fusionakis

Δύο ωραίες Stratocaster (είτε Fender, είτε Suhr, είτε οτιδήποτε) με ταστιέρα maple μάλλον (ή τουλάχιστον η μία με maple και η άλλη με rosewood)... η μία με τρεις μονοπήνιους, και η άλλη με 2 μονοπήνιους και 1 humbucker... Επίσης μία Musicman Luke και μία Steinberger Synapse (πιο πολύ γιατί έχω απορία να δω πώς είναι σαν αίσθηση αυτή η κιθάρα)...

Εν'ολίγοις, κάποιες σαν τις παρακάτω εμφανισιακά, αν και όλες καλοδεχούμενες (και η ιδέα του bihlas87 ακόμα :) - σαν αντιδραστικό στοιχείο κι εγώ):

Shawn Lane, John McLaughlin, Al Di Meola, Allan Holdsworth, Frank Gambale, Bireli Lagrene, Danny Gatton, Yngwie Malmsteen, Steve Morse, John Petrucci, και άπειροι άλλοι...

Όπως είπα και πριν, ό,τι βλέπεις στα βίντεο αγοράζεις! Βέβαια το μέγεθος άλλο να υποθέτεις πόσο είναι, και άλλο να βλέπεις το συγκεκριμένο πεταλάκι να κάθεται δίπλα στα άλλα σου πετάλια, όντας το μισό ή το 1/4 από αυτά! Είναι ο ορισμός ενός καλού πεταλιού που βγήκε για όσους έχουν pedalboards τόσο γεμάτα που θεωρούσαν ότι δεν είχαν τίποτα άλλο να βάλουν...

Πέρα όμως από αυτό, καθαρά στα του vibe, εμένα με καλύπτει πλήρως ηχητικά, καθώς και δένει πολύ ωραία με ενισχυτή και λοιπά μηχανήματα, και δεν ακούγεται καθόλου μα καθόλου ψεύτικο... Προσωπικά το πήρα 94 ευρώ + κάποια μεταφορικά, και δεν μετανιώνω καθόλου για την αγορά... Δηλ. αν δεν είσαι ο πολύ απαιτητικός χρήστης ενός vibe, ώστε να χρειάζεσαι να δώσεις τα μαλλιά της κεφαλής σου για να πάρεις ένα RM Voodoo Vibe, το συστήνω ανεπιφύλακτα. Μοιάζει σαν παιχνίδι άμα το κοιτάξεις, αλλά σου προσφέρει όσα θες για να παίξεις τα άπαντα του Hendrix, συνδυάζεται τέλεια με overdrive, fuzz, και octave/fuzz, και γενικώς παρέχει ό,τι περιμένεις από ένα καλό πετάλι vibe... Το μόνο που ίσως το συναγωνίζεται και το ξεπερνάει σε value for money είναι το Danelectro Cool Cat Vibe (δεν το έχω παίξει, αλλά ακούω καλά λόγια, και κοστίζει όσο ένα γεύμα για δύο τρία άτομα σε ένα ουζερί - 33 ευρώ)...

οταν πάμε στο σπίτι καποιου φίλου παρατηρώντας την όμορφη μητέρα του  ;D

Ρε φίλε μην τα λες αυτά, θα μας βγάλεις εκτός προγράμματος με τέτοιες σκέψεις, και έχουμε και εξεταστική... Εγώ πάντως έτσι σίγουρα δεν θα μπορούσα να γράψω νότα...

Προσωπικά, κομμάτια γράφω συνήθως με 2 διαφορετικούς τρόπους:

1) Όντας πάνω από την κιθάρα πάρα πολλή ώρα, δοκιμάζοντας συνεχώς διαφορετικές παραλλαγές συγχορδιών, ρυθμικών μοτίβων, στυλ, και τέλος και ήχων... όλα αυτά αφού έχει προκύψει νωρίτερα κάποια αρχική ιδέα με αυθόρμητο τρόπο, είτε πάνω στην κιθάρα είτε σε άσχετο μέρος (και απλά προσπαθώ να μην την ξεχάσω)...

2) Κατόπιν παραγγελίας ας πούμε... όταν μου βάζει κάποιος να γράψω ή να διασκευάσω κάτι, ή όταν ο ίδιος μου ο εαυτός μου επιτάσσει να γράψω κάτι στο τάδε στυλ...

Τέλος προκύπτουν ωραία πράγματα καμιά φορά κατά τη διάρκεια μιας πρόβας, τα οποία αξίζει να μείνουν για να επεξεργαστούν περισσότερο στη συνέχεια...

στα κλιπακια οντως ακουγονται πολυ ωραια τα "μικρα".

 

...στην πραξη ομως?

 

 

Και στην πράξη έτσι είναι... πανεύκολα στη χρήση τους, μικρά, και πιστά σε αυτό που προσφέρουν... Το λέω αυτό σαν ευτυχής πλέον κάτοχος του Pickle Vibe...

Δίκιο έχουν όλοι με αυτά που σου λένε περί αγοράς κάποιου καλού ενισχυτή... Όμως πιστεύω ότι μεγάλη βελτίωση θα δεις εάν αρχίσεις να ακούς συστηματικά και με περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια αγαπημένους σου κιθαρίστες, και να προσπαθείς με τα υπάρχοντα μηχανήματά σου να προσωμοιώσεις τον ήχο τους. Αυτό μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά χρειάζεται να αφιερώσεις πολύ χρόνο για να το πετύχεις, και ταυτόχρονα να μην ξεχάσεις και αφήσεις στη μοίρα του το παίξιμό σου. Εν'ολίγοις βασανίσου λίγο και θα βρεις άκρη (και όταν μπορέσεις πάρε και έναν καλό ενισχυτή  ;D )... και αν δεν θες να ακούς πολλά τζιτζίκια, προσπάθησε και αυτά που ακούς να μην έχουν πολλά από δαύτα... θα βοηθηθείς αρκετά.

-Γιάννης Σπάθας

-Κώστας Μπαλταζάνης

-Βαγγέλης Μπουντούνης

-Βασίλης Ποδαράς (δεν ξέρω αν το τονίζω σωστά) 

-Δημήτρης Σταρόβας

-Τάκης Μπαρμπέρης

και πολλοί άλλοι που τα ονόματά τους μου διαφεύγουν...

Όντως τρομερό κομμάτι! Αν δεν την έχεις ακούσει, βρες και την εκτέλεση από Danny Gatton. Προσωπικά μ'αρέσει πολύ...

παιδια ευχαριστω ολους.

εριξα μια ματια και μου αρεσε πααααραααα πολυ ο danny gatton.

και ειμαι ετοιμος να παλαιψω και με αλλους  :) (οτι βρω)

Ωραίος! Άλλωστε, πώς να μην σου αρέσει αυτός ο άνθρωπος; Μια που τον ανακαλύπτεις τώρα, άκου τα άπαντά του, δες βίντεο από λάιβ του και από μαθήματα, για να καταλάβεις για τι ποιότητα μουσικού μιλάμε... Από τους σπουδαιότερους κιθαρίστες ever, και κατά την ταπεινή μου αποψη ο πιο αντιπροσωπευτικός των Telemasters... πραγματικό κτήνος...

και σε live:

Ωραίος φίλε! Ωραίο παίξιμο, και εύστοχη προσέγγιση σε dumble like ήχο... και σε Robben Ford στυλ... Εν'ολίγοις, μπράβο!

Ωραίο θέμα, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να συγκρατηθώ...

1. Eric Johnson, στα Venus Isle, Ah Via Musicom, G3 Live In Concert, και Alien Love Child: Live And Beyond

2. Allan Holdsworth, κυρίως στα Secrets, Hard Hat Area, Sixteen Men Of Tain, None Too Soon, και δευτερευόντως στο Road Games και στο Metal Fatigue

3. Steve Lukather, στο Los Lobotomys

4. Mike Landau, στο Tales From The Bulge

5. Pat Metheny, σε όλα (είτε του Pat Metheny Group είτε αλλού) από το Still Life (Talking) και μετά

6. Scott Henderson, σε όλα τα albums των Tribal Tech από το ομώνυμο και μετά

7. Joe Satriani, στο Crystal Planet κυρίως, αλλά και στο Engines Of Creation σε κάποια σημεία (όχι πως υστερούν τα πρώτα του δηλαδή)

8. Tim Miller, στα Trio και Trio II

9. Andy Timmons, στο Resolution

10. Stevie Ray Vaughan, παντού

11. The Edge, πάλι παντού (και ειδικά στο Pride και στο I Still Haven't Found What I'm Looking For)

12. Steve Vai, κυρίως στο Passion And Warfare και στο G3 Live in Concert, αλλά και στο Eat 'Em And Smile του David Lee Roth (το σόλο στο Big Trouble είναι ασύλληπτο)

13. Brian May, στα We Will Rock You, I Want It All, Bohemian Rhapsody, Princes Of The Universe κλπ...

14. Metallica, οι ρυθμικές κιθάρες τους στο black album(και ειδικά ακούγοντάς τους μέσα στο αμάξι στην εθνική)

15. Eddie Van Halen, στα Van Halen I, Van Halen II, 1984, και F.U.C.K.

16. Jeff Beck, σχεδόν σε όλους τους δίσκους από το Guitar Shop και μετά, και ιδιαίτερα στο Nadia

17. Shawn Lane, στα Abstract Logic και Temporal Analogues Of Paradise

18. Robben Ford, στο The Brother

19. TJ Helmerich, στο intro του τελευταίου κομματιού (Lovestruck) του Centrifugal Funk (βρίσκεται μόνο στην επανέκδοση του δίσκου)  ;D

20. Jimi Hendrix, από στουντιακά τα Crosstown Traffic, Foxy Lady, και από το live με τους Band Of Gypsys πολλά (όπως Machine Gun, Stone Free κλπ...)

21. Gary Moore, στο Still Got The Blues (όλο το δίσκο), και σε κομμάτια όπως το Over The Hills And Far Away...

22. Wayne Krantz, στο Long To Be Loose

23. Kurt Rosenwinkel, στο The Next Step

24. John Petrucci, στο Liquid Tension Experiment 2, καθώς και στα Images And Words, Awake, και Scenes From A Memory

25. Greg Howe, στο Introspection, στο Hyperacuity, και στο Gentle Hearts του Tatsuo Sakurai (αν και το καλύτερό του είναι το Extraction)

26. Mark Knopfler, στο Money For Nothing και στο Heavy Fuel

27. Zakk Wylde, στο No Rest For The Wicked του Ozzy

28. AC/DC, στο I Feel Safe In New York City

29. Κώστας Μπαλταζάνης, στο After The Fight από τον πρώτο δίσκο των Ίασις

30. Al Di Meola, σε όλα τα κομμάτια που παίζει ακουστική

και συνεχίζει...

Μερικές που μου ήρθαν και μένα:

-Good Times (Chic)

-Billie Jean (Michael Jackson)

-Stratus (Billy Cobham)

-U Can't Hold No Groove (Victor Wooten)

-The Real Deal (Tower Of Power)

-Another One Bites The Dust (Queen)

-Under Pressure (Queen)

-Face First (Tribal Tech)

-Thank you (Sly and the family Stone)

-Let It Whip (Dazz Band)

-Power Of Soul (Jimi Hendrix & The Band Of Gypsys)

-Who Knows (Jimi Hendrix & The Band Of Gypsys)

-Chromazone (Mike Stern)

Εσύ τα έχεις ακούσει επάνω στον συγκεκριμένο ενισχυτή? Θέλω να καταλάβω υπό ποια οπτική προτείνεις αυτό του Mayer (πέρα και από αυτά τα συγκεκριμένα της λίστας που αναφέρθηκε προηγουμένως), και πώς συστήνεις την διαμόρφωση άποψης από το YouTube.

Δεν έχω παίξει ούτε τον ενισχυτή του παιδιού, ούτε έχω ακούσει τα πετάλια, γιατί πολύ απλά μένω Ηράκλειο Κρήτης, και εδώ όχι Roger Mayer, αλλά ούτε και τα μισά (και πολλά λέω) από όλα τα υπόλοιπα πετάλια που αναφέρονται στο topic μπορείς να βρείς έτοιμα να τα δοκιμάσεις σε κάποιο κατάστημα. Επομένως, αν περίμενα να αγοράσω μόνο μηχανήματα που μπορώ να δοκιμάσω από κοντά, νομίζω ότι ακόμα με την Boss GT-6 θα ήμουν (όχι ότι αυτό είναι κακό, απλώς τυχαίνει τα μηχανήματα που έχω τώρα να με καλύπτουν πολύ περισσότερο).

Κατά τα άλλα, δεν θέλω να το παίξω ξερόλας, γιατί πραγματικά δεν είμαι κανένας ειδήμων σε θέματα gear, αλλά ο λόγος που πρότεινα στο παιδί τα fuzzes του Roger Mayer είναι γιατί δεν είδα να αναφέρονται πουθενά, τη στιγμή που μιλάμε για τον κατασκευαστή που σχεδίαζε πετάλια για τον ίδιο τον Jimi (και για πάρα πολλούς άλλους μεγάλους), και ταυτόχρονα είναι μέσα στα λεφτά που μπορεί να δώσει το παιδί. Επομένως θεώρησα ότι μια ακόμη πρόταση δεν θα το ζημιώσει.

Τώρα σε ό,τι αφορά τα online videos δοκιμών, αποτελούν κριτήριο για την αξιολόγηση ενός μηχανήματος, εάν ξέρεις πώς να αξιολογήσεις αυτό που ακούς, και εάν με την εμπειρία μπορείς να καταλάβεις αν το εν λόγω μηχάνημα θα συμβάδιζε με το δικό σου εξοπλισμό, για το σκοπό που το θέλεις. Φυσικά και δεν ισχυρίζομαι ότι ένα τέτοιο βίντεο είναι ατράνταχτο κριτήριο, αλλά είναι αρκετά χρήσιμο, πολλές φορές χρησιμότερο από τη γνώμη κάποιου εδώ μέσα που μπορεί να προτείνει κάτι επειδή στα αυτιά του ακούγεται σούπερ... κι αυτό γιατί το σούπερ ενός μπορεί να αντιστοιχεί σε απευκταία κατάσταση για κάποιον άλλο...

Εγώ θα σου πρότεινα κάποιο από τα fuzz του Roger Mayer, που είναι ίσως και ο πιο φημισμένος κατασκευαστής fuzz στην πιάτσα... Το προσωπικό μου αγαπημένο είναι το Axis Fuzz, που είναι silicon fuzz για τελείως Hendrix καταστάσεις, αλλά για αυτό που θες εσύ πιθανά να προτιμάς κάποιο από τα υπόλοιπα των rocket series... Και οι τιμές είναι μέσα στα όρια που βάζεις (στο Thomann είναι 193 ευρώ το καθένα, όμως αλλού μπορεί να τα βρείς και φθηνότερα).

Δες τα εδώ (και μετά άκου τα στο youtube):

http://www.roger-mayer.co.uk/rockets.htm

2ον και εξίσου σημαντικό (μαλλον περισσοτερο) : αν μια μπαντα δεν εχει σωστη ΒΑΣΗ (δλδ μπασο και τυμπανο) , δεν ειναι μπαντα.

Αυτή η φράση αντικατοπτρίζει όλη την ουσία στην μοντέρνα δυτική μουσική, είτε αυτή είναι ροκ, είτε αρ'εν'μπι, είτε φανκ, είτε τζαζ, είτε οτιδήποτε... +1000 για αυτό...

Κατά τα άλλα, πρώτη φορά αρχίσαμε να παίζουμε με φίλους στην 1η λυκείου, όντας όλοι αρχάριοι στα όργανά μας πάνω κάτω, και ένα εξάμηνο μετά κάναμε το πρώτο μας λάιβ.

Χαχα... ναι, εννοείται, νομίζω κατάλαβα και ποιος είσαι... τελοσπάντων, αυτό που είπα στην παρένθεση πριν μάλλον είναι το σημαντικότερο, γιατί πραγματικά λέω ό,τι λέω χωρίς να τα εφαρμόζω απαραίτητα εγώ ο ίδιος (για την ακρίβεια προσπαθώ, αλλά δεν τα καταφέρνω). Απλώς επειδή παλιότερα είχα κάνει για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα προσπάθεια να αποκτήσω κάποια εφόδια στο jazz παίξιμο, και ο δάσκαλός μου μου έδειχνε τις αδυναμίες μου, όταν και γω ακούσω κάτι από κάποιον που νιώθω ότι έχει περιθώρια βελτίωσης, απλά το αναφέρω... γιατί αφενός θέλω να είμαι αληθινός μαζί του, αφετέρου νομίζω ότι κάνει και καλό να το πώ εφόσον πραγματικά δεν κρύβω καμιά εμπάθεια απέναντί του.

Τώρα, για πραγματικές συμβουλές, καλύτερα να μην ακούς άσχετους σαν και μένα, αλλά να παίρνεις ό,τι μπορείς από άτομα που το έχουν σαν κιθαρίστες, όπως ο (νομίζω) κοινός μας γνωστός, Γιώργος (ο εκ της Αγγλίας ερχόμενος). Αυτά. Θα τα πούμε κι από κοντά κάποια στιγμή. Καλή συνέχεια στα παιξίματά σου και καλές γιορτές και πάλι!

Καλή προσπάθεια φίλε μου! Από την πλευρά μου να σου πώ (πάντα στα πλαίσια εποικοδομητικής κριτικής, και χωρίς να είμαι κανένα αστέρι εγώ ο ίδιος) ότι θα πρέπει λίγο να αρχίσεις να σκέφτεσαι διαφορετικά τον αυτοσχεδιασμό σου, σε ό,τι αφορά τα ρυθμικά μοτίβα που χρησιμοποιείς, έτσι ώστε να χρωματίζεις το παίξιμό σου λίγο παραπάνω για να μην γίνεται μονότονο... Από κει και πέρα, όταν το κάνεις αυτό, θα δείς πιστεύω μεγάλη βελτίωση, και εάν εμπλουτίσεις και άλλο το παίξιμό σου σε φρασεολογία, τότε το αποτέλεσμα θα είναι αρκετά καλό... Ελπίζω να μην σου έσπασα τα νεύρα  :)... Καλό απόγευμα και καλές γιορτές!

Ωραίο θέμα με τραγουδάρες... Ορίστε και από μένα μερικά:

http://www.youtube.com/watch?v=QxRIPmWgEV8&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=Q-tGK_D6Gp0

http://www.youtube.com/watch?v=5ka0vWisMfQ

Πολύ ωραίος... Και ο ήχος και το παίξιμο... Γενικώς τέτοια βίντεο κάνουν το νόιζ ένα ακόμα πιο όμορφο και ευχάριστο μουσικό στέκι... Καλή συνέχεια εύχομαι!

Με αυτό (ας μην προβώ σε χαρακτηρισμούς καλύτερα):

Κλασικά πράγματα:

Ωραίος φίλε... μπράβο! Έχεις πολύ ωραίο touch πάνω στο όργανο. Συνέχισε έτσι και ανέβασε και άλλα πράγματα όποτε έχεις όρεξη.

Πολύ ευχάριστο που γίνεται αναφορά σε έναν πραγματικά πάρα πολύ καλό κιθαρίστα, και σε μια επίσης εκπληκτική μπάντα... Όταν πριν 1-2 χρόνια έτυχε να δω τους Foolproof Apple Pie, πραγματικά πέρασα καταπληκτικά (και όλοι ανεξαιρέτως οι μουσικοί ήταν τρομεροί, δημιουργώντας ένα πολύ δυνατό σύνολο)! Μπορεί να μην έχω δει πολλά λάιβ από ελληνικές μπάντες, όμως πιστεύω πως είναι δύσκολο να βρεθούν πιο δυνατές funk, soul ή rock μπάντες στη χώρα μας, που να γκρουβάρουν τόσο πολύ όσο οι Foolproof.

Όσο για το Βασίλη Ποδαρα, σίγουρα μιλάμε για έναν τρομερό ηλεκτρικό κιθαρίστα, που πραγματικά ξέρει να ροκάρει, να φανκάρει, να παίζει με ωραίο τρόπο fusion, και που εν'ολίγοις, το έχει πάρα πολύ!

Εύχομαι σε αυτόν και σε όλη την μπάντα κάθε επιτυχία γιατί το αξίζουν...

Υ.Γ. Απίστευτη ερμηνεύτρια και η Lucia (τραγουδίστρια του συγκροτήματος).

Φωνητικά: Jorn Lande/David Coverdale/Ronnie James Dio

Κιθάρα: Steve Vai/Yngwie Malmsteen/John Petrucci

Μπάσο: Billy Sheehan/Tony Levin/John Myung

Τύμπανα: Mike Portnoy/Virgil Donati/Lars Ulrich

Πλήκτρα: Jordan Rudess/Derek Sherinian/Jens Johansson