gkourmoul1

H ατάκα που έχει, και το γεγονός ότι έχει μαλακό ήχο (λόγω alnico 2), την κάνουν σούπερ για reggae και funky.

Είπα να δοκιμάσω...

Μεγειες! Αυτό το dover drive που έχεις, εάν το βαρεθείς, θα χαρώ να σε απαλλάξω...

Εάν και αυτή είχε neck dive, θα την έκρινα ως απαράδεκτη...

Ευχαριστώ Terry και Στράτο! Μην παραλειψω να ευχαριστήσω τον Λαρισαίο φίλο @geka όπου τσεκαρε την κιθάρα, έκανε την συναλλαγή εκ μέρους μου, και με ευλάβεια την πακεταρε και μου την έστειλε Κρήτη. Ο πωλητής ήταν από τον Βόλο, και την είχε σε άριστη κατάσταση, με τις ζελατίνες. Χωρίς την συνδρομή του, δεν νομίζω ότι θα είχα προχωρήσει στη αγορά αυτήν.

Είναι η πρώτη μου Gibson (τη βρήκα σε καλή τιμή μεταχειρισμενη) και μπορώ να πω ότι έχω μείνει πολυ εντυπωσιασμένος από την κιθάρα αυτή. Δεν χρειάζεται να κάνω αναλυτικό review, μιας και είναι αρκετά γνωστά τα specs και οι δυνατότητές της, αλλά θέλω να μεταφέρω τις εντυπώσεις μου από τη συμβίωση μαζί της. Πρώτες εντυπώσεις Ανοίγοντας την κούτα με την κιθάρα, το πρώτο πράγμα που παρατήρησα ήταν το σκούρο καφέ χρώμα του ξύλου, με την ελαφριά στρώση νίτρο, και το πόσο απλά σχεδιασμένη και υλοποιημένη είναι η κιθάρα αυτή. Έχει τα απολύτως απαραίτητα πάνω της και αυτό της δίδει μια γοητεία τύπου “telecaster”, δηλαδή απλότητα ίσον ομορφιά, και όλο αυτό μετατρέπεται σε ευκαιρία να παίζω και να απολαμβάνω περισσότερο. Με φτιάχνει πολύ τόσο να την βλέπω, όσο και στα χέρια μου. Το δεύτερο πράγμα που παρατήρησα, και έβαλα τη ζώνη για να βεβαιωθώ, ήταν η ανυπαρξία neck dive. Η κιθάρα είναι ξεκάθαρα body heavy, και αυτό είναι ένα γεγονός (όχι συχνό για SG) το οποίο επιβεβαιώνει το ότι θα την χαρώ χωρίς περιορισμούς. Εδώ να αναφέρω ότι η G400 είχε αυτό το πρόβλημα (γι' αυτό και την έδωσα σε έναν καλό συμφορουμίτη), σε έντονη μορφή, και μου ήταν αδύνατον να βάλω ζώνη και να παίξω όρθιος. Με περιόριζε σημαντικά, και μου είχε δημιουργήσει μια ανάμεικτη εντύπωση, γενικότερα, για τις SG. Τεράστιο plus αυτό, σημάδι ότι η κιθάρα αυτή ήρθε για να μείνει. Το τρίτο πράγμα που παρατήρησα ήταν το πόσο άνετη είναι. Έχει πιο λεπτό σώμα από την G400 (3,4mm η SG vs 3,7mm η G400), είναι ακομα πιο ελαφριά, έχει belly cut, και το μανίκι ταιριάζει ακριβώς στο χέρι μου. Επιπλέον, το ξύλο (στο μανίκι) δεν έχει καθόλου την άγρια faded υφή που συνηθίζεται στις faded. Έχει satin υφή και στο χέρι είναι το ιδανικό, καθώς δεν κολλάει όπως με το gloss finish. Η ταστοδουλειά είναι πολύ καλή (δεν υπάρχουν κοφτερές γωνίες) και τα τάστα έχουν σχεδόν το ιδανική αίσθηση για τα δάκτυλά μου (τα θέλω ελαφρώς ψηλά, για να μην κολλάει το δάκτυλο στα bends). H ταστιέρα είναι από τις πιο άνετες, εύκολες και γρήγορες. Μου έχει κάνει εντύπωση που έχουν χρησιμοποιήσει maple λαιμό και όχι το κλασικο μαόνι. Δεν ξέρω εάν αυτό βοηθά στο neck dive, αλλά σίγουρα το ξύλο είναι πιο σκληρό και αναίσθητο στις αλλαγές του καιρού. Αυτό σημαίνει λιγότερο συχνή ρύθμιση του relief. Επίσης, είναι λιγότερο ελαστικό με αποτέλεσμα η κιθάρα να αλλάζει τόνο πολύ δυσκολότερα όταν μετακινούμε την κιθάρα ή το χέρι μας στην ταστιέρα. Στην G400, με μαόνι παχύ λαιμό, ήταν πολύ έντονες οι αλλαγές τονικότητας όταν πχ έδινα κλίση στο σώμα. Θεωρητικά είναι και πιο bright ξύλο, άρα πιθανόν να είναι παίρνει μερίδιο στον αρκετά bright τόνο της κιθάρας. Σχετικά με το σετάπ, δε με δυσκόλεψε καθόλου. Το action μπορεί να κατέβει αρκετά χαμηλά, δεν ξεκουρδίζει σημαντικά, αλλά για να συμβεί αυτό έπρεπε να δουλέψω λίγο με το nut. Πάρα πολυ στενά slots... Τέλος, τα ποτενσιόμετρα εχουν αρκετά ποιοτική αίσθηση και είναι πολύ μαλακά (γυρίζουν πολύ εύκολα). Νομίζω ότι είναι 50s το κύκλωμα, καθώς με ρίξιμο του volume στο 8, έχει καθαρίσει σημαντικά ο ήχος. Πολύ εύκολη κιθάρα για κάποιον που δουλεύει πολύ με τα ποτενσιόμετρα. Μεχρι και ο 3way διακόπτης είναι πολύ μαλακός στη λειτουργία του, κάτι που χαρακτηρίζει όλη την κιθάρα στο σύνολό της. Πολύ "μαλακή" στο παίξιμο, στην αίσθηση, στον ήχο κλπ. Ήχος/μαγνήτες Η SG έχει τοποθετημένους τους 490Τ και 490R. Είναι alnico 2 μαγνήτες που συναντάμε σε πολλά μοντέλα SG, ακριβά και μη. Ο 490T, που είναι στη γέφυρα, είναι μετρημένος στα 8,36Kohm, ενώ ο 490R, που είναι στη θεση neck, είναι στα 7,96Κohm. Είναι πιο hot σε σχεση με ένα κλασικό PAF, αλλά είναι αρκετά πριμάτος και έχει μια ευχάριστη ατάκα που θυμίζει P90. Δεν έχει κρεμώδη ήχο, αλλά σκαστό, στρογγυλό και αλήτικο. Μου αρέσει αρκετά, καθώς δίδει 100% τον τόνο που πρέπει να έχει μια SG. Με άλλον μαγνήτη, πχ classic 57, δεν ξέρω εάν θα μπορούσα να πω το ίδιο. Ήθελαν χαμήλωμα αρκετά για να καθαρίσεί λίγο ο ήχος και μπορέσω να έχω καθαρά στον ενισχυτή. Είναι πολύ ευαίσθητοι στις ρυθμίσεις του ύψους, γενικότερα. Δεν έχω αποφασίσει εάν θα τους αλλάξω ή όχι, καθώς θα ήθελα να έχουν λίγο καλύτερα καθαρά και note definition, όπως έχω συνηθίσει με άλλους διπλούς μαγνήτες. Υστερούν στα double stops, καθώς ο ήχος λασπώνει αρκετά. Εάν αυτό δεν συνέβαινε, θα ήταν απλά τέλειοι μαγνήτες, για τα γούστα μου. Βέβαια, έχουν πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Μπορούν να παίξουν τα πάντα, από jazz μέχρι metal, και να το κάνουν και πολύ καλά. Είναι πάρα πολύ πριμάτοι (η έλειψη nickel cover δίδει έξτρα πρίμα), και κόβουν ιδιαίτερα καλά στο μιξ. Έχουν ένα έντονο σκάσιμο που θυμίζει μονό μαγνήτη, τηρουμενων των αναλογιών. Δεν είναι υπερβολη να πω ότι είναι πολύ κοντά, ηχητικά, με P90. Με βάση αυτά που έχω διαβάσει, και δεν ξέρω εάν αληθεύουν, τα δυο coils του μαγνήτη είναι άνισα τυλιγμένα, με αποτέλεσμα την έντονη, αυτή, ατάκα. Εδώ φαίνεται πόσο πριμάτοι είναι σε σχέση με τους filtertron απο την G5222 (και αυτή στα 24,75inch scale). Παίζω με τον MV50 με line out. SG sg.mp3 Gretsch 5222.mp3 Εδώ κάποιες δοκιμές στον Marshall Origin 20 με μικρόφωνο: Καθαρός ήχος sg clean.mp3 Crunchy ήχος sg crunch.mp3 Distorted ήχος sg dist.mp3 Και εδώ πως ακούγεται μέσα στο μίξ. Παίζω με τον MV50 με βασικό drive το OD3 (με παρέσυρε λίγο το backing track...) sgjod3mv.mp3 Χαρακτηριστικά Manufacturer: Gibson Series: Gibson USA Design: SG Body: Mahogany Neck: Maple Neck Construction: Set-in Neck Profile: Slim Taper Thickness at 1st Fret: 20.3 Thickness at 12th Fret: 22.2 Fretboard: Rosewood Scale in mm: 628 Fretboard Radius in Inches: 12 Number of Frets: 22 Fretboard Inlays: Dot Nut type: Tektoid Nut width in mm: 43 Width at Last Fret: 57.4 Pickup: HH Manufacturer pickups: Gibson Neck Pickup: 490R Humbucker Bridge Pickup: 490T Humbucker Active pickups: No Piezo Pickup: No Coil-splitting: No Switch: 3-Way Control: 2x Vol, 2x Tone Bridge: Tune-o-Matic Tailpiece: Aluminum Stopbar Tuners: Vintage Style Keystone Strap Button: Standard Hardware: Nickel String Gauge: .009 - .046 Factory Tuning: Standard E Country of Origin: USA Colour: Worn Brown Finish: Satin Number of Strings: 6 Case included: No Gigbag included: Yes Certificate: No Φωτογραφικό υλικό

Στην περίπτωση αυτή, το αφήνεις λίγες μέρες στο ντουλάπι, και έπειτα το ακούς με φρέσκα αυτια. Τότε μπορείς να είσαι σίγουρος εάν σου αρέσει το ίδιο με πριν, ή χρειάζεται να κάνεις αλλαγές.

Συνέχισε να ακολουθείς το ένστικτο, να παράγεις, να ρωτάς και να βελτιώνεις. Κάτι πολύ καλό θα κάνεις σύντομα.

Για την αρμονία των ρυθμικων ρωτω

Στρατο, στο κομμάτι αυτό το μπάσο και η κιθάρα είναι σε ένα βασικό ακορντο, και το σόλο όργανο κάνει παιχνίδι από πανω (από το κινητό δεν καλακουω)?

Το γαμοπίλαφο λείπει από την εικόνα αυτή...

Η trap δε χρειάζεται στοιχεία έκπληξης. Είναι Η έκπληξη από μόνη της...

Γιατί, υπάρχει κι άλλη μουσικη??

Αυτό που συχνά συζητάμε, περί ύπαρξης στοιχείου έκπληξης σε ένα κομμάτι, ώστε να παρουσιάζει ενδιαφέρον και να μην είναι βαρετό. Ένα πολύ ενδιαφέρον βιντεάκι, όπου ,συνοπτικά, ο Beato αναφέρει 13 διαφορετικές περιπτώσεις/κατηγορίες.

Οι μικρές, καθημερινές, χαρές της ζωής...

Μέχρι και η κλασική κιθάρα συνδέεται άνετα με τα πετάλια της ηλεκτρικής...

Ολοκληρωμένο κομμάτι. Πολύ καλή προσπάθεια, μπραβο. Συνέχισε να γράφεις. Μεγάλη βελτίωση σε σχέση με παλαιότερα. Ωραίο και το σολακι με την κιθάρα. Δεν με ενοχλησε το συνηθισμένο strum C G. Δεν υπάρχει κάτι που δεν έχει παιχτεί από άλλους, έτσι και αλλιώς. Μια χαρά το διαχειρίστηκες το όλον. Να προσέξεις να βάζεις παντού το ίδιο reverb και σχεδόν ίδια ποσότητα. Και πρόσεξε λίγο παραπάνω τη μίξη της φωνης.

Δεν θα ήθελα εντελώς ίσιο το μανικι, στην περίπτωση αυτή. Χαλάρωσε λίγο το truss rod, να ανέβουν οι χορδές, και χαμήλωσε λίγο τη γέφυρα εάν σου φαίνονται ψηλά οι χορδες (υπό την προϋπόθεση ότι δεν μπάζαρει στα τελευταία τάστα)

Στα πρώτα τάστα μπαζάρει?

Όταν τρίζει, σταματάς να κατεβάζεις ή παίζει πιο μαλακά. Σε ποιο τάστο σου τρίζει?

Πουρουπου πουπουρου ο παπάρας

Δε μου έχει τύχει με κιθάρα, ή άλλο οργανο, αλλά μου έχουν τύχει ξερολες που μιλούσαν παραπάνω απ' ότι όφειλαν ως πωλητές.

Αυτό εκανα με τους μαμά broadtrons. Κάθε φορά που την έπιαναν, δεν εμένα ευχαριστημένος και συνεχώς σκαλιζα ύψη και βίδες. Μόλις έβαλα τους filtertron, ασχολήθηκα ένα απόγευμα κάνοντας δοκιμές, και από τότε δεν τη ξαναπειραξα. Και οπότε παίζω με καλύπτει 100% ο ήχος. Είναι καθαρά θέμα του πόσο σου αρέσει ο ήχος του μαγνήτη...

Πολύ πολύ καλό. Μπράβο σας. Ωραίο ύφος, ωραία εκτέλεση και οι στίχοι/φωνητικά του Αποστόλου έδεσαν υπέροχα. Μονή ένσταση είναι η πολύ ροκ ηλεκτρική κιθάρα στο 1.15. Ήχος πολυ σκληρός, και παίξιμο εκτός ύφους. Το δεύτερο σόλο με το wah είναι κάπως πιο light και ταιριάζει καλύτερα. Προσωπικά, θα έβαζα σόλο με πολυ πιο καθαρό ήχο, και κοντά στην μελωδία του κομματιού. Μπράβο σας!