Πνοή και Νύξη

Θενξ, μάλλον δεν το ρώτησα σωστά. Εννοώ την αρχή λειτουργίας του. Το sustainiac λειτουργεί δημιουργώντας ένα τοπικό feedback loop στην περιοχή γύρω από τον μαγνήτη. Το feedback loop αυτό λειτουργεί ανεξαρτητως σύνδεσης της κιθάρας. Δηλ. δουλεύει και unplugged, ακριβώς όπως δουλεύει και το ebow σε ακουστική.

Στο freq out προφανώς δεν συμβαίνει αυτό.

Έχει κανείς link για το πώς λειτουργεί το digitech? Πιθανόν digital αναπαρασταση/αναπαραγωγή? Φαινεται win-win περίπτωση. Βασικό ατού, ότι δουλεύει με οποιαδήποτε κιθαρα θέλεις (ίσως και με ηλεκτροακουστική), χωρίς να χρειάζεται να παντρευτείς τον neck μαγνήτη της fernandez ή του sustainiac. Eπίσης φαινεται να λειτουργεί και στον neck ήχο, πράγμα που δεν συμβαίνει με τους sustainers/iacs αφού ο neck μαγνητης ακυρώνεται με την ενεργοποίησή τους.

Τέλος, η τιμή, νομίζω μπορεί να πλησιαζει τα 300€ με δασμούς + την εγκατασταση/μετατροπή από τεχνικό που κι αυτή μπορεί να πλησιάζει το 150άρι αναλόγως την περίπτωση.

Μου ανοιξατε τα μάτια, ήξερα την υπαρξη του freq out αλλά δεν ασχολήθηκα να μάθω τι κάνει.

Το veyz λυπάμαι αλλα δεν θα ρίσκαρα γι' αυτό, οποιοδήποτε χρηματικό ποσό.

1 ώρα πριν, fusiongtr είπε

Είχε τρομερές δυνατότητες για την εποχή της

Και για την εποχή μας. Είναι οργανάρα, αν ήταν και πιο ελαφριά ακόμη καλύτερα. Οι δε μαγνητες τη είναι θεσπέσιοι για όλα τα είδη (πλην  θρας μεταλ). 

Ο άνθρωπος (O Lester Polfuss aka Les Paul) υπήρξε καταλύτης για τη μουσική του 20ού αιώνα. Το 1965 έπαιζε με humbucking single coils. 

Θα χρειαστεί να γινει εκτίμηση της καταστασής της από καποιον τεχνικό. Η αξία της είναι αυτή που ανεφερε ο superfunk λιγο κάτω του διχίλιαρου, ίσως και περισσότερο. 

Έχεις και Τζαλακώστα; Τι έπος εκείνο ματς ρε παιδιά;

31 λεπτά πριν, otto## είπε

εντάξει ηχηρά το μπουζούκι. και πολύ όμορφο

Όλα τα όργανα του Καφετζόπουλου είναι υπέροχα. Έχει χαρακτηριστικά δικό του στυλ που ακροβατεί μεταξύ Βικτωριανής, μπελ επόκ και ρουστίκ αισθητικής. Και γράφει απολαυστικά (οσο τον παρακολουθώ στο fb)

2 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Μακλάφλης

Ο Μακλαφλιν ηταν Ινδιάζουσα περίπτωση θα λεγαμε. 

Εγώ ακούω πολύ veena (indian guitar) και στον Dereck Trucks.

Ευκαιρία με το post να ακούσουμε και καναδυο καινούργια-παλιά πράματα. 

Εδώ υπεροχος Vishwa Mohan Bhat με την εφφεδοκιθάρα του.

11 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Θα έκανε δουλειά το σύστημα όταν απαγορευόταν η μικροφωνική?

Άραγε θα δούλευε σε ανθρώπους; Σε μορφή δισκίου. Το καταπινεις. Εφεδιαζεσαι. Το χωνεύεις.

Επίσης, άσχετο-σχετικό, οι δωδεκάχορδες ακουστικές είναι το chorus. Οπότε αν φτιάξεις δωδεκαχορδη με μηχανισμό mute στις οκτάβες και προσθέσεις συμπαθητικές, έχεις όλο το πακέτο μηχανικά. Κι αν έχεις και ψηλό ταβάνι, έγινες.

Δεν είναι καμιά τρομερή, καινούργια εφεύρεση, είναι υλοποίηση μηχανικού εφέ (όπως ακριβώς το spring ή το plate reverb) με ψηφιακό τρόπο, χρησιμοποιώντας το αντηχείο της κιθάρας ως μεγάφωνο, αντί για ενισχυτή. Αυτά είναι γνωστά αιώνες τώρα με αμιγώς μηχανικο τρόπο σε όργανα με συμπαθητικές χορδές, όπως το rubab, η viola d' amore, το νορβηγικό hardanger βιολί και πάρα πολλά ακόμη. Κι εδώ υπαρχουν λύρες με συμπαθητικές χορδές ενώ οργανοποιοί, όπως ο Παναγιώτης Καφετζόπουλος, κανουν υλοποιήσεις σε μπουζούκια και κιθάρες.

Εδώ τα δικά μου, δυστυχώς χαμένα/δοσμένα από καιρό. Οθόνη δεν είχα, συνδεοντούσταντο αναμετάξυ των με την τηλεόραση. Και περίμενες να "παιξει η κασετα" με το παιχνιδι για να φορτώσει. Αυτό ήταν το αγαπημένο μου:

Στο cassette player έμαθα να ακούω μουσική. Πρώτο άσμα που έγραψα από το ράδιο σε κασέτα ever: Infatuation από Rod Stewart.

Μεγάλη κουβέντα. Όταν η εκπαίδευση, η παιδεία είναι αμιγώς θεωρητική (για να μην πω βερμπαλιστική) κι όταν υπάρχει ευτελισμός και υπερπροσφορά σε προϊόντα και παραγωγή, οι άνθρωποι μαθαίνουν μόνο να λένε και όχι να σκέφτονται. Μόνο να παίρνουν ή ακόμη καλύτερα, να τους τα δίνουν.

Το πρώτο πράγμα που κάνει ο άνθρωπος, όταν δεν ξερει τι κρατάει στα χέρια του, ειναι να το χαλάσει. Να το αποδομήσει για να το καταλάβει. Αυτό μέχρι τα 3-4 πρώτα χρόνια της ζωής του. Μετά παραδιδεται και συμβιβάζεται στα ΜΗ.

Βλέπω τις προηγούμενες γενιές, αυτές που απαξιωτικά τους φωναζουμε "οk boomer" και παλιότερες. Τι να μας πεις ρε παππού για το tik tok, εσύ το πρωί πότιζες τις ντομάτες για τη μεσημεριανή σαλάτα, μετά συνεχιζες το χτισιμο της αποθήκης με τα χέρια σου, έκοβες τα ξύλα για τη σόμπα, μετά ακονιζες τα μαχαίρια σου (σε india wet stones παρακαλώ), διόρθωνες την υδροροή στη σκεπή και έφτιαχνες μια ξύλινη πόρτα για τον μπαχτσέ, το απόγευμα πήγαινες με το τρακτερ να οργώσεις και να μαζέψεις μετά κανα καρπουζοπεπονο απ' το μποστάνι, το βράδι δυο τσίπουρα, ένα στο καφενείο με φίλους, ένα στο σπίτι και ύπνο με τις κότες. Κλάιν.

Ασχετοσχετικό, εμένα με λυπεί που γενιές ολόκληρες "δεν πιάνουν τα χέρια τους". Από το να κολλήσουν μια καρέκλα, μέχρι να  ξεβιδώσουν το τηλεκοντρόλ για καθαρισμα. Έχουμε δώσει στην "παιδεία" τόσο λάθος δρόμο. Η λέξη "κατασκευάζω" ή "επιδιορθώνω"  είναι άγνωστη στα παιδιά. Δεν λέω να έχουν όλοι κλίση σε αυτό, αλλά να αποκτήσουν τη νοοτροπία του "μπορώ". Έστω και ως δοκιμή. Κοιταζοντας πισω, θα ήθελα πάρα πολύ να υπήρχε ένας χώρος με προσβαση σε εργαλεία και βασικές γνώσεις ξυλουργικής, μεταλλοτεχνίας, γνωριμίας με τα υλικά και τους τρόπους. Οι δρόμοι ήταν δύο. Ή ο κλασσικός του γενικού λυκείου ή το τεχνικό, το οποίο όμως ήταν καθαρά επαγγελματικού προσανατολισμού. Καμμία μέση οδός. Ή φιλόλογοι ή μηχανικοί αυτοκινήτου. Ή γιατροί ή υδραυλικοί.

Η Yamaha έβγαλε την transacoustic  το 2016. Γατάκια. 

Και όχι, δεν είναι αυτό το μέλλον στις ακουστικές κιθάρες. Βασικά δεν είναι καν ακουστικές. 

Το μέλλον στις ακουστικές κιθάρες είναι το παρελθόν. Όπως και στις ηλεκτρικές.

Mε γειά. Καλοπαιχτη. Χρωματάρα (με πρόλαβες, ετοιμαζω strat & tele με faded shoreline gold που πλησιάζει). Αυτό, το vintage blond και το butterscotch ειναι τα μόνα που αντέχω σε tele χωρίς binding. 

Περιμένουμε εντυπώσεις και, φυσικά την ...squier tele που "πατάει" τις custom

(έχει καθόλου διαφάνεια το χρώμα, δηλ. φαίνονται καθόλου νερά; Μου είχε κανει τρομερή εντύπωση -και προκληση GAS- μια custom Candy Apple Red όπου αχνοφαίνονταν τα νερά του ash)

Νίκο συλλυπητήρια για την απώλεια σου και καλή δύναμη.

Διαγράψτε επιτέλους αυτό το υπερτρόλ. Ξεπερνάει τα όρια του αστείου.

Nαι, συνδέεις ένα τζαμπεράκι καλωδιο από το δεύτερο lug στο τρίτο, της δεξιάς μεριάς του διακόπτη σου. Ο πυκνωτής ειναι άσχετος με αυτη τη λειτουργία και θα δουλέψει ούτως ή άλλως.

Θα σου δουλέψει χωρίς πρόβλημα. 

Συγχαρητήρια!

Δεν καταλαβα ακριβώς τα stage I, II, III στα ηλεκτρικά.

Προοριζονται για lower tunings, να υποθέσω;

Ωραιότατα και τα connector bolts που αντικαθιστούν τις συμβατικές βίδες με ferrules.

52 λεπτά πριν, dimsonic είπε

Το πρόβλημα pcb vs point to point wiring είναι:

1. η ποσότητα του χαλκού στις πίστες της Pcb και ιδίως αν είναι ικανή στις πίστες που τραβάνε πολύ ρεύμα. Και κατά κανόνα θα ζεσταθούν υπέρμετρα και ...θα λιώσουν ή θα ταλαιπωρηθούν. Αντίθετα στο ptp όπου χρειάζεται μπαίνει η κατάλληλη διατομή. Και φυσικά αν γίνει η ζημιά αντικθίσταται εύκολα με δυό απλές κολλήσεις. Στις pcb πρέπει να κάνεις bypass.

2. Η καταπόνηση της Pcb σε μετακινήσεις και κραδασμούς ή χτυπήματα που μπορεί να έχουν ώς αποτέλεσμα ράγισμα κατα τόπους και διακοπή της πίστας. Και αυτό διορθώνεται με bypass ΑΝ γίνει αντιληπτό ΠΟΥ εχει συμβεί.

3. Ως επακόλουθο του 2. εκεί που είναι κολλημένες οι βάσεις των λυχνιών από το μπες βγες μπορεί να ραγίσει η pcb.

Είναι όμως αυτό που συμβαίνει στους ακριβούς ασιατικούς/μεξικο ενισχυτές; Χρησιμοποιουν φθηνό/αμφιβόλου ποιότητας υλικό ή ό,τι καλύτερο υπάρχει, το οποίο μπορεί και να είναι καλύτερο από μια ptp υλοποίηση; Ως αντιστοιχο παράδειγμα μπορώ να φέρω τις (ακριβές) made in Indonesia Strandberg οι οποίες όχι απλά προσφέρουν απίστευτο value, αλλά η κατασκευή, η τεχνολογία και τα υλικά της, είναι εξωπραγματικά για τα χρήματα (1500-1800€). Δεν μπορεί να συμβαίνει το ίδιο και με τους ενισχυτές; Δεν υπάρχει pcb που να καθιστά το ptp πεπερασμένο, από άποψη χρηστική;  

Να το θέσω αλλιώς: θα ειχε τοσο μεγάλη διαφορά στην τιμή του (ασιατικού) τελικού προϊόντος αν γινόταν ptp αντί για pcb? Χωρίς να έχω καμιά γνώση περί αυτού, θα πιστευα ότι στο 2020 υπαρχει δυνατοτητα για αυτοματοποιημένη, ρομποτική ptp παραγωγή χωρίς ιδιαίτερο extra κοστος.

Αθώα ερώτηση. Τι το "κακό" έχει το pcb σε σχέση με τον ήχο ή την αξιοπιστία; Αντιλαμβάνομαι  το μειονεκτημά του σε καταστάσεις επισκευής, overhaul ή mod από έμπειρους τεχνικούς.

Επένδυση σε μουσικό εξοπλισμό αξίζει μόνο σε περιπτώσεις (πραγματικά) vintage ή future collectibles. Η πρώτη περίπτωση θέλει πολλή τύχη και καλό αρχικό κεφάλαιο (να χτυπησεις δηλ. 2-3 οργανα μεγάλης αξιας (Μartin, Gibson, Fender, πχ 10χιλιαδες εκαστο, με 6-7 χιλιάρικα. Εκεί εχεις ένα θεωρητικό κερδος γυρω στο 10χίλιαρο με το οποίο μπορείς να ανατροφοδοτήσεις νέα αγορά. Αυτό προϋποθέτει επίσης και δικτύωση σε κυκλους συλλεκτών αλλα και πολλή τύχη στο ψάξιμο. Με το διαδίκτυο λίγα περιθώρια εχουν μεινει πλέον.) Η δεύτερη περίπτωση θέλει διορατικότητα.

Οι υπόλοιπες αγορές δεν ειναι επενδυση αλλά τέρψη της παρόρμησής μας για νέο εξοπλισμό. Από την οποία άλλες φορές βγαινουμε χαμένοι, άλλες κερδισμένοι αλλά στο γενικό ταμείο, μάλλον μείον βγαίνουμε όλοι καθώς η ταση ειναι οι τιμές των νεων προϊόντων να πέφτουν διαχρονικά, παρασύροντας φυσικά και τα μεταχειρισμένα.

1 ώρα πριν, Jazzjoker είπε

Πολύ ωραίο και πολύ δύσκολο. Το να το πετύχεις στο 100% αυτό (στυλ benson) σημαίνει ουσιαστικά ότι έχεις τερματίσει το σολφέζ και το αυτί σου είναι σε πλήρη εναρμόνιση με τα χέρια σου. Εύγε.

Ευχαριστώ αλλά νομίζω ότι τα χερια και η μηχανική μνήμη καθοδηγούν το μυαλό εν μερει καθώς και το μυαλό, από αμυνα πιθανον, δεν πηγαινει σε μερη περα από το comfort zone των χεριών. Και αυτό ειναι σε καποιο βαθμό, δεικτης ικανοτητας στο όργανο. Το πετυχαίνω μεν κατά 80-90% εδώ, αλλά στο στενό δικό μου πλαισιο που ειναι ξερωγώ ενα 15-20% καλών μουσικών ή ενα 0.5% του Benson. Ειχα καιρό να το κανω και το θυμήθηκα ευκαιρίας δοθεισης. Δεν θα μπορουσα ουτε γι αστειο να βγαλω τον φρασεολογικό/τεχνικό πλουτο που βγάλαν τα παιξίματα τα δικα σου, του panorios, του gvour, του jimipap και των υπολοίπων που στύβετε την ταστιερα.

Αλλά θενξ anyway, ωραίο jam!

11 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

Ωραία άσκηση και ωραίο αποτέλεσμα.

Eδώ σκέφτηκα ότι θα βόλευε να έχω τη φωνή σου. Σε κάποια στιγμή ένα μίνι ανεύρυσμα το γλίτωσα. Θενξ ενιγουέι. Δοκίμασέ το, ειλικρινά σε πάει αλλού. Γι' αυτό και δεν έβαλα κάποιον ήχο, δεν ήθελα να "φτιαχτώ" και να παρασυρθώ σε κιθαριστικά σολίδια. Επίσης, μ' αρεσει αυτή η "καρφίλα" σε τέτοια στυλ.

5 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Έτσι χτίζονται οι δυνατοί οικογενειακοί δεσμοί ....

-Κάτσε μάθε να παίζεις κιθάρα ρε όλη μέρα τσιγκι-τσιγκι μας γάνωσες το κεφάλι.

-Μα αυτό κάνω πατέρα.

-Ε τότε μάθε πώς μαθαίνουν.Εγώ στην ηλικία σου πρώτα μάθαινα καλά και μετά μάθαινα. 

-Την πέτρα τι ώρα την έστυβες;

19 ώρες πριν, dimsonic είπε

καθώς πάω να ρίξω 2 6άρια και να βγάλω βόλτα τα ζώα μου.

https://c.tenor.com/FqtrmREUPwIAAAAM/gun-slinger-gun.gif

Ρε τρελέ κοντεψαν να σπάσουν τα ατσάμια των παραθυριώνε.

Έκανα την καρδιά μου πέτρα και το ακουσα καθως ειναι από τα ασθματα που απεχθάνομαι πιο πολύ απ ό,τι ο SF το δημοψηφισζμα. 

Έχεις μια ιδιαιτερη χροιά που θυμίζει σε πολλες περιπτώσεις Robert Smith. Ειναι εμφανές ότι δεν ξερεις τι να κάνεις με τον αέρα που αποθηκευεις στα πνευμονια σου και άλλες φορες σου βγαινει περισσοτερο, άλλες λιγοτερο απ' οσο πρέπει με αποτελεσμα να μην μπορείς να ελεγξεις ακριβώς το pitch. To vibrato σου ειναι αρκετά εμφανώς τεχνητό. Αλλά ρε φιλε η ένταση που βγαινει είναι θηριώδης, σαν μακεδονιτικος ζουρνας ενα πράμα οπότε παρασύρεις τον άλλο στην ερμηνεία σου. Έχω την εντύπωση ότι στο mix τονιζεις συχνότητες που ειναι ηδη λιγο τονισμένες στη φωνή σου. Αυτά. AC/DC, Guns n Roses, Aerosmith, Rolling Stones. Εκεί κινεισαι νομιζω. Η προσέγγιση Ian Gillan ήταν λίγο sacrilege.