Αχ αυτή η κυρά Χρυσούλα, με πλάνεψε πάλι…
Εκεί που πόστιαζα τα ξύλα με φώναξε να με πει δυο κουβέντες για κάτι κρεμμύδια που ξαφανίζονται απ τον κήπο της…
Μάλλον τη θάμπωσε όμως η κορμοστασιά μου, γιατί την είδα που πήγε στο μέσα δωμάτιο, φόρεσε τα δόντια της και κοιταζότανε κρυφά στον καθρέφτη…
Τώρα, ενόσο κουτσοπίνουμε ένα Καμπερνέ Κομοτηνής που της περίσσεψε από τους αρραβώνες της κόρης της, με φτιάχνει αυγά ομελέτα, με πατάτες στρογγυλές, μανιτάρια και άσπρο τυρί. Μετά, λέει, θέλει τα σχόλιά μου για το μπιΖνες πλαν του 15…
Samy, μάλλον θα αργήσω… μη με περιμένεις για σεχ σήμερα… Βολέψου μόνος σου.
Χρόνια πολλά npap - ό,τι ποθείς εύχομαι