gkourmoul1

Gnr είναι οι gun's n roses.

Πολύ σωστά. Το ίδιο ισχύει και για έναν κιθαρίστα. Μπορεί να ξέρει 5 τεχνικές παραπάνω, ή να μπορεί να παίζει 300 νότες το δευτερόλεπτο κλπ. Αυτό δεν τον κάνει καλύτερο κιθαρίστα, και φυσικά ούτε επιδραστικοτερο από κάποιον άλλον.

Με ρεγουλα!

Όπως είσαι στείλε του στίχο και το backing track. Σάββατο μεσημέρι θα το έχεις....

Εάν ήταν επιδραστικος ο Ινγκβε, τότε ο VH τι ήταν?

Πολύ καλό και δροσερό. Δώσε το στον Απόστολο να στο κάνει τζαμι....

https://www.musicradar.com/news/guitars/joe-satriani-10-guitarists-that-blew-my-mind-621975 Πουθενά ο Ινγκβε...

Φυσικά και σου αρέσει. Αφού παίζει κομμάτι του BB king... Ε καλά... Ο Beck δεν παίζει μόνο μπλουζ. Ότι θέλει παίζει και το κάνει μοναδικά. Σίγουρα από του λιγότερο βαρετους και "προβλεψιμους" παίχτες.

Όταν παίζει μπλουζ, κάθε άλλο παρά βαρετός και μονότονος είναι. Μάλλον δεν σου αρέσει το μπλουζ, διότι είναι κάπως μονότονο σε σχέση πχ με νεοκλασσικό ροκ. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να μειώσει την αξία του...

Δεν θεωρείται απλα καλός κιθαρίστας. Θεωρείται από τους κορυφαίους στο ματζόρε μπλουζ. Είναι ολόκληρη σχολή ο τύπος. Ποιον θεωρείς καλό κιθαρίστα? Δώσε παραδειγματα.

Η κάτω δεξιά είναι η Joan Jett? Τις άλλες δεν τις ξέρω.

Το αφτί γυμνάζεται και βελτιωνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η συνεχής και μεθοδική δουλειά είναι εγγύηση για το αποτέλεσμα.

Δεν πειραζει εάν το κάθε ένα, από το δύο πυκνωτικα μικρόφωνα, πιάσει ήχο του άλλου. Σημασία έχει να γραφτει η κιθάρα και η φωνή σωστά. Με ένα μικρόφωνο, εχεις πολύ μέτριο ήχο. Χρησιμοποίησε δύο μικρόφωνα. Οι δεύτεροι ήχοι που θα "πιάνουν" θα συμπεφτουν με τους βασικούς ήχους, οι οποίοι θα υπερισχύουν και θα είναι άριστα ηχογραφημένοι. Και θα μπορείς μετα να μιξάρεις σωστά, με ξεχωριστά εφέ κλπ.

Αφού ξέρεις την πεντατονική, επόμενο βήμα είναι η Aeolian, η οποία έχει δυο νοτες έξτρα (επτατονική). Μόλις τη μαθεις αυτή σε πολλές θέσεις, στην ταστιέρα, τότε αυτόματα θα γνωρίζεις και τις υπόλοιπες (ionian, lydian, phrygian κλπ). Είναι must για έναν κιθαρίστα.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να μάθεις ένα τραγούδι. Καλές οι νότες, καλό το να σου δείξει ο δάσκαλος τα "πατήματα", αλλά ακόμα καλύτερο να ξέρεις σε ποια κλίμακα ανήκει το κομμάτι ώστε να ξέρεις τι παίζεις και γιατί το παίζεις. Δεν χρειάζεται να ξέρεις να διαβάζεις νότες για να μπορεσεις να μάθεις τις βασικές κλίμακες. Έτσι θα μπορέσεις και να αυτοσχεδιάζεις κάποιο σόλο, κάποια σύνθεση κλπ. Ξεκινα με την πολύ απλή πεντατονικη....

Ωραίο το κομματι. Έκανες πολύ κόπο με την βίντεο παραγωγή. Έπρεπε να προσέξεις λίγο παραπάνω και ηχητική παραγωγή. Έστω λίγο room reverb, και λίγο eq το ήθελε, ώστε να είναι πιο "γυαλισμένος" ο ήχος.

Πολύ ωραίο το κομμάτι. Έχει καλό ρυθμό, ωραίες αλλαγές και θα το χαρακτήριζα ως πλήρες. Θα μου άρεσε άλλος ήχος στα τύμπανα, καθώς και οι καθαρές lead κιθάρες να έχουν ήχο όπως εκείνο που χρησιμοποιεί ο superfunk (twang και μπολικο delay). Πολυ θα ήθελα να ακούσω το οριτζιναλ από το 1992. Πάει αυτό...

Επειδή θα έχει και μεγάλη επιφάνεια, να προσέχεις μη στην πάρει ο αέρας...

Τον bugera αυτόν τον έχω, και τον χρησιμοποιώ κάθε βράδυ για κάμποσες ώρες μέχρι να αποκοιμηθώ, σε πολύ χαμηλή ένταση. Δεν είναι απο εκείνους που μπορεί να "σπρώξει" ένα μεγάφωνο, σε αντίθεση με άλλους 5άρηδες. Δεν θα τον επέλεγα για τέτοιο τεστ. Έχει πολλούς άλλους 5άρηδες που το 'χουν καλύτερα και ακούγονται πιο huge. Ηχητικά είναι μεταξύ vox και fender, και έχει αρκετά σκοτεινό ήχο. Θέλει bright κιθάρα, πετάλια και μεγάφωνο για να ακουστεί ωραία.

Σήμερα, που έχω fender και από τα δυο μοντέλα, ο λαιμός της στρατ μοιάζει ιδανικότερος για lead. Μοιάζει στενότερος και πιο "κοντά" στον παίχτη. Δένει πιο φυσικά στο χέρι, ομολογώ. Με την τέλε έχω περισσότερη άπλα, και δεν νιώθω ποτέ στενάχωρα και περιορισμένος. Ϊδανικες συνθήκες για απαιτητικό ρυθμικό παίξιμο. Τη φωτογραφία του προφίλ είδα, και κατάλαβα για τι μιλάς...

Με το σχήμα του μανικιού δεν έχω ιδιαίτερες προτιμήσεις. Μου αρέσει να μην είναι πολύ παχύ, και στενό (ή με στενή αίσθηση). Εκεί που είμαι παράξενος, είναι η ταστιέρα και η αλληλεπίδραση μεταξύ δακτύλων, τάστων και fretboard. Η squier tele είχε λίγο φαρδύτερο λαιμό σχέση με τις squier strat που είχα τότε. Ένιωθα πολύ πιο άνετα, καθώς είχε rosewood ταστιέρα, μεγαλωπά medium jumbo ταστα, και αρκετά φαρδιά αίσθηση. Ήταν ο,τι πρέπει για τα μεγάλα δάκτυλα που έχω. Γενικότερα, οι telecaster μου δίδουν την αίσθηση ότι έχουν φαρδύτερο λαιμό και μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ των χορδών. Σαν να μου δίδεις ένα γρήγορο αμάξι σε ανοικτό δρόμο για να οδηγήσω. Ίδια αίσθηση μου δίδουν και οι slimtaper λαιμοί από gibson/epiphone, σε αντίθεση με 50s λαιμούς. Γενικά δεν έχω θέμα. Χαμηλά τάστα μη μου δώσεις...

Κάθε Παρασκευή είναι η παγκόσμια ημέρα τΕλεκΑστερ

Αυτό λέω. Η τελε είναι η τέλεια γκόμενα...

Αμα είναι καλό το κούτσουρο, κάνει για όλες τις δουλειές. Αλλά κούτσουρα, ούτε για προσάναμμα δεν κάνουν... Τι κουκλάρα είναι τούτη?? Με έφτιαξες λέμε!

Που το κατάλαβες ρε θηρίο?? Από τη βεβαιότητα για αλλαγή ομάδας??