mariostz

Καλα τιπς αλλα ο τυπος εχει μεινει στο Eb κουρδισμα...Δε του εχει πει κανεις οτι τωρα η νεα μοδα ειναι οι 8χορδες;  ;D

Go for it. Πολλοι το κανουν πλεον. Αν δεν αλλαξει ιδιαιτερα η ταση των χορδων (και οχι το παχος) τοτε για το μπρατσο μικρη διαφορα εχει. Αυτο που δε ξερω ειναι αν θα παιρνει το nut σου την εξτρα B χορδη η οποια θα ειναι λογικα ολιγον γομαρι.

Ο 6262 είναι Κοπια του 6505+ και ο 333χλ Κοπια του jsx .

Ναι συμφωνω αλλα το θεμα ειναι οτι δεν ξερω τι ακριβως ηχο εχει ο JSX. ;D Αλλωστε παιζουν πολλα στη διαρκεια της ηχογραφησης γιαυτο ηθελα να μαθω αν τον εχει ακουσει/δει κανενας απο πρωτο χερι.

Παιδια μηπως μπορει να δωσει κανεις καμια παραπανω πληροφορια για τον 333xl; Και σε σχεση με τον 6262; Εκτος απτα τεχνικα χαρακτηριστικα κλπ.

Εδω και χρονια. Μαλιστα εχω την εντυπωση πως η μπουγκερα μαλιστα αυξησε και την εγγυηση τελευταια. Αλλα ακομη και εκεινοι οι παλιοι ενισχυτες ειχαν ενα κατασκευαστικο προβλημα και αν ηταν να χαλασουν ειτε το διορθωνες μονος σου η τα εφτυναν μεσα σε μια εβδομαδα το πολυ οποτε απλα τον αλλαζες με ενα καινουριο. Δεν υπηρχε δηλαδη καποιο ιδιαιτερο ρισκο να χασεις τα ευρω σου.

Εγω θα λεγα να χρησιμοποιησεις ενα καλου κακου ειδικα αν τα φωνητικα που κανεις ειναι πιο εντονα γιατι ποτε δε ξερεις ποτε μπορει να σου φυγει κανα δυνατο πουβουφου.  Βεβαια εξαρταται και απο τον τροπο που θα το κρατας. Ειναι ακομη περισσοτερο αναγκαιο αν σκοπευεις να το βαζεις να στοχευει κατευθειαν προς τα εσενα. ;)

Επισης κακο δε προκειται με καποιο τροπο να κανει και οχι το πυκνωτικο δεν ειναι μονοδρομος αν και συνηθιζεται.

Ο bugera ειναι ενα καλο αντιγραφο του peavey 5150 ο οποιος ειναι ενας απτους ενισχυτες που εγραψαν ιστορια στην μεταλ. Το μονο αρνητικο του ειναι οτι ειναι πολλα βατ οπως βεβαια και ο peavey. Δυσκολα θα βρεις ενισχυτη αντιστοιχου gain που να βγαζει τετοια παραμορφωση χωρις εξωτερικη βοηθεια απο πεταλια σε λιγοτερα βατ.

Φυσικα εξαρταται και απο το τι ηχο ψαχνεις δε μας ειπες. Ο bugera παντως που τον ακουσα εχει ενα σχετικα σκοτεινο "μοντερνο" ηχο στυλ πχ killswitch engage.

Ε αυτη που εχεις δε τη λες και σκληρη...λεπτη και μαλακη ειναι.

Εγω πηρα τις dunlop stubby 3mm και απο τοτε δεν ξαναλλαξα. Βοηθαν αρκετα στο τρεμολο picking και βγαζουν ωραια ατακα στο παιξιμο.

Μιας και ψαχνεσαι να σου πω οτι υπαρχει ενας τυπος που παρακολουθω καιρο και εχει παρα πολλα βιντεακια με τιπς σχετικα με το αθλημα. Ολο και κατι καινουριο θα μαθεις.

http://www.youtube.com/user/recordingrevolution

Και γω εψαχνα κατι παρομοιο σε αυτην την κατηγορια. Θελω αρκετη παραμορφωση με ογκο κατευθειαν απτον ενισχυτη.

Αποτι εχω δει υπαρχουν οι Bugera που ειναι περισοτερα βεβαια βατ αποτι χρειαζεσαι αλλα αμφιβαλλω αν οι μικροι μπορουν να βγαλουν μεταλ ηχο που να τους πλησιαζει... Βεβαια θαχεις την ενταση στο 0.3 αλλα κ παλι ισως αξιζει...

Απτην αλλη εχω δει και καποιους μικρους που φαινονται ναχουν ενδιαφερον οπως ο ENGL Gigmaster κ ο H&K Tubemeister...

Επισης εχω ακουσει και τον Dark Terror ο οποιος ναι μεν καλος αλλα εχει μια πιο ζεστη παραμορφωση οχι αυτο το high gain στυλ mesa

Ακου επισης πολυ καλα λογια για το Kemper. Τσεκαρε το στον θωμα. Μη σου πω και καλυτερα απτο Axe fx. Και ειναι πολυ φθηνοτερο.

;D

edit:ρε παιδια απο το τριξιμο των δαχτυλων στις εναλλαγες των powerchords,που ακουγοταν εντονα απο τον ενισχυτη του Αρη.πως το εξαφανιζουμε?

Ειναι οντως αρκετα ενοχλητικο φαινεται. Ειτε με κοψε-ραψε μετα την ηχογραφηση αν γινεται ειτε με καποιο λιπαντικο χορδων στυλ fast fret ειτε προσπαθωντας απλα να μη σερνεις τα δαχτυλα πανω στις χορδες οταν παιζεις. Το τελευταιο ειναι το καλυτερο.  ;)

Κατά τον Henderson, a scooped sound is a big sound.

Το output το βρίσκεις και με άλλους τρόπους.

Απλά μια σκέψη, αν και είμαι φανατικός των Humbuckers, χωρίς όμως να παίζω metal.

Βασικα κατ'εμε ισχυει ακριβως το αντιθετο. A scooped sound is a weak sound. Αν θελεις να μη σε θαβουν οι υπολοιποι οργανοπαιχτες τα μεσαια πρεπει να τα σεβεσαι.  :)

Ισως με το ζορι να βγαζεις μεταλ ηχο 80s. Και αυτο οχι απτα πολυ heavy. Ειδικα στα palm mutes φαινεται καθαρα. Βεβαια βλεπω οτι εχεις και δυνατο ενισχυτη. Μετραει πολυ και αυτο.

Μα το ηχόχρωμα είναι χρώμα. ;)

Δεν αναφερομαι στο ηχοχρωμα. Ολοι ξεχωριζουμε μια ντο κιθαρας και ντο φωνης. Για τις νοτες λεω.

Ακριβως...η συγκεκριμενη δυνατοτητα δεν ειναι κατι που μαθαινεται σε αυτο το βαθμο τουλαχιστον. Για αυτα τα ατομα καθε νοτα εχει μια συγκεκριμενη προσωπικοτητα/ταυτοτητα οσο περιεργο και αν ακουγεται. Οπως εμεις βλεπουμε ενα χρωμα και το αναγνωριζουμε χωρις δευτερη σκεψη και μας ειναι κατι πολυ φυσικο ετσι και αυτοι αναγνωριζουν τις νοτες. Πραγματικα εντυπωσιακο..

Όπως ακριβώς πριν το mastering δεν σε απασχολεί το τελικό συχνοτικό αποτέλεσμα, έτσι δεν σε ενδιαφέρουν και οι δυναμικές του κάθε ήχου.

Μα σε ενδιαφερουν και οι συχνοτητες και οι δυναμικες...αναλογα και με το ειδος μουσικης βεβαια. Πιο πολυ ρωτησα οχι για πληρη ανακατασκευη του ηχου απτο μηδεν αλλα για την "αναδειξη" του και ποσο συχνο φαινομενο ειναι αυτο. Σαν να βλεπεις μια λιγο θολη εικονα και ξαφνικα να καθαριζει το τοπιο. Επισης περιοριζονται οι δυναμικες αλλα δεν εξαφανιζονται τελειως.

Εδω μπορεις να διαβασεις καποιες βασικες εξηγησεις.

 

http://www.waves.com/objects/pdf/general/Update-and-Errata-web.pdf

Αρκετες πληροφοριες βλεπω εδω και μαλιστα για την ολη διαδικασια. Αποτι βλεπω μαλιστα ο τυπος οχι απλα χρησιμοποιει τον multiband comp αλλα του δινει και καταλαβαινει. Σχεδον limit κανει σε μερικα σημεια... Ωστοσο δεν ειμαι ακομα σιγουρος το κατα ποσο ειναι απαραιτητος και ειδικα σε τετοια εκταση...

.....λαθος διπλο ποστ.  :P

Τελευταια λοιπον ψαχνομαι γενικοτερα με τη διαδικασια του μαστερινγκ και εχω μια απορια. Αποτι βλεπω πολλοι να χρησιμοποιουν μια συνηθης "αλυσιδα" ειναι η εξης: EQ->Comp->Limiter. Χοντρικα τουλαχιστον γιατι μπορει να παρεμβαλλονται και αλλα. Ε αυτος ο κομπρεσσορας στη μεση σε τι εξυπηρετει ακριβως και ποια θα πρεπει να ειναι σε γενικες γραμμες η προσεγγιση μας;

Και μια μπονους ερωτηση: Συγκρινοντας δικες μου μιξεις με αλλες παραγωγες, τουλαχιστον στο σταδιο του μιξαρισματος, παρατηρω πως υπαρχει μια ελλειψη υψηλων συχνοτητων...δηλαδη ειδικα εκει πανω απο τα 12-13 Khz σαν να πεφτει σχετικα αποτομα. Συνηθως το αντιμετωπιζω στο τελικο EQ σε ολο το μιξ. Κανω κατι λαθος η ειναι συνηθης τακτικη;

Μην ανησυχεις φιλε...ειναι δημοφιλης η εν λογω τεχνικη.

Πόσο μου λείπει η ζεστή αγκαλιά σου όπως τα καλοκαιριά με κοβούν σαν μαχαίρια...

Και να γινοταν ουτε ειναι πρακτικο ουτε εχει νοημα αφου χανεις καθε δυνατοτητα περαιτερω τροποποιησης. Συνεχισε να το κανεις οπως τωρα.

Οσο για το δευτερο οτι ειπε ο προλαλησαντας.

Ο τιτλος του θρεντ μου εφερε τουτο στο μυαλο.  ;D

Αποτι καταλαβα το παληκαρι εννοει αν εχει νοημα να γραφει στα 96Khz και μετα να γινεται μετατροπη και να το αναπαραγει στα 44Khz.

Προσωπικα πιστευω πως δεν εχει και ιδιαιτερο νοημα και πως τα 44Khz ειναι ηδη αρκετα απο αποψη ποιοτητας και μαλιστα χρειαζονται λιγοτερη επεξεργαστικη ισχυ η οποια μπορει να σου φανει χρησιμη αν εχεις ενα "βαρυ" project. Τωρα απτην αλλη αν ορκιζεσαι στο βινυλιο και πιστευεις πως οτιδηποτε ψηφιακο ειναι μεσο του Εξω απο'δω τοτε μαλλον θα εχεις προβλημα...  ;D

Εγώ συνήθως παίρνω το fast fret της ghs και είμαι πολύ ευχαριστημένος.

 

http://www.thomann.de/gr/ghs_fast_fret.htm

+1

Η καλυτερη λυση για οσους δεν αλλαζουν συχνα χορδες λογω οικονομικης στενοτητας η απλα βαρεμαρας.