kwstas79

Βρωμιά όλο το τεμάχιον λέμε.

Δεν νομίζω ότι είναι κάποιο μασιφ μέταλλο το κομμάτι, μάλλον για κάποιο ψευτοκράμα τύπου ζαμακ μου φαίνεται από τις φωτό. Σε αυτήν την περίπτωση είναι φτηνότερο να το αλλάξεις, η επίσκευη είναι ασύμφορη, αν όχι και αδύνατη.

Πάντως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η μισή ελλάδα κλαίει με μαύρο δάκρυ για κάποιον που φέρθηκε τόσο ανεύθυνα που σκοτώθηκε και τραυμάτισε πάρα πολύ σοβαρά άλλους δύο. Αν έχεις "ταλέντο" τελικά όλα είναι οκ, μπορείς να κάνεις ότι γουστάρεις.

Να προσθεσω το gold hardware...

Τα χρυσά ταιριάζουν μόνο σε (σκούρα) κόκκινα φινιρίσματα, αλλά είναι η μόνη παραχώρηση που κάνω σε αυτόν τον όλεθρο.

Δεν έχω τόσο θέμα με σχήματα, όσο με ειδικά βαψίματα με νερά, φινιρίσματα για να αναπνέουν τα ξύλα, binding παντού και πάντα ακόμα και πάνω στον κιθαρίστα, επίχρυσα κλειδιά της πόλης, hardware από τιτάνιο και χρυσό - φοριέται και στο δεξί σαν κόσμημα, μαγνήτες με poles από κράμα νικελίου-σιδήρου που βρέθηκε σε υπολείμματα πτώσης μετεωρίτων οι οποίοι είχαν καταφέρει συντριπτικό χτύπημα σε στεγόσαυρο πριν καταφέρει να ξεχρεώσει το στεγαστικό του κλπ. Μια μονόχρωμη κιθάρα με λαϊκό hardware μπορώ να έχω παρακαλώ; Αφτά, ελπίζω να βοήθησα.

Το λάδι μιά χαρά είναι, απλά θα χρειαστεί να το λαδώνεις τακτικά το μανίκι, όσο πρόστυχο και αν ακούγεται.

Είναι αλήθεια ότι ειδικά εσύ που μένεις κοντά σε (τρελά) νερά, θα έχεις θέμα με την υγρασία. Καλύτερα να προστατεψεις με "κάτι" το μανίκι, απλά πρόσεξε αυτό το "κάτι" να είναι χημικά συμβατό με το φινίρισμα στο υπόλοιπο σώμα.

Ναι φίλος, μπορεί η γέφυρα να σουζάρει, αλλά αυτά τα παλιά τα όργανα έχουν τον πιό οργανικό ήχο.

Το μελισσοκέρι δίνει πιό οργανικό ήχο απ' όσο ξέρω, αλλά όλα εξαρτώνται απο το τι βόσκαγε το μελίσσι.

Eιπα να κανω ενα update. Η κιθάρα βρισκόταν για περιπου 20 χρονια σε μια υπογεια αποθηκη. Ως εκ τουτου τα τα ηλεκτρικα ηταν για πεταμα, τα μεταλλικα μερη ειχαν οξειδωθει, και το μπρατσο ειχε ξεβιδωθει. Η κιθάρα ειχε αγοραστει καπου στα 80ς μεταχειρισμενη, απο τον αδερφο μου. Mην γνωριζοντας πολλα για την προελευση της, μπορώ μόνο να υποθεσω οτι ειναι Ιαπωνικη κοπια. Ανοιγοντας την κιθαρα για να βγαλω τα ηλεκτρικα, ανακαλυψα οτι εχει μια πολυ ιδιαιτερη κατασκευη, αφου το σωμα (μαονι) ειναι σκαμμένο κατα 80%, και και εχει φορεθει απο πάνω καπάκι (σφένδαμος), σε αντιθεση με την αυθεντικη les paul που ειναι μασιφ μαονι. Το μπρατσο (μαονι/παλίσανδρος  στην ταστιερα) ειναι πολυ πιο λεπτο απο την αυθεντικη. Επέλεξα τελικά να τοποθετήσω Gibson 490r & 490t μαγνήτες, και να αλλαξω τα παντα (γεφυρες, κλειδια, ηλεκτρικα, καπακια κτλ). Το αποτελεσμα ειναι πολυ καλο, τοσο αισθητικα οσο και ακουστικα!!!!

Before:

After 1:

After 2:

 

θα προσπαθήσω να προσθεσω και ηχητικο link συντομος...

 

Όλα καλά και όμορφα, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί αυτούς τους μαγνήτες, οι οποίοι και δεν σπλτάρουν και (μόνο) ροκάρουν.

Έχεις πρόβλημα ΜΟΝΟ στο cubase ή και σε άλλα προγράμματα;

Ο υπολογιστής έχει τις τελευταίες εκδόσεις των οδηγών (drivers) και BIOS firmware;

Υπάρχουν ειδικά προγράμματα που δοκιμάζουν τις κάρτες γραφικών (px 3DMark, FurMark klp).

Στην περίπτωση που όλα τα προηγούμενα είνια οκ, το πρόβλημα μπορεί να είναι αλλού, πχ τροφοδοτικό, μητρική, μεγάλη θερμοκρασία κουτιού, ανάδρομος Ερμής.

Εγώ το βρίσκω έκτακτο, μιας και φέρνει ολίγον τι σε παιδικό σταθμό.

Το blackmetal για μένα είναι ένα μουσικό είδος που απαιτεί από τον ακροατή να επενδύσει χρόνο πάνω του. Κάποιος είχε πει ,και συμφωβώ μαζί του, πως είναι ανάλογο της όπερας, είναι δηλαδή ένα δύσκολο είδος που αποθαρρύνει εως και τρομάζει τα απαίδευτα αυτιά. Προσοχή, δεν υποννοώ τίποτα περί "υψηλής καλλιτεχνικής αξίας" για το συγκεκριμένο είδος, ποιότητα (και έλλειψη αυτής) υπάρχει σε όλα τα είδη, απλά θεωρώ πως είναι κάτι αρκετά δύσκολο για να καταπιαστεί κάποιος ποτ έρχεται σε πρώτη επαφή μαζί του.

Σε λίγα λεπτά αρχίζει η βραδινή βάρδια- συν τάισμα, πατ- πατ για ρέψιμο κλπ...  ;D

Α, εσείς έχετε ακόμα βάρδιες; Εμείς φίλος τα έχουμε ξεπεράσει αυτά, δεν υπάρχουν βάρδιες, ή μάλλον υπάρχει μόνο μια βάρδια.

Κοιτάξτε παιδιά, για να μιλήσουμε και λίγο πιό σοβαρα από τον τυπικό χαβαλέ που γίνεται εδώ μέσα: δεν είναι όλοι άξιοι να έχουν μια τέτοια κιθάρα.

Το να φτιάξεις μπάντα και να σε ικανοποιεί 100% πολύ απλά είναι αδύνατο, κυρίως επειδή πρέπει να ικανοποιηθούν 100% παραπάνω του ενός άτομα. Το θέμα καταλήγει στο κάποιοι να κάνουν τον μάγκα και κάποιοι τον μαλάκα, αλλά αυτό κάπου ξεσπάει και τα πράματα παίρνουν τον κατήφορο, εκτός αν υπάρχει πού χρήμα, παγκόσμιες περιοδείες, κόκα, γκόμενες, γκουρμέ πιάτα κλπ τα οποία βοηθούν στο να συνεχίσεις να κάνεις τον μαλάκα.

 

Γενικά δεν μπορώ να πω πως είχα τραγικά απίστευτα εξαιρετικά κακές εμπειρίες, αλλά πέραν από ορισμένες απόπειρες με φίλους, όλες οι υπόλοιπες συμμετοχές μου σε μπάντες ήταν ολίγον τι... ας μην πω ανυπόφορες, θα πω "όχι ευχάριστες".

 

Εγώ αντιθέτως κόντεψα να φτάσω σε δικαστήρια κλπ με το υπόλοιπο γκρουπ, και ο λόγος δεν ήταν το ότι δεν με άφηναν να κάνω σόλο. Έχω πει πως αν ποτέ κάνω πάλι κάτι σε φάση μπάντας, δεν θα έχει σίγουρα τραγουδιστή και κατα 90% κιθαρίστα.

-1 στον μαίανδρο, επίσης υπερβολικό το κείμενο. Οκ, προώθηση μεν, κόψτε κάτιτις δε.

Απορία άσχετου: τα όργανα με μπράτσο από ανθρακόνημα έχουν/χρειάζονται truss rod ή δεν παίρνουν χαμπάρι;

Όλα εξαρτώνται από το τι θες να κάνεις, και, το σημαντικότερο, πόσα φράγκα θές να δώσεις. Αν θες απλά να δοκιμάσεις, υπάρχουν οι φτηνοί GFS, οι οποίοι είναι μιά χαρά μαγνήτες, οι Tonerider επίσης πολύ καλοί. Υπάρχουν και τα μεταχειρισμένα βεβαίως.

Αν πραγματικά θές κάτι σε αθόρυβο ΚΑΙ P-90(-ish) και είσαι αποφασισμένος να τα σκάσεις, η λύση είναι μια (και ο μπακλαβάς γωνία): Fralin hum-cancelling P-90s. Είναι sidewinders P-90s. δηλαδή τα πηνία τους είναι στο πλαϊ και πάιρνουν σήμα από μια μονο σειρά Polepieces στο κέντρο. Αυτή η σχεδίαση τους δίνει ήχο μονοπήνιου χωρίς το βζζζζζζ. Επίσης υπάρχουν με steel polepieces και πλαϊνούς alnico ή ceramic μαγνήτες (όπως οι αυθεντικοί P-90s) ή με alnico rods (ηχητικά πιό κοντά σε fender Μονοπήνιους). Επίσης υπάρχουν σε 3 διαφορετικά τυλίγματα, normal, underwound και overwound. Και όλα αυτά στην προνομιακή τιμή των 130$ το κομμάτι.

ΟΣΟ ΕΓΩ ΜΙΛΑΩ ΕΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΝΕΤΕ

http://www.fralinpickups.com/p90s.asp

Επίσης πριν λίγο καιρό έβγαλε και η Gibson ένα ανάλογο μοντέλο, τους P-90H, αλλά δεν έχω ιδέα από τιμές και πως ακούγονται.

https://thirdmanrecords.com/news/why-the-mountains-are-black/

Λοιπόν, δύο πράγματα συμβαίνουν εδώ: είτε ο Jack White το 'καψε, είτε είναι πολύ μπροστά λέμε. Προσωπικά έλιωσα με τις περιγραφές τύπου "primal and unhinged Greek village music that at times sounds more like free jazz or doom folk, feral and trance-like as it is"... :P

Δεν είναι άσχημος, είναι όμως κουραστικός. Μάλλον κάπως έτσι ακούγονται οι ροκάδες όταν προσπαθούν να παίζουν μπλούζ.

Θα μπορούσαμε να αναφερόμαστε π.χ. στους μιγάδες (ένας γονέας μαύρος / ένας άσπρος, ώπα, λάθος, ένας έγχρωμος και ένας άχρωμος εννοούσα) ως

Α) ημιέγχρωμους;

Β) έγχρωμους γιαλαντζι;

Γ) κάτι άλλο (γράψτε τι)

Στείλτε τις απαντήσεις σας στον Φίλ τον Ανσέλμο, και κερδίστε πλούσια δώρα.

Πιθανολογώ BASF LH

 

 

Δεν το κάνω από λαγνεία πάντως ή βίτσιο.

Μου αρέσουν πιο πολύ και στον ήχο και σχεδιαστικά και σαν φιλοσοφία.

Όπως τα παλιά αμάξια π.χ, τα παλιά έπιπλα...κ.λ.π.

 

(μιλάω κυρίως για 60's)

 

Ήταν πιο όμορφα.

Πςςςςςς είσαι ωραίος, όντως αυτό είναι το μοντέλο, από ότι θυμάμαι. Βουλωμένο γράμμα διαβάζετε γέροντα. :D