Ledge

Η θεία ενός γνωστού μου διοργάνωσε ένα γεύμα με αρκετούς προσκεκλημένους. Παίρνει τηλέφωνο την άλλη μέρα ο γνωστός μου τη θεία του και ακολουθεί ο εξής διάλογος: -Γεια σου θεία, τί κάνεις; Πώς ήταν το τσιμπούκι; -Ποιό τσιμπούκι; Στη δουλειά: -Θα σας παρακαλούσαμε να στείλετε μια καινούρια προσφορά, επικαιροποιημένη με τα νέα στοιχεία -Μα αυτή η εργασία είναι ξεκουπί! (κατ' αποκοπή)

Στην αρχή μού είχε αρέσει μόνο η Lannister-Jaguar, αλλά τώρα που το ξαναβλέπω, πιο πολύ η tele-stark με έψησε. Μόνο η strat δε μου έκανε κλικ

Να 'στε καλά Yameth και VangelisV. Το είπα απλώς γιατί αναφέρεται στους κανονισμούς του νόιζ. Αυτά τα παρακάτω είναι. Δημήτρης Γιαννόπουλος - "Σύλβια" από εκδόσεις ΑλΔε και "Η αλεπού κοιμάται πια στην άσφαλτο" από εκδόσεις Πηγή.

Γράφω μυθιστορήματα, το οποίο μού αρέσει περισσότερο από το να γράφω μουσική. Έχω βγάλει δύο με αυτοέκδοση. Δε γράφω τους τίτλους, ούτε τους εκδοτικούς για να μη θεωρηθεί διαφήμιση. Αν τυχόν ενδιαφέρεται κανείς (που δε νομίζω), μπορώ να του στείλω inbox.

Νομίζω χάνουν λίγο από τον κλασικό χαρακτήρα της Strat. Θα σου πρότεινα τους Black rose του Έλληνα κατασκευαστή Nick Silver Pickups, αλλά σε πρώτη φάση θα σε συμβούλευα να παίξει με τα tone πρώτα (πέρα από τη σωστή ρύθμιση που λέει ο Superfunk). Κλείνοντας κατά το ήμισυ το tone μπορείς να αλλάξεις ριζικά τον ήχο μιας στρατ, τόσο σε καθαρά, όσο και σε drive. Δες και το αρθράκι του Dirk παρακάτω https://www.premierguitar.com/articles/Adjusting_Stratocaster_Pickup_Height_Pt-1

Στο τέλος μήπως όμως η φτήνια τρώει τον παρά;

Εντάξει, δε θολώνουν μόνο οι καθρέφτες, δεν τραβάει η μηχανή. Έχουν τρελό tone sucking και κάποια πετάλια τους δημιουργούν προβλήματα σε άλλα πετάλια, όπως θόρυβος, σφυρίγματα κλπ. Τώρα αν δε σε πειράζει, κανένα θέμα. Ο καθένας παίζει με ό,τι του αρέσει.

Το πρόβλημα με όλα τα behringer είναι το άθλιο buffer που έχουν. Το μόνο που καταφέρνει, είναι να σου χαλάει το σήμα. Το μόνο θετικό είναι ότι είναι καλύτερα και με μεγαλύτερη γκάμα εφέ από τα αντίστοιχα Aria Pro που αγοράζαμε μικροί λόγω έλλειψης χρημάτων

+1.000.000

Αυτές οι άτιμες οι κλίκες δε μ' αφήνουν να κάνουμε διεθνή καριέρα...Είναι πίσω απ' όλα, κινούν τα νήματα...Μια ζωή η αιώνια μοιρολατρία του Έλληνα...Πάντα κάτι φταίει, πάντα κάποιος φταίει και μόνο διχόνοια...

Είχα ακούσει έξι μήνες αφού αποσύρθηκε. Αλλά δεν ξέρω περισσότερα

ή είναι πατέντα ή η συσκευή με την αντίσταση είναι εξελιγμένο μοντέλο. Μ' ένα πολύμετρο θα μπορούσες να μετρήσεις τα οhm.

Άμπαλος ο Ringo; Πρωταπριλιά;

για τους Θεσσαλονικείς Δεν ξέρω τι λέτε, αλλά πάντως εμένα μού έχει λείψει ο μακαρίτης ο κυρ Μίμης στον Ριχάρδο που έβγαζε το κομπιουτεράκι και έκανε πράξεις. Αν το κοίταγες, ζαλιζόσουν γιατί πατούσε κάτι αστρονομικά ποσά, και μετά από μια τρίλεπτη μάχη μαζί του, σου ανακοίνωνε την τιμή.

Δε νομίζω ότι έχει αλλάξει και πολύ η κατάσταση στην επαρχία όμως. Πέρσι στις Σέρρες μού ζήτησαν 9 ευρώ για χορδές ηλεκτρικής 10άρες μάρκας...Pyramid (3,88 σήμερα στο Thomann). 230% πάνω. Και όταν τού είπα ότι δεν τις παίρνω γιατί τις πουλάει πανάκριβα -ήθελα να τον πω και απατεώνα, αλλά συγκρατήθηκα-, έμεινε να με κοιτάζει με ανοιχτό το στόμα. Όταν θα κλείσει κάποια στιγμή, γιατί θα κλείσει, θα τού φταίνε οι ξένοι, η κρίση, τα μνημόνια, οι δεινόσαυροι, και όχι το κλούβιο, κουτοπόνηρο κεφάλι του. Ας πρόσεχε λοιπόν...

Εμένα μού έστειλε ο Λόρδος της καρδιάς μας, ο lord smith δύο φορές. Την πρώτη ήθελε να αγοράσει ένα synthesizer -παρεμπιπτόντως δεν πουλάω κανένα τέτοιο όργανο- και ρωτούσε πόσ καιρό το έχω, πόσο κάνει και αν μπορώ να του στείλω φώτο. Τού έστειλα ένα toy piano από τα jumbo σε φωτογραφία, τού είπα ότι είναι συλλεκτικό όργανο 30 ετών και τού ζήτησα 3.650 ευρώ. Ναι, το ξέρω, το σκοτώνω το άτιμο, αλλά τί να κάνω...Δε μου απάντησε. Ύστερα από δύο βδομάδες μού ζήτησε ένα ηλεκτρικό βιολί που δίνω στα 150 ευρώ. Τού έστειλα ένα σπασμένο βιολί από το νετ και τού ζήτησα 6.500 ευρώ. Θεώρησε την τιμή πολύ καλή και μού ζήτησε τα στοιχεία μου για να έρθει σε επαφή ένας πράκτορας (007) για την παραλαβή. Τού είπα να μου στείλει τα δικά του για να του στείλω να το δοκιμάσει πρώτα και μετά με πληρώνει. Έτσι είναι οι σωστές συναλλαγές. Αλλά δε μου απάντησε και δεν ξέρω γιατί ακόμα. Μπορεί να βρήκε κάτι καλύτερο...

Το να λειτουργείς με μπαταρία πετάλι με 20mA current draw, σημαίνει ότι κάθε 20~22 ώρες λειτουργίας, θα χρειάζεσαι μια καινούρια.

Καλημέρα! Το διάβασα και πιστεύω ότι κάτι τέτοιο δε συμβαίνει από μια μέρα στην άλλη. Από προσωπική εμπειρία, πέτυχα μόνο δύο T-Rex πετάλια από κοντά στα τόσα χρόνια ενασχόλησης, και δε μπορώ να πω ότι είχα εντυπωσιαστεί από τον ήχο ή από την ποιότητα των υλικών τους. Δεν ανταποκρινόντουσαν στο high-end προφίλ που ήθελαν να δείχνουν προς τα έξω, και περαιτέρω δεν ήταν διαθέσιμα στα περισσότερα καταστήματα. Ίσως θα έπρεπε να είχαν μια πιο φιλική προσέγγιση προς την αγορά, αλλά και πάλι μεγάλα λόγια μη λέμε, έξω απ' τον χορό όλα εύκολα είναι.

Και στην αντίπερα όχθη είναι ο κύριος Andy Martin, που παίζει με δάχτυλα και ακούγεται σαν πένα, και έχει καταπληκτικές δυναμικές και χειρισμό της κιθάρας

Ας πούμε ναι. Κανονικά έχει να κάνει με το είδος clipping του ήχου που γίνεται ανάλογα με το κάθε κύκλωμα. Διάβασε λίγο στο λινκ που σου έστειλα και θα το καταλάβεις καλύτερα

Καλημέρα! Το overdrive, το distortion και το fuzz είναι κομπρεσαρισμένοι ήχοι. Οκ; Οκ. Αυτό που λες, συμβαίνει γιατί το volume της κιθάρας είναι μεταβλητή αντίσταση, και είναι σαν να αποτελεί προέκταση του κυκλώματος του πεταλιού. Αυξάνεις την αντίσταση, μειώνεις το ρεύμα και το αντίστροφο. Οπότε σε ένα κύκλωμα που η αντίσταση είναι ήδη σε ψηλά επίπεδα, χαμηλώνοντας το volume (αντίσταση), το κύκλωμα παραμένει συνεχίζει να έχει υψηλή αντίσταση, και γι' αυτό δεν καθαρίζει τελείως ο ήχος. Δες και αυτά που λέει εδώ, για να πάρεις μια καλύτερη ιδέα. http://lifestyle.jimdunlop.com/the-dunlop-distortion-guide/

Σόρι που θα γίνω κυνικός, αλλά πιστεύεις ότι ο γραφικός τσίπης αγοραστής των αγγελιών του νόιζ που σου κάνει παζάρι σε πετάλι που πουλάς 40 ευρώ, δεν θα την αγόραζε και θα έκανε καταγγελία; Θα έκανε και παζάρι από πάνω. να κινητοποιηθεί η ΓΑΔΑ...οκ. Ας κινητοποιηθεί με τον "επαναστάτη" Ρουβίκωνα πρώτα που την ρεζιλεύει κάθε τρεις και λίγο, και μετά ας μού βρει και την κιθάρα μου. Προσωπικά, δε νομίζω ότι υπάρχει οργανωμένο κύκλωμα κλοπής μουσικών οργάνων. Δεν είναι αντικείμενα ευρείας κατανάλωσης. Η κλοπή οχημάτων αποφέρει πολύ μεγαλύτερο και άμεσο κέρδος, χωρίς να αφήνει ίχνη. Πιστεύω ότι οι περισσότερες κιθάρες είτε ξαναβάφονται και πωλούνται, είτε δε βγαίνουν ποτέ έξω από το σπίτι του καινούριου ιδιοκτήτη ή άντε για καμιά πρόβα. Περαιτέρω, το να κλέψει κανείς μια κιθάρα και να την ανεβάσει στο νόιζ ή στο ebay, πρέπει να είναι το λιγότερο ηλίθιος. Υπάρχει και το reverb. Υπάρχει όμως και το dark web. Shop around...

get a clue...Ναι, είναι too much

Καλημέρα! Και γιατί δεν πας με την κιθάρα σου σε κάποιο κατάστημα μουσικών οργάνων για να δοκιμάσεις ποιο ταιριάζει;

Γιατί δε βάφεις το headstock με το πράσινο του Τζόκερ, για να ταιριάξει και καλύτερα;