gkourmoul1

Βρήκα ένα ωραίο backing track και αυτοσχεδίασα πάνω του (με όσα λάθη αυτό συνεπάγεται), με στρατ. solo improvisation A minor.mp3

Συγκλονιστικό κομμάτι. Με ενθουσίασε ιδιαίτερα. Χορταστικό στα πάντα του. Για τη μίξη δεν σχολιάζω...

Σκεψου τι λεφτά θα είχε γλιτώσει, εάν είχε 25 χρόνια να αλλάξει χορδές. Σαν να κόβεις το κάπνισμα ένα πραμα...

Δεν ήξερα ότι έχει δεύτερο λογαριασμό, στο νοιζ, ο @fusiongtr!! Ο Λεβιες τα κάνει όλα. Τεντωνεις, ξετεντωνεις τις χορδές, και "σπάει" η σκουριά...

Το έχω κάνει πολλές φορές. Ειναι δραστικό, όπως και το ξύδι ή το άζαξ. Εδώ και χρόνια βάζω μικρή ποσότητα σε ένα βαμβάκι και "περνάω" τις χορδες 2-3 φορές κάθε βδομάδα. Καθαρίζουν είτε έχει μαύρο πουρί, είτε έχει μαζευτεί σκουριά (εκεί θέλει παραπάνω τριψιμο). Και λίγο wd40 είναι επισης μια χαρά. Αυτές οι λύσεις, καθαρίζουν τις χορδές, αλλά τις "ξεραίνουν" επίσης. Δηλαδή, δεν υπάρχει η φυσική λίπανση της χορδής, ή αίσθηση όπως όταν είναι καινούργια. Αυτό που κάνω, πλέον, είναι να καθαρίζω με ένα πανί μικροϊνών τις χορδές, να φύγει η βρωμιά, και μετά περνώ τις χορδές από πανω, μια φορά, με το παρακάτω προϊόν. Επαναφέρει την λίπανση που πρέπει να έχει η χορδή, και η αίσθηση δεν διαφέρει από εκείνη καινούργιας. Όταν παίζω συχνά με μια κιθάρα, δεν βρωμίζουν πολύ οι χορδές. Φτάνουν στο σημείο της μαύρης λίγδας, που καθαρίζει εύκολα με στεγνό πανί. Από την άλλη, κιθάρες που δεν πολύ παίζω, εμφανίζουν σκουριά και "σκαλώνουν" στα δάκτυλα. Σε όλες τις περιπτώσεις τις επαναφέρω με καθάρισμα. Να σημειώσω ότι κάποιες κιθάρες μου έχουν και χορδές άνω των 2 ετών.

Καλα τα λες. Εγώ μιλώ χωρίς να γνωρίζω τι σου έχει ζητηθεί. Το κρίνω σαν ένα κομματι σου, όπως όλα τα άλλα.

Τα lead parts δεν είναι τα αγαπημένα μου για τον ίδιο λόγο.

Μου άρεσε αρκετά. Έντονα "κινητικό" κομμάτι, το βοηθά η εικονα. Σαν τρέιλερ από ένα μεγαλύτερο έργο. Τελειώνει λίγο απότομα, αλλά δε με χαλα και τόσο. Πολύ ωραία παιγμένο, και μπορώ να πω ότι κρύβει πολλή δουλειά στα ρυθμικά μέρη.

Πολύ progressive, όπως θα άρμοζε σε ένα κομμάτι σου. 100% Φώτης σε όλα. Το πρώτο σόλο από τα πιο ωραία σου, αν και πολύ μικρό. Ξεκινά λίγο απότομα λες και το βάζεις στη πρίζα με πατημένο το γκάζι, αλλά όλα καλά. Ηχάρα στα πάντα, ακόμα και στις lead κιθάρες. Ευγε.

Πανό, κόμματαρα με φοβερή ατμόσφαιρα. Εξαιρετικά φωνητικά και πολύ ωραιες κιθάρες. Μου αρεσε ενορχήστρωση, γενικα, και η καλή ροή που έχει. Εύγε!

Τσεκαρε και την πάνω αριστερά εάν υπάρχει σε άλλα νούμερα. Είναι επίσης πολύ καλή, θυμίζει τορτεξ αλλά σε πιο λείο. Ίσως να σε βολεύει το υλικο (παίζει να είναι το ίδιο με την jtc).

Δεν ξέρω. Ψάξε το διότι έχει κι άλλες. Παντως είναι το τέλειο υλικό. Εντελώς λείο, και δεν γλιστράει με τίποτα στα δάκτυλα μου. Τυχαία την πήρα για δοκιμή.

Τελευταίες μέρες έχω φάει κόλλημα με την ibanez jtc. Σωστό μέγεθος, δεν γλιστράει με τίποτα, λεία σαν γυαλί (άρα και ηχαρα), και έχω τέλεια αίσθηση γενικότερα. Με τα 2,5mm που έχει, και με τη μύτη σαν βελόνα που εχει, μου δίδει πολλή ακρίβεια.

Όπως θες την σεταρεις, και με κατάλληλης σκληροτητας χορδές θα έχεις καλή αίσθηση σε D κουρδισμα. Αυτή είναι η εκτίμηση μου. Το παίξιμο της, κυρίως οι μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των χορδών, είναι θέμα συνήθειας. Προσωπικά παίζω πολύ άνετα, αλλά μόλις πιάσω ακουστική, μου φαίνεται πολύ πολύ ευκολότερη. Για ηλεκτρική δεν το συζητώ...

Ωραιότατον άσμα. Του έδωσες και κατάλαβε!

Μια χαρά τα λες. Δεν είναι όλοι οι μουσικοί για δημιουργια. Καλή η παραγωγή αλλά καλή και η αναπαραγωγή. Περνατε καλά, αυτό θέλετε να κάνετε (και το κάνετε καλά), τέλος. Και παρά να παίζεται αδιάφορα σύγχρονα κομμάτια, καλύτερα τα old time classic. Έχουν το (φανατικό) κοινό τους και αυτά.

Μπορείς να πετύχεις χαμηλό action, εάν πειράξεις το κόκκαλο στη γεφυρα, αλλά θα χαλάσει ο ήχος, κατά τη γνώμη μου. Έχω παίξει κλασικη κιθάρα σεταρισμενη πολύ χαμηλά, αλλά δεν είχε βαθος και όγκο ο ήχος. Οι χορδές θέλουν χώρο και σωστό tension για να αποδώσουν. Με το truss rod χαμηλώνεις αρκετά, πάντως. Στη δικιά μου σολαρω άνετα, με δάκτυλα και με πένα.

Υπόψη μπορείς να πας σε σκληρότερες χορδές κλασικής. Έχει διαφορα είδη. Στην κλασική θα είναι δυσκολότερα τα πράγματα, σε γενικές γραμμές, κυρίως λόγω μανικιου.

Εσείς οι μπασίστες μπορείτε να κάνετε τεράστια οικονομία δυνάμεων. Μπορείτε με λίγο γιόγκα, να ρίχνετε μέχρι και τους παλμούς της καρδιάς, και να παίζετε σερί 8ωρα. Σαν τους Σαολίν ένα πραμα...

Μπασίστας είπαμε?? (Αν βοηθά το μπάσο, πάντως, να παίζω λίγο πριν κοιμηθώ)

Πολλές φορές, οι φυσιοθεραπευτές ξέρουν καλύτερα τι πρέπει να κάνεις για να φτιάξεις το πρόβλημα. Βρες τον κατάλληλο γιατρό για οδηγίες, αλλά μην παραλήψεις την φυσιοθεραπεία (εφόσον χρειάζεται), διότι η εκγύμναση και ενδυνάμωση είναι το κλειδί σε πολλές περιπτώσεις τενοντοπάθειων. Περαστικά!

Χωρίς να έχω μεγάλη εμπειρία, νομίζω ότι 2 με 2,5 ώρες ειναι αρκετές. Μετά τις 3 ώρες υπάρχει μεγάλη κόπωση, ειδικά για κάποιον που τραγουδά και παίζει κιθαρα ταυτόχρονα. Ένα διαλλειμα 15 λεπτών είναι αρκετό.

Αυτή είναι μόνο η μία άποψη. Η πραγματική και ειλικρινής αλήθεια είναι ότι:

Δεν το λέω από την άποψη specs. Μια χαρά είναι η squier. Όταν πιάνεις τη μια, έχει την αίσθηση φτηνής usa. Όταν πιάνεις την άλλη έχει την αίσθηση ακριβής china made. Όταν πιάνεις το μανίκι στην mim, νιώθεις βάρος και στιβαρότητα. Νιώθεις ότι δεν είναι "παιχνίδι". Στις cv τα πάντα είναι ελαφριά, ιδίως το μανίκι, κάτι που με χαλα πολύ. Στις στραρ είναι ακομα μεγαλύτερες οι ποιοτικές διαφορές στα υλικα και στην αίσθηση. Σε όλες τις περιπτώσεις, και οι δύο τύποι είναι άρτια φτιαγμενοι. Η διαφορά είναι στα υλικά. (αυτό ισχύει σε όσες έχω πιασει σε μαγαζιά/φίλους και από δικές μου. Δεν ξέρω εάν ισχύει για το σύνολο)

Καλύτερα 550 μεταχειρισμένο mim, πάρα 400 καινούριο squier. Με 400, πάντως, δε βρίσκεις mim.