Πνοή και Νύξη

2 ώρες πριν, pipityri είπε

Αν κατάλαβα καλά και αυτό που εννοείς είναι η καταγραφή αυτού που παίζεις, αυτό, λυπάμαι, είναι αρκετά πιο δύσκολο.

Όχι δεν είναι αυτό.

Δεν με ενδιαφέρει να εκδώσω αυτό που παιζω ή να το αποτυπώσω στο χαρτί για κάποιο λόγο.

Θεωρώ απαραιτητο στη συγκρότηση του μουσικού μου λογου να μπορώ να αποτυπώσω στην ταστιέρα πραγματα, όχι από μηχανική μνήμη αλλά παίζοντας σαν να διαβάζω, χωρίς να διαβάζω. Να περνάει η εικόνα των διαστηματων στο μυαλό μου και όχι η εικόνα της ταστιέρας, ή τελωσπαντων να γινονται αυτά τα δυο με τετοιο τρόπο που να μην ξεχωρίζουν. Το κάνω σε μικρό βαθμό, όλοι το κάνουμε αλλά αυτή η αναγκη εμβάθυνσης ειναι εκεί. Θεωρώ οτι σου ανοίγει ορίζοντες, όχι από επαγγελματικής άποψης, αλλά από δημιουργικής.

Αλλά και πιο απλά, γιατί είναι πιο εύκολο σε ένα σχήμα, να σου πει αμέσως κάποιος νότες και να τις μεταφράσεις άμεσα σε ήχο. Ή να θελεις να δώσεις μια extra πληροφορία σε κάποιον να καταλάβει τι θέλεις.

@dimsonic & Δημήτρηδες/Δήμητρες αλλά και καρντασια, χρόνια σας πολλά.

19 ώρες πριν, pipityri είπε

δεν είναι δύσκολο, γαμώ το στανιό μου μέσα. Δεν μιλάω να γίνεις πριμαβισταράς, αλλά για έναν ευφυή ενήλικα είναι υπόθεση ενός μήνα να μπορεί να διαβάσει τα βασικά.

Μου φαίνεται αδιανόητο ότι μπορώ να μάθω, όχι να διαβάζω, αλλά να κάνω εικόνα αυτού που παίζω γραπτά, σε αυτή τη φάση της ζωής μου. (Μεσήλιξ με όψη γκουανταναμέρα και διαθέσιμο χρόνο περίπου 2ώρες το μήνα). 

Eυτυχώς, γιατί τώρα θα ήμασταν μια τριτοκοσμική μπανανία με απίστευτη διαφθορά και υπερφύαλους πολιτικούς, τα νοσοκομεία δεν θα είχαν προσωπικό και πόρους να δουλέψουν, οι βιομηχανίες θα έφευγαν για άλλες χώρες, λογαριασμοί θα έμεναν απλήρωτοι, επιχειρήσεις θα πτώχευαν, άνθρωποι θα απειλούνταν με κατασχέσεις και ποινικές κυρώσεις, η αστυνομία θα σάπιζε κόσμο στο ξύλο, η ακροδεξιά θα έβρισκε χώρο, θα δουλεύαμε 10 ώρες την ημέρα, αν είχαμε δουλειά και θα είχαμε τεράστιο κρατικό χρέος. Πάλι καλά να λέμε.

Αλκοολικός έλεγχος.

Επιτέλους λύθηκε το μυστήριο και κοντεψα να αναθεματίσω τον φουκαρά τον Q-pickups.Όλα καλά λοιπόν. 

18 ώρες πριν, Superfunk είπε

Οταν εχεις φάει μια ζωή με unbalanced ήχο όντως στην αρχή ο balanced σε κΣενιζει

Δεν με ξενίζει, I know what to expect και αυτή η ανισορροπία ήτο τρανταχτή, σε σχεση με οργανα που ακούω καθημερινά. Γι' αυτό και κρατώ πισινή, να ειχε "ψοφησει" πχ. μηχανικά η D και οι e & b να ακουγονταν πιο δυνατα από τη G λόγω απόστασης. Δεν ξερω. It's you call και αναμένουμε κλιψ, όταν με το καλό την παραλάβεις/ευχαριστηθείς.

Με Ελτά έχω στειλει κιθάρα στον Καναδά και έφτασε σε μία εβδομάδα. Νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα ο παραλήπτης.

Ωραιο, χειροπιαστό ,worn feel μανίκι. Παρ' όλο που με κουραζουν τα πολυ χονδρά, είναι ευχαριστο στο παίξιμο και στην αίσθησις. Ωραίοι και οι extra ηχοι, ίσως λιγο too accentuated ( δηλ. η out-of-phase πολύ out-of-phase και η series πολύ dominant ). Xρωματάρα, που μου φάνηκε πιο όμορφο απ' ό,τι στην Firebird παρ' όλο που ειναι ολόιδιο. Οι μαγνητες ελαφρώς απογοητευτικοί (πολύ αναιμικές G & D χορδές) όσο τους άκουσα. Ίσως να φταίει και κάτι άλλο, οι χορδες οι ίδιες; Δεν ξέρω. Ίσως υπερβάλλω). Ειναι το δεύτερο σετ που έχει εξαιρετικό vfm φυσικά αλλά δεν με συγκινεί. Θα ψάξω κι άλλη ευκαιρία όμως.

Με γειά

Hσσονος σημασίας δεν είναι η λογοκρισία, αλλά η υπερβολή στο τι αποτελεί λογοκρισία. Αυτή η augmented reality κατάσταση όπου τα πάντα παρουσιάζονται πολύ μεγαλύτερα απ' όσο ειναι στην πραγματικότητα χάριν ιδεολογίας, μόδας ή εντυπωσιασμού. Και που καταλήγουμε στο τέλος τα σημαντικά να έχουν ίδια βαρύτητα με τα ασήμαντα.

Ο κόσμος επέζησε και λογοκρισιών και φιμώσεων και διώξεων και πολύ χειρότερων πραγμάτων. Και θα βρει τον τρόπο του προς την ελευθερία μεχρι να του την ξαναπαρουν και ξανά να παλεύει για αυτονόητα.

Η πολιτική ορθότητα, το τακτ, όπως έλεγαν παλιά, είναι τρόπος επικοινωνίας, όπου απαιτείται να μην εισαι άξεστος ή προσβλητικός απέναντι στον συνομιλητή σου ή απέναντι σε κοινωνικές ομάδες για να γινει καλύτερος ο κόσμος. Να εκφράζεσαι με κατανόηση και συγκαταβατικοτητα. Το ό,τι πήραν τον όρο και τον έκαναν λαστιχο, κυρίως οι αρνητές της πολιτικής ορθότητας, οφειλεται και αυτό σε παρανόηση, νομίζω. 

Από την άλλη αυτή η υπερβολή οδηγεί σε ακαμψία, όπου τα πάντα παίρνονται στα σοβαρά και δεν μπορεί κανείς να κάνει πλάκα, να χαριεντιστεί, να σαρκάσει η να σατιρίσει, με γνώμονα το χιούμορ. Να ανταλλαξει μια "προσβλητική φιλοφρόνηση" χάριν οικειότας ή προσέγγισης αυτής. Όπου απαιτειται οξύνοια για να αντιληφθείς και να συμμετέχεις, χωρίς να προσβάλλεσαι.

Εν πάσει περιπτώσει, αν θεωρούμε στον πολιτισμένο κόσμο ότι υπάρχει λογοκρισία ή επιβολή ομογενοποίησης ιδεών/απόψεων τοτε τι να πει ο κοσμος στην Κίνα, το Ιράν, τη Β.Κορέα, τη Σαουδική Αραβία και οπουδήποτε αλλού επικρατούν σε καθολικό βαθμό τέτοιες πρακτικές. 

Βuckingham και ξερό ψωμί.

Το θέμα μας είναι η λογοκρισία και ποιος έχει τη θεσμική ή κοινωνική δικαιοδοσία να την επιβάλλει και αν αυτό είναι δίκαιο ή περιορίζει ελευθερίες.

Κι εγώ λέω είναι σαν να μπαίνεις στο lobby του Ritz και να σηκώνεις πλακάτ "legalize theft" ή "ban avocados".

Η φράση τι έχει; Αποτελεί μια στατιστική πραγματικότητα. Το '18 η γραμμή βοήθειας δέχθηκε 5 χιλιαδες κλήσεις για ενδοοικογενειακή βία. Μικρό ποσοστό από αυτές προχώρησε σε καταγγελία κι ένα πολύ ελάχιστο έκανε χρήση του ειδικού ξενώνα. Οι περισσότερες περιπτώσεις "καταπίνονται" λόγω κοινωνικού και συγγενικού περίγυρου, λόγω ανεργίας, λόγω παιδιών, λόγω εξάρτησης.

Απ' ό,τι καταλαβαίνεις, έχουμε άλλη οπτική ο καθένας και ερμηνεύουμε αλλιώς, ακόμη και προφανή πράγματα.

Το post μιλάει για λογοκρισία και εγώ βλέπω καθημερινά έναν ορυμαγδό αποψεων, γνωμών, θέσεων, ευκαιριών προβολής, ακολουθούμενων και ακολουθητών και γενικά καθε καρυδιάς καρύδι να περιφέρεται στο υπερδιαστημα. Ακρότητες απομονώνονται σχεδόν αυτορυθμιζομενα, για το καλό του συνολου παίρνει η μπάλα δυστυχώς και μη φταιχτες (όπως δεν φταίνε ευσυνειδητοι οδηγοί να τους επιβαλλεται όριο ταχυτητας 90 επειδή κάποιοι ηλιθιοι καθε τοσο απειλούν την ασφάλεια του συνολου) και μένει η πίκρα πολιτικαλ κορεκτνες vs πολιτικαλ νον κορέκτνες η οποία για να ειμαι ειλικρινής διχάζει ακομη και εμένα τον ίδιο.

Μου άρεσε προσφάτως αυτό που άκουσα σε ενα ντοκιμαντέρ. Τα social media είναι επιχείρηση, αλλά εμείς δεν ειμαστε οι πελάτες. Είμαστε το προϊόν.

Μια χαρά ειναι το θέμα. Αλλιώς δεν θα ήμουν εδω να σχολιάζω και να αλληλεπιδρώ.

Χαλνάω την ατμοσφαίρα λιγο αλλά όλο αυτό μου φαίνεται 1st world problems.

Δηλ. συγγνώμη κιόλας, αλλα δεν είναι υποχρεωτικό να συμμετέχεις και να "κερδάς" στα Social Media, εξακολουθώ να θεωρώ ξινά σταφύλια όσους οδύρονται. Και τους από 'δω και τους από 'κει. Τα social media αποτελούν μια βολικη (εικόνα)συμμετοχής στα κοινά κι έχουν αποτελέσει τέτοιο βαρόμετρο που πλέον διαμορφώνουν συνειδήσεις αλλά και βιρτουαλ πολιτικές. Όταν με την εξέλιξη της τεχνολογίας (η οποια εχει επέλθει) δεν θα μπορεί κανείς ούτε να αντιληφθεί ή να διακρινει το πραγματικό απο το φτιαχτό, ακόμη και σε βιντεο "ντοκουμέντα", το πεδίο της συζήτησης που κανουμε δεν θα υφισταται καν. Όλη μας η ζωή αποτελεί ένα συνολο μικρών ή μεγαλύτερων λογοκρισιών, νουθεσιων και ευνουχισμών.  Κι εμεις συζητάμε αν μας πειράζει το υπερβολικό political correctness στο καφενείο(facebook) ή το τι θέλει να πουλάει στο δισκάδικό του ο Μένιος (βλ. Υουtube). Φτιάξε άλλο αν σκώπτεσαι. Δε νομίζω ότι μας έμπασε κανεις με το ζόρι.

Αν στη ρωμαϊκή αγορά μου γυρίσουν όλοι την πλάτη και κλείσουν τ' αυτιά τους στο τι εχω να πω, επειδή ετσι αποφάσισαν δημοκρατικά, είτε επειδή δεν θέλουν να τους επηρεάσω, ειτε επειδη λεω μπούρδες, ε, αυτό δεν ειναι λογοκρισία. Να μην μπερδευόμαστε. Ειναι ένδειξη ότι πρέπει να φευγω απο κει, να προχωρησω ή να αλλάξω μυαλά. Αλλά εγώ εκεί. Επιστρέφω. Όπως επιστρέφουν οι κακοποιημένες σύζυγοι. Γιατί δεν εχουν από που αλλου να πιαστούν.

Αυτό που θέλω να πω εν τέλει, είναι ότι αυτό που μας ενοχλεί, δεν ειναι η λογοκρισία, αλλά η ευκολία μετάδοσης του μηνύματός μας (κατά 99% της παπαριάς μας). Αυτή η βολική συνθήκη που εχει διαμορφωθεί δηλ. στην εποχή των social media και που θα πρέπει να μας ξεβολέψει αν χαθεί ή αν μας διώξουν από εκεί. Αν έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις, δεν θα σε εμποδισει κανενα φιλτρο του γιουτιουμπ ή του φεησμπουκ, νομίζω. Απλά θα πρέπει να αξίζει τον κόπο για να το κάνεις. 

Το ξαναείπα στην αρχή. Λογοκρισία: σιγά τη λύση, σιγά το εμπόδιο. Ενοχλητικό, αλλά get to grips και get over it. Πάντα υπαρχουν τρόποι. Έννομοι και παράνομοι.

Μήπως μπερδεύουμε το "φιμώνω" με το "κλείνω τα αυτιά μου σε αυτά που λες";

Μήπως μπερδεύουμε το "φιμώνω" με το "κλείνω τα αυτιά μου σε αυτά που λες";

Edit: Λαθος thread (no pun intented!) Συγγνώμη.

Τη λυση στο θέμα σου την εχει ο Rockhead, μιας που μπήκα.

14 ώρες πριν, Tamtam είπε

Εν ολίγοις, μια χαρά θα τον πετάξεις έξω από το μαγαζί σου Πνοή και Νύξη, κι εγώ το ίδιο θα έκανα

Μα ο τύπος ήθελε να του επισκευάσω τον σπασμένο λαιμό.

"Ποιον λαιμό", του λέω, αφού δεν έχεις καν σβέρκο".

"Μα κύριε δικαστά, ήθελε να μην ακουμπήσει την κιθάρα του, ο Πακιστανός τεχνικός του εργαστηρίου μου".

Υποθέτω ότι εννοείς κέδρο λιβάνου και όχι ισπανικό(cedrela odorata) ή western red cedar που ειναι κατεξοχην υλικό για καπάκια.

Κεδρο λιβάνου μπορείς να βρεις σε επιλεγμένα ξυλεμπορικά στην Ελλάδα και να σου στειλουν με κουριερ (αλλά είναι ακριβούτσικος). Δεν ξέρω και πόσο εύκολο είναι να προμηθευτείς μικρό κομμάτι. Το κατεξοχήν ξύλο για σκάψιμο στον τόπο μας, είναι η μουριά. Θα μπορούσες να δουλέψεις και λεύκα ή φλαμουριά επισης. Η οξιά υπήρξε ξύλο επιλογής των ευρωπαιων οργανοποιών για μανίκια και ταστιέρες (ebonized), οπότε δεν βρισκω το λόγο γιατί να μην κάνει και για το όργανο που θες, περα από τη σκληρότητα.

Ρίξε μια ματιά σε Σοφιανό στο site του, ή πάρε ένα τηλέφωνο στον Μαυρομουστάκη, έχει ξυλεία για διαφορα όργανα.

Καλή επιτυχία, ωραία επιλογη οργάνου, κάποτε ήθελα να φτιάξω ένα charango άλλα με κατάπιαν οι κιθάρες...

2 λεπτά πριν, Superfunk είπε

Όποτε 100-125 ευρώ είναι μια λογική τιμή για μεταχειρισμένη.

Κι ό,τι ετοιμαζόμουν να γράψω, 

Να την πας για ένα service με καινούργιες χορδές, να βεβαιωθείς ότι είναι οκ και να την βάλεις αγγελία στα 150€ maximum αν θες να φύγει στο επόμενο δίμηνο. Αλλιώς ό,τι αναγράφει ο superfunk στο προηγούμενο post.

Αγία Τριάδα, Les Paul, Jimi, Eddie. Το ηφαίστειο έσβησε...

Αυτες τις λιμες μπορείς να τις πάρεις από χρωματοπωλείο με 5€ αλλά ΔΕΝ κανουν για nut slots. 

Πάρε τη λιμα για πριόνι που σου είπα, μεχρι 17άρα χαράσσεις με αυτή. Τις άλλες, με την ίδια τη χορδή. Λύσεις υπάρχουν. Όπως σου είπα, η τριάδα της Hosco είναι η πιο οικονομική αξιόπιστη λύση.

Για κατασκευή nut δυστυχώς θα σπάσεις τη μπάνκα. Hosco set τριών με διπλή όψη 70-80€, ή hosco μεμονωμένα 15-18€ έκαστο.

Για ψιλοδιορθώσεις-μερεμετια, εχει ο Μαυρομουστάκης μια λιμα για πριόνια παλι της hosco, που με λιγο tilt και προσθήκη γυαλοχαρτων μπορείς να κανεις δουλειά. Αν θυμαμαι καλά κανα 15άρι-20€.

Στις 26/9/2020 στις 6:51 ΜΜ, fusiongtr είπε

υπάρχει τέτοιο πραμα;;

O Leo το εφηύρε κι αυτό, το 1958 με την Jazzmaster. Εν μέρει.

Και ο Steinberger με το KB tremolo (απίστευτα δύσχρηστος και πολύπλοκος μηχανισμός, πάλι οι σχεδιαστές δημιουργούσαν λύσεις σε προβλήματα που δεν υπήρχαν, προσθέτοντας περισσότερα προβλήματα.)

Υπήρχε και μια βεντούζα κάποτε, που κούμπωνε το tremolo arm κι έτσι ακινητοποιούνταν όλος ο μηχανισμός.

Για το thermal processing τηρώ επιφυλάξεις, καθώς θεωρώ πως είναι λίγο πιο πολύπλοκο από τον απλό οικιακό φούρνο και τα αποτελέσματα αυτού. Οι Φινλανδοί και ο Juha Ruokangas έχουν πολλά χρόνια στην έρευνα για θερμική επεξεργασία και μόλις προσφατα δημοσιοποιησαν και στοιχεία αλλά και...οδηγίες κατασκευής ενός τέτοιου φούρνου. Ως μηχανικός, νομίζω θα το λατρέψεις Νίκο!

Thermally-Aged-Tonewood-2020 (1).pdf

Του αρέσει να ακούει συγκεκριμένα παιδικά κυρίως από τεμπέλη δράκο κλπ. συναφή (κοντευει τα 6). Εκτονώνεται με rock n roll και soul/funk αλλά δεν είναι κάτι που θα το ζητήσει, μόνο αν ακουσει εμένα ή τυχαια κάπου. Πάντως το πατρονάρισμα (άκου αυτό, ακου εδώ το πιάνο κλπ.) λειτουργεί ανασταλτικά.  Και το κατάλαβα όταν μου είπε ότι είναι ΠΑΟΚ, παρά τον ήπιο προσηλυτισμό στον αντίποδα. Τον αφήνω να ακούει ό,τι τον ενδιαφέρει, δινοντάς του απλά το ερεθισμα.

Θα ήθελα ομως καποια  στιγμή να κανω μια οπτικοακουστική βιβλιοθήκη ευκολα προσβάσιμη σε αυτόν, ΜΕ ΚΑΛΟ ΗΧΟ, με πολλα διαφορετικά πράγματα, εύπεπτα για την ηλικία του, όπου θα έχει αυτός τον έλεγχο και την επιλογή της μουσικής και που θα παρατηρώ εντυπώσεις. Και καθε τοσο θα εμπλουτίζεται. Σε ένα σύμπαν όπου δουλευουμε 8ωρο-5ημερο και εχουμε χρόνο για όλες αυτές τις πολυτέλειες.

Και η Κλάιν, Τέλε με άλλο σχήμα είναι.

7 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Άμα το διαβάσει κανένας Φάνης ασούμε τώρα

Έτοιμος. Δεν χρειάζεσαι κάτι άλλο. Οι Klein ειναι κλάιν. 70 χρόνια τώρα, οι luthiers προσπαθούν να δώσουν λύση σε προβλήματα που μόνοι τους επινοούν.

Υ.Γ. Θέλω εδώ και καιρό να αναρτήσω/απαντησω σε διάφορα posts, αλλά λογω φορτου έχω αφησει το λαπτοπ μονιμα σπιτι, όπου το μόνο που καταφέρνω ειναι να τρώω και να κοιμάμαι στα πρώτα 20 λεπτά ταινίας. Με το κινητό δεν μπορώ πάνω από 3 παραγράφους. 

Δε λεμε να καταλάβουμε ότι η μουσική, στο δημιουργικό πεδίο, μετριεται με επιδραστικότητα και οχι με ικανότητα. Ικανοί ειναι εκατομμύρια κιθαρίστες στον κόσμο. Κάποιες χιλιαδες μάλιστα, βιρτουόζοι. Όσοι από τους βιρτουόζους υπήρξαν επιδραστικοί δεν ήταν επειδή ακριβώς ήταν βιρτουόζοι, αλλά επιδραστικοί παρά το γεγονός ότι ήταν βιρτουόζοι.

Εγώ πάντως τον Eric Johnson, πρώτα έμαθα την κιθάρα του και μετά αυτόν. 

Αυτή ειναι και η επιτομή του signature. Ο ένας να βοηθήσει τον άλλον να πουλήσει. Και αυτό ισχύει από εταιρίες κολοσσούς μεχρι τον μαστροΦάνη της γειτονιάς. Και απ' ό,τι φαίνεται λειτουργεί μια χαρά.

Η κιθάρα πάντως σπέρνει εμφανισιακά. Πολύ ιδιαιτερο finish, το οποιο στο vid, με ωραίες αντανακλασεις φαινεται να αλλαζει χρώμα αναλογα το φωτισμό, το περιβάλλον και τη γωνία. Σε ορισμενες στιγμές το αλουμινένιο pickguard κάνει υπεροχα παιχνίδια contrast με το σώμα. Μούρλια, πολύ ωραία κιθάρα, μπράβο στο κορίτσι.

Συμφωνώ με @fusiongtr ότι η Fender πλασάρεται ως player's player σε ολο το μουσικό φασμα και εκεί στοχευει, ασχέτως αν περιλαμβάνονται βιρτουόζοι στο signature roster ή στα endorsements τους. Οι μπουτικάδες πηγαινουν πιο στοχευμενα, συνήθως σε στενά θεματικά πλαισια.

Το θέμα είναι ότι μπορεί να ξαναμπαίνει η κιθάρα σιγά σιγά στο κάδρο, ακομη και ως αισθητικό διεγερτικό, στην ευρύτερη ποπ, πραγμα το οποίο σίγουρα είχε χαθεί για καιρό από το μάτια του κοινού. Αυτή η οπτική διεγερση μπορεί να φέρει και επιστροφή του pop star/οργανοπαίχτη και όχι του ποπ σταρ οργανοπρήχτη. Μάκαρι. Είδωμεν.

Κιθαράκλα. Αν η RnB εξελιχθεί σε guitar-wielding κορτσούδια και πιτσιρικάδες (που με χαρά μου, εκεί βλέπω να τείνει) αντί για βιρτουόζους του twerk, τύφλα να 'χουν τα ροκ του μέλλοντός μας.