Προς το περιεχόμενο

Έκτορας

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    977
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

Αναρτήσεις από Έκτορας

  1. Καλημέρα σας!

    Καλά έκανε και το πήρε ο Ντίλαν.

    Ταυτίζομαι περισότερο όμως με την άποψη του Ντίνου Χριστιανόπουλου σχετικά με το Νόμπελ και τα βραβεία, όπως αναφέρει και στο ποίημα "Εναντίον":

     

    "Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία, απ’ το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο «υπείροχον έμμεναι άλλων», που μας άφησαν οι αρχαίοι.

     

     

     

     

    Εκεί σταμάτησα να διαβάζω...

  2.  

    Όχι ότι δεν έχεις ένα point, απλά....δεν νομίζω ότι θα το κάνουν πολλοί.

    Ασε που σε live μπαίνουν και vol pedals κλπ...

     

    Επίσης είναι κιθάρες που σε τραβάνε να το κάνεις.

    Πχ οι στρατο.

    Σε τελε....το κάνανε κάτι iconic παίχτες.

    οι gibson θεωρώ ότι έχουν μακρυά τα ποτς.

     

     

    ΄Οχι απλώς "δεν το κάνουν πολλοί". Κανένας δεν το κάνει. Και ο βασικότερος λόγος που δεν το κάνει, είναι γιατί δεν κάθεται και κανένας να ψαχτεί για τί θα μπορούσε να κάνει με την κιθάρα του αν επένδυε τον χρόνο και το χρήμα σε τέτοια "μικρά" και ασήμαντα πράγματα, όπως η καλωδίωση, τα ποτενσιόμετρα, οι πυκνωτές... οι μαγνήτες.

     

    Συγνώμη, Jeff Beck δεν είμαι, ούτε Gary Moore και ούτε πρόκειται ποτέ να γίνω, αλλά εγώ η Les Paul μου θέλω να κάνει ΑΥΤΌ:

     

     

    https://www.youtube.com/watch?v=EMGyhBQ4MPI

     

     

    Και,  με το συμπάθιο, αλλά η δική μου το κάνει. Δεν σημαίνει ότι και οι άλλοι πρέπει να σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο (αλίμονο!), αλλά για ημας που είμαστε αρρωστάκια με τον ήχο της Les Paul...  8)

  3. Για το πρώτο είμαι σίγουρος! Για το δεύτερο καθόλου όμως... ;)

     

    Πάντως, ίσως δεν σου έδωσα να καταλάβεις πως μια αντίσταση 500Κ δεν είναι πάντα 500Κ. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είναι 300Κ.

     

    Έχεις δίκιο ότι "δεν είναι 300κ" από τον κατασκευαστή άμα τα specs είναι για 500 αλλά υπάρχουν άπειρες Gibson Les Paul / SG εκεί έξω με 300-άρια pots. Τώρα το πώς και γιατί για κάποια περίοδο η Gibson τα χρησιμοποιούσε / δεν έβρισκε 500-άρια / ήταν λάθος του προμηθευτή που δεν το πήρε κανένας χαμπάρι / δεν τους έννοιαζε ελάχιστη σημασία έχει. Οι κιθάρες όμως με αυτά κατέληγαν στα χέρια των αγοραστών.

     

    Ας υποθέσουμε για χάρη της κουβέντας ότι η Gibson τώρα πια είναι πιο συνεπής και χρησιμοποιεί 500-άρια pots παντού.

     

    Η μάρκα των pots παίζει ρόλο στο roll-off και το πόσο απότομη καμπύλη έχουμε είτε στην ένταση είτε στα πρίμα (volume & tone knob, αντίστοιχα). Όπως παίζει (για μια ακόμα φορά), το είδος του wiring. Εμπειρικά πάντα.

     

    Όλα αυτά μαζί, κάνουν μεγάλη (κατ'εμέ, τουλάχιστον) διαφορά.

     

    Και , ξεφύγαμε από την αρχική κουβέντα για τους μαγνήτες, οι οποίοι έχουν τις δικές τους προδιαγραφές κλπ.

     

    Αν αρχίζεις και τα προσθέτεις όλα αυτά, αντιλαμβάνεται κάποιος γιατί κιθάρα από κιθάρα (μπορεί να) διαφέρει.

     

     

    Και δεν μιλάω ούτε καν για ξύλα (μια συζήτηση στην οποία δεν μπαίνω) ή για υλικά στο hardware. Άλλες συζητήσεις...

  4.  

     

    Το "καλύτερο" που χρησιμοποιείται κατα κόρον (ελλείψει επιθέτων?) δεν σημαίνει τίποτα αλλά συνήθως αναφέρεται σε ποιοτικότερη κατασκευή.

    Και για να προσθέσω στο παραπάνω, αυτό που περιγράφεις είναι αυτό που λέμε ΑΝΑΛΟΓΙΚΟ κύκλωμα.

    Και αυτά χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά εξαρτήματα που έχουν ανοχές. Μπορεί π.χ. να λέει επάνω 4300μF ένας πυκνωτής αλλά στην πράξη είναι... περίπου εκεί. Μια καλή μάρκα όμως έχει χαμηλότερα ποσοστά ανοχών (ποτέ όμως το απόλυτο) απο μια φτηνότερη και αυτό είναι εμφανέστερο στις μεγάλες διαφορές μεταξύ φτηνών μοντέλων όπου τα πάντα είναι πιο τυχαία.

     

     

     

    Η επιλογή στη μάρκα των ηλεκτρικών μερών που χρησιμοποιεί η Gibson είναι, κατ'εμέ, δευτερεύουσα. Το προτεύον είναι ότι από το καλάθι που της φέρνει ο προμηθευτής, όποιος και αν είναι, πιάνει τυχαία χωρίς να μετρά τις αντοχές των μερών (γιατί σαν mass-produce κατασκευαστής δεν έχει τον χρόνο ή / και την δέσμευση στον πελάτη να το κάνει) και βάζει στις κιθάρες της.

     

     

     

     

    Το απόλυτο σε αναλογικό κύκλωμα είναι ουτοπία. Μπορεί να είναι γλυκό, τραχύτερο, διαφορετικό. 

    Αλλά οι διαφορές στις πολύ καλές κατασκευές είναι πολύ μικρές για τον μέσο χρήστη. Μόνο τα "χρυσά" αυτιά τις πιάνουν. Οι εξωγενείς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν το αποτέλεσμα όμως είναι τόσοι πολλοί που πραγματικά αμφιβάλλω για τα αυτιά αυτά.

     

     

    Συγνώμη, αν δεν μπορεί κάποιος να ακούσει την διαφορά ή και την επίδραση ενός capacitor 300k σε ένα humbucker ή ενός 500κ σε έναν μονοπήνιο ή αν δεν μπορεί να αντιληφθεί το πώς διατηρούνται τα πρίμα στο χαμήλωμα του volume knob humbucker σε '50s wiring ή πώς χάνονται σε μοντέρνο wiring...

     

     

     

     

    τότε...

     

     

     

     

     

    τότε...

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ...τότε είναι ένας πολύ ευτυχισμένος μουσικός που θα γλιτώσει πάρα πολλά λεφτά στη ζωή του!    ;D

     

     

     

     

     

     

     

    >:D

  5. Βιομηχανικη κατασκευη...καταχραστηκα την λεξη για να διευκολυνω την ερωτηση.

    Εννοω την εντελως "ψηφιακη" κατασκευη, λες και ειναι φωτοτυπια ο ενας με τον αλλο. Ειναι?

     

    υγ: Παναγιωτη νομιζω οτι απο το 2006 το custom shop μεταφερθηκε σε δικο του εργοστασιο και βγαζει μονο custom κιθαρες. Μπορει να κανω και λαθος.

     

     

    Αυτό ισχύει, αλλά οι Les Paul Custom γίνονται (πια) στο Custom Shop; Αυτό δεν γνωρίζω αν έχει αλλάξει, παλιά σίγουρα όχι, ήταν κανονικά Gibson USA μοντέλα.

  6. καλα αν εισαι απο αυτους που ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ το volume & tone (εγω ευτυχως δεν ειμαι τα εχω παντα full)....την εκατσες τη βαρκα...της δικης μου λειτουργουν ως....on/off switches    ;D ;D ;D

     

     

    Είμαι ρε Νικ, είμαι. '50s wiring και τίποτα άλλο. Από την άλλη βέβαια, με κάνει να μεγιστοποιώ τους ήχους που παίρνω από τις κιθάρες μου, το οποίο βοηθά να μένουν σε... μονοψήφιο αριθμό. Για την ώρα τουλάχιστον...  ;D

  7.  

    Είναι τουλάχιστον αστείο πάντως να αγοράζεις Gibson και να αλλάζεις μαγνήτες για να βάλεις "καλύτερους". Διαφορετικούς... ναι.

     

     

     

    "Ήξεις / αφίξεις". Ναι μεν συμφωνώ ότι αλλάζεις για να βάλεις διαφορετικούς, αλλά ο λόγος που θες τους διαφορετικούς είναι ότι είναι (σε πλαίσιο σίγουρα υποκειμενικό και μουσικό) καλύτεροι σε αυτό που κάνουν / σε ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής / στο αυτί σου / σε συνάρτηση με τη μουσική σου / με τον ενισχυτή σου / τις εντάσεις που παίζεις / οτιδήποτε άλλο.

     

    Και για όποιον τυγχάνει (ή... όχι) να έχει μεράκι για αυτό που ακούνε τα αυτάκια του, είναι ευχή και κατάρα να μπλέξει με τις αλλαγές (ή, ναι, γιατί όχι, αναβαθμίσεις) μαγνητών.

     

    Για να απαντήσω την ερώτηση του  Omnio, η Gibson βάζει μαγνήτες γενικότερης all-around hard-rock / metal-άδικης χρήσης, στα medium-priced μοντέλα της, οι οποίοι είναι με πλήρη γνώση της jack of all trades & master of none. Και οι οποίοι βεβαίως είναι μίλια μακριά απο τους μαγνήτες που είχαν οι Les Paul που έγραψαν πραγματικά μουσική ιστορία και που μας έκαναν να πιάσουμε την κιθάρα. Και δεν σταματά εκεί, έχει αλλάξει και το wiring (ναι, και αυτό παίζει τεράστια σημασία στους ήχους που μπορείς να πάρεις από την κιθάρα ) και, όχι, δεν μετρά τα specs των pots που χρησιμοποιεί ένα-ένα (πιάνει από το... πανέρι, όπως μπορεί να δει κάποιος στα factory tour videos που κυκλοφορούν) με αποτέλεσμα ο ήχος της κιθάρας που βγαίνει από το εργοστάσιο να είναι ένα μίγμα συνειδητής επιλογής και τύχης. Για αυτό και ακούς διάφορα (όπως σε αυτό το νήμα) για το τί έχει η Les Paul καθενός. Sad but true.

     

    Για να ξεκαθαρίσω, τα πράγματα αλλάζουν προς το καλύτερο / πιο μελετημένο / πιο vintage correct, μόνο στα μοντέλα που βγαίνουν από το Custom Shop, τα οποία είναι και τα μοναδικά που η Gibson θεωρεί premium. Και, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, οι LP Custom (δεν γνωρίζω αν αυτό άλλαξε τα τελευταία χρόνια) ΔΕΝ ήταν  Custom Shop μοντέλα.

     

     

    Τώρα, το τί αξίζει και τί δεν αξίζει κάποιος να κάνει στην κιθάρα του είναι θέμα εντελώς υποκειμενικό. Και όπως ειπώθηκε και στην πρώτη πρόταση της πρώτης απάντησης του νήματος, περί ορέξεως... κολοκυθόπιτα.

  8. Ακούγονται ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ και οι 2, αν και, ναι, και εγώ με πένα παίζω. Αλλά πάλι, ακούστηκε η ποιότητα στον ήχο και η απόκρισή τους. Και πάω στοίχημα ότι με overdrive καλαηδάνε.

     

    Το παίξιμο, δεν το συζητώ, είσαι μάστορας... Αν ανεβάσεις και ένα clip με λίγη βρώμα, θα το εκτιμούσαμε!  >:D

  9. Δεν κατάφερα να ολοκληρώσω ούτε καν την ακρόαση του 3-λεπτου κομματιού. Απορώ πώς και καταφέρνουν κάθε κυκλοφορία τους να είναι πιο ανέμπνευστη και αδιάφορη από την προηγούμενη. Πραγματικά αξιοθαύμαστο μόνο του σαν γεγονός. Δεν πέρασα άσχημα με το Death Magnetic και αν είχαν βάλει λίγοτερα κομμάτια στο δίσκο, με λίγότερη από την μισή τους διαρκεια, θα είχαμε περάσει όλοι καλύτερα. Αλλά με αυτό εδώ, δεν πρόκειται να ασχοληθώ.

     

    Θα ρωτούσα, ρητορικά, γιατί δεν το λήγουν το ματσάκι, αποδίδοντας τον ελάχιστο σεβασμό στο έργο τους και στα εκατομμύρια των οπαδών τους, αλλά είναι προφανές γιατί. Αυτό είναι το θέμα με τα φράγκα: δεν είναι ποτέ αρκετά.

  10. Τί είδους μουσικής παίζεις; Το είχα το American, δεν με ενθουσίασε ποτέ και το έδωσα. Και, ναι, είναι bass-heavy οπότε κάτι το οποίο κόβει μπάσα (όπως, ναι, το Tubescreamer) πριν από αυτό θα το έκανε πιο "σφιχτό" και θα έσπρωχνε λίγο τα μεσαία για lead παίξιμο.

     

    Άλλη επιλογή είναι να πάρεις ένα EQ πετάλι, να το βάλεις μετά το American, να πουσάρεις συνολική ένταση ή / και μεσαία, τα υπόλοιπα όπως τα θες για solo ήχο, και νομίζω θα το βγάλεις. Ότι και να παίζεις, τελοσπάντων.

  11. Η προσωπική μου εμπειρία, σε αυτό το budget, λέει να ξεχάσεις τις Epiphone (είναι εξαιρετικές κιθαρίτσες, αλλά ΟΧΙ σε αυτά τα χρήματα) και να πάρεις κάτι από Harley Benton από Thomann. Οι συγκεκριμένες αποδίδουν και παιχτικά και ηχητικά πολύ παραπάνω από όσα υπόσχονται τα χρήματά τους. Και είναι μια εξαιρετική βάση για μελλοντικές μόντες, αν το αποφασίσεις κάτι τέτοιο. Οι Tele τους μου φαίνονται παραπάνω από μια χαρά.

  12. Προτιμώ ελαφρώς το Zendrive από τα υπόλοιπα, αν και το RC Booster ακούγεται πάντα εξαιρετικά για αυτόν τον ήχο. Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, στο συγκεκριμένο context (κιθάρα, μαγνήτες, ενισχυτής, παίξιμο, ήχος στον οποίο στοχεύει ο παίχτης) ακούγονται σχεδόν πανομοιότυπα και οπωσδήποτε ΔΕΝ θα μπορούσα να τα ξεχωρίσω σε ένα blind test. Και δεν νομίζω ότι δεν υπάρχουν άλλα ODs που (πάντα στο ίδιο context) δεν θα έκαναν την ίδια δουλειά...

  13. Να κάτι που δεν γνώριζα και μου φαίνεται κάπως παράδοξο...

    Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος γι' αυτό;

     

     

    Just the nature of the beast, προφανώς. Έχω το ίδιο φαινόμενο και εγώ στη δική μου Strat. Το απέδιδα στους μαγνήτες, χωρίς να γνωρίζω ότι είναι κοινό κακό. Ένα ακόμα, δηλαδή, στις Strat. Oh, well...

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου