα είμαστε πιά για το τί παίρνουμε, πόσο εμπιστοσύνη θα έχουμε σε ότι μας παρουσιάζουν και τελικά, πόση αξία έχουν πλέον τα Brands όταν οι λόγοι που τα έκαναν Brands δεν συντρέχουν πλέον. Προφανώς αν μας "κάνει" ένα όργανο έχει σημασία. Όμως έχω αρχίσει και προβληματίζομαι γιατί για καμιά Gibson που έχω πιάσει τους τελευταίους μήνες δεν παίρνω όρκο πως είναι αυθεντική! Σίγουρα δεν με έχουν πείσει πως κάνουν τα λεφτά που γράφει η ταμπέλα.

Μήν το αγγίζεις το θέμα φίλε μου.... Πώς το έλεγε ο Χάρρυ Κλυν: "...άστα φίδια άστα φίδια..."(για τους μεγαλύτερους, υποθέτω λέει κάτι). Καλό το Flowchart πάντως.

Χαιρετώ. Έχω κάμποσο καιρό το American Sound της Joyo. To κύκλωμά του (Schematic όχι πλακέτα) είναι κοντά στο βασικό των Character Series της Tech21. Επίσης έχει ουσιαστικά την ίδια πλακέτα με μερικά άλλα Joyo (τα περισσότερα που έχουν "εξι" ποτενσιόμετρα!). Με αλλαγές στις τιμές κάποιων εξαρτημάτων υποτίθεται πως αλλάζει ο "χαρακτήρας" και γίνονται AC-Tone, California κλπ. Στην ουσία τώρα. Είχα για καιρό ένα Tech-21 Sans Amp Classic που το χρησιμοποιούσα σαν Amp/Cab Sim για να στέλνω την πεταλιέρα μου στο ProTools. Το πούλησα (σε λάθος στιγμή) και όταν χρειάστηκε να το αντικαταστήσω (οι βλακείες πληρώνονται), είπα, δε βαριέσαι, αντί να δίνω τόσα λεφτά, ας πάρω ένα JOYO και το πολύ-πολύ το πετάω! Λοιπόν. Το American Sound είναι μέσα σε ορισμένα πλαίσια τέλειο σαν αντικαταστάτης του SansAmp, αλλά χρειάζεται προσοχή! Με μπαταρίες και 9V τροφοδοσία, παραμορφώνει πολύ γρήγορα, ακόμα και με το Drive χαμηλά με το Level σε επίπεδο που να δίνει έξοδο. Εγώ το διόρθωσα βάζοντας τροφοδοτικό ...18V (μετράει 17,6V στο πολύμετρο ). Το ρυθμιστικό του Mid είναι πολύ ευαίσθητο και με ψηλά το Drive & Level βγάζει απαράδεκτη παραμόρφωση από τη μέση και πάνω. To Voice περνά από Fender (αριστερά, χαμηλά) προς VOX (μετά τη μέση) και ειναι θέμα λεπτών ρυθμίσεων, αυτιού και τί θέλουμε. Εγώ πάντως με άμεση σύγκριση, έχω φέρει πολύ κοντά (αρκετά καλά για ηχογράφηση) τον ήχο σε Roland Vintage Cube 60 (του 80, πορτοκαλί), Fender Blues Junior με λιγο break-up. Με την πεταλιέρα μου δουλεύει άψογα, δεν έχω πρόβλημα υψηλής εξόδου (το φτιάχνω από το gain του μίκτη) και περνάει πολύ καλά και το Tube Screamer και το MT2 που έχω στην πεταλιέρα. Το έχω χρησιμοποιήσει σε πρόβα σαν το πετάλι για όλες τις δουλειές με το Bues Junior όπου δοκίμαζα να αλλάζω ρυθμίσεις για να πάω από λίγo Oveδδrive σε πολύ φασαρία (Radiohead Creep, ρεφραίν) και τα πήγε πολύ καλά. Θα συμφωνήσω με όσα έγραψε ο Superfunk. O ήχος είναι ΟΚ, τα άλλα είναι ίσως περιττά. Μιά ακόμα απόδειξη πως πολλοί δυτικοί μας δουλεύουν ψιλό γαζί και μας πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες και εμείς μετά ψάχνουμε να δικαιολογήουμε τα αδικαιολόγητα. Κλείνοντας, υποθέτω έχετε παρακολουθήσει το χαμό που δημιουργήθηκε όταν ξεσκεπάστηκε πως μερικοι επώνυμοι κατασκευαστές "μπουτίκ" πεταλιών ($500+) απλά έβαζαν τις πλακέτες της Joyo σε άλλα κουτιά ενω μερικοί δεν έκανα ούτε αυτό, απλά ξανα έβαφαν τα Joyo διαφορετικά. Ζήτω ο Καπιταλισμός! ;D

Καλημέρα σε όλους. Θέλω να μοιραστώ ένα θέμα που με έχει προβληματίσει πολύ ??? και σίγουρα έχει απασχολήσει και άλλους: Ποιά είναι τελικά η σημασία και πραγματική αξία αλλά και το περιεχόμενο του "Ονόματος" στο Headstock μιάς κιθάρας. Προβλέπω θύελλα απόψεων αλλα όλες ειναι καλοδεχούμενες. ;) Διαβάζω για μαιμούδες Gibson, Fender κλπ. (σε άλλα Θέματα) και τη θεωρία, πώς να τις ξεχωρίζεις που κάθε μέρα ακυρώνεται στην πράξη, καθώς οι κινέζοι μαθαίνουν να αντιγράφουν καλύτερα αλλά και να φυλάγονται. Μπαίνω σε κινέζικα sites και βλέπω απίστευτα (τουλάχιστον στις φωτό) όργανα στα 250€ (με μεταφορικά και σε πέντε μέρες στο σπίτι μου). Με δεδομένη και την ικανότητα των κινέζων σε ξύλινες κατασκευές (φημιζότανε πάντα) δεν μπορεί να είναι και εντελώς μάπα, λέω απο μέσα μου.Άσε που έχουν πλέον τα καλύτερα εργοστάσια (κάποιος φίλος είχε γράψει σε άλλο Θέμα για τα Επίπεδα Ποιότητας των Κινέζων και ποιά βλέπουμε εμείς. Γνωρίζω από ίδια εμπειρία επαγκελματική πως έχει απόλυτο δίκιο. Να φοβάστε τη μέρα που θα μας στείλουν τα Top επίπεδα ποιότητας!) Μετά διαβάζω απο φίλους εδώ πως αγόρασαν Les Paul κόπιες και είναι φοβερές. Άντε, αλλάζεις κλειδιά και ηλεκτρικά, ίσως και bridge και είσαι έτοιμος! Από την άλλη, βλέπουμε τους μεγάλους κατασκευαστές να μας παραμυθιάζουν διαρκώς προσπαθώντας να δικαιολογήσουν αποφάσεις που πάντα έχουν στόχο την μείωση του κόστους παραγωγής και τίποτα άλλο (θημηθείτε τις "ψημένες" ταστιέρες που μας πλάσαραν κάποιοι αλλά τώρα ξαφνικά δέν τους κάνουν πιά!). Δεν θέλω να μπώ στο τεράστιο θέμα του τί νόημα έχει το Made in the USA όταν τα φτιάχνουν ανειδίκευτοι(φτηνοί) μετανάστες ή CNC μηχανές ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ απο τις αντίστοιχες των Κινέζων (απλά και μόνο λόγω όγκου παραγωγής) και με αμφιλεγόμενα υλικά και πρώτες ύλες (εδώ πέφτει το μεγαλύτερο δούλεμα). Δεν αγκίζω καν τις μεγαλύτερες από όλες τις απάτες, τα "Relic", "NOS", "CC", "RW" "Signature" και άλλες φαιδρότητες!!! Λόγω εργασίας, περνώ πολλές (ελεύθερες) ώρες σε κιθαρομαγαζα στο Λονδίνο (στη φημισμένη Denmark Street) ;D ψάχνοντας τη Gibson των ονείρων μου και δυστυχώς, όσο περισσότερα όργανα βλέπω τόσο περισσότερο νοιώθω πως με κοροιδεύουν και στην ουσία μόνο το Gibson στο Headstock δείχνει να καθορίζει την αξία. Από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Στα περισσότερα όργανα η ποιότητα κατασκευής δεν με πείθει. Από την άλλη, βλέπω και στις αγγελίες του Forum πολλά parts-caster όργανα, που οι φίλοι εξηγούν σωστά και τίμια από που προήλθαν, πολλά όμως γράφουν Fender στο headstock. Τα περισσότερα από τα όργανα αυτά παρουσιάζονται σαν αναβαθμισμένα και καλύτερα από τα αυθεντικά κάτι που πιθανότατα είναι αλήθεια, Fender όμως δεν είναι (είπαμε, το τί σημαίνει αυτό συζητάμε). Ποιές τελικά είναι πραγματικές Fender, αξίζουν όσο το όνομα, και στο τέλος-τέλος έχει αυτό την όποια σημασία? Μήπως σε ελάχιστο χρόνο δεν θα είμαστε με τίποτα σίγουροι πως επειδή λέει Gibson ή Fender ένα όργανο, όντως και είναι. Αλλά και ακόμα και αν είναι μήπως αυτό δεν θα σημαίνει αυτόματα πως είναι και καλό όργανο? Και αν ο επόμενος πωλητής μιάς partscaster ή μιάς Fipson δεν είναι και τόσο "τίμιος", πως θα προστατευτούμε? Θα φωνάζουμε όλοι το Μάκη ή το φίλο μου τον Τάκη να μας ξεστραβώνει? Ποιά θα είναι η θέση των μαγαζιών? Σήμερα έχουμε πολλούς τίμιους επαγγελματίες που πιστεύω πρέπει να βοηθήσουμε. Τί γίνεται όμως με τα internet μαγαζια του Internet? Μήπως ο πειρασμός να φέρουν και μερικοί δικοί μας πονηροί κινέζικες Gibson/Fender κλπ είναι μεγάλος και οι τίμιοι επαγγελματίες βρεθούν ξαφνικά σε μειονεκτική θέση? Έχετε μήπως τί έχει συμβεί την τελευταία πενταετία στην ειδική αγορά των "παπιών" στη χώρα μας? Τα κινέζικα έχουν επικρατήσει μακράν! Πολλά έγραψα, πολλά κενά άφησα, πολλές αντιρήσεις πιθανότατα θα έχουν πολλοί, δεν είμαι ξερόλας ούτε έχω το αλάθητο, κάθε σκέψη μου είναι προς αμφισβητηση και όσα έγραψα έτοιμα να δεχθούν παρατηρήσεις αλλά θα τελειώσω με τα εξής δύο: 1. Από τη μέρα που αγόρασα για 250€ από ένα φίλο εδώ στο Noiz μιά Ibanez AS83 (κινέζικη, φτιαγμένη από εργοστάσιο της Samick, σήμερα βγαίνει σαν AS93) όλες οι άλλες κιθάρες μου μοιάζουν πολύ κατώτερες, ακόμα και η αγαπημένη μου Custom Shop Fiesta Red Strat που τη φτιάξανε με δικές μου προδιαγραφές. :-[ Δεν έχω βρεί καμμιά ES335, ES345 ή παρόμοια που να έχει την συνολική ποιότητα της Ibanez που παραμένει ένα μάλλον φτηνό όργανο στον κατάλογο της εταιρείας. Μπορεί να είμαι άσχετος και γιαυτό μη με παρεξηγήσετε, για μένα κρίνω, όπως θα έκρινε το 70-80% των φίλων εδώ που ούτε Slash είναι ούτε τις απαιτήσεις αλλά και τα assets του έχουν (έχω τους λόγους μου που αναφέρομαι στον συγκεκριμμένο). 2. Αύριο Κυριακή, θα πάω στην Έκθεση Ερασιτεχνών Οργανοποιών στο Χαιδάρι. Από όσο έχω παρακολουθήσει τις κατασκευές που κάνουν τα παιδιά, ΑΥΤΑ είναι μάλλον τα μόνα όργανα που είναι τίμια, έχουν αγάπη, ιδρώτα, ξέρεις πως έχουν φτιαχτεί και δε σε δουλεύει κανένας πονηρός marketeer προσπαθώντας να σε πείσει πως τα πρεσαρισμένα φύκια είναι το καλύτερο υλικό για να πολεμήσεις το feedback ;D. Νάστε καλά όλοι και να με συγχωρείτε για τη φλύαρία 8).

Παιδιά καλημέρα σε όλους. Δέχεστε και "ερασιτέχνες"-ερασιτέχνες για επισκέπτες. Δηλαδή, τρελούς που αγαπάνε τα όργανα αλλά δεν έχουν τα δικά σας ταλέντα και θέλουν να έρθουν να θαυμάσουν από κοντά ότι χαλβαδιάζουμε από τις φωτό που ανεβάζετε στο forum κατα καιρούς? Άντε ίσως να γνωριστούμε κιόλας όσοι δε γνωριζόμαστε ακόμα. Ελπίζω να μή χρειάζεται να χρησιμοποιήσω την "'αλλη" ιδιότητά μου (Κρητικός) για να μπω...

Μπορεί να ακουστεί "banal", αλλά, έχεις σκεφτεί το Boss ΜΤ2 (Metal Zone)? Θέλει προσοχή στη ρύθμιση και αλλάζει ριζικά από ενισχυτή σε ενισχυτή, αλλά εμένα και με το Blues Junior και με τον Blues Deluxe αλλά και με τον τρανζιστοράτο Roland Cube 60 (πορτοκαλί, του 80, χωρίς προσομοιώσεις), βγάζει ήχο απίθανο (Με παρόμοιες ρυθμίσεις). Αν θέλεις μπορώ να σου δώσω περισσότερες πληροφορίες.

Λοιπόν, να σας πώ και εγώ την εμπειρία μου από τον Pedro (παρεπιπτόντως ξαναέστειλε μηνύματα αυτη την εβδομάδα, σε ΟΛΕΣ τις αγγελίες μου!). Από το πρώτο mail φάνηκε ξεκάθαρα πως είναι απάτη. Αυτά με κόρες και εκπλήξεις και είμαι στα πέλαγα αλλά δεν παραλείπω να κοιτάζω το Noiz (εδώ δε μπορεί να γράψει αγγλικά που σ..@ κατάλαβε τα Ελληνικά?) βγάζουν μάτι. Εψαξα και στο paypal και βεβαιώθηκα πως δεν έχει λογαριασμό στο email του. Παρόλα αυτά επειδή είχα περιέργεια να δώ που θα το πάει η απάτη, πώς δηλαδή θα προσπαθήσει να μου φάει τα λεφτά αντάλλαξα μερικά mail μαζί του, του έγραψα πως θα του στείλω επίσημο money request μέσω PayPal και τελικά μετά από κάμποσα πήγαινε-έλα (δεν δούλευε η περιορισμένη πρόσβασή του στο κουβεντολόι αυτό φαίνεται!) μου έσκασε το μυστικό πως η Μεταφορική Εταιρεία που θα έρθει από το σπίτι μου να παραλάβει το item επιθυμεί να πληρωθεί μόνο με "money gram" και καθώς στους ωκεανούς και τα κύμματα δεν μπρορεί να το στείλει, με παρακάλεσε να πληρώσω 350€ στην εταιρεία και να το προσθέσω στην αξία του οργάνου ώστε να μου τα πληρώσει στο PayPal όλα. Του απάντησα πως η Μεταφορική του είναι απατεώνες και πως εγώ με 50€ του το στέλνω στο σπίτι τζι-τζι, οπότε και εξηφανίσθη! Αυτά. Νάναι καλά ο άνθρωπος, για μιά βδομάδα έριξα πολύ γέλιο! Συμπέρασμα: "Αγοραστής από τον τόπο σου και ας είναι και με έκπτωση". Καλό ΣΚ σε όλους.

Τρομερός Lead Κιθαρίστας που γράφει και στίχους! ΑΨΟΓΟΣ! Καλύτερος από Ντράμερ που στέλνει SMS ενω συνοδεύει τον BB King... (ελπίζω να μήν παρεξηγηθώ για το σχόλιο, ο SF έχει χιουμορ, στο οποίο και βασίζομαι) Για τον παλιόφιλο τον Pedro, θα γράψω περισσότερα αφού διαβάσω το υπόλοιπο thread γιατί έχω ίδια πείρα.