rgxinap

Με το βγάλε βάλε του μπράτσου φθείρονται οι σπείρες του ξύλου στο neck heel, και σε κάποια φάση θα χρειαστεί drill/dowel plug/re-drill, είναι γνωστό το πρόβλημα αμα το ψάξεις, ίσως αυτη η δικιά σου έχει κτηνώδες hardwood (π.χ. σκληρό alder? η maple/rosewood σε ακραίες καταστάσεις), ίσως το κάνεις πολύ προσεκτικά. Εχω και εγω μια αρχαιολογία strat με το truss rod nut στο heel, όχι ακριβως η κιθάρα που θα της έβαζα 12άρες

εμπειρία ζωής, δεν βιδώνουμε ξεβιδώνουμε το μπράτσο για πλάκα, θα το πληρώσουμε. Σε μιά μου Ibanez (basswood AANJ) δεν πρόκειται να μπει εκει κατσαβίδι ποτέ. Αν ο Αμερικάνος φίλος έγραφε ονομαστική αξία 15 ευρώ όπως και του είπα να κάνει, και δεν έκανε χαρακίρι με την αμερικανική σημαία όταν εγραφε το ανεκδιήγητο 50 USD για μεταχείρω livewire του 80, δεν θα είχα πληρώσει μια, αλλά .... αμερικάνοι βλέπεις...

Ορε freedom αν το κανεις εδω και 15 χρονια με το εργαλειο του stewmac τι το θες το καινουργιο. Παντως απαντες προσοχη στα δεματα απο αμερικη προσφατα πληρωσα 31 ευρω για .... δωρο.

Υπαρχει και ζωη μετα το stewmac...

δεν ακούγεται ο ήχος εννοούσα.

Κατσε ρε Κώστα το 60 και το 70 το άκουγες σχεδόν σε κάθε (κλασικό σήμερα) δισκο. Deep Purple, Uriah Heep, Doors, Pink Floyd, η λίστα είναι ατελείωτη. Σήμερα ? Οχι και μια χαρά θα έλεγα.

κρίμα που σήμερα δεν ακούγεται πλεον. και μενα μου αρέσει παρα πολύ, ο σουπερφανκ απο εδω ξέρει να παίζει.

ο μόνος youtuber που αξίζει για τα γούστα μου είναι ο steve terrebery, εκπληκτικός σε όλα του.

μονο η Universe έχει flat radius, οι υπόλοιπες απο 9.5άρι μέχρι 12άρι. επίσης εκτός απο τον super dist οι άλλοι μαγνήτες δεν είναι και τπτ τέρατα ισχύος (οι EMG ας πούμε δεν είναι τοσο δυνατοί). Επίσης το flat radius αν ηταν σχετικός παράγοντας θα ΑΥΞΑΝΕ την ένταση της ΣΟΛ.Ούτε αυτο ισχύει. μιλάω για 5 κιθαρες που δοκιμασα αρκετα ως διαφορετικές μεταξύ τους. νομίζω το είπε και ο Φανης πιο πάνω...

Μόλις έκανα το τέστ σε Αμερικάνικια Carvin με DImarzio Super Dist, μαμά Carvin, Dimarzio Air Norton S, μετά με Αμερικάνικια Kramer με Seymour Duncan livewires I classic (NON METAL), και μετά με Γιαπωνέζικια Ibanez με EMG81/60 , και το πρόβλημα της δυνατής ΣΟΛ δεν υπάρχει ΠΟΥΘΕΝΑ. (όπως και κανένα πρόβλημα γενικότερα). Φυσικά το πρόβλημα δεν υπάρχει ούτε στην Ibanez Universe που προανέφερα, ούτε στην Aria Strat (γιαπωνέζικια αυτη) Μάλλον θα φταίει που δεν είναι fender ή gibson.

εγω αναζητώ τραγουδίστρια για μικρόφωνο

εννοείς ίσως κάποια κιθάρα με πρόβλημα στο νατ ή στην γέφυρα ή με κάποιο συντονιΖμο που προκαλεί την υψηλότερη ένταση στην ΣΟΛ? Δύσκολο να βρω τέτοια κιθάρα.... τις σετάρω μόνοΖ μου... θα δοκιμάσω με την Carvin DC135, δεν ξέρω αν πληρεί τα κριτήριά σου, αμερικανικιά (ανωτερη) είναι πάντως και 6-χορδη.

Λοιπόν έκανα το τεστ, 2 κιθάρες έχω με μονοπήνιους μια δικιά μου (πρώην Aria) φρανκεν-στρατ ( χορδές 9-42) με κινέζικους alnico χαμηλού output SC (non-staggered) και την 7-χορδη Ibanez uv70p (χορδές 9-54) με τους dimarzio blaze. Στην στρατ , η ΣΟΛ, είναι η νότα με την ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΗ ένταση... Λεω δεν μπορει αυτοί οι υπάνθρωποι μπολσεβίκοι κοθμουνισταί ζιωνισταί ληστοσυμμορίται ανθέλληναι κομιτατζήδαι δεν μπορούν να αναπαράγουν την γνησια δυτικιά τεχνολογία, κάτσε να δοκιμάσω με τους dimarzio που σίγουρα τους έχουν κατασκευάσει ξανθομάλληδες γνησιοι αγγλοσάξονες υπεράνθρωποι.... ε.... εκεί απλά η ΣΟΛ έχει ίδια ένταση με τις υπόλοιπες χορδες... Ρε Σουπερ, δεν το έχει η μοίρα μας να συμφωνήσουμε, προσπαθώ αλλά ....

αρε super θα με κάνεις να παίξω χωρίς distortion, θα το πιούμε και αυτό το ποτήριο. παντως όπως γνωρίζεις, εμεις οι κιθαρίστες θα έπρεπε να έχουμε ειδικό κεφάλαιο στην ψυχιατρική, οι ιδεοψυχαναγκασμοί που μας διακατέχουν είναι πέραν κάθε φαντασίας, θυμάμαι είχα φάει μήνες γιατι το sustain στην 7-χορδη ibanez μου, high E, 24ο τάστο ήταν μόνο 2 secs, και πως θα μπορούσε να αυξηθεί στα 4secs όσο ήταν και της Carvin... ε τελικά (λόγω ουσιαστικής αλλά παράπλευρης βελτίωσης) αυξήθηκε, και όταν αυτό έγινε πλέον δεν με ενδιέφερε... δηλαδή το τι είναι αποκάλυψη για τον ένα, μπορεί να είναι μηδενικής αξίας για τον δίπλα ή και για τον ίδιο λίγους μήνες μετά. επίσης, στις στρατ και ειδικά με μονοπήνιους συχνα πυκνα με μικρο pickup action και η ελάχιστη δυσγράμμιση (κακο-γράμμιση?? πως να το πούμε το αντίθετο της ευθυγράμμισης) να επιφέρει ανομοιόμορφη ένταση στην πρίμα ΜΙ ειδικά. παραταύτα πάω να ελέγξω την ένταση της σολ

μα και στα καθαρά και πάλι δεν έχουμε συνηθως compression ?

καλύτεροι μεν απο πολλά χίππικα κουλάδια του 60-70 αλλά σορρυ φίλοwσ, ο μέσος 14χρονος πιτσιρικάς μεταλάς του youtube εξανεμίζει πολλούς εμπειρους γελαδάρηδες για πλάκα. Οσο για το 9-42 ωωω τι σύμπτωση και η πλειοψηφία των μεταλάδων shredders τις ίδιες χρησιμοποιεί. (και εγω όπως προλέγω πιο πάνω) οσο για ισορροπία , αυτό π.χ. είναι balanced : https://www.daddario.com/products/guitar/electric-guitar/xl-nickel/exl120bt-nickel-wound-balanced-tension-super-light-09-40/ όχι τα 10-38

οι μεταλάδες (που κάτι παραπάνω ξέρουν απο ταχύτητα, ηχο, ακρίβεια στην εκτέλεση, κτλ ) κάνουν το αναποδο , δηλ λεπτότερες πρίμες, χοντρύτερες μπασες, εξού και τα 9-46, 10-52 , light top, heavy bottom sets.

Σε δυσκολοπαικτες κιθάρες (κακη προσβαση στα τελευταία τάστα, βαριές, κτλ) νομίζω οτι οι λεπτες χορδές μπορούν κάπως να αντισταθμίσουν την ταλαιπωρία. Εχω μια Kramer 210, 80-ίλα, πολύ καλή Floyd Rose II, αρχικά με Seymour Duncan Livewires (neck + livewire metal) αλλά είναι βαριά και επίσης λόγω τετράγωνου heel, η πρόσβαση στο 22ο τάστο είναι δύσκολη. Την είχα χρόνια με 10άρες (και EMG 85/81) και δεν την έπαιζα, κάθε φορά π.χ. που έπρεπε να παίξω εκείνο το μπέντ στο 22ο τάστο στο "rock you like a hurricane" μου έβγαινε η πίστη... Εβαλα 9άρες και τον αρχικό Seymour Duncan Livewire neck στο neck, και τον Seymour Duncan Livewire bridge (την non-metal έκδοση,τον έψαχνα χρόνια) και πραγματικά χαίρομαι να παίζω με αυτην.

Συμφωνώ, παλιά 80ς, κτλ ο κόσμος έπαιζε με λεπτες χορδές, μετά όταν έγινε της μοδός το σρεντινγκ τότε άρχισε και η μόδα της "εκγύμνασης" μέσω χοντρύτερων χορδών, και ο σχετικός μαζοχισμός δικαιολογούμενος με τον δήθεν καλύτερο ήχο. Οντως οι χοντρύτερες χορδες δυναμώνουν, αλλά για "καθημερινή" χρήση νομίζω δεν προσφέρονται. Ακόμα και στις Les Paul νομίζω οτι οι 9άρες είναι πιο ευκολόπαικτες.

ιδου το αποτέλεσμα της επισκευής : 2020-01-24_11-52-32 by panixgr, on Flickr 2020-01-24_11-53-28 by panixgr, on Flickr 2020-01-24_11-53-41 by panixgr, on Flickr δεν είναι κοντά στο γνήσιο αλλά καλύτερο απο το ντιπ κιολότελα.

συγχαρητήρια για την κατασκευή ακριβείας! απο sustain καμια μέτρηση πριν/μετά?

ευχαριστώ, Γιώργο, νομίζω οτι ΑΝ εσύ πάρεις το κομμάτι και το κάνεις edit (φαντάζομαι σε 5 λεπτάκια θα έχεις καθαρίσει), τότε ΙΣΩΣ καταλάβω που είναι το ρημάδι το λάθος! Διαφορετικά το έχω συνηθίσει τόσο πολύ που οτιδήποτε διαφορετικό θα μου ακουγόταν κάπως. Ειναι ψυχολογικό το θέμα! Το ίδιο σχόλιο έλαβα (για το 1ο λεπτο) και στο ανάδελφο φόρουμ. υπόψην το backing track (drumms, bass, φωνη) τα βρήκα απο youtube, και διαφέρουν κατα πολύ απο το οριτζιναλ.

οταν μπαίνει το μπασο ακου το ΣΟΛ του μπασου στο 0:15 θα δεις (οκ ακούσεις) οτι ακριβως στο ίδιο χρονικό σημείο πέφτει και το ΣΟΛ του ριφφ. Επίσης στο αυθεντικό στο 2ο μέτρο μπαίνει μπότα, ενω στο backing track όχι, η (μέτρια) φωνή στο backing track είναι υπερβολικά ψηλα, κτλ κτλ. Μπορει να σας χαλάει το backing track, αλλά είναι το μοναδικό με φωνή που βρήκα.

μετα το 20 απλά παίζει ότι και πριν το 20, πάρτο απο 20 και προς τα πίσω αναδρομικά, για να είναι οκ μετα το 20 και αλλού για αλλού πριν το 20 θα έπρεπε να έχουν προστεθεί μέρη είτε να έχουν αφαιρεθεί. Ατοπο. Μπορείς να εξακριβώσεις / ανιχνεύσεις κάτι τέτοιο? Αν ναι θα χαιρόμουν να το διορθώσω. Εκτός και αν εννοείς τις νότες, αλλα για ποιό λόγο? Επίσης υπάρχει και η δυνατότητα να πάρεις το backing track και να γραψεις το δικό σου cover, δείχνοντάς μου έμπρακτα τα λάθη.