gkourmoul1

Έτσι ακριβώς. Νομίζω το είχε πει και ο sf το 2020π.Χ

Ομάδα θα αλλάξει, χώρα θα αλλάξει, θρησκεία θα αλλάξει, γυναίκα θα άλλαξει. Μέχρι και φύλο θα αλλάξει. Την τελεκαστερ δεν την αλλάζει....

Παραφρασμενο πάει ως εξης: "Το μέγεθος (του ήχου) δεν έχει καμία σημασια, αρκεί να έχεις telecaster", άρα, "Ικανοποίηση μόνο εάν έχεις telecaster"

Άρα το θεωρείς πρόκληση, καθώς κανείς σώφρων και νοήμων νους δεν θα αποχωριζόταν μια telecaster. Σύμφωνω μαζι σου...

Αφού πάλι για τελε θα συζητάμε, τι άνοιξες νέο θέμα?? Μου αρέσει να γράφω σε χαμηλή ένταση (για να μην ενοχλώ και να μην ενοχλούμαι). Άρα, προτιμώ τα λίγα watt ώστε να μπορέσω να τσιτωνω το master. Στα καθαρά δεν έχω θέμα και με μέτριες εντάσεις. Σε high gain, θέλει τσιτωμα ο ενισχυτης ώστε να "σπρώχνουν" αέρα τα μεγάφωνα. Δεν θα είχα θέμα και με μεγαλύτερους ενισχυτες, εφόσον βρισκόμουν σε αλλο δωμάτιο... Επειδή όλα αυτά, σε διαμέρισμα είναι πολύ δύσκολα, έχω καταλήξει να ηχογραφώ 99% μέσω emulated output.

Μιας και το θεμα είναι για τελε (η πλειοψηφία των θεμάτων είναι τελε-κεντρικα), να πω και εγώ για τη δικιά μου σχέση με τις τελε. Οι πρώτες μου κιθάρες ήταν lp like και στρατ like. Μετά από καιρό, γύρω στο 2018, είπα να αγοράσω για δοκιμή μια τελε. Πήρα μια squier standard, και πρωτες μέρες την έβλεπα και σχεδόν αηδιαζα με το σχήμα του σωματος της. Δεν το χωνευα, γενικότερα, και απορούσα πως ο κόσμος αγοράζει τόσο άσχημη κιθάρα. Μάλλον θα ήταν κολλημένοι με τα ρετρό μοντέλα, σκεφτόμουν. Δεν ήξερα, βέβαια. Έμαθα λιγο καιρό μετά, καθώς είχε τον καλύτερο ήχο απ' ολες τις άλλες που είχα, και -κυριως- με κέρδισε η απλότητα της. Ηταν (και είναι) ή grab n' play κιθαρα, όπου αισθανομουν πιο άνετα και την ένιωθα ως προέκταση του σώματος μου, ακριβώς λόγω της απλότητα στη σχεδίαση και στη χρήση.

Σωστή επισήμανση!

Πριν 42 μέρες δηλωσε ότι η στρατ είναι πιο όμορφη από την τελε, και ο γιατρός του ξεκινησε θεραπεία, και του έκοψε τα τσίπουρα (μη γίνει καμία αλλεργική αντίδραση και μετά θα του αρέσουν και οι gretcsh) Άσε, το εξήγησα εγώ...

19.28 Πάλι τσιπούρα πίνεις?

Να 'στε καλά βρε παλικάρια!

Να 'σαι καλά. Το ψάχνω και το προσπαθώ, γενικά. Εάν δεν χάνω τη αυτοσυγκέντρωση μου, είμαι ξεκούραστος (μυϊκά), και παίζω με βολικό και καλοσεταρισμενο μανίκι, τότε το ψιλοπετυχαινω. Κυνηγώ τη σταθερότητα...

Περνώ ως δείγμα τον ήχο του μετά το 2ο λεπτό, όπου έχει παραπάνω gain, και όχι την αρχή που παίζει πιο καθαρά. Το δημιουργούσε με το αριστερό και το αργό βιμπρατο, αλλά και με το feedback από τον ενισχυτή που παίζει. Κυρίως το δεύτερο νομίζω. Όντως, ήταν Μάστερ σε αυτά. Παίζω με T-type (t-top δλδ) μαγνήτες. Ο,τι πιο low output έχω σε διπλούς και με μεγαλύτερη ευκρίνεια.

Και εδώ μια δεύτερη εκδοχή με RAT για βασικό ήχο. Λίγο πιο κοντά στο επιθυμητό ηχόχρωμα, λίγο πιο "φτωχός" ήχος. stillgotheblues2.mp3

Είπαμε, εγκυκλοπαιδικά τα κάνω. Φτάνω στα "όρια" τον εξοπλισμό και τις δυνατότητες tweaking μου. Την μία ώρα αυτή που ασχολουμαι, γίνομαι πολύ σοφότερος, από κάθε αποψη.

Το ζήτημα/προκληση ήταν να κοπιαρω, όχι να βρω έναν ωραίο τονο (αυτό είναι εύκολο). Μάλιστα, χάλασα τον -ωραιο μου- τόνο για να μπορέσω να κοπιαρω. Σωστή παρατήρηση.

Μόνος του ακούγεται ωραία, συμφωνώ. Έφτασα κοντά. Αλλά, ακούγοντας τα χαρακτηριστικά του original, έχω δρόμο ακόμα. Ίσως έπρεπε να δοκιμάσω με κάνα rat ή άλλο μαρσαλοπέταλο, αλλά βαριόμουν να κολλάω/ξεκολλάω πετάλια.

Πάλεψα αρκετά, με πολλές δοκιμές για να το πετύχω, αλλά δεν έφτασα όσο κοντά ήθελα, ελλείψει κατάλληλου εξοπλισμού. Ο πολύ πριμάτος (αλλα ταυτόχρονα γλυκός και μαλακός), αυτός, ήχος του Gary θέλει marshall και μικρόφωνο. Το παίξιμο είναι τζαμάρισμα πάνω στο backing track, δεν έχω κάνει cover... Για να τον προσεγγίσω χρησιμοποίησα 3 διαφορετικά eq σε διάφορα σημεία της αλυσίδας, όλα για να δίδουν πρίμα. Η αλυσίδα είναι η εξής: κιθάρα SG->comp->clean boost->friedman dirty shirley (χαμηλά μεσαία, τσιμπημένα πρίμα)->eq->delay-> blackstar HT1 emulated output->κάρτα ήχου->daw (comp,eq, ένας τόνος reverb, channel eq, πανάρισμα δεξιά αριστερά) stillgottheblues.mp3

Η εμπειρία μου λέει αλλα. Το ποτενσιόμετρο και τα ηλεκτρικά μπορούν να κάνουν όλη τη διαφορά. Τελευταίο παράδειγμα που έχω, προς απόδειξη των λεγόμενων μου, είναι ότι αντάλλαξα μαγνήτες σε δύο τελε. Στη μια κιθαρα οι μαγνήτες καθαριζαν με το volume στο 2, ενώ στην άλλη καθάριζαν με το volume στο 6-7. Μαγνήτες και distorted ήχος παρέμειναν σταθερα, και όλη η διαφορά ήρθε από την αλλαγή ηλεκτρικών. Και έχω κι άλλα παλαιότερα παραδείγματα που συνέβη κάτι ανάλογο. Με απλή αλλαγή μαγνητών έχει παρατηρηθεί ελάχιστη βελτιωση (έχω αλλάξει μαγνήτες σε όλες τις κιθάρες μου), ενώ δεν αλλάζει η συμπεριφορά του vol pot. Εάν καθάριζε στο 7, πάλι θα καθαρίζει στο 7. Το ποσό θα καθαρίσει, σε ένα μικρό ποσοστό, οφείλεται στον μαγνήτη. Και φυσικά, παίζει και ο ενισχυτής/πετάλια τεράστια σημασία, αλλά αυτά παραμένουν σταθερά κατά τις δοκιμές.

Εάν κλείσεις το tone από το 10 στο 7, το volume καθαρίζει καλύτερα? Τσεκαρε το

Σκέψου πόσο χάλια είναι, ώστε να παραβλέψει την ασκημια του prs headstock.

Υπάρχει πολύ έντονο το μπλουζ στοιχείο, στο ροκ/μεταλ των 70s-80s. Πολλοί κιθαρίστες έχουν μπλουζ επιρροές, και αυτό φαίνεται στον τρόπο που παίζουν ή γράφουν.

Με δόση υπερβολής και χιούμορ το είπα. Πιθανόν να υπάρχει κάποιος οικος, συνεργαζομενος, που να 5ο κάνει αυτό.

Thinline tele με δύο low output διπλους, είναι η κιθάρα. Σίγουρα θα έχει διαφορετικό wiring σε σχέση με τη δικιά σου, αλλά η φιλοσοφία πιθανόν να είναι η ίδια. Όπως οι gretsch ένα πράγμα. Δεν καθαρίζουν. Δοκίμασε να κάνεις 50s, εάν δεν είναι ήδη.

Η διαφορά με τις fender είναι ότι ενώ μια tele των 10.000 δεν προσφέρει (ουσιαστικά) κάτι παραπάνω από μια των 1.000, μια 320 του 2000 δεν έχει καμία σχέση με πχ μια Μ3 του 2020. Εντελως διαφορετικό προϊόν. Δεν το παίρνει κάποιος μόνο για να έχει κάτι το ξεχωριστό, όπως μια CS, αλλά για να έχει ένα ουσιαστικά πολύ καλύτερο και γρηγορότερο αυτοκίνητο. Δεν είναι η ίδια η αγοραστική συμοεριφορα. Θα ήταν η ίδια εάν αγόραζαν μια 320, custom χρώμα και εξοπλισμος, με επένδυση χρυσού και τιμή 5 φορές επανω... Δεν θα βάζουν πόρτες και υλικά το σορού, αλλά οι αρχιμηχανικοι θα τις συναρμολογούν με τα χεράκια τους, επιλέγοντας τις πιο premium λαμαρίνες...

Παίζω συχνά με τη suhr του παλικαριού που μου εκανε μαθήματα, και δεν καθαριζει καθόλου. Δεν ξέρω πως είναι άλλα μοντέλα της εν λόγω εταιρίας.