Πνοή και Νύξη

Τι εννοείς 'τυχαίο ψαχτήρι'? Έψαχνες για συνταγή κι έπεσες πάνω στο surf green metallic? ;D Eξαιρετικές boutique κιθάρες. Τροφή για έμπνευση, όπως και οι Asher, o C.P Thornton, o Fano που προαναφέρθηκε, oι Red Rocket και πολλοί άλλοι...που κινούνται σε παρόμοια αισθητική και νοοτροπία. http://www.cpthorntonguitars.com/solidbody-guitars/the-htl/ http://redrocketguitars.com/portfolio_posts/new-red-rocket-stylesonic/

Αρχικά, να πούμε ότι replica, στον κόσμο της οργανοποιίας, είναι η πιστή ή κατά το δυνατόν πιστή αναπαραγωγή ενός οργάνου με τη σχετική άδεια πάντα. Ένα πιστό αντίγραφο. Υποκατάστατο του αυθεντικού. Οπότε γενικολογώντας αν οι ρέπλικες είναι καλά ή κακά όργανα δεν οδηγούμαστε πουθενά. Υπάρχουν ρέπλικες ακριβότερες από τα αυθεντικά και ρέπλικες σε εξευτελιστικές τιμές. Ένας κοινός και λογικός νους μπορεί να υποθέσει για την ποιότητά τους και το τι εξυπηρετούν. Νομίζω ότι είναι κοινή παραδοχή ότι ένα αντικείμενο το οποίο αυθαίρετα βαφτίσαμε ως ρέπλικα δεν είναι τίποτα άλλο από μια απάτη. Λανθασμένα λοιπόν αυτά τα όργανα καλούνται ως τέτοια, εκτός κι αν έχουν επίσημη αδειοδότηση και δεν το ξέρουμε. Δεν είναι τίποτ’ άλλο λοιπόν από ‘μαϊμού’, ψεύτικα, fake, πως το λένε. Οπότε ο όρος replica είναι λανθασμένος. Άρα από πλευράς τιμιότητας, όχι, ΔΕΝ είναι ένα τίμιο όργανο κάτι το οποίο εμπεριέχει κλεψιτυπία, όσο κι αν αυτό κοστολογείται, όσο καλά κι αν παίζει. Τίμιος είναι αυτός που βγάζει το ψωμί του χωρίς δόλο. Αντιθέτως, θεωρώ τίμιο, μια Gibson ή Fender κ.ο.κ να κοστολογεί το όργανό της όσο θέλει και να κρίνει ο καθένας μας αν θέλει να το αγοράσει ή όχι. Σε κοινωνία με κανόνες ελεύθερης αγοράς ζούμε, δε στηνόμαστε στην ουρά για να μας δώσουν όργανο με δελτίο (τουλάχιστον όχι ακόμα…) ;D Ερχόμενος τώρα στο αν είναι καλά όργανα αυτές οι μαϊμούδες, είναι σαν να λέμε, είναι καλές κιθάρες οι άσπρες?Εξαρτάται ποιο εργοστάσιο τις φτιάχνει. ΔΕΝ συγκρίνονται με τις αυθεντικές σε καμμία περίπτωση. Όποιος λέει ότι η τάδε μαϊμού ΠΑΤΑΕΙ την αυθεντική μάλλον στηρίζεται σε λάθος κριτήρια και ίσως είναι υπερβολικός(δηλ. βολεύεται εύκολα) ή επηρεασμένος από την τιμή του. Υπάρχουν και αξιοπρεπείς μαϊμούδες που με λίγη δουλειά(ίσως λίγη παραπάνω) στρώνουν και παίζουν ωραιότατα. Και υπάρχουν όργανα για τον τοίχο. Προσωπικά όμως δεν έχω δει ποτέ τέτοιο όργανο(μαϊμού) που να με κάνει να ισχυριστώ ότι είναι καλύτερο από το αυθεντικό. Μπορεί να μην έτυχε…δεν ξέρω. Όπως επίσης υπάρχουν και αυθεντικά που κοστίζουν υπερβολικά γι’ αυτό που προσφέρουν σαν αντικείμενο πάντα κι όχι σαν προϊόν. Γιατί η κιθάρα είναι ένα αντικείμενο λατρείας, δεν είναι μίξερ, ντομάτες ή απλά ένα εργαλείο. Πολλές φορές σε υπερβολικό βαθμό, αλλά έτσι είναι. Σαν προϊόν, μια LP ’59 δεν κοστίζει πάνω από 500$. Σαν αντικείμενο όμως… Το γιατί υπάρχει μια διαφορά στην τιμή μεταξύ ενός Αμερικάνικου κι ενός Κινεζικού οργάνου νομίζω δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε, είναι γνωστό. Όταν όμως αυτή η διαφορά γίνεται χάσμα ( ένα όργανο των 150 ευρώ με ένα των 1500) τότε θα πρέπει να υποψιαστούμε γιατί συμβαίνει αυτό. Έχουν το ίδιο hardware? Όχι. Χρησιμοποιούν τα ίδια ξύλα? Όχι. (όσο κι αν ακούγεται κλισέ ή γελοίο, άλλο το κινεζικό μαόνι κι άλλο το αμερικάνικο. Άλλο το ασιατικό maple κι άλλο το αμερικάνικο ή το ευρωπαϊκό, άλλο ο μαύρος έβενος κι άλλο τo βαμμένο μάυρο rosewood-που-πασάρεται για έβενος). Έχουν το ίδιο R & D τμήμα? QC control?Πιστοποιήσεις και άδειες? Resourcing?Μπορεί με αναβαθμίσεις να ακουστεί ΣΑΝ, αλλά όχι ακριβώς. Μπορεί να παίξει κατά60-80 ή 99% σαν, αλλά ως μουσικοί,πολλοί δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με το σαν. Δεν μπορώ να παίξω μια νότα -σαν- ΣΟΛ. Δεν μπορώ να παίξω μια κλίμακα -σαν- ΝΤΟ. Aυτό το 10% ή 1% που υπολείπεται θα με καίει πάντα…και θα ψάχνω. Μπορεί επίσης το logo ή brand name πάνω σε ένα όργανο να μας κάνει να θέλουμε να παίξουμε καλύτερα (όχι ότι σε κάνει καλύτερο όμως) ή να μας τραβάει πιο πολύ ή ακόμα και να ικανοποιεί τη ματαιοδοξία μας, δε βρίσκω κάτι κακό ή μεμπτό σε αυτό. Το σίγουρο πάντως είναι ότι δεν κάνει καλύτερο το όργανο που κρατάμε… Προσωπικά, αν και βρίσκω απόλυτο και το για ΠΕΤΑΜΑ και το ΠΑΤΑΕΙ έχω συναντήσει περισσότερα ‘για πέταμα’ απ’ ό,τι ‘πατάει κάτω’ πολύ ακριβότερα όργανα. Δεν το θεωρώ τυχαίο. Θέλω και Gibson και Squier. Moυ αρέσει και η Fender και η Tokai. Bρίσκω και Αμερικάνικο και Κινέζικο καλό όργανο, αρκεί αυτός που μου το προσφέρει να μη με εξαπατά. Μπορώ να συσχετίσω αλλά όχι να συγκρίνω δυο ανόμοια πράγματα.

Mήπως μια δοκιμή με 'roundcore' 11άρες θα σε έπειθε? Οι roundcore έχουν γενικά πιο ελαστικό feel στο ίδιο gauge απ' ό,τι οι hex που κυκλοφορούν ευρέως. Κι αν είναι και pure nickel, ακόμα πιο vintage... Οι Pyramid Nickel Classics είναι τέτοιες, καθώς και οι DR TiteFit(nickel plated) και οι DR Pure Blues. Έχω την εντύπωση, και οι Vintage Reissue της Dean Markley. +1 H ρύθμιση του intonation δεν είναι πάντα καθολική και εξαρτάται απόλυτα από το στυλ παιξίματος.

Μήπως δε χρειάζεται καν δεύτερο vol pot? Παίζεις κανονικά με τα controls, απλά ένα mini switch είτε ξεχωριστά είτε σαν push-pull/push για να μη χρειαστούν extra τρύπες, θα λειτουργεί ως bypass των controls ή του volume μόνο, όπως προανέφερε ο alderbody. ίσως κι ένα απλό treble bleed mod να σε γλιτώσει από όλα τα extra, αν το πρόβλημα είναι ότι χάνεις και high end χαμηλώνοντας την έντασή σου, με το υπάρχον setup.

Eυχαριστώ και πάλι, το swamp ash σε σύγκριση με το ash είναι πιο ελαφρύ μεν, όχι τόσο ώστε να γλιτώσουμε βάρος από τόσο στιβαρή κατασκευή, τουλάχιστο σε τέτοιο μέγεθος όπως του jazz. (48mm πάχος). Παραθέτω και μια φωτό οπίσθια:

Καλησπέρα, αρχικά, και αν χρησιμοποιείς normal bronze ή phosphor bronze χορδές ακουστικής, τότε, ή ο μαγνήτης είναι υπερβολικά κοντά στις χορδές ή είναι προβληματικό κάτι στην αλυσίδα του ήχου. -Αν χαμηλώσεις volume του μαγνήτη εξακολουθεί η παραμόρφωση? Αν ναι, θα χρειαστεί να απομακρύνεις τους πόλους του μαγνήτη, βιδώνοντας με το allen που σου παρέχει η LR Baggs. - Aν παίζεις μεμονωμένες χορδές, εξακολουθεί να παραμορφώνει? Αν ναι, προσπάθησε να εντοπίσεις σε ποιες συμβαίνει εντονότερα. Αναλόγως, χαμηλώνεις τους πόλους με το allen. (προσοχή, αν τερματίσει ο πόλος κάτω, μην το ζορίσεις παραπάνω). Αν το πρόβλημα εξακολουθεί, και είσαι εντός εγγύησης, καλύτερα να τον στείλεις πίσω, προς αντικατάσταση. Γι' αυτό και ό,τι επέμβαση κάνεις καλό είναι να γίνει με προσοχή.

Τhanx, Alderbody. ακριβώς, ευχαριστώ. Να πω βέβαια και κάτι επ' αυτού και να 'απομυθοποιήσω' λίγο τη σύγκριση Greek vs Am, British, German κ.ο.κ. Για το επίπεδο κόστους τέτοιων εταιριών αλλά και το origin status που έχουν τα προϊόντα προερχόμενα από μηχανολογικά 'εξελιγμένες' χώρες, θα απαιτούσε κανείς την τελειότητα. Παρ' όλ' αυτά, η ομολογουμένως εξαιρετική ποιότητα της ETS, σκόνταψε λίγο στο fitting. Πιο συγκεκριμένα, το countersinking των δύο βιδών που στερεώνουν τη γέφυρα δεν ήταν σωστό. Χρειάστηκε να κάνω μόνος μου μια μικρή προσαρμογή στις βίδες για να βρεθούν αυτές στο επίπεδο της βάσης κι όχι να προεξέχουν, όπως ήταν out-of-the-box. Eπίσης, το μήκος της μιας από τις τέσσερις γέφυρες ήταν μεγαλύτερο κατά 1mm, γεγονός που με ανάγκασε να ξανατρυπήσω και να ευθυγραμμίσω τα τέσσερα κομμάτια με κάποιο compensation για να μη φαίνεται άσχημο στο μάτι. Όλο αυτό βέβαια δεν θα με απέτρεπε από το να εξοπλίσω όργανό μου ξανά με ETS, δεδομένου ότι το πρόβλημα έχει επισημανθεί στον ίδιο και ότι η παρατήρησή μου ήταν χρήσιμη για καλύτερο Quality Control στο μέλλον.

Thanx Αργύρη, αν και θεωρώ εαυτόν αεί μαθητευόμενο! Σάκη μου αρέσει αυτή η αλληλεγγύη. Όλη η μπάντα να περιμένει το νέο απόκτημα ενός μέλους! ;D Σε καμμιά εβδομάδα θα έρθει για το τελικό στήσιμο-setup. Tώρα αφήνουμε τα ξύλα να γνωριστούν μεταξύ τους... ;)

Καλημέρα Το πρόβλημα στο φλάουτό σου προέρχεται από το ελατήριο που βρίσκεται πίσω από το κλειδί. Είναι ένα λεπτό σύρμα παράλληλο στο σώμα του οργάνου το οποίο δίνει και την 'αντίσταση' στο κλειδί. Στην περίπτωση που περιγράφεις, το ελατήριο είτε έχει απλά βγει από το σημείο που πατάει, είτε έχει σπάσει (πιθανότερη εκδοχή η πρώτη). Γι' αυτό και όταν ανεβάζεις το κλειδί, δεν μένει επάνω. Αν δεις πίσω και αριστερά από το κλειδί του ντο (όπως βλέπεις από μπροστά το κλειδί) υπάρχει μια μικρή μεταλλική προεξοχή (post) με αυλάκι, πάνω στο οποίο πατάει κανονικά το ελατήριο. Αν έχει βγει το ελατήριο θα είναι μπροστά από το post και το μήκος του θα το προσπερνάει. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να το σπρώξεις με μια λαβίδα ή ένα τσιμπιδάκι (με προσοχή και χωρίς πολύ πίεση) λίγο προς τα κάτω και πίσω έτσι ώστε να καθήσει στο πίσω μέρος του post, μέσα στο αυλάκι. Αν το ελατήριο έχει σπάσει δεν θα φτάνει μέχρι το post ή αν έχει βγει από τη θέση του δεν θα έχει καμία αντίσταση όταν το πιέσεις. Σε αυτή τη περίπτωση χρειάζεται αλλαγή.

Ευχαριστώ για τα σχόλια. @audiokostas, όλο το finish έχει ένα πολύ ελαφρύ tint. Δυστυχώς οι ικανότητές μου στη φωτογράφηση χάλασαν λίγο το white balance και φαίνεται πιο κιτρινωπό απ' όσο είναι πραγματικά. Νάσο η γέφυρα είναι τέσσερα ξεχωριστά βαγονάκια, φτιαγμένα από solid steel blocks κι όχι die cast. Εκτός από την ποιότητα κατασκευής, επιλέχτηκε επειδή χρειάστηκε να 'στριμωχτεί' λίγο το spacing στη γέφυρα. Επιπλέον, τα saddles έχουν δυνατότητα μετακίνησης δεξιά-αριστερά κατά 1mm περίπου, για μικρορυθμίσεις στο string spacing. Το truss rod είναι 2-way adjustable, σε ευθεία τοποθέτηση, ρυθμιζόμενο από τη μεριά του σκάφους.

Παρουσίαση νέας κατασκευής Alfa Handcrafted Guitars. Πρόκειται για το 'Ζebra Bass', ένα custom ordered ηλεκτρικό μπάσσο, σε γραμμή Jazz Bass, με διαφοροποιήσεις σε κάποιες διαστάσεις και χαρακτηριστικά. Το μανίκι είναι one piece maple, με ελαφρό flaming, στενότερο στο δωδέκατο τάστο, και κατ' επέκταση στον καβαλάρη ( συνολικά περίπου 2mm στενότερο από Ε σε G ). To προφίλ του μανικιού είναι thin (21,5mm στο πρώτο τάστο). Το ιδιαίτερο, 'τραπεζοειδές' προφίλ, ευνοεί τη χρήση του αντίχειρα του αριστερού χεριού, στο κεντρικό επίπεδο (ράχη του μανικιού) όταν παίζονται οι Ε & Α χορδές και στο 'πάνω επίπεδο' όταν παίζονται οι D & G. To βάρος του οργάνου (4,5kg) προδιαθέτει για εκτεταμένο sustain ενώ ελαχιστοποιεί την πιθανότητα παρουσίας deadspots ή wolftones. Οποιαδήποτε γνώμη, κριτική, σχόλιο ή απορία, ευπρόσδεκτα. Με εκτίμηση, Φάνης Πλουμής Αlfa Handcrafted Guitars 'Alfa Zebra Bass' specs: -Body: 2-piece swamp ash -Top: 8mm bookmatched Zebrano top with black veneer border -Contoured neck heel. 4 bushings bolt on neck joint -ETS 'tuning fork' 4-piece bridge -Gotoh Tuners -Seymour Duncan Antiquity II pickups -Passive electronics. 2vol, 1tone, CTS pots, mallory cap. -Neck: 1-piece maple w/ figure, wenge 'skunk' stripe. 9,5" fretboard radius, trapeze profile -Medium/Jumbo frets -Nut width: 38mm -String spread at bridge: 56mm -Schaller straplocks -Satin finish

Kαλημέρα Sakis, η πιο απλή λύση έιναι να πάρεις ένα barrel jack, να κόψεις το mini jack του piezo και να κολλήσεις απ' ευθείας πάνω στο output jack. Aκόμα και χωρίς προενίσχυση, εφ' όσον η κονσόλα ή ο ενισχυτής που θα συνδεθεί, έχει καλό gain, θα παίξει. Για πιο ενισχυμένο σήμα, θες active προενίσχυση και στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή: http://www.axesrus.co.uk/URLrewrite.asp?404;http://www.axesrus.co.uk:80/ARTEC-SOUNDS-EPP-INTEGRATED-PRE-AMPED-ENDPIN-p/epp.htm μικρή, διακριτική και artec.

Nα τα μας... φτου κι απ' την αρχή, χαρά στο κουράγιο σου! Θα πετσοκόψεις το B-16 βρε αθεόφοβε? (αν το 'χεις ήδη και σου κάθεται γιατί όχι? αν όμως σκοπεύεις να το πάρεις γι' αυτό το σκοπό, γιατί δεν προσαρμόζεις τα σχέδιά σου σε κάτι που δεν θα χρειαστεί πολλή μετατροπή?) Επίσης, υπ' όψιν ότι το bridge που πάει σετ μ' αυτό το tremolo, είναι compensated για G-wound, αν δεν το γνωρίζεις ήδη.. Το korina μια χαρά είναι, αν δε σκοπεύεις να το κουρμπάρεις πολύ. Όσον αφορά το trestle bracing ή ψυχή, η προσωπική μου άποψη είναι ότι 'πνίγει' το όργανο. Το μόνο που προσφέρει είναι ασφαλή στήριξη της γέφυρας και του καπακιού. Κατά τα άλλα, αυτό το απ' ευθείας ζευγάρωμα καπακιού και πλάτης, νιώθω ότι αφαιρεί ένα μεγάλο ποσοστό από την ελεύθερη δόνηση του οργάνου. Σχεδόν πάει στράφι η ακουστική προσέγγιση ενός τέτοιου οργάνου και η επιπλέον εργασία που απαιτείται γι' αυτό. Για να το εξηγήσω πιο απλά, το όργανο γίνεται solid χάνoντας τα πλεονεκτήματα της solid κατασκευής και ταυτόχρονα είναι semi-acoustic, χωρίς όμως τις ιδιότητες ενός τέτοιου οργάνου.Loose-loose situation δηλαδή... ;D Αυτά βέβαια είναι προσωπικές προτιμήσεις-παρατηρήσεις και είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικές. Επίσης, αν έχεις σκοπό να δώσεις έντονο semiacoustic χαρακτήρα, ίσως είναι καιρός να δοκιμάσεις τέτοια κατασκευαστική προσέγγιση. Side bending κτλ...όχι τίποτα, μην πάει στράφι τόσο ksylo με ρουταρίσματα...

Έχει κλίση. You are damn right, δε γελιέσαι. Bάλε ένα grover sta-tite να σε δει κι ο θεός. Δε λέω, καλό το waverly, αλλά κατοστάρικο πιο ακριβά (αλλά όχι κατοστάρικο πιο καλά, είναι δοκιμασμένα και τα δύο...). Εκτός αν έβαζες snakewood headstock veneer και το ταίριαζες με τα snakewood buttons της waverly... Sorry κι όλας, κάνω σαν τους γεροπαράξενους που έχουν γνώμη για όλα... ;)

Αργύρη τη γωνία στο μανίκι θα τη χρειαστείς ούτως ή άλλως, οπότε θα ξανασκάψεις το neck pocket με ελαφριά κλίση (ή θα χρησιμοποιήσεις shims). Mπορείς να βάλεις το vibramate επάνω μαζί με το Β5. Aν και νομίζω πως δεν θα χρειαστεί. Πιο πολύ εννοώ ένα ελαφρό carving ή πιο σωστά sloping( το πολύ να φας 3-4mm από τις ακμές ) έτσι για να γίνει λίγο 3D. Θα πρέπει να προσέξεις, το binding να μπει λίγο πιο χαμηλά από το επίπεδο του top. Το headstock δεν έχει γωνία, τρέχει παράλληλα με το μανίκι. Προσωπικά το θεωρώ πιο sexy απ' ό,τι 6 in line με γωνία (ibanez ή firebird πχ). Όμως εσύ φτιάχνεις τους κανόνες. @ alderbody, το λευκό δεν σου αρέσει καθόλου να υποθέσω ε? ;) Tελικά εκείνον το φάκελο που 'λεγα πριν, πρέπει να τον μετονομάσω σε 'don't feel like sleeping tonite'... YΓ. Ε, όχι βέβαια...

Δε σταματάει με τίποτα το μικρόβιο ε? Η συγκεκριμένη CS βρίσκεται και σε ένα δικό μου φάκελο που γράφει 'guitars to make'... Ψηφίζω κι εγώ tele μανίκι (το παλιό παχύ headstock ) με μαύρο faceplate, thumbnail inlays, και 7εnδεtch logo. Θα χρειαστεί προσοχή με τα μεγέθη των μαγνητών και τα pickup rings. Αν πας σε filtertron και στο bridge, μετά το σκάψιμο θα μείνουν κενά ( το rout της tele είναι πιο φαρδύ συνολικά από humbucker) τα οποία θα πρέπει να καλυφθούν με το κατάλληλο pickup ring (english mount ring). Eπίσης, αν σκοπεύεις να βάλεις binding, λόγω του ότι ήδη έχεις στρογγυλέψει τις ακμές, ή θα πρέπει να πας σε παχύ multiply binding, ή να σκάψεις και να περάσεις απλό και μετά... πλανάκια αλά bulgarski και κουρμπάρισμα. Έχει ψωμί το καπάκι. Θα της πήγαινε πολύ ένα ελαφρύ arching. Φυσικά, you know better. Εμείς λέμε ιδέες από ενθουσιασμό. Τα συγχαρητήριά μου και στα υπόλοιπα παιδιά για τις κατασκευές τους. Δυστυχώς δεν είχα χρόνο να ενημερώσω σε ξεχωριστά post.

Ωραιότατη, gourmet και stylish παρέμβαση. Προφανώς και πήραν την ιδέα από κάποιον boutique luthier, είναι όμως φρέσκια, όσον αφορά τη Fender τουλάχιστο. Δε νομίζω το συγκεκριμένο feature να αφορά αύξηση στις πωλήσεις, παρά να στοχεύσει σε κάποιους(λίγους και καλούς) αγοραστές που θα θεωρήσουν το συγκεκριμένο τρόπο, ενδιαφέρων και πρωτότυπο και σε όσους αρέσουν οι bound ταστιέρες. Η διαδικασία, σαφώς πιο χρονοβόρα, όχι όμως και rocket science. Απλά άλλο ένα αρχείο στο λογισμικό των CNC τους... Όσον αφορά την περιγραφή από τη Fender και τους ισχυρισμούς περί 'longer-lasting construction, increased contact and amazing comfort, και κυρίως την αστειότητα 'greater resonance' το αφήνω στην κρίση του κάθε λογικά σκεπτόμενου ανθρώπου. Από άποψη refret πάντως,διόλου τρομακτικά, δε διαφέρει από μια απλή bound ταστιέρα, όπως σωστά προείπαν κάποιοι. Συνοψίζοντας, +1 θετική ψήφος για κάτι νέο, αισθητικά.

Thanx για τις πληροφορίες και την προσφορά! Θα κάνω μια κρούση για τα mixol... καλή συνέχεια

Nάσο, εσύ δε χρειάζεσαι επίδειξη, οπότε θα αρκεστείς στον καφέ... ;D

Ωραία πράγματα! Βρε συ, τα πλανάκια που πήρες, είναι ντιπ μικρά για να καρβάρεις ολάκερη κιθάρα. Άσε που το ένα το φλατ δεν χρειάζεται γι' αυτή τη δουλειά... ...αλλά είναι ταμάμ για πλάνισμα bracings σε ακουστικές. Για archtop θες τουλάχιστο 50mm ροκάνι... Επίσης, αν δεις για σγρόμπια (ελληνιστί gouge) χρειάζεσαι με 'outside bevel'. Οι ξύστρες είναι από τα πλέον χρήσιμα εργαλεία στην οργανοποιεία. Μόλις το μάθεις, δεν θα θέλεις να το αφήσεις... ;D http://www.mehr-als-werkzeug.de/product/703516/French-Scraper-Blade-Gooseneck-Thickness-040-mm.htm http://www.mehr-als-werkzeug.de/product/703517/Scraper-Sets-4-Piece-Set-Thickness-040-mm.htm και μαζί πάει κι αυτό: http://www.mehr-als-werkzeug.de/product/703521/Hattori-Burnisher--10-mm.htm Άπαξ και βρεις χρόνο για καφέ σου κάνω επίδειξη, (και όποιος άλλος ενδιαφέρεται).

M' αρέσει που σχολίασες ότι οι finishers της PRS κάνουν παπάδες... ;D Να είσαι σίγουρος ότι χρησιμοποιούν την ίδια ακριβώς τεχνική με αυτή που ακολούθησες. (κι εγώ με το φτωχό μυαλό μου ετοιμαζόμουν να δώσω συμβουλές... :P). Ένα μεγάλο ΕΥΓΕ. Και στον μέλλοντα κάτοχο να ευχηθώ καλές...βουτιές! Ερώτησις: Από που προμηθεύτηκες το cap, και τι grade είναι? Επίσης, ξέρεις κάποιον εγχώριο προμηθευτή spirit stains, γιατί μου τελειώνουν αυτά που 'φερα απ' έξω και σε όσους ρωτάω με κοιτούν σα χάνοι...

To μερίδιο ακριβώς που της αναλογεί, όσο μικρό ή μεγάλο είναι αυτό. Αν η Gibson και μόνο, η οποία έχει σχετικά μικρή εμβέλεια παραγωγής, παράγει περίπου 170-200.000 όργανα το χρόνο, σκέψου πόση ξυλεία χρησιμοποιείται στην παγκόσμια παραγωγή ετησίως, από 250 και πλέον εταιρείες, οι οποίες παράγουν πολλαπλάσια νούμερα από αυτά της Gibson. Αν αυτό άφησα να εννοηθεί, τότε λάθος μου. Όμως όταν κόβονται 10.000 δέντρα τα οποία θα παράγουν μεταξύ άλλων και 500.000 όργανα, τα οποία παρήγγειλε το Digital Village και το κάθε DV στον πλανήτη για να αγοράσουμε σε χαμηλές τιμές, ναι, θεωρώ ότι έχει μερίδιο ευθύνης και η αλόγιστη παραγωγή. Κι όταν η επιπλοποιεία έχει προ πολλού εγκαταλείψει τη μασίφ ξυλεία ή η χαρτοβιομηχανία στρέφεται σε ανακυκλώσιμες ύλες, τότε θεωρώ πως η παραγωγή οργάνων έχει αρκετά μεγάλο μερίδιο, μαζί με τον υπερπληθυσμό όπως πολύ σωστά αναφέρεις και μαζί με εκατοντάδες άλλες αιτίες, που συμβάλλουν σ' αυτή την αλυσίδα. Άλλωστε, η ίδια βιομηχανία παραγωγής οργάνων έχει αρχίσει να στρέφεται σε εναλλακτικές πηγές, γεγονός διόλου τυχαίο.

Προσωπικά δεν το θεωρώ ανταγωνισμό αλλά τραστ μεταλλαγμένα σε αδηφάγα καρτέλ-ολιγοπώλια που το μόνο που κάνουν είναι να χειραγωγούν σε μεγάλο βαθμό την 'πραγματική' ελεύθερη αγορά. Και, όχι, δεν θεωρώ ότι τα δάση του Αμαζονίου,της Ονδούρας ή της Ινδοκίνας είναι μακριά μας...ειδικά όταν σε λίγα χρόνια θα κυκλοφορούμε με μάσκες οξυγόνου, ή θα μας πουλάν τον έβενο για χρυσό. Δεν είμαι οπαδός του 'μην αγοράζετε από ξένους' αλλά του γνωρίστε από ποιον και γιατί αγοράζετε, είτε αυτός βρίσκεται στη Θήβα, είτε στο Αμβούργο, είτε στο Πεκίνο.

'H απληστία και η κοντόφθαλμη σκέψη έχουν αντικαταστήσει την αξιοπρέπεια και την ειλικρίνεια', όπως πολύ σωστά θέτει ένας εκ των poster σχολίων. Markeτίστικα παιχνίδια, υπερπροσφορά, υπερπαραγωγή, υπερκατανάλωση και αέρας κοπανιστός. Εύχομαι η εποχή που ο άλλος θα σε κοιτάξει στα μάτια και θα σου πουλήσει αυτό που είναι κι όχι αυτό που πρέπει, να πλησιάζει όλο και περισσότερο. Τώρα τι σχέση έχει το Guitar Center με τα Burger King, τη Domino's Pizza ή τη Goldman Sachs, μπορεί κανείς να το βρει εύκολα στο βίκι. Σιγά μην κλάψω... Θα κλάψω μόνο για το ότι στο βωμό της υστερικής υπερμυθοργανοποιίας έχουν εξαφανιστεί δάση ολάκερα(και μαζί τους και οι αυτόχθονες πληθυσμοί) από Bραζιλιάνικους παλίσσανδρους, μαόνια Ονδούρας, παλίσσσανδρους Μαδαγασκάρης κ.ο.κ.

Καθόλου ωραίος, αυτό που κάνει ο τύπος στο βίντεο είναι λάθος. Η χρήση το εργαλείου που δείχνει (και που δεν ξέρει καν πως λέγεται) είναι διαφορετική. Tσέκαρε στο site του StewMac. Το εργαλείο λέγεται fret end file και έχει βίντεο 'σωστής' χρήσης. Οποιαδήποτε άλλη λίμα, αν δεν κάνεις την κατάλληλη μετατροπή, θα σου γδάρει την ταστιέρα. Aλλιώς, μπορείς να μασκάρεις την ταστιέρα και να περάσεις με ψιλό wet or dry ( 600άρι και πάνω) για να λειάνεις λίγο τις άκρες. Don't try this at home, αν δεν είσαι σίγουρος. Ρώτα κάποιον τεχνικό..