Έκτορας

Ευχαριστώ πολύ Λάκη, βοήθησες τα μέγιστα.

Edit: και στον Dimsonic, δεν είδα τα posts νωρίτερα!

Να ρωτήσω εγώ κάτι; Έχω γύρω στους 200 δίσκους (στο Γέρακα, αλλά δε μένω πια εκεί). Αν δεν έχουν πεταχτεί τους θέλει να τους δει κάποιος (σε διαφορετικές ποιότητες... *αχεμ*) και αν θέλει να κεράσει μία μπύρα και ένα σουβλάκι ή κάτι τέτοιο? Γιατί τώρα πάνε χαμένοι...

 

Κώστα; Έκτορα; Κάποιος;

Ευχαριστώ για την προσφορά Νικόλα, αλλά... μόνιμος κάτοικος Κύπρου, εδώ και χρόνια.

o marantz έχει phono input?

αν έχει μάλλον θα είναι ΜΜ.

αν δεν έχει θελεις και Phono stage.

Οπότε ξεκινάς και από εκεί, και φυσικά με επιλογή κεφαλής ΜΜ ή MC?

Ωχ, θέλω μετάφραση. MM / MC?

το back panel του είναι αυτό:

Ενδιαφέρον νήμα, ας συνεχίσω στο ίδιο για να μην ανοίγω άλλο με το ίδιο ζήτημα. Σκέφτομαι και εγώ μέσα στην χρονιά να αγοράσω ένα αξιοπρεπές πικάπ. Τα δεδομένα:

Budget      : 300 ευρώ (για πικάπ / βελόνα / κεφαλή).

Ενισχυτής  :  ναι, υπάρχει, Marantz από το home cinema, 7.1

Ηχεία          : ναι, υπάρχουν JBL, επίσης από το home cinema

Συλλογή βινυλίων  : ναι, υπάρχει η μαγιά, καμιά 30-αριά δικά μου και καμιά 100-στή του πατέρα μου, που θα "υιοθετήσω".

Χρήση: αυστηρά οικιακή και περιστασιακή. Θέλω κάτι για να ακούω πότε-πότε τα βινύλια που έχω και δεν τα έχω σε CD / mp3.

Δεν με νοιάζει καν να έχει USB / bluetooth / ιστορίες, δεν θα μπω στη διαδικασία να μεταφέρω αρχεία όταν βρίσκω ό,τι θέλω σε download.

Οι καλύτερες επιλογές σε αυτά τα λεφτά;

 

Πειτε καμμια ιδεα για ενα high gain distortion (oxi muff/fuzzes, oxi mid scooped metal pedals) να γεμισω την κενη θεση

Στις αγγελίες είδα να παίζει πρόσφατα το Wampler Sovereign, που είναι το παλαιότερο πετάλι στο board μου. Αν είναι ακόμα διαθέσιμο... με κλειστά τα μάτια.

Τρομερός, όπως πάντα. Και εκτιμώ απεριόριστα και την ανάλυση, είναι κάτι που σκοπεύω να υιοθετήσω από το επόμενο version.

Ώστε τόσο καλό το EHX wah, ε; Και ψάχνω για ένα καλό για επόμενη αγορά, χωρίς να θέλω να δώσω μια περιουσία (οι τιμές έχουν ξεφύγει, κατά τη γνώμη μου, για καινούριο). Στα υπ'όψιν.

Δεν θα ήταν πιο βολικό τα μεγάλα να ήταν από πάνω, και τα μικρά από κάτω; Για το Ricochet το λέω πιο πολύ, εκτός κι αν δεν χρησιμοποιείς τη momentary λειτουργία.

Για το Ricochet έχεις απόλυτο δίκιο και είναι μάλιστα βασικός λόγος που... μετακομίζω σε πιο μεγάλο board (οσονούπω, που λένε...). Για τα άλλα 2 μεγάλα όχι, γι'αυτό τα είχα εξαρχής μπροστά. Το Ricochet όντως το χρησιμοποιώ κυρίως στην στιγμιαία λειτουργία, στην οποία μετατρέπεται και σε εξαιρετικό buffer, πολύ χρήσιμο στην αρχή του board. 

Τελευταίο, από όλες τις απόψεις, version του PT Jr. Βασικά, ένα drive pedal out, tuner in.

Εγώ έχω ακούσει ότι το νερό στην τουαλέτα κάνει στρόβιλο από την αριστερή πλευρά. Μιλάμε για πρωτάκουστες καταστάσεις...

:o

;D

Otto, σοβαρά τώρα. Ο ενισχυτάκος είναι καλός και χρυσός αλλά μην περιμένεις (ούτε καν....) να ακουστεί ένα καλό overdrive / distortion pedal του 200-ευρου καλό μπροστά του. Σκέφτεσαι λάθος. Το ξέρω ότι αυτό δεν θες να το ακούσεις γιατί είναι ο δύσκολος δρόμος, αλλά, πίστεψέ με, και εγώ ήμουν εκεί που είσαι, αργά ή γρήγορα, ακόμα και αν τα σκάσεις για να πάρεις το καλό πετάλι, θα καταλήξεις να ψάχνεις για ενισχυτή.

Χρειάζεσαι τουλάχιστον κάτι σαν τον Blackstar HT-1R, που (ναι!) παίρνει τα καλά πετάλια αξιοπρεπέστατα μπροστά του, και έχει και την έξοδό του για ακουστικά και την είσοδό του για άλλη συσκευή ήχου, για να χτίσεις pedalboard γύρω του.

Αν μπορείς να βρεις έναν μικρό Fender / Vox / Marshall / Hughes & Kettner, μιλάω πάντα για λαμπάτους, τότε ακόμα καλύτερα. Ακόμα και τα μέτρια πετάλια θα ακουστούν πολύ καλύτερα πάνω τους.

Οι λύσεις για modelling multi-fx δεν είναι άσχημες, αλλά στην περίπτωσή τους, διάολε, ούτε τον ενισχυτή που έχεις δεν χρειάζεσαι. Κουμπώνεις ακουστικά πάνω τους και είσαι κύριος.

Εγώ το έκανα με τον δύσκολο τρόπο και έχω και τον μικρό Blackstar και έναν Vox Nightrain 15watt combo. Απολαμβάνω τα (καλά) πετάλια μου είτε στον ένα είτε στον άλλο, αναλόγως των... playing conditions μου. Αλλά ακόμα και στον μικρό, όλα ακούγονται πολύ, πολύ καλά. Στον μεγάλο, ακούγονται... γαμάτα.

Αλλά, δυστυχώς είναι αλήθεια, δεν θα συνέβαινε το ίδιο και σε ένα ακόμα μικρότερο solid state με μικροσκοπικά ηχεία combo, σαν τον Yamaha.

Κάνε το με τη σωστή σειρά. Ενισχυτή πρώτα, άκου την κιθάρα σου καλύτερα, και μετά πετάλια. Όχι ανάποδα.

Αν δεν μπορείς (ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΟΜΩΣ) να παίζεις με ενισχυτή, γάμα το και πάρε multi-fx. Το καλύτερο που μπορείς να αγοράσεις (ElevenRack, ίσως...; ).

Προσωπική άποψη πάντα, από την εμπειρία μου.

Η πεταλιέρα είναι σαν το σεξ με πόρνη.

Την δουλειά σου την κάνεις αλλά δεν είναι το ίδιο.

Χα, χα,χα!!! Κλαίω...  ;D

Από βάρος πως είναι? Είναι στa κλασικά 3,6kg ή ελαφρύτερη λόγω basswood?

Την ζύγισα πριν λίγες μέρες, έτσι από περιέργεια, και την βρήκα 3,8 κιλά.

60 έχετε εκεί?

ωχ, τώρα με έπιασες. Δεν ξέρω...  ??? Νόμιζα πως έτσι λέγεται... παγκοσμίως... Όχι...;

απλα μη ξεχνας οτι η κοπελιτσα για την οποια ανοιχθηκε το συγκεκριμενο θεμα κανει ΑΚΡΙΒΩΣ αυτο που σε απωθει....ΑΝΤΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ και μαλιστα μεχρι τελικης πτωσεως....ολη η ΟΥΣΙΑ αυτων των τηλεοπτικων παιχνιδιων ειναι αλλωστε το "ο θανατος σου - η ζωη μου" (προς τερψιν του αδηφαγου τηλε-ακροατηριου)....

Προφανέστατα. Μεγαλύτερη "αμερικανιά" (σε όλες της τις διαστάσεις και με την χειρότερη δυνατή έννοια) από αυτά τα talent (και καλά...) show, δεν βρίσκεις στην τηλεόραση. Όλοι στην αρένα...

Και για να απαντήσω το επίσης προφανές στον  Dimsonic... ΝΟΥΜΕΡΑ. Όλα μετριούνται σε νούμερα, από νούμερα και για νούμερα.

Και για να πω την γνώμη μου στον Npap (που δεν τη ρώτησε κιόλας), σα γονέας, εάν και εφόσον τα παιδιά μου στο μέλλον παρουσιάσουν ένα οποιοδήποτε ταλέντο (καλλιτεχνικό, μηχανικό, δημιουργικό, οτιδήποτε τελοσπάντων) θα έχουν σαφέστατα την έμπρακτη και ολόκαρδή στήριξή μου για να ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ και να το αναπτύξουν, σε όποιο βαθμό η καρδιά τους επιθυμεί, με δεδομένο όμως ότι όσο περνάει από το χέρι μου ότι στην αρένα των νούμερων, της εφήμερης ματαιοδοξίας, του υπερμετρου ανθρωποφάγου καταναλωτισμού ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΗΣΟΥΝ. Διότι αυτή ουδεμία σχέση με όνειρα έχει, ή για να είμαι πιο ακριβής, τα όνειρα αποτελούν ένα από τα καύσιμα με το οποία κινείται. Και έχω καθήκον σα γονέας να αποτρέψω τα παιδιά μου να γίνουν βορά αυτού του ονειρο-πολτοποιητή και να σερβιριστούν οι αθώες ψυχές τους επιδόρπιο στον καναπέ του "φιλοθεάμωνος κοινού".

Α, και τελευταίο για τον JimmySnail: εύχομαι ολόψυχα η κοπελίτσα, μιας και ρωτάς, και οι γονείς της να διαβάσουν αυτό το thread. Μόνο γόνιμοι προβληματισμοί θα προκύψουν. Αν δεν είναι έτοιμοι να διαβάσουν και να επεξεργαστούν τα πράγματα που γράφονται εδώ μέσα με αφορμή την επιτυχία του κοριτσιού, τότε ούτε για... talent show είναι έτοιμοι, ούτε για... "καριέρα"....

...από τα 14...  ::)

Σούπερφανκ, πόσο μα πόσο πολύ μου αρέσει εκείνη όλη η μουσική γωνιά που έχεις στο σαλόνι σου... Προσπαθώ να κάνω κάτι παρόμοιο αλλά λόγω έλλειψης χώρου καταλήγω σε κάτι πολύ μικρότερο. Ο γιος σου είναι τρομερά τυχερός.

Ας σχεδιασουν κατι δικο τους.

Πιο ομορφο θα βγει απο μια στρατ που την σχεδιασε τυφλος μεθυσμενος σε σεισμογενη περιοχη.

ΚΑΙ συμφωνώ ΚΑΙ επαυξάνω ΚΑΙ το έκαναν ήδη:

Και φαίνεται ότι η συγκεκριμένη κλωτσάει την Strat στα... ούμπαλα.  ;)

Α, και για διευκρινήσω, επειδή δέχτηκα την σχετική ερώτηση από φίλους και συγγενείς τις προάλλες: o υπερτυχερός των 16 εκ. ευρώ του Τζόκερ στη Λεμεσό ΔΕΝ ήμουν εγώ...

::)

;D

Πωπω ρε παιδιά χρειάζομαι άμεσα μια καλή Les Paul...

Τι να κάνω, τι να κάνω...;

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ, ΡΩΤΑΩ!!!

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Ευτυχώς η δική μου δε σου κάνει ρε Ray. Δεν είναι καλή, είναι... εξαιρετική!  ;D

Ρε αφήστε τις καταγγελίες να πούμε! Και κάτω τα χέρια από τη Les Paul, εκείνη είναι η... μαγιά για να αποκτήσω κι άλλες!  ;D

"Όταν η Τσου-Λι συνάντησε τον Ανγκ-Λι"

Αλί και τρις-αλί...  :laugh:

Τελευταία φορά πήγα το Φλεβάρη του 2009... Πέγκυ Ζήνα! Ισχύουν όλα αυτά που λες και άλλα πολύ χειρότερα, αλλά από την άλλη, τόσα μαζεμένα λικνιζώμενα κωλαράκια, δεν παίζει να δεις αλλού μαζεμένα...!

Βασικά, ναι, ούτε εμένα είναι η διασκέδαση (πόσο μάλλον η ψυχαγωγία ) που με εκφράζει, γι'αυτό και έχω πάει ελάχιστες φορές στη ζωή μου. Και πάντοτε για χάρη της παρέας. Μιας παρέας, βεβαίως, η οποία ποτέ δεν με ακολούθησε να δούμε blues / jazz / rock / metal live, αλλά στην Ελλαδάρα είμαστε, αυτή είναι (ή ήταν; ) η πρωταρχική διασκέδαση των νεο-Ελλήνων, σε βαθμό που αποτέλεσε (ή ακόμα αποτελεί) και το εντονότερο πρότυπο life-style (τρομάρα μας).

Μου κάνει τρομακτική εντύπωση που δεν έχεις πάει ποτέ (μα... ποτέ...;!) πάντως...

Αντιλαμβάνομαι πάντως ότι την τελευταία 5-6ετία τα πράγματα άλλαξαν εντελώς, μιας και στέρεψε η ροή από τον κρατικό κορβανά, που στήριζε την παραοικονομία πάνω στην οποία είχε χτιστεί αυτό το τραγελαφικό οικοδόμημα. Oh, well...

Ενα εξαιρετικο αρθρο για το θεμα

 

Πού τα βρίσκουμε τόσα ταλέντα; | Protagon.gr

 

(δειτε τα κλιπακια των τραγουδιστων που ΔΕΝ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ την κριτικη επιτροπη,αποτελουμενη απο ...μετριους τραγουδιαρηδες οπως ο ΤΟΜ JΟΝΕS.. ;D)

Ωραίο και σωστό το άρθρο Σούπερφανκ, τα λέεί όπως είναι και όχι όπως θέλουμε να τα ακούμε (κυριολεκτικά).

Η συντέλεια του κόσμου είναι κοντά, παρεπιπτόντως. Βρέθηκε thread στο οποίο όχι μόνο συμφωνούμε μαζί του, αλλά μας κάλυψε κιόλας ο Trolley. Ποιός να το 'λεγε...  :o      ;D

(Συνεχίστε να ποστάρετε καμιά σοβαρή κιθάρα και ενισχυτή, γιατί αλλιώς θα σας τρελάνω... στη Gibson! )

Επίσης θέλω μια Les Paul R8, με όλα τα... καλούδια στα ηλεκτρονικά και OX4 PAFs και έναν  Marshall 1959SLP, μιας και θα έχω... άπλετο χρόνο για εξάσκηση, για να καταφέρω κάποτε σε αυτή την ζωή να βγάζω ΑΥΤΟΝ τον ήχο:

Τωρα που το πουλοβερ του ευρω εχει αρχισει να ξηλωνεται με αρχη τη χωρα μας, αντι να επιστρεψουμε στη δραχμη ας βρεθει κανας μαγκας πολιτικος να μας παει στο δολαριο. Εκει να δεις G.A.S. μετα

Ας μην εκτροχιάσουμε το νήμα με πολιτική ή παρα-πολιτική κουβέντα, boys. Αν και οφείλω να πω ότι πρέπει να ρωτήσουμε και τους Αργεντίνους που το νόμισμά τους δέθηκε με ισοτιμία με το αμερικάνικο δολάριο, πώς πήγαν τα πράγματα για αυτούς... Εμείς είμαστε πιο κοντά στο Αλβανικό Δηνάριο, νομίζω...

Όνειρα, boys & girls, let's keep it going!

Εχεις ξεχασει οτι υπαρχουν Capital Controls.....οποτε οτι παρεις πρεπει να κανει το πολυ 1680 ευρω... ;D ;D

 

Ούτε η έννοια των capital controls,  υπάρχει στα όνειρα, ρε Σουπερφανκ! Στα όνειρά μας, η Ελλάδα είναι ένα ουσιαστικά ανεξάρτητο, αυτόνομο και αυτοδύναμο δυτικό κράτος, με ισονομία, με  ευκαιρίες, με δυνατή παραγωγή σε όλες τις βαθμίδες, με εργασία για τους νέους, με... άδειες καφετέριες τις καθημερινές, με ελεύθερο χρόνο για όλους και όπου μάλιστα η αγορά μουσικών οργάνων εκπίπτει από τον φόρο. Στα δικά μου όνειρα τουλάχιστον, εντάξει...;  ;D

Πάρε και μια Les Paul Custom σε Silverburst. Και χέστηκα που έχει richlite και όχι έβενο, εγώ πάλι θα την ρόκαρα σα να μην έχει αύριο: