John Tzinieris

Είναι το πιάνο με τα περισσότερα πλήκτρα που μπορεί να αγοράσει κάποιος σε μαζική παραγωγή. Έχει 8 οκτάβες λοιπόν. Έχει 97 πλήκτρα. Έχει 9 φορές τη νότα ντο. (ντοντοντοντοντοντοντοντοντοοοοοοο). Είναι το μεγαλύτερο μοντέλο και κορυφαίο πιάνο που κατασκευάστηκε από την Bösendorfer. Έχει μήκος 290 cm, πλάτος 176 cm και βάρος 552 kg. Κοστίζει..

Προσοχή, η παραπάνω φώτο δεν είναι fake. Είναι το Bosendorfer 290 Imperial Grand Piano (ίσως γίνει και Grand Turismo μόλις το δει η πεθερά). Πρόκειται για τo baby grand που λιγουρεύεται ο LK (εντάξει, πλάκα κάνω.. ) Βλέπετε τίποτα περίεργο όσον αφορά τα πλήκτρα;

Μου θυμίζει κάτι παλιά custom (πανάκριβα) PCs που είχαν μόνο Windows και το GigaStudio επάνω τους. Αν έχει καλή κάρτα ήχου και κοστίζει ~700€ (που είδα στα γρήγορα) είναι πολύ καλή περίπτωση.

Βέβαια! Δε θυμόμουνα καλά. Μάλιστα είχε και Fairlight τελικά.. Ίσως με αυτό έκανε την περισσότερη δουλειά..

Πρωτότυπη δουλειά ακόμη και στο εσωτερικό του δίσκου με το διάγραμμα της μείξης. Όπως και με τον JM Jarre (ας πούμε για το Emulator III και το Zoolook), πολλές φορές χρειάζεσαι και ακριβό-πρωτοπόρο εξοπλισμό για να κάνεις δουλειά. Πόσο καλό είναι το Arturia CMI V σε μορφή VST ξέρει κανείς;

Δεν έχεις άδικο που θες και τα δύο. Εκείνη την εποχή ήταν ότι καλύτερο στα home micros! Τώρα που το ξανασκέφτομαι οι επιλογές μου στα παραπάνω τραγικά διλήμματα της ζωής είναι: Amiga 500 / Πίτσα / Beatles / Θάλασσα / Γκάλης. Ότι δεν έγραψα δεν μπορώ να επιλέξω. Άρα, το ερώτημα παραμένει: FAIRLIGHT 'Η EMULATOR (III) ;

Ολυμπιακός ή Παναθηναΐκός ; Atari ST ή Amiga 500 ; Πίτσα ή χάμπουργκερ ; Beatles ή Rolling Stones ; ΜΙΝΙΟΝ ή Αφοι Λαμπρόπουλοι ; Βουνό ή θάλασσα ; Γκάλης ή Γιαννάκης ; Fairlight ή Emulator ;

[1] Ναι το ξέρω, αστειεύομαι με την ερώτηση που έκανες [2] Τα manual τα είχα διαβάσει παλιά, τα έχω μισοξεχάσει πια.. Ευτυχώς θυμάμαι να φτιάχνω και να σώζω song/mixing γιατί αυτά χρειάζονται στα κομμάτια.. [3] Οχι editor, ομολογώ δεν το έχω προχωρήσει τόσο πολύ.. Ωραίος φαίνεται πάντως από τις εικόνες!

[1] Φαίνεται, φαίνεται.. Εγώ δεν το ξέρω καλά, σιγά-σιγά θα το μάθω.. Τα synth δεν παλιώνουνε ποτέ έτσι κι αλλιώς.. [2] Έτσι εξηγείται γιατί κάποιοι ήχοι αρχίζουν και θυμίζουν light arranger.. Χαμός! [3] C'mon, για αυτές τις δουλειές έχω άλλο PC, όχι το μουσικό.. Αυτό έχει "καρφωμένο" s/w εδώ και πολλά χρόνια.. [4] Ντελικάτο, εννοώ, σου δίνει την εντύπωση ότι δεν αντέχει και πολύ δυνατά κτυπήματα πλήκτρων.. Αυτό αποτελεί δικιά μου εντύπωση, πάντως.. Θα δείξει.. [5] Μα φυσικά όταν φτάσω να χρησιμοποιώ το 100% του MOXF [άστα, κάποια κουμπιά ούτε έχω καταλάβει τί κάνουν / σιγά-σιγά είπαμε..]. Assassin's Creed is a historical action-adventure video game series and media franchise published by Ubisoft

Waterfall, μου φαίνεται ξέρεις καλύτερα το MOXF από μένα τελικά.. Αυτό με τη flash-ram ούτε που το θυμόμουνα.. Με τα preset παίζω από την αρχή.. Θα το τσεκάρω.. Και μάλιστα παίζω αποκλειστικά με τα voices.. Μάλλον χρησιμοποιώ το 5%, αλλά κι αυτό μου φαίνεται πολύ καλό.. Επίσης, δεν χρησιμοποιώ το sequencer, τί τον έχουμε τον ρημάδη τον Η/Υ.. Πάντως, σε όλα τα ηλεκτρονικά ισχύει αυτό με τη σκόνη. Οι τηλεοράσεις αποτελούν την εξαίρεση και δείχνουν αντοχή.. Αλλά και τα κουμπιά στα synth βλέπω κι εγώ ότι γενικά αντέχουν δεκαετίες αν τα χειρίζεσαι προσεκτικά. Τέλος, το keybed στο MOFX (no aftertouch btw) όντως φαίνεται λίγο πιο ντελικάτο από π.χ. του SY77.. Εργαλεία υπάρχουν! Αρκεί να ξέρεις πού θα ψάξεις να τα βρεις..

Εντάξει, αλλά γιατί μερικά MODX έχουν το πρόβλημα και κάποια άλλα όχι; (προφανώς φάουλ της εταιρείας αυτό στον ποιοτικό έλεγχο ή φτηνιάρικο ή μη-ελεγμένο επαρκώς κύκλωμα). Το να ανοίξεις μόνος σου το όργανο και να το ξανακλείσεις είναι πάντα κάπως επικίνδυνο, δεν είναι PC αλλά αρκετά πιο περίπλοκο και πολλά μπορούν να πάνε στραβά.. 2-3 φορές έχω ανοίξει synth (ευτυχώς όταν το έκλεισα δούλευε όπως πριν) και θέλει τρελή προσοχή.. Εμένα μου είχε βγάλει το MOXF πρόβλημα στη δεξιά αναλογική έξοδο (distortion που συνέχεια γινόταν πιο έντονο) και επισκευάστηκε άψογα από εξειδικευμένο τεχνικό που είναι και πολύ γνωστό μέλος του noiz! Το είχα ανοίξει μόνος μου αλλά φυσικά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, δεν είμαι ηλεκτρονικός.. Btw, το MOXF - αν και υποτίθεται τεχνολογικά ξεπερασμένο - μπορεί να εκτελέσει εκατοντάδες "επικίνδυνες αποστολές"! Πάρα πολλές δυνατότητες έχει. Μια ζωή ψάξιμο. Το πήρα σχετικά λίγο πριν βγει το MODX αλλά δεν με χάλασε πολύ γιατί κι αυτό είναι σούπερ.

Όπως έγραφε παλιά και ένας παλιός-καλός γνωστός: "Σε αυτήν την περίπτωση θα σε παρακαλούσα να με ενημέρωνες για την ακριβή τοποθεσία και ώρα που θα πέταγες το yamaha-synth από το παράθυρο!"

Αυτό κάνει για μουσική υπόκρουση σε ντοκιμαντέρ που μιλάει για τα Voyager 1 και 2..

Καλά, όπως τη βρίσκει ο καθένας, εννοείται!

Αν και πρέπει να ταιριάζει και με τα υπόλοιπα σαν χρώμα μέσα στο στούντιο. Για live είναι πιο must.

Την Κυριακή που είδα το προηγούμενο επεισόδιο, και η κλασική και η ροκ που έπαιζαν ήταν ξένα κομμάτια. Οπότε: 0%, η εκπομπή πρέπει να κοπεί!

Εκπομπή "Musikology" κάθε Τρίτη στις 18:00 στην ΕΡΤ3. Αξίζει!

Αν σας αρέσει η παλιά μουσική μπορεί να κολλήσετε άσχημα με αυτό εδώ:

Άγνωστο το τί θα γίνει.. Μάλλον θα δημοπρατηθούν κάποια στιγμή όλα αυτά. Το στούντιο στο Παρίσι πάντως σίγουρα είναι καταπληκτικό και σαν concept και σαν απόδοση και είναι κρίμα που φαίνεται ότι έχει πάψει να χρησιμοποιείται. Στο άλλο τώρα, φυσικά και όλα αυτά που έχουν γίνει από την πολιτεία για προώθηση ή έστω σοβαρή αναγνώριση Σκαλκώτα, Μητρόπουλου, Κάλας, Σγούρου, Καβάκου, Κουρεντζή (και πολλών άλλων ακόμη) είναι πολύ λίγα σε συνάρτηση με την αξία τους. Βασικός λόγος - κατά την άποψή μου - ότι ο μέσος Έλληνας δεν ενδιαφέρεται καθόλου για κάτι τέτοια..

Πολύ ωραίο post. Κρίμα που ο Βαγγέλης δεν έχει παιδιά και όλα αυτά τα ωραία θα πάνε τελικά για σκότωμα..

Ναι, βέβαια, υπάρχουν και διάφορα άλλα που γίνονται ταυτόχρονα για να ξεκουράζεται και το αυτί που ακούει κάποιες φορές τα ίδια και τα ίδια.. Αλλά και για πρακτικούς λόγους, υπάρχουν και διάφορες άλλες δουλειές που πρέπει να γίνουν.. Όχι ακρόαση μουσικής όμως..

Η αλήθεια είναι ότι όλες αυτές οι διαδικασίες του στυλ: άλλαξε κάτι εδώ, σύγκρινε με το άλλο, είναι καλύτερο, δεν είναι καλύτερο, χάνει εδώ, κερδίζει εκεί, άκου εκεί αυτή τη λεπτομέρεια, τσέκαρε πάλι και το άλλο πίσω, δες και τί θα γίνει με εκείνο το δύσκολο πέρασμα εκεί, ρίξε και μια συνολική ματιά παντού, ξανακοίταξε αν είναι εντάξει και το άλλο, σκέψου μήπως είναι καλύτερη και η τάδε δυνατότητα, κάτι κερδίζεις εκεί, κάτι χάνεις εκεί κλπ. κλπ. κλπ. είναι αρκετά ξενερωματικές και κουράζουν γρήγορα και το αυτί. Είναι μεν δημιουργικές αλλά όχι τόσο πολύ όσο η δημιουργία της μουσικής. Γι'αυτό αν έχει βρει κάποιος τυπικές ρυθμίσεις για τέτοιες περιπτώσεις (τουλάχιστον για κάποια αφετηρία) είναι καλά..

Νομίζω κι εγώ ότι αν υπάρχει φωνή το compression είναι πολύ πιο αποδοτικό. Το άλλο λέγεται "parallel compression". Γίνεται και στο στάδιο του mixing. Για παράδειγμα: Πηγή: https://www.soundonsound.com/sound-advice/q-how-should-compress-classical-recording A more transparent approach to compression is to use a compressor as a send effect, mixing the compressed signal in with the unprocessed one — this is often referred to as parallel compression. For this to work, you need to make sure that the compression processing doesn't also introduce any delay, otherwise you'll get a nasty kind of static phasing sound. That said, most software DAWs now have comprehensive plug-in delay compensation, so this is becoming less of a problem for people these days.

Μια που το ξεκινήσαμε: Βασικά στα 2 mastering πρόσεξα τις δυναμικές, με τα άλλα δεν ασχολήθηκα. Προσοχή, πάντως, δεν τα άκουσα στο σύστημα αναφοράς αλλά στα ηχεία του PC (κάτι Behringer MS-16). Στο αρχικό - που δεν έχει compression - φαίνεται αμέσως όλη η δουλειά που έχει γίνει σε ισορροπίες οργάνων, εκτέλεση γραμμών, ενορχήστρωση κλπ. με φυσικό και καλό αποτέλεσμα. Π.χ. όσο μπαίνουν τα όργανα η ένταση δυναμώνει, το αρχικό εφέ που ακούγεται 2 φορές "κάθεται" σωστά πάνω στο πιάνο, η ντραμς είναι σχετικά ισορροπημένη κλπ. Με το compression αυτά όλα "ζουπιούνται" και λίγο-πολύ αλλοιώνονται ως αποτέλεσμα, με κέρδος βέβαια τη μεγαλύτερη ένταση. Όλα αυτά βέβαια είναι αρκετά υποκειμενικά. Μερικές ακόμη παρατηρήσεις: Έχω προσέξει ότι οι ήχοι από synthesizer (κυρίως h/w) που χρησιμοποιούμε έχουν πολλές φορές ένα χαρακτήρα κομπρεσαρίσματος χωρίς να έχουμε κάνει εμείς τίποτα, αυτό το έχουν προσέξει φαίνεται όταν σχεδιάζουν το preset. Έχω στο μυαλό μου πολλά παραδείγματα. Αυτό αφορά όλες τις παραμέτρους του ήχου ακόμη και τα εφέ. Αυτό κάνει την ανάγκη compression τους ακόμη μικρότερη. Ακόμη και στην αρχική μίξη σου θα μπορούσαν να υπάρχουν ακόμη μεγαλύτερες δυναμικές διαφορές, πιο uncompressed καταστάσεις δηλαδή, κατά την άποψή μου. Θα έμοιαζε και ακόμη πιο φυσικό το παίξιμο. Γίνεται και εκ των υστέρων με ένα ωραιότατο human unquantize στις δυναμικές. Μπορείς να το κάνεις όπως το κάνουν στην κλασική, δηλαδή, κάνεις τελική μίξη σε 2 σήματα, το 1 εντελώς uncompressed και το άλλο με ένα σχετικά ελαφρύ compression (δε θυμάμαι την ονομασία compression).

Εμένα το καλύτερο μού φαίνεται το "αρχική μίξη". Τα άλλα δύο μού φαίνονται και τα δύο αρκετά "πνιγμένα". Μάλλον έχει πέσει πολύ compression ή κάτι τέτοιο..