Έκτορας

Θα στο πω πολύ απλά... εξαρτάται τί ψάχνεις. Αν θες pre-sets, και έχεις και τον χώρο στην πεταλιέρα, τότε θες το X4. Αν και εφόσον δεν χρειάζεσαι και την διπλή μηχανή (πχ. να έχεις delay και τέταρτα και όγδοα). Και με το toneprint είναι αλήθεια ότι μπορείς να κάνεις πολλά. Αλλά βέβαια... όχι και όλα. Αν δεν χρειάζεσαι pre-sets και δεν έχεις τον χώρο (και το toneprint σου φαίνεται λίγο... γκατζετάκι παρά αναγκαιότητα) τότε ναι, θες το Repeater. To Repeater, για εμένα, είναι ένα από εκείνα τα πολύ σπάνια πετάλια για τα οποία διαβάζεις από καιρό σε καιρό από έναν παλαβό στο internet (καλή ώρα...). Το πήρα για να κάνω 2-3 πράγματα και όχι μόνο έμαθα να κάνω άλλα τόσα, αλλά τα καινούρια πράγματα που έμαθα με έβαλαν σε νέα μουσικά μονοπάτια και πειραματισμούς που ποτέ, ούτε είχα ασχοληθεί, ούτε το υποψιαζόμουν. Πρώτη φορά στη ζωή μου ασχολήθηκα με... ambient / experimental πράγματα, που ούτε καν άκουγα (όχι... να παίζω κιόλας). Αυτό για μένα είναι το όλο το νόημα του GAS. Να παίρνεις εξοπλισμό που σε εμπνέει να παίζεις και να ασχολείσαι περισσότερο. Ανεκτίμητο. 8)

Το Nova Repeater απλά... σπέρνει. Το είχα, αγόρασα Strymon Brigadier, πούλησα το Repeater, το μετάνιωσα και τώρα αποφάσισα πως... τα θέλω και τα 2... ::) ;D Μόλις βρω την ευκαιρία θα το ξαναπάρω, αν και μπορώ να κάνω και τις έξτρα "δουλειές" που θέλω (και δεν τις κάνει το Brigadier) και με ένα TC Nova Delay ND-1. Παρεπιπτόντως, ας προσπαθήσει να βρει κάποιος dual-engine-delay pedal, όπως το Repeater και το Nova Delay (και με όλα τα άλλα χαρακτηριστικά τους) σε αυτή την κατηγορία τιμής. Απλά... δεν υπάρχει. Βασικά: αν κάποιος ψάχνει delay, και μπορεί να έχει μόνο 1, και μπορεί να διαθέσει τα 250 γιούρια, τότε... Repeater. Τυφλά.

Υπάρχουν και αυτοί, από το Αμέρικα: Από εδώ: http://manliusguitar.com/T90.html

Αδερφέ, δεν το έχω δοκιμάσει άρα δεν έχω ιδέα, αλλά από ότι είδα στα demos, μια χαρά μου φάνηκε... Και είναι ο ίδιος looper που η TC (προφανώς έξυπνα...) έβαλε και μέσα στο Ditto Looper, που επίσης δουλεύει μια χαρά. Αν και, μιας και τα θέλουμε όλα, εγώ δεν μπλέκω looper με delay, έχω το RC-3 για αυτή την δουλειά.

Για την μέση του κομματιού, ναι έχεις δίκιο. Για την αρχή / πριν μπει το κομμάτι είναι μια χαρά. Αλλά όπως είπα και στο άλλο σημείο, αν θες ξεχωριστό tap-tempo για δύσκολες αλλαγές, πας για πετάλι που το έχει ενσωματωμένο (κατά τη γνώμη μου, πάντα).

Έχεις δίκιο ότι το Flashback δεν δέχεται εξωτερικό tap-tempo footswitch, αλλά: 1) Αν (προσωπικά) ήθελα ξεχωριστό tap-tempo footswitch δεν θα κοίταγα ούτε το DD-7 ούτε το Flashback, αλλά ένα από τα μεγαλύτερα, "διπλά" αδερφάκια τους (DD-20 / Nova Repeater κλπ.) 2) το strum-tempo του Flashback δεν είναι καθόλου δύσχρηστο. Κρατάς πατημένο τον διακόπτη και κάνεις strum στο τέμπο σου. Τέλος.

Σε αυτά τα χρήματα, και με τα κριτήρια που βάζεις πιο πάνω, ένα από τα 3 πιο κάτω (με την σειρά που εγώ θα τα επέλεγα): 1) TC Flashback (με διαφορά) 2) Hardwire DL-8 3) Boss DD-7

http://www.tundratone.com/shop/wiring-harnesses/lp-style-wiring-harness/prod_2.html Αυτό είναι για Les Paul, αλλά ο τύπος κάνει για ό,τι κιθάρα έχεις. Η εξυπηρέτησή του είναι απίστευτη. Να σκεφτείς ότι εμένα μου αναβάθμισε το σετ που είχα παραγγείλει σε Vitamin Q caps, γιατί... μου "καθυστέρησε" την παταγγελία... μια μέρα!

Επειδή ρώτησες για '50s wiring, αυτό εδώ το νήμα θα σου ξεδιαλύνει όλες τις απορίες σου: http://www.mylespaul.com/forums/tonefreaks/558-wiring-library.html Δεν είναι το ίδιο με το treble bleed mode, αν και αποσκοπούν στο ίδιο πράγμα, δηλαδή την διατήρηση των υψηλών συχνοτήτων όταν μειώνεις την ένταση από τα volume controls της κιθάρας. Είναι κάτι που μπορείς να κάνεις (και να ξε-κάνεις) οποιαδήποτε στιγμή μόνος σου. Προσωπικά, το συνιστώ ανεπιφύλακτα, αν και αυτά είναι γούστα. Με μια σούμα θα μπορούσα να πω ότι κάνει ΟΛΑ τα controls πολύ πιο χρήσιμα σε όλη την διαδρομή τους, αν και αυτό έχει να κάνει και με τα ποτενσιόμετρα που έχει η κιθάρα σου. Εγώ όταν άλλαξα μαγνήτες στην Studio, επειδή είχε και το σιχαμερό PCB και δεν μου αρέσει να κάνω μισές δουλειές, πήρα και αυτό: που έχει και μετρημένα values (εξαιρετικά σημαντικό) και καθάρισα. Συστήνεται ανεπιφύλακτα. ;)

Γυρνώντας την κουβέντα λίγο στις Gibson πάντως, εκεί ισχύει 100% το ερώτημα στο post no. 3, σε τόσο μεγάλο βαθμό που (κατά την ταπεινή μου γνώμη) η ίδια η Gibson χαλά το όνομα των humbuckers στην αγορά και κάνει τον κοσμο να πιστεύει ότι είναι κατάλληλοι μόνο για hard rock, metal και γενικότερα higher gain καταστάσεις. Εκεί οι custom-άδες κάνουν πάρτυ και φτιάχνουν παπάδες με true vintage specs. Και κρίνοντας από τον αριθμό τους, στην Αμερική τουλάχιστον υπάρχει τεράστια αγορά για after-market pickups. H Gibson βάζει μαγνήτες λίγο πιο κοντά σε original specs μόνο στα Custom Shop όργανα (re-issue κλπ), που ακόμα και εκεί αν ψαχτείς σωστά στην after-market αγορά, βρίσκεις ακόμα πιο ακριβείς δημιουργίες, πιο κοντά στις αυθεντικές Gibson.

Όχι, είναι πατέντα του τύπου και δεν αντιγράφει κανένα από τα παραπάνω. Ηχητικά θα έλεγα, από clips που άκουσα και μόνο, θυμίζει το Barbershop (ή το αντίστροφο). Μόνο το tone-stack είναι ψιλοαντιγραφή από το muff και δουλεύει αρκετά καλά και χρήσιμα. Το πάνω αριστερά pot ρυθμίζει το bias, που σημαίνει πρακτικά ότι το κάνει περισσότερο (αριστερά) ή λιγότερο (δεξιά) φαζαριστό, επηρεάζοντας ελαφρά και τις μεσαίες (και ακόμα λιγότερο τις ψηλές).

Ευχαριστώ. Τα ροδάκια κάνουν την.. αποθήκευση πολύ πιο εύκολη. Όλος ο κιθαριστικός εξοπλισμός βρίσκεται στο έξτρα δωμάτιο / γυμναστήριο / δωμάτιο μουσικής ενασχόλησης / δωμάτιο φιλοξενουμένων του σπιτιού ( ;D) άρα όλα πρέπει να πιάνουν τον μικρότερο δυνατό χώρο. Το PB φυλάσσεται κάτω από το κρεβάτι όταν δεν χρησιμοποιείται, άρα με τα ροδάκια... μια κλωτσιά και εξαφανίζεται... ;) Το όλο... concept βασίζεται στην ταχύτητα εγκατάστασης / απεγκατάστασης. ;D Το White Rabbit είναι ένα fuzz-οειδές overdrive, φτιαγμένο από ένα φίλο στο Αμέρικα. Δουλεύει ιδιαίτερα καλά με low-output humbuckers (σαν τους δικούς μου) και stacked με το Signa Drive δίπλα του, φτάνει μέχρι άγριες muff καταστάσεις. Αρκετά διαφορετικό και ενδιαφέρον πετάλι.

Αυτό μάλιστα, ΕΙΝΑΙ D.I.Y. με τα όλα του! Πολύ καλή δουλειά!

Ευχαριστώ για το link, όντως μεγάλη ποικιλία. Από το site δεν βρήκα κάτι παρόμοιο, αλλά με ένα τηλ. μπορώ να μάθω. Σημαντικό είναι να μην στοιχίσει και πολλά ένα σετ των 4 (με μεταφορικά για Κύπρο) γιατί μετά... δεν αξίζει. Ενώ η λύση του HellFire με ένα έξτρα κομμάτι ξύλο στο πίσω μέρος, φαίνεται πιο σίγουρη (ως προς το τελικό ύψος, να είναι επαρκές) και πιο ανέξοδη.

Δυστυχώς στο μαγαζί (σχετικά μεγάλο) που έψαξα, αυτά ήταν και τα μόνα διαθέσιμα που κλειδώνουν (απαραίτητο χαρακτηριστικό). Τα 4 τροφοδοτικά για 4 πετάλια στην 1η φωτογραφία, ήταν με το σκεπτικό: "αφού τα έχω διαθέσιμα, έχω τον χώρο, και όλα καταλήγουν έτσι κι αλλιώς στο power-strip, γιατί να μην έχει το κάθε ένα το δικό του, απομονωμένο τροφοδοτικό;" Ήταν λίγο πολυτέλεια αλλά η αλήθεια είναι ότι όσο gain και να χρησιμοποιούσα ήταν... νεκρική η σιγή. Και μέχρι τώρα με ψιλοβόλεψε το 1-Spot αλλά εδώ και λίγες μέρες που ήρθε και προστέθηκε το RV-7 δίπλα στο RC-3, αυξήθηκε σημαντικά και αισθητά ο θόρυβος, άρα δεν γλιτώνω την αναβάθμιση σε κάτι που θα τα αναλάβει όλα.

Χμ....Δεν είναι κακή ιδέα να ψάξω λίγο... Το μπλε πετάλι είναι ένα εκπληκτικό Cornish P-1 clone, φτιαγμένο από τον Μιχάλη ("David Gilmour" εδώ στο Noiz), με διαφορά το καλύτερο muff-οειδές που έχω παίξει ποτέ. Το αντάλλαξα με το Ross-clone compressor (αυτό με τα πορτοκαλί knobs), μάλλον γιατί είμαι σε μια φάση... ψαξίματος περισσότερο. Και αν το πεθυμήσω πολύ, ξέρω πού να βρω τον Μιχάλη να μου κάνει ένα P-2.

Εμένα πάντως, αν έρθει ένας σπίτι μου, και καθώς παίζει την κιθάρα με ρωτήσει: "Μακαρόνια έχεις...; " θα σκεφτώ ότι έχει καμιά βδομάδα να φάει... ;D

Μπα, ούτε αυτά που είχα τότε, ούτε τα 3 σημερινά: Βέβαια, η ιδέα αυτή τη στιγμή είναι να αντικατασταθούν όλα από ένα Voodoo Labs 4x4, και αυτό έχει το κατάλληλο ύψος για να χωρέσει. Θα πρέπει να κάνω μια βόλτα και από το κοντινό... ντι-άι-γουάι για να κατεβάσω και καμιά ιδέα για το πώς θα γίνει αυτό. ???

Γειά χαρά, Έβαλα το "και καλά" στον τίτλο γιατί και ο χαρακτηρισμός DIY είναι και πολύς, για κάτι που μου πήρε λίγα λεπτά βίδωμα και τρύπημα. Το όλο θέμα ξεκίνησε από ένα ντουλάπι κουζίνας του σπιτιού το οποίο έπρεπε... να φύγει. Να πάει τόσο ξύλο χαμένο, δεν το έκανε η καρδιά μου. Άρα... 1ο Βήμα : πήρα τη βάση του ντουλαπιού και τα 2 χερούλια του (raw nickel φινίρισμα, παρακαλώ...) και τα βίδωσα δεξιά και αριστερά. 2ο Βήμα : έβγαλα τρύπες για να μπορώ να περάσω καλώδια κάτω από την βάση 3ο Βήμα : αγόρασα 4 locking roller "ποδαράκια" (αυτά εδώ:) Μέχρι στιγμής είμαστε εδώ: 4ο Βήμα : κολλήσαμε (στραβά... ::) )και το αγορασμένο velcro και έτοιμη: Την έχω μερικούς μήνες και με έχει βολέψει πάρα πολύ. Τα locking rollers είναι τόσο σταθερά που δεν είχα πρόβλημα ακόμα και όταν είχα wah πάνω της και το δούλευα μια χαρά. Αυτά. Απλά για να δείξω ότι μερικές φορές με ελάχιστο κόστος μπορείς να κάνεις κάτι το οποίο θα σε βολέψει πολύ περισσότερο από ακριβότερες λύσεις.

Χρησιμοποίησε μακαρόνια για να μπορέσει να αντιγράψει το profile του λαιμού της κιθάρας. Τώρα πώς και πού θα μεταφέρει το profile αυτό, για να του είναι χρήσιμο για μελλοντική κατασκευή (ή αν θα ρίξει το ζυμαρικό στην κατσαρόλα, το λάδι στο τηγάνι και την παρμεζάνα στον τρίφτη), περιμένουμε να μας το αποκαλύψει... ;D

τί έκανε το άτομο... :o ;D

Δεν χρειάζεται καμία δόση τοπικισμού για να παραδεχτούμε ότι μερικές από τις κορυφαίες παραλίες του πλανήτη λούζονται από το Ιόνιο και ότι μερικές από τις πλέον υποτιμημένες από αυτές βρίσκονται στην Πελοπόννησο... Αυτά είναι αντικειμενικότατα γεγονότα... ;) 8)

Καλά ρε φιλαράκι, εσύ έχεις βρει το μυστικό για το ίντρο του Supernatural του Peter Green, και παραπονιέσαι κιόλας...; ;D ;)

έεεεετσι.... 8)

Είχα "snakes" απ'του Θωμά. Τα χάρισα με μια κιθάρα που πούλησα...