compact

Δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας όμως η κάθε μπάντα ανάλογα με τις ικανότητες της στήνει και το πρόγραμμα της... Θεωρώ ότι και για το κοινό αλλά κυρίως για την ίδια την μπάντα είναι καλό να ξεκινήσει με κάτι καλό, γνωστό και όχι σουπερ τεχνικό για να ζεσταθείτε και σεις και αυτοί... και σταδιακά να ανεβαίνει... Να τους πλακώσεις με το καλησπέρα είναι υπερβολή... Τα προ-ηχογραφημένα αν και κάνουν καλό ιντρο στο δεύτερο τραγούδι κάνουν τους αποκάτω να αναρωτιούνται μήπως κάτι χάθηκε στο δρόμο... Η βασική ερώτηση που πρέπει να απαντήσεις είναι αν θέλετε να δώσετε ενά show που ο άλλος θα διασκεδάσει με γνωστά χιτ άλλων ή αν θα προβάλλετε τα δικά σας τραγούδια πιο πολύ... Στο δίλλημα αυτό δεν υπάρχει balance ένα από τα δυο θα πάει πίσω... Αυτό δεν έχει να κάνει με την ποιότητα αλλά με την αναγνωρισιμότητα των τραγουδιών σας... Εαν παίζετε στον ίδιο χώρο με το ίδιο κοινό σταδιακά αλλάζει το μέρος των δικών σας τραγουδιών σε βάθος χρόνου... Επίσης αν το πλαυλιστ σου έχει 50 τραγούδια και στο live χρησιμοποιείτε 35-40 δεν είναι απαραίτητο κάθε βράδυ να υπάρχει η ίδια ρουτίνα... κάποια βγαίνουν κάποια μπαίνουν... Θα βαρεθείτε και σεις ως μπαντα και αυτοί... Και καλό θα είναι να υπάρχουν και κάποια medley με 3-4 τραγούδια, αλλά και χώρος στο πρόγραμμα για μερικά τραγούδια με ελληνικό στίχο... Τέλος αυτό που θέλω να δω από μια φρέσκια μπάντα δεν είναι τελικά πόσο καλά μπορεί να παίξει την πρώτη ηχογράφηση χωρίς να χάσει νότα... αλλά τις δικές της παρεμβάσεις και πειράγματα και του σόλο και του τραγουδιού... Χωρίς να αλλοιώνει το ύφος... Την απάντηση σου όμως θεωρώ ότι θα την πάρεις στο τέλος από τον κόσμο που έρχεται και σας ακούει... αυτούς πρέπει να μάθεις να διαβάζεις από πάνω και ανάλογα να προσαρμόζεις το πρόγραμμα σου κάθε βράδυ...

Δύο βάλε στην παραγγελία ;D ;D και εγώ έτσι την έφτιαξα!!!

Πίσω από ένα πληκτρολόγιο και ανώνυμα είναι πολύ εύκολο και πολύ φτηνό είτε να κράξω είτε να παινέψω κάποιον... στο τρυπάκι αυτό δεν θα μπω... Εχω εξυπηρετηθεί καταπληκτικα και φθηνά ορισμένες φορές... όπως και έχω μετανιώσει που πάτησα σε μαγαζιά... (Ελπίζω να σε καλύπτει στα πράσινα)... από κοντά μπορούμε να πούμε όσα ονόματα κάνεις κέφι... Δεν ξέρω (και δεν μου πέφτει λόγος) τι δουλειά κάνεις... Στο χαλαρό λοιπόν της κουβέντας δες ένα σενάριο που είτε λόγω φτώχιας των πελατών σου (οι άνεργοι δεν μπορούν να καταναλώσουν), είτε λόγω των τιμών σου (κάποιος σε ένα άλλο τόπο το κάνει φτηνότερα και ψωνίζουμε από εκεί), είτε λόγω δυσφήμισης (έτσι γιατί επειδή κάποιος από τον κλάδο σου και τη γειτονιά σου είναι κόπανος σε πήρε και σε σένα η μπάλα) αυτό που παράγεις δεν ενδιαφέρει κανένα μας... και μετά εσύ τι? Μη μου δώσεις εύκολες απαντήσεις θα φύγω έξω ή καλά να πάθω... Γιατί στα παραπάνω 3 γεγονότα εσύ είσαι σωστός και τυπικός σε όλα... οι άλλοι την έκαναν... Αυτό που αρνείστε να καταλάβετε όσοι τα έχετε πάρει στην κράνα (δικαίως η αδίκως) είναι ότι από μια κιθάρα των 500 ευρώ που το μικρόμάγαζο θα βγάλει 50-100 ευρώ και ο κάθε Θωμάς που θα την δώσει 420-450 και θα βγάλει ίσως 70-90 αλλά θα πουλήσει χ κομμάτια παραπάνω είναι ότι: το παραπάνω καπέλο ή κέρδος του μικρομάγαζου ανακυκλώνονται σε μια οικονομία και σου έδωσαν τη δυνατότητα να αγοράσεις το όργανο... εάν δε γυρίσει η οικονομία οι τσέπες όλων θα μείνουν άδειες...

Είναι αδιανόητο στην Ελλάδα της κρίσης να μην στηρίζουμε τον τόπο μας... και για να είμαστε ξεκάθαροι τα αξιόλογα μαγαζιά του τόπου μας... 2-3-5-15 όσα είναι... Δεν θα γίνει κανείς σοφότερος εάν γράψουμε το τι λέει η οικονομική θεωρία και το πόσο ζημιογόνο είναι σε μια πτωχευμένη χώρα που ψάχνει να βρει χρήμα να μπει μέσα (βλ. τουρισμός, ξένες επενδύσεις, εξαγωγές, ναυτιλιακό συνάλλαγμα κλπ κλπ) τα δικά της λεφτά να τα στέλνει έξω... Όποιος έχει όρεξη ας πάμε για καφέ να τα συζητήσουμε το ιντερνετ δεν προσφέρεται για τέτοιες συζητήσεις... Αλλά για την καλλιέργεια αυτής της κουλτούρας θα έπρεπε να είχαν φροντίσει αυτοί που ευθύνονται για το κλείσιμο των μαγαζιών, αρκετά οξύμωρο σχήμα..! Μπορεί τα μαγάζια μας να έχουν παλαιολιθικές λογικές αλλά και μεις έχουμε μείνει με τη λογική του πονηρού που σκάει στο παζάρι... Στο τέλος θα μείνουν στην Αθήνα 5 μαγαζιά και καμιά 100 τυπάκια στη ζούλα να κάνουν σεταπ στα υπόγεια των σπιτιών τους εκτός αν τις στέλνουμε τις κιθάρες μας στο εξωτερικό για σετάρισμα... Αλλά δεν είναι όλοι οι ''Θωμάδες'' πλέον πιστοί... τώρα που παρα-δυνάμωσαν τα 5-10 μεγάλα Ευρωπαϊκά μαγαζιά μας ξυρίζουν... πχ μουσικό βιβλίο 18 εδώ, 25 και 28 στας Ευρώπας... ανατίμηση στις τιμές γνωστής εταιρίας με 5 γράμματα... χρέωση μεταφορικών κάτω από 200... Για να μην αναφέρουμε τώρα τη σύγκριση με την Αμέρικα... η ίδια πεταλιέρα καινούρια 200$ εκεί 300 ευρώ στην Ευρώπη, μάλλον πάνω από τον Ατλαντικό γίνεται καλύτερη... η ίδια κιθάρα 500-600$ καινούρια εκεί 750 ευρώ εδώ... Μπόρει όλος ο κόσμος να είναι ένα απλό κλικ πλέον αλλά εμείς ζούμε στο δικό μας χωριό που πεινάει... Όποιος αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει σίγουρα σε κάποιο από τα σοβαρά μας μαγαζιά θα βρει κάποιον να συνενοείται... Η κατάσταση που ζούμε δεν είναι ας γλυτώσω εγώ 15 ευρώ... είμαστε μια αλυσίδα αλληλεξάρτησης με ότι σημαίνει αυτό... ps Πολλά Μπράβο στο φίλο με την αγορά της μεταχειρισμένης κιθάρας 2-3 σελίδες πιο πίσω...

Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια ακόμη θυμάμαι την πρώτη φορά που άκουσα τον Paco... Πραγματικά φτωχότερος ο κόσμός μας...

Στη fender νομίζω ότι με την Eric Johnson θα είσαι οκ αρκεί να σου έρχεται στα χέρια σου... Υποθέτω ότι δεν έχεις κάποιο γκρουπ (δεν το έγραψες τουλάχιστον) και δεν έχεις ανάγκες για live... Ο σουπερ ντουπερ μεγάλος ενισχυτής λάμπα ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ, εκτός αν θέλεις να μελετάς και να σε ακούει όλη η πόλη... Χτύπα το μικρό ΥΑΜΑΗΑ ΤΗR10 για να μπορείς να παίζεις μέρα νύχτα σε χαμηλές εντάσεις που είναι ότι καλύτερο αλλά ακρίβο για τον πολύ κόσμο!!! Στην ίδια λογική αντί να πάρεις 5-6 πετάλια με μια πεταλιέρα πχ ZOOM G5, θα έχεις μια πλούσια γκάμα ήχων και τη δυνατότητα να γράφεις δικές σου λούπες και να τζαμάρεις και σύνδεση με υπολογιστή... Τα δυο μηχανάκια που σου προτείνω είναι πιο κατάλληλα για να ευχαριστηθείς τις κιθάρες σου και να περάσεις ουσιαστικό χρόνο τόσο μελέτης όσο και για να γουστάρεις... Εκτός από την παραπάνω κιθάρα και κάποια σύγχρονα μοντέλα με compound ταστιέρα της Fender θα είναι τρομερή επιλογή... Εάν δεν υπάρχουν live στον ορίζοντα στήσε έναν εξοπλισμό ποιο κοντά στις δυνατότητες να τον αξιοποιήσεις σπίτι σου... θα τα ευχαριστηθείς καλύτερα... Το σετ με μεγάλη λαμπα και πετάλια είναι πιο καταλληλο για άλλες χρήσεις και δεν σου δίνει την ευελιξία που έγραψες ότι θέλεις να τα μεταφέρεις πάνω κάτω...

Πριν αρκετά χρόνια ως φοιτητής σε μια επαρχιακή πόλη στην Αγγλία θέλησα να αγοράσω μια ακουστική, συνηθισμένος από την τότε ελληνική πραγματικότητα, που και τότε ήταν μην αγγίζεις εκτός αν είναι η τσέπη σου φορτωμένη πήγα στο τοπικό κατάστημα ένα 3όροφο με άπειρες κιθάρες μέσα για όλα τα γούστα και τις αντιστοιχές τσέπες. Μιας και το μπατζετ ήταν σφιχτό και η λογική του παζαριού σε αυτούς απουσιάζει, για να διευκολύνω τη διαδικασία ζήτησα από τον πωλήτη να μου προτείνει 2-3 στα χρήματα μου. Η απάντηση του ήταν ότι η κιθάρα είναι μια πολύ προσωπική υπόθεση και η επιλογή θα ήταν αποκλειστικά δική μου!!! Του απάντησα ότι είχε τουλάχιστον 60 κιθάρες στο μπατζετ μου και ότι θα χρειαζόμουν μια ημέρα για να τις δω όλες... Άραξε και απόλαυσε είπε και εγώ θα σου τις φέρνω μια μια ακόμη και αν στο τέλος δεν αγοράσεις... Σαφώς και κατανονοώ ότι δεν μπορεί κάποιος σε ένα όργανο βιτρίνας να το σημαδέψει με ζώνες ή να το ακουμπήσει άτσαλα αλλά στο βλεφαριαστό δουλειά δεν γίνεται... Αυτή τη στιγμή η εξυπηρέτηση από τα παιδιά στο Νάκα είναι εξαιρετική και μακάρι να διατηρηθεί, υπάρχουν και άλλα επίσης πολύ καλά καταστήματα που αναφέρατε πιο πάνω αλλά δεν έχω προσωπική εμπειρία... Και εμείς πρέπει να στηρίξουμε την αγορά μας και τα καταστήματα πρέπει να μπουν σε λογικές όπως αυτή που ανέφερα στην αρχή, αλλά μιλώντας αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό μου σε κατάστημα που σε στραβοκοιτάει και για να παίξεις πρέπει να είναι στα κέφια του ο μαγαζάτορας πλέον δεν περνάω ούτε απ' έξω...

Το σκάσιμο είναι ένας από τους αγαπημένους όρους των οργανοποιών. Ως όρο θα τον συναντήσεις κυρίως στα ακουστικά όργανα. Αν και δεν υπάρχει ένας σαφής ορισμός όμως περιγραφικά δείχνει την ζωηρή απόκριση του οργάνου στο χτύπημα της χορδής. Θα μπορούσε να πει κάνεις ότι ένα όργανο που σκάει είναι το αντίθετο ενός οργάνου που είναι μουντό και χωρίς χαρακτήρα. Σε ένα ηλεκτρικό όργανο μαζί με εφφέ και διάφορες άλλες παραμετροποιήσεις του αρχικού ήχου, ειδικά αν παίζεις και σε υψηλές εντάσεις και χειρίζεσαι καλά την πένα σου δεν θα είναι εύκολο να διακρίνεις ένα όργανο με μέτριο σκάσιμο. Όσο λιγότερο πειραγμένος είναι ο αρχικός ήχος τόσο περισότερο θα φανεί ένα όργανο που σκάει καλά δίνοντας μια γεμάτη νότα.

Εάν αυτό που θέλεις είναι να ρίξεις το κόστος και να φας και μια μικρή σχετική ταλαιπωρία τότε πάρε μόνο τα ξύλα από τη Warmoth, το πικγκαρντ βίδες και όλα τ αλλα μαγνήτες τρέμολο κλειδιά από όπου τα πετύχεις στο διαδίκτυο... Έχε υποψη σου ότι το θέμα τελωνείο είναι πιο αυστήρο πλεον και δύσκολα θα γλυτωσεις τους δασμούς και τους λοιπούς φόρους... Στη συνέχεια βαφές στον Κακανιάρη μοντάρισμα σετάρισμα στον Οικονομάκη και enjoy...

Οι βιομηχανικές βαφές και η εφαρμογή τους είναι μια τεράστια ιστορία όπου κάτι τόσο απλό σαν αυτό που ζητάς είναι σαν να ψάχνεις ψύλλους στα άχυρα... Ακόμη και αν βρεις τον κωδικό από παρτίδα σε παρτίδα θα υπαρχουν διαφορές... Η πιο καλή λύση είναι να την πας στον Κακανιάρη κάποια στιγμή να σου την επιδιορθώσει...

Απο οτι έχει δείξει η πραγματικότητα σε άλλα φορουμ αυτό τον καιρο σε πολιτικα τοπικ ποσταρουν διάφοροι ειτε έχοντας καποια ατζέντα, ειτε πολλοί που θελουν να εκτονωθούν με τόσα βάσανα που χουν έρθει στην πόρτα μας και πολλοί που ψύχραιμα και χωρίς κομματικό ταμπελάκι προσπαθούν να δώσουν μια λογική εξήγηση στα πράγματα... Εχει παρατηρηθεί μαλιστα το φαινομενο κάποιος να εχει 200 πολιτικα ποστ και ουτε 10 στο αμιγώς θέμα του κάθε φόρουμ... Το noiz εδω πρωτοπορεί και μεταφέρει την απόφαση στα μέλη του... Ο μουσικός δεν μπορεί να είναι μόνο τέχνη και υψηλή κουλτούρα... δεν επιτρέπεται να κλείνει τα μάτια σε όσα γίνονται... Αλλά όποιος νομίζει ότι η χ πολιτική παράταξη έχει τη μαγική συνταγή κάνει μεγάλο λάθος... Ζούμε ένα οικονομικό πόλεμο (αν δεν το έχουμε καταλάβει)... Κράτη εναντιων κρατων, πολεμος νομισματων, πτωχευσεις εταιριων, ο θανατος του εμπορακου και στα δικα μας μια ατελειωτη λιστα φορων και υποχρεωσεων και μια τεραστια λιστα με φεσια και βερεσεδια... Ο ενας προσπαθει να δαγκωσει οσο και οπου μπορει τον αλλο... Η πρωην μεσαία ταξη σβηνει, οι ελευθεροι επαγγελματιες τρωνε τα απονερα του αθωου ως σλογκαν αλλα καταστοφικου στη γενικευση του δεν πληρωνω και οι μικρομεσαιες επιχειρησεις κλεινουν η μια πισω απο την αλλη... Ενω μια σειρα απο τάξεις παλευουν να κρατησουν τα κεκτημενα τους καποια που τα κερδισαν δικαια και καποια αδικα... Εχουμε 1,500,000 πρωην εργαζομενους και ακομη συζητιεται αν τα βολεμενα παιδια των κομματικων επιτελειων πρεπει να μεινουν στη ζεστασια του μακροχρονιου ξυσιματος... 1,500,000 με 0 δεν στεκει... Αναρωτιεται κανεις αν ολο αυτο ειναι βαση σχεδιου, ειναι λογω ανικανοτητας ή απλα είναι ο δρομος για να αλλαξει η πιτα σε αυτον τον τοπο, το μονο σιγουρο είναι οτι οι καθαρες φωνες ειναι μετρημενες στα δαχτυλα... Στις επομενες σεζον της κρισης αυτο που θα μεινει ειναι μια Ελλαδα στα συντριμια... Οι οικονομικοι κυκλοι κρατανε απο 5-7 ετη κατα μεσο ορο με καποιες φορες να ειναι και 3 ετη και καποιες φορες 9... καντε λοιπον τις πραξεις και βρειτε ποσο ακομη θα τυρανιομαστε... Το δυσκολο ειναι η αρχη του υπολογισμου καποιοι λενε το 2009 ή το 2010 με τις εκλογες μηπως ομως η αρχη ηταν το 2007? Οπως και να χει πριν το 2015 δεν ξεμπερδευουμε... Αυτο που προτεινω στη διαχειρηση ειναι να αφησει τα τοπικ ανοιχτα, αλλα να μην επιτρεπεται το κοουταρισμα απο τον ενα χρηστη στον αλλο, ο καθενας να γραφει την αποψη του και η συζητηση να πηγαινει παρακατω... Και μακαρι πριν ποσταρει καποιος να καταλαβαινει οτι μιλαει σε φιλους του και οχι πολιτικους αντιπαλους...

Εαν θελουμε να επιβιωσει αυτος ο τοπος και οχι να καταστραφει ειναι αναγκη να τον στηριξουμε... Εαν αυτοι που μας ''κουμανταρουν'' ειχαν τη θεληση/ βουληση/ κοτσια να πουν την απολυτη αληθεια θα επρεπε απο την πρωτη στιγμη να συστησουν στον πληθυσμο να καταναλωνει προϊοντα απο τον τοπο μας... Ενας σοβαρος οικονομολογος (και οχι οι μαθητευομενοι μαγοι των καναλιων) γνωριζει οτι η κατασταση μιας οικονομιας σαν τη δικη μας γυριζει με μια δεσμη μετρων βασισμενη σε 5 αξονες... Δεν εχει νοημα να τα αναλυσω, ουτε να κανουμε πολιτικη συζητηση αλλα ο ενας απο τους 5 αξονες αφορα την εγχωρια καταναλωση... Ενα προιον οπως τα μουσικα ειδη/οργανα που αγοραζουμε, δεν εχει καμια ουσια να τα παιρνουμε απο το καθε ιντερνετομαγαζο και να κλεινουν τα παντα εδω... Πριν καποιους μηνες πηρα μια κιθαρα (μια Tele απο τον οδηγο του SF) απο ενα ελληνικο μαγαζι... Συζητησα την τιμη του ξηγηθηκα σε τι τιμη υπαρχει στο διαδικτυο κατεβηκε λιγο πιο κατω... και ετσι ειμαστε ευχαριστημενοι και αυτος και εγω και εμεινε και κατι εδω μεσα... Νομιζω οτι επιβαλλεται και εμεις ως καταναλωτες και τα καταστηματα οτι οφειλουμε να αλληλοστηριχθουμε... ειναι ευθυνη δικη μας να κρατησουμε την αλυσιδα μας ζωντανη και να μην διαλυθουμε...

Ο ενισχυτης που προτεινε ο SF και η πεταλιερα θα σε καλυψουν απολυτα... Μια καλη επιλογη για κιθαρα ειναι και η Tele Squier Classic Vibe η οποια με ενα καλο setup πεταει... Ριξε και μια ματια στα μεταχειρισμενα του φορουμ εχει πολλα οργανα σε χαμηλες τιμες

Προσωπικα για εμενα που εψαχνα ενα ''καλο'' συνολο, ευελικτο χωρις πολλα προβληματα η πεταλιερα ήταν και είναι μονόδρομος... Οσες φορές ένιωσα οτι οι αλλαγες που έψαχνα δεν μπορούσαν να ερθουν απο την πεταλιερα μου έριχνα και λιγο νερο στο κρασί μου και αποδεχόμουν το ''σχεδόν τέλειο'' για τα γούστα μου!!! Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα πρέπει να κάνουμε ή να αποδεχόμαστε τους συμβιβασμούς στον εξοπλισμό μας, τουλάχιστον εμείς οι ερασιτέχνες σε εποχές κρίσεις... Οι επαγγελματίες μουσικοί που δεν τους επιτρέπουν οι συνθήκες να κάνουν ή να χάνουν απο τις επιδόσεις του εξοπλισμού τους, αναγκαστικά θα χρησιμοποιήσουν και πετάλια!!!

H πρωτη μου κιθαρα ηταν μια κλασικη αγορασμενη απο ενα μαγαζι με μεταχειρισμενα οργανα καπου στο κεντρο της Αθηνας... Μετα τις πρωτες ημερες και αφου εμαθα να αλλαζω χορδες τις ειχα βαλλει καποιες ακριβες χορδες και για την εποχη τους και για την τοτε δικη μου τσεπη... Ως αμαθος νεανιας θεωρουσα οτι το φτηνο μου οργανακι μεταμορφωνοταν σε σουπερ οργανο (αλλα η μεταμορφωση ηταν μαλλον μονο στα δικα μου αυτια)... Οι ακριβες ή οι μυστηριες χορδες δε θα δωσουν ενα τεραστιο ηχητικο αποτελεσμα ή δε θα επιρεασουν τοσο πολυ τον ηχο σου... Η συχνη αλλαγη σε κατι που να το σηκωνει η τσεπη σου ειναι προτιμοτερη... Τωρα ομως επειδη ζουμε και σε δυσκολες οικονομικα εποχες και μια φορα το μηνα να τις αλλαζεις ως ερασιτεχνης μια χαρα θα εισαι...

Εχετε βαλει πολλους παραμετρους στη συναρτηση αλλα κανα δυο τους αφησατε απ εξω... ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΦΙΛΟΣ ΝΑ ΘΕΣ ΦΕΡΑΡΙ ΜΕ 8000 ΧΙΛΙΑΡΙΚΑ, 300 κανει... Ετσι λοιπον δε γινεται και η Tom Anderson, η Gibson και η αμερικανα η Fender να τιμολογουνται 350 γιουρο... Το σινιε που λεει ο θεματοθετης ανεξαρτητα απο το αν εχει ηχο σιγουρα εχει τιμη σινιε... Το δευτερο που εχει ενα σινιε οργανο (εκτος απο τις περιπτωσεις της βιομηχανικης αστοχιας) ειναι ενα καλο φινιρισμα... Ναι θα βγουν και καποια οργανα με λαθακια, αλλα τα περισοτερα ειναι στην εμφανιση τους αντιστοιχα με τα λεφτα τους... Το τριτο που εχουν ολα τα σινιε (στις μερες μας, δε μιλαμε για vintage οργανα αλλα για συγχρονα) ειναι καποια ακριβα χαρακτηριστικα (ακριβοτερα τουλαχιστον απο τα μη σινιε) και δωστου οι compound ταστιερες, τα μυστηρια ηλεκτρικα, τα ακριβα κλειδια κλπ Σουμαρουμε εχεις λοιπον ενα οργανο που: το headstock του εχει ενα status/κυρος/πουλμουρ, ενα σωμα επιπλο ή μπανικο (αναλογα το χρωμα που πηρες) και μια σειρα απο αναβαθμισμενα υλικα... Μεχρι τωρα δεν εισαι θυμα... Ηχο θα χεις??? Για αρχη ανοιγεις τα αυτια σου (εννοειται σε ενισχυτη της προκοπης), διαλεγεις λοιπον αναμεσα σε τρεις η δεκατρεις ιδιες κιθαρες ιδιου μοντελου αυτη που μιλαει... Εδω ομως προϋποθεση ειναι η τεχνικη σου... το δικο μου παιξιμο ειναι το δικο μου ακομη και αν βασταω την κιθαρα του ταδε ποτε δε θα μαστε ιδιοι... Στην περιπτωση που το οργανο ειναι μουγκο, το αφηνεις και πας πιο διπλα... Αν τα χεις ολα αυτα στο μυαλο σου μαλλον θα κανεις μια καλη επιλογη και δε θα εισαι θυμα.

Ειστε σε καλο δρομο και ακουγοντας ολα τα τραγουδια σας θεωρω οτι μπορειτε να γινεται καλυτεροι γιατι ειναι ξεκαθαρο οτι εχετε δυνατοτητα... Θεωρω ομως οτι ακομη εχετε λιγο αγχος και αυτο ακουγεται και στα φωνητικα και στα σολο οπως επισης και τα ρυθμικα σας οργαμα χρειαζεται να σφιξουν λιγο μεταξυ τους... Μερικες φορες δεν απαραιτητο να παιξεις ενα σολο τοσο πιστα οσο η πρωτη εκτελεση χρειαζεται ομως να βγαλεις το ιδιο η περισσοτερο feeling... Διασκευη ειναι πειραξε το και λιγο... Ειστε πολυ εξελιξιμοι... Keep working!!!

Αφήσατε έξω τον παράγοντα γλώσσα... Ναι υπάρχουν άπειρα αγλλικα, γαλλικά κλπ τραγούδια που μας ενθουσίασε η μουσική και επειδή ο στίχος δεν ήταν στη μητρική μας, τα κομμάτια και έγιναν επιτυχίες και τα σιγοψυθιρίσαμε και ποτέ δεν μπήκαμε στη διαδικασία να βρούμε τι λέει ο στίχος τους... Κοινώς τον προσπεράσαμε το στίχο... Πόσες πιθανότητες θα είχε ενα τραγούδι που μιλάει για ικανοποίηση ή για την καφέ ζάχαρη αν δεν το έλεγαν οι πέτρες που κυλάνε να γίνει σουπερ χιτ..? Από την άλλη τρομέρα ποιήματα στη γλώσσα μας, που μελοποιήθηκαν με περισσή κουλτούρα πήγαν άπατα... Για ένα κομμάτι που γράφεται σε μια διεθνή γλώσσα ο στίχος μπορεί και να μην έχει να δώσει πολλά αρκεί το πάντρεμα του με τη μουσική να είναι καλό... Στο δικό σου (τοπικά εννοώ) κοινό δε μπορείς να λες κλάφτα χαράλαμπε και να έχεις απαιτήσεις, οι πιθανότητες για επιτυχία περιορίζονται... Αν τώρα έχεις να κάνεις με ένα στίχο στα κινέζικα ή στα αραβικά, γλώσσες που δεν τις καταάβαίνουμε καν εκεί όσο καλό και να είναι το τραγούδι εμείς πάντα θα είμαστε ένα κοινό που δεν μπορεί να το ακούσει και για λόγους κατανόησης θα το προσπεράσει...

http://www.thomann.de/gr/zoom_g5.htm δες και τη zoom είναι καινούριο μοντέλο και διαβάζω εξαιρετικά σχόλια...

To ακριβώς ανάποδο θέμα (Σύγρονη μουσική μέσα απο το πρίσμα του ''30+'') θα είχε εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον, όχι μόνο για να δούμε τι σκέφτονται οι νέοι και εμείς οι μεγαλύτεροι αλλά και να διαπιστώσουμε εάν έχουμε μεταξύ μας μουσικό χάσμα γενεών. Τους στυλοβάτες οποιουδήποτε είδους ή ρεύματος μπορείς να τους μελετήσεις, να τους κατανοήσεις, να αποδομήσεις κάθε νότα τους και να δεις γιατί έκαναν το α ή το β, ή να αποβάλλεις εντελώς απο τα ακούσματα που προτιμάς τη μουσική τους άλλα το να έρχεσαι 20 30 40 50 100 χρόνια μετά και να κατακρίνεις είναι απλά άκαιρο και άτοπο. Η κριτική και ο μηδενισμός είναι πολύ εύκολη προσέγγιση, όχι μόνο στη μουσική αλλά και στη ζωή!!! Κριτική που δεν προτείνει λύση είναι μια τρύπα στο νερο... Η πρόταση που έρχεται τώρα να αντικαταστήσει κάτι που προϋπάρχει χρειάζεται να καινοτομεί και να κάνει τουλάχιστον ένα βήμα μπροστά... Τώρα δεν ξέρω πως θα μετρήσουμε την επιτυχία: με downloads, με likes στο fb ή με πωλήσεις δίσκων πάντως δε νομίζω ότι μας παίρνει για να τα χώσουμε 4-5 δεκαετίες καθυστερημένα... Εκεί που μας παίρνει (και εκεί υπό προϋποθέσεις) είναι στις μουσικές της γενιάς μας αυτές που ζούμε τώρα δλδ... Προσωπικά έχοντας κολλήσει στο classic rock δε νομίζω ότι για μουσικές που είναι εντελώς φρέσκιες ότι μπορώ να τις δω χωρίς την προκατάληψη (με την καλή έννοια του μεγαλύτερου)... Sry αλλά η σημερινή βρετανική σκηνή μπροστά στα Blues του Rory πάντα θα μου φαίνεται ότι κάτι τις λείπει... Αλλά από το της λείπει κάτι μέχρι να κριτικάρεις κάποιον άσχημα υπάρχει μια μεγάλη διαφορά.

Δεν υπαρχει ουτε ενα μουσικο ρευμα (στην περιπτωση μας το ροκ) στην χωρα μας που οι φιλοι του να αισθανονται ικανοποιημενοι απο την αποδοχη του στην ευρυτερη κοινωνια εκτος απο το ρεπερτοριο που παιζεται στους σοφτ σταθμούς και στα σκυλαδικα (ακα πολιτιστικα κεντρα ¨)). Οι ροκαδες, οι ρεμπετες, οι εντεχνοι, οι κλασσικοι ολοι αισθανονται στην απεξω... όλοι είναι παραπονουμενοι και με το δίκιο τους βέβαια!!! Σε καμια περιπτωση ομως δεν μπορεις να πεις οτι ειδικα το ροκ ειναι αχαρτογραφητη περιοχη... Σημερα υπαρχουν σκηνές που μπορεις να ακουσεις ακουσεις ροκ, να διδαχθεις τη μουσικη του και αν θες και να εχεις ροκ τροπο ζωης οι αφορμες διπλα μας ειναι απειρες... οπως και να χει η ροκ σκηνη αν και μικρη υπαρχει... Με την εξαιρεση του σκυλαδικου ολα τα αλλα ειδη ειναι πολυ δυσκολο να ειναι το βασικο μεσω βιοπορισμου για ενα μουσικο. Οι κανονες του βυσματος και της γνωριμιας κυριαρχουν και χανονται πολλοι μουσικοι στην πορεια... Πόλυ δύσκολα θα καταφέρει κάποιος να είναι αποκλειστικά μουσικός της ροκ... Θα είναι μουσικός-δασκαλος ενός οργάνου, μουσικός το βράδυ-εργαζόμενος σε κάτι άλλο το πρωί και οι τυχεροι θα είναι οι μουσικοι απο τις 5-10 μπαντες που εχουν καλυτερη μοιρα (άλλα και εδώ για πόσο είναι το ερώτημα)... Η όλη κατάσταση θα μπορούσε να είναι και καλύτερα αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζονται πολλές αλλάγες σε διάφορα επίπεδα και της κοινωνίας μας και της μουσικής βιομηχανίας.

Έτυχε και είδα από κοντά την Degarmo... Έχει γινει τρομερή δουλειά αλλά και πολύ προσεγμένη, τόσο στο σώμα όσο και στην ταστιέρα... και μπορεί εμείς να βλέπουμε μια φωτογραφία αλλά η φωτογραφία δείχνει ένα κομμάτι του πόσο δύσκολο project είναι η Degarmo... Από κοντα η εικόνα είναι πολύ πιο δυνατή από ότι στις φωτογραφίες... Είναι απο τις δουλειές που χαίρεσαι να τις βλέπεις...* Να ευχηθώ στον τυχερό κάτοχο να είναι καλόπαιχτη!!! Και στους δημιουργούς του project να κάνουν και άλλα τόσο πετυχημένα project... * Οι πάσχοντες από GAS, αν τη δουν απο κοντά τους βλέπω για νέο project...

Οι κιθαρίστες του 60 και του 70 άνοιξαν το δρομο... υπαρχει riff me τρεις νοτες που δεν νοείται να μην το ξερει κιθαρίστας... οι πιο σύγχρονοι πάτησαν πανω στους πρώτους και εξέλιξαν ή δημιούργησαν νεες τεχνικες... Την ιδια κουβεντα κανουν και οι μπουζουξηδες αν ήταν πιο καλος ηταν ο Μαρκος με τις 10 ζορικες νοτες του ή οι συγχρονοι που ειναι μηχανες... Δεν νομιζω οτι στεκει ο διαχωρισμος vintage ή σύγχρονος... Ακομα και το riff με τις τρεις νοτες αν δεν το μελετήσεις δεν πρόκειται να ακουστεί σωστά και ας είναι μόνο τρεις νότες... Σαφώς και είναι πιο δύσκολο να περάσεις κάποιες πιο σύνθετες τεχνικές αλλά στην τελική ανάλογα με τη μουσική που θέλεις να παίξεις θα αφιερώσεις το χρόνο σου και στη μελέτη και στα ακούσματα... Είτε σύγχρονη είτε vintage το ιδιο θα με ψαρωσει/ενθουσιασει/ικανοποιησει ένας σωστός μουσικός... το πόσες νότες θα χρειαστεί είναι δικό του θέμα... εύκολο στα λόγια δύσκολο στην πράξη!!!

To ξεκίνημα σήμερα είναι πιο εύκολο απο οτι ηταν πριν 15 χρονια, μπορείς να παρεις μια αξιοπρεπεστατη κιθαρα απο 150-170 ευρω... Δε θυμαμαι να υπηρχε καινουρια ηλεκτρικη με 30.000 δραχμες στα μεσα της δεκαετίας του 90... Ανεβαινοντας προς τα πανω μπορεις να αγορασεις μια πολυ καλη κιθαρα κοντα στα 400-500 ευρω... Στη δευτερη κατηγορια στα παλια 120.000 - 150.000 χιλιαρικα δραχμες ειχαν οι γιαπωνεζες φεντερ πριν 15 χρονια... Οταν σημερα ο βασικος πηγε στα ταρταρα και η παρτ ταιμ δουλεια στα 200 ευρω, τα όργανα των 500 και 1000 (παραπανω δε γραφω ουτε για αστειο) ειναι απιαστο νουμερο για πολύ κόσμο... Λυση θα υπαρξει απο τα μεταχειρισμενα, τις partcaster, το διαδικτυο και το παζαρεμα... Την απάντηση όλοι τη ζούμε με διαφορετικό τρόπο, κάποιες κιθάρες μπορεί να φτηνηναν, καποιες μπορει να ακριβυναν (και τα δυο ειναι θεματα εταιριων κυριως), το δολλαριο μπορει να ανεβοκατέβηκε σε σχεση με ευρώ αλλα το θέμα μας είναι αν η τσέπες μας εχουν ακομη κάτι μέσα ή αν τρύπησαν...

Σε πολυ ''χοντρές γραμμές'' υπολόγισε στις μεταφορικες απο 7-10 ευρώ το δεμα (για μεγεθος ταμπουρο-τομ) ή θα σου πουν πχ 50 για όλα, κάτι ανάλογο υπολογισε και για τα κτελ με τα μικρά δέματα γύρω στα 5 και τα μεγαλά στα 15... το πιο βασικό είναι όμως να γίνει η μεταφορά με σεβασμό στο περιεχόμενο και να μην ταλιπωρηθούν στην φορτοεκφορτωση...