dimsonic

Καμμία διαφορα. Αφου κανενα δεν μπορουμε

δεν σε πιάνω

Φάνη εδω με μια μουσταρδί ανοιχτή και μια θαλασσιά εδώ με μια πρασινοκίτρινη με τορτουαζ πικγκαρντ? αλλά γενικά...πολύ ασυνήθιστα χρώματα

Φίλε μου δεν βγαίνει κανένα μένος. Πες ότι είμαστε έξω και πίνουμε καφέ. Και λέμε για κιθάρες και κιθαρίστες. Αν δεν μπορούμε να πούμε αυτά που αισθανόμαστε με τους φίλους μας με ποιόν θα τα πούμε? Όταν βγαίνω με φίλους που ακούμε μουσική και ξέρουμε ο ένας τα γούστα του άλλου ξέρεις τι θάψιμο πέφτει? Θα έπρεπε να ήσουν απο μια μεριά να δεις. Προφανώς και είναι προσωπική άποψη. 100% όχι 90. Τον Mayer δεν τον γούσταρα καθόλου (αν ψάξεις εδώ μέσα θα βρεις πολλά νήματα σχετικά) γιατί αρχικά τον γνώρισα από την καθαρά μπλουζ φάση του όταν ήδη ήταν πολύ μεγάλος. Στη συνέχεια τον έψαξα από το 0, άκουσα όλα τα αλμπουμ από spotify - tidal και έφτασα σε σημείο να θέλω να ψωνίσω. Τα πρώτα του είναι εξαιρετικά. Συνθέτης με κεφαλαίο Σ. Βέβαια στην πορεία τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας με δηλώσεις, εμφανίσεις, εκκεντρικές ιστορίες κλπ, αλλά δεν παύει να έχει φτιάξει συνθεσάρες. Επίσης στο νοιζ θεωρώ ότι μιλάω με κολλητούς. Το είπα πιό πάνω. Δεν μπορώ να μιλάω με ξύλινη γλώσσα ούτε με το σεις και με το σας. Δεν βγαίνουμε και στον Χατζηνικολάου να πούμε... Θα σου πω ένα παράδειγμα. Εχω ένα φίλο που μεταξύ μας έχουμε κοινά ακούσματα. Στο 80% συμφωνούμε. Σε ένα 10% έτσι κι έτσι και σε ένα 10% απο αυτά που μου αρέσουν τα ΜΙΣΕΙ. Σε κάθε ευκαιρία μου ρίχνεται κανονικά. Ενα τυπικό όνομα είναι οι Beach Boys και o Brian Wilson. Εγώ έχω σχεδόν τα πάντα και προσκυνάω. Εκείνος μου χάρισε τα δικά του pet sounds, γιατί "ήθελε να τα σπάσει" και τον "παρασύραμε" να τα αγοράσει.

Ο κρεις δεν το πήγε παραπέρα, αλλά πως να στο πω να το καταλάβεις.... το υπηρέτησε το είδος. Δεν μου έδωσε την ιδέα ότι το εκμεταλλεύτηκε (ΑΝ κάποιος πούμε ότι το εκμεταλλεύτηκε) Για τον Χεντερσον είπαμε. Για τον Mayer επίσης έχουμε αναλωθεί. Δεν μου αρέσει η περσόνα του, αλλά είναι πολύ καλός συνθέτης και παίκτης. Όσο για την "αντιπαράθεση" μπορεί να τραβήξει χρόνια. Σε συμπαθώ ιδιαίτερα θα έλεγα, ΟΚ διαφωνούμε σε αρκετά. Θα είχε ενδιαφέρον πάντα να είχαμε την γνώμη πχ του ez που είναι πιό καθαρόαιμος στο είδος.

καλημέρα. Βασικά το ακόρντο του θέματος είναι 5χορδο. Η μια χορδή είναι τυπικά muted αν και για το συγκεκριμένο τόνο μπορεί και μόνο να παιχτεί ανοιχτή. Κατά τα άλλα, αν και 5χορδο είναι από τα πολύ δύσκολα. Τώρα...τι θα παίξει το άλλο όργανο. Υποθέτω ότι προορίζονται βασικά για εισαγωγές ή κλεισίματα όπου ο κιθαρίστας μένει μόνος του. Επίσης αρκετά από αυτά είναι χρήσιμα για συνοδεία τρίο ας πούμε χωρίς μπάσο ή και τύμπανα όπου η ρυθμική παίζει τον ρόλο και αυτών των δυο.

καλημέρα παίδες. Ήταν ένα ομολογουμένως ενδιαφέρον νήμα. Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις και την συζήτηση. Τουλάχιστον κάτι έπιασα. Να το ξανακάνουμε!

Δες αλλα βιντεο. Στο καθένα αλλο χρωμα

Μονο που η δικιά του ανοιχτη ρε υποτιθεται συμπτωματικά μπορεί να ακουστεί μονο εκει. Αν το μεταθεσουμε παει περίπατο

σορρυ CEbB ήθελα, το μέτρησα πιο κάτω χωρίς D όμως... οπότε πάμε στην αρχή του νήματος

εντάξει....αλλά οι τρεις τελευταίες θα ειναι BFBb όπως και νάχει και αυτές νομίζω μένουν στ αυτί άρα? Αb#9

πάντως όπως και να το παίξεις μικρή και μεγάλη θα έχει

και δεν τίθεται θέμα, εντάξει, δύσκολο ήταν την πρώτη μέρα πες, απλά είπα να ξεκινήσω το βιβλίο βήμα βήμα να δω πού το πάει ο ποιητής

όπως είπε κι ο Σπύρος, τα έχω ξεκόψει αρκετά. Τα τελευταία χρόνια με πιάνω να παίζω αρκετά τρίχορδα πιό αφηρημένα διότι το μυαλό με πάει γρήγορα στην ανάλυσή τους και χρησιμοποιώ πολύπλοκα (5 χορδα πχ) όσα μου μου είναι δεύτερη φύση πια. Ακόμα και κλασικά μπαρέ 6χορδα ματζόρε τα έχω καταργήσει...

και εγω αλλά το λεω επειδή το είπε ο φούζιος. Και γενικά δεν βολεύει το μπαρέ με το 4ο δάχτυλο εκεί κάτω. Ενώ χαλαρό στην μι...

βεβαια μπορείς να το παίξεις και με μπαρε 4 6 4 5 4 7 αλλά δεν ακούγεται τόσο ευχάριστα

αυτό κι αν ξεσκίζει αυτό είναι άλλο ένα θέμα γιατί φαγώνεται ο συγγραφέας να μην το βάζει μπαρε

Μάλιστα, αυτό όντως δεν το είχα υπόψη, αν και νομίζω κάπου το πήρε το μάτι μου σε ένα σχόλιο απο αυτά που διάβασα. Απλά εξακολουθώ να προβληματίζομαι (και πάει και στον φούζιο ως επεξήγηση) γιατί πχ ενώ όπως είναι στημένο έχει root σε Ab οπότε ...ευθύς συλλογισμός περι της ονομασίας και όχι να ψάχνεις το root που δεν υπάρχει και φυσικά γιατι να μην χρησιμοποιήσεις δυό πολύ πιό εύκολες θέσεις με 4 χορδές είτε τις ΕΑDG ή τις ADGB

Το βάζω εδώ και αν χρειάζεται το μεταφέρει κάποιος. Στον καιρό της καραντίνας αποφάσισα να ασχοληθώ "σοβαρά" με την κιθάρα... Κατέβασα λοιπόν τα αρχαία βιβλία του Mickey Baker και προχώρησα με ρυθμό χελώνας. Οι λόγοι πολλοί. Κυρίως ο πιό βασικός ότι έχω μάθει αρκετά πράγματα όπως με έχει βολέψει εδώ και πολλά χρόνια, και μάλιστα αρκετά με άλλα ονόματα ή άλλες θέσεις ή έστω τείνω να χρησιμοποιώ συγκεκριμένες θέσεις και όχι τις πιό βολικές ή "σωστές" στην ανάπτυξη των ακόρντων. Χώρια που από μικρός κάνω κατά κανόνα αντιμετάθεση των δακτύλων 2 & 3. Τεσπα, ο συγκεκριμένος διαλέγει ένα πακέτο βασικά ακόρντα και ένα παλούκι που το θέλει σώνει και καλά είναι ένα που ονομάζει D13b5b9. Το οποίο είναι αυτό με την ρε εννοείται μπουκωμένη. Τώρα το ενδιαφέρον είναι ότι στο ακόρντο αυτό δεν υπάρχει root, και συνεπώς είναι αρκετά δύσκολο να το μεταφέρεις ανάλογα με τα γούστα. Από την άλλη μου ακούγεται (είναι βασικά) μια Αb#9, ίσως πιό σοφιστικέ και στρετσαρισμένη και η λογική της μάλλον είναι ότι λύεται πολύ όμορφα σε Gmaj7. (και που φυσικά αν ονομαστεί Ab#9 την κουμαντάρεις μια χαρά και δεν έχεις να την συσχετίσεις με μια ..."άσχετη ρίζα" Φυσικά η επόμενη προτεινόμενη από τον συγγραφέα είναι μια ακόμα χειρότερη σε τέντωμα Gmaj7 που περιλαμβάνει το 4 δάχτυλο εκεί που ήταν και το υπόλοιπο πακέτο να ανέβει πιό πάνω ένα τάστο. Μια ματιά στο δίκτυο βρίσκει τον μισό πλανήτη να κατεβάζει #@%$@! για το ακόρντο και να προσπαθεί να λύσει τον γρίφο. Εσείς τι θα λέγατε?

δηλαδή έχουμε βύσμα?

Μια χαρά τον καταλαβαίνω. Απλά δεν με τραβάει. Οτι γνωριζόμαστε γνωριζόμαστε. Αλλιώς δεν θα φτιάχναμε τέτοια νήματα. Όσο για τον Santana μαζί σου. Μετά το 81 μετα βίας τον ακούω και μετά το 90 δεν τον ακούω.

μπα.... δεν το κατάλαβες καλά. Είπα ότι προϋπόθεση είναι να έχουν αναγνώριση από πολυ κόσμο. Και προφανώς δεν τους ακούω επειδή δεν μου αρέσουν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τους έχω ακούσει. Από κάποιους μάλιστα έχω και δίσκους, άσχετα αν πλέον ακούμε σχεδόν συνδρομητικά. Και με παρεξηγείτε. Το νήμα δεν είναι "να γεννάμε άλλα πάθη" είναι: πως γίνεται τόσος κόσμος να αρέσει τον Χ, ο Χ να είναι εξαιρετικός και καταξιωμένος, ανάλογος με τον Ψ, να μας αρέσει ο Ψ και όχι ο Χ. Επίσης δεν είναι ανάγκη να συμμετάσχετε αν δεν θέλετε.

παράπλευρη ερώτηση: γιατί ο Robert Cray έχει τόσες πολλές και ...άσχημες στρατο? Όλες είναι διαφορετικές χρωματιστές, παλ εντελώς μη τραβηχτικές

ποιός πέθανε ποιόν και γιατί?

μια οποιαδήποτε να πάρει. Αρκεί να είναι τελεκάστερ