dimsonic

Μύθος ή όχι να ένας κιθαρίστας που τον ζήλευε ο Hendrix.

Κάτι που δεν ήταν μύθος είναι ότι σχεδίαζαν περιοδεια μαζί και δίσκο. 

Δεν πρόλαβαν...

να βγάλω τ αντεράκια μου, να τα κάνω πλεξούδα.....

να πως βγήκε το highway star...

να της βάλω άραγε 9άρες?

να τώρα, αυτά είναι που δεν μπορώ....

να φύγετε!

να πάτε αλλού....

νεγκα στο μέγκα με ντανελέκτρο

νο κομμεντ

Ντου δε μαθ

ο εφιάλτης κάθε μαθητή ωδείου

ο κόσμος

Ο Λάρρυ που γνώρισα

ο τρόπος που θυμάται ημερομηνίες, τοποθεσίες και γεγονότα σίγουρα σχετίζεται με τον τρόπο που παίζει και έπαιζε πάντα, μουσική (αφήνω στην άκρη την χρήση της γλώσσας και την επιλογή λεξιλογίου)

οι πρώτες μέρες στη μπουζιέρα των  Twickenham studios η μαυρίλα είναι προφανής...

Τζωρτζ: Εγώ λέω να παρουμε διαζύγιο

Πωλ: ε ναι σας το είπα και προχτές

Τζων: ποιός θα κρατήσει τα παιδιά?

Πωλ: ο Dick James

Μιλάμε για την επιτομή του μαύρου χιούμορ

σ.σ. ο Dick James ήδη από το 1962 έπαιρνε πάνω από το 75% των κερδών τους και ακόμα και σήμερα βγάζουν αυτοί που αγόρασαν μετά τα δικαιώματα ... (ATV, MJ, Sony)

όλο του ζουμί είναι στον Paul Franklin. Αν θυμάστε την συνεργασία του με τον Mark Knopfler 

ονειρεύομαι πρωϊνιάτικα

Όπως υποσχέθηκα είπα να βάλω μερικές φωτογραφιούλες από Βαρκελώνη.

Είναι ας πούμε σχετικά πρόσφατες. Νομίζω του 2018

Εφτιαξα και κλαμπ. Μέχρι να εγκριθεί αρμοδίως ανεβάζω εδώ κάποια πράγματα και ας τα μεταφέρουν οι αντμιν

Η φωτογραφία του εξωφύλλου είναι φυσικά μια paella. Στην καινούργια παραλία της Βαρκελώνης θα βρείτε αρκετα γκουρμέ εστιατόρια για να δοκιμάσετε.

Οι τιμές...ιδίως όταν υπάρχει άμεση θέα είναι υψηλές. Και υπάρχει και waiting list, τουλάχιστον μισής ώρας. Μια paella όπως στην φωτογραφία που υποτίθεται είναι για 2 άτομα, βολεύονται και 4 μαζί με μερικά ακόμα πιατάκια. Κοντά στο 100ρικο.

Δεν νοείται να είστε Βαρκελώνη ή Ισπανία και να μην χτυπάτε αλύπητα tapas.

Πρόκειται για μικρά ατομικά μεζεδάκια που "βγαίνουν" σε ό,τι φαντάζεται ο μαγαζάτορας. Συνήθως στα πιό καλά εστιατόρια υπάρχει κατάλογος με εικόνες, αλλά στα πιό ...του δρόμου υπάρχουν έτοιμα στον μπουφέ όπου παίρνεις και ξαναπαίρνεις περνώντας μετά από το ταμείο. Απο ιδιαίτερα οικονομικά έως πολύ ακριβά. Ανάλογα πού θα κάτσεις

εδώ σε ένα μαγαζάκι έξω από την Βαρκελώνη, δυστυχώς δεν θυμάμαι πού.

εδώ η επιλογή είναι πιό ραφιναρισμένη. Βλέπετε το εστιατόριο. Δεν μας γδάρανε πάντως.

Σημειωτέον παντού πήγαμε με δικό μας άνθρωπο, αν και δεν είναι τόσο δύσκολο να πετύχεις καλη ποιότητα.

Στα μικρά καφέ, ακόμα και τα πιό κεντρικά όπως αυτά στους διπλανούς δρόμους της Sagrada Familia, βολεύεσαι μια χαρά με κάτι γρήγορο

Κατεβαίνοντας την κεντρική λεωφόρο La Rambla

που σε κατεβάζει στη θάλασσα, στα δεξιά είναι η είσοδος της παλιάς αγοράς. La Boqueria.

Είναι κάτι σαν τις δικές μας ημιυπαίθριες ή μάλλον κλειστές αγορές όπου ψωνίζεις τα πάντα, αλλά,....το πιό σημαντικό είναι ότι περπατάς και τσιμπάς....

Αφήνω τις εικόνες να μιλήσουν.

Photos-001 (1).zip

όσοι το έζησαν να σηκώσουν το χέρι ....

ότι και να μου πείτε είναι ...συγκινητικό...

ένα γεροντάκι τραγουδάει ακόμα.

Είναι η ζωή μας που έφυγε, αυτά που ζήσαμε και δεν μπορούμε να χωνέψουμε ότι πέρασαν...αλλά να...εδώ είναι πεισματικά μέχρι τελικής πτώσεως

όχι δεν είναι δισκάδικο.

Είναι η αίθουσα διαλείμματος στη Σχολή

όχι ρε σεις, δεν έχει πεθάνει η μουσική.

απλά η παλιά ήταν καλύτερη

Πάει κι αυτό το βήμα.

Δεν το προλάβαμε. Άτιμη ξενητεια.....

Παει κι ο Crosby....

Παει κι ο Μιμης....

Παιζει αρκετη ξεραιλα ε;