D'Ailleurs

Δεν πρόλαβα να πάιξω χτες, απλά την κοίταζα το βράδυ πριν κοιμηθώ, σήμερα βράδυ θα την πιάσω.

Έχουν ίδιο χρώμα σε άλλο σχήμα;;;

Επιτέλους μετά απο πολύ καιρό ήρθε ένα ωραίο πακετάκι 2. Και είναι από εκεί που περίμενα... Βγάζω το διάφανο με φυσαλίδες.... Και κάτι περίεργο έχει μεσα... και τι κρύβεται πίσω από το μυστηριώδες πέπλο; Vintage V6M24DY με μαγνήτες Wilkinson και καύλα ανάποδο headstock.... περισσότερες εντυπώσεις αργότερα....

https://www.axesrus.co.uk/Axesrus-Humbuckers-s/2101.htm

http://www.fastbackguitars.com/pickups.html

Ωραία φάση, αν και μέταλλα, αγαπάμε το surf rock.

Περήφανα μπορώ να πω ότι δεν άγγιξα ποτέ μου ένα. Αντίθετα είχα το "Death metal" της digitech και μετά το "Fullbore metal" της MXR. Αν χρειαστεί να πάρω θα τσιμπήσω το "Ripper" της Engl. Νομίζω ότι είναι καλύτερες επιλογές.

Εγώ με γέφυρα με τρέμολο έβαλα f-spaced και είναι μια χαρά (οπτικά). Vale Rossi χαίρομαι που βοήθησα με την tonerider, νομίζω ότι είναι η καλύτερη επιλογή σε budget μαγνήτες. Άλλαξε και το nut και η κιθάρα θα γίνει τούμπανο.

Εγώ ξεκίνησα στα 15 όπως αρκετοί με όνειρα να γίνω βιρτουόζος να έχω μπάντα, να βγάζω δίσκους και λοιπά. Φυσικά δεν κατάφερα τίποτα. Παράτησα την κιθάρα σε κάποια φάση αλλά όταν στα 30 έπιασα δουλειά ξανάρχισα να παίζω ως μέσο καταπολέμισης του άγχους. Έγινα κάπως καλύτερος, έκανα μερικά μαθήματα, πλέον παίζω για την ευχαρίστηση μου και μόνο. Σε μια εναλλακτική πραγματικότητα όμως θα ήμουν ένας νέος Τζώρτζ Λίντς.

θα πρότεινα κιόλας να πείς ποιούς μαγνήτες θέλεις μήπως και μπορούν να σου στείλουν ακριβώς το σετ γιατί τους μονούς δεν νομίζω ότι τους δίνουν μεμονωμένους.

Δοκίμαστε να στείλεις μήνυμα στο f/b το site της εταιρίας δεν φαίνεται να ανανεώνεται συχνά. Εγώ πήρα τον octane 8 απευθείας με επικοινωνία από f/b και έχω την εντύπωση ότι έχουν τα μοντέλα τους και σε άλλες εκδόσεις (μαύρο χρώμα κ.α.). Ήταν πάντως πολύ εξυπηρετικοί και οι μαγνήτες ΜΠΟΜΠΑ.

παιδιά μην μπερδεύετε τις παλιές καραβάνες με τους καινούριους. Κάθε ένας είναι προιόν της εποχής του και κάθε ένας αντιπροσωπεύει διαφορετικό τρόπο προσέγγισης στο όργανο. Αλλά πάνω από όλα είναι η ικανότητα να γράφεις ένα καλό κομμάτι. Ακόμα και ο Blackie Lawless, ένας τελειωμένα άμπαλος μουσικός είχε το ακαθόριστο ταλέντο που τον ώθησε να γράψει κομματάρες που αρκετοί τεχνικά άρτιοι κιθαρίστες δεν μπορούν να διανοηθούν.

συμφωνώ απόλυτα: ελάχιστοι youtubers παράγουν μουσική που να είναι καλή (υποκειμενικό βέβαια). Οι περισσότεροι κινούνται κάπου ανάμεσα στο youtube celebrity και επαγγελματίας αποψάκιας. Ακόμα και άτομα που βγάζουν βίντεο με διασκευές, δεν μπαίνουν στην διαδικασία να γράψουν νέα μουσική. Τώρα γιατί κάποιος θα πρέπει να πληρώνει συνδρομή σε ένα κιθαρίστα ή τραγουδιστή για να βγάζει διασκευές νέων κομματιών ή να κάνει reaction videos (ο πάτος δηλαδή) εμένα με ξεπερνάει. Ακόμα και οι κριτικές εξοπλισμού έχουν καταντήσει λίγο ανούσιες: όλοι λένε τα ίδια και τα ίδια, τα πάντα σχεδόν ακούγοται τέλεια (ακόμα και τα mini heads της joyo ακούγονται σαν τέρατα) και σπάνια βλέπεις την πραγματική χρησιμότητα ενός προιόντος.

Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω ελάχιστα βίντεο έχουν κάτι να πούνε (για μένα). Βίντεο με mini-lessons, τρόπους να παίξεις κάποια κομμάτια και καμία φορά παρουσίαση εξοπλισμού (αν και σχεδόν πάντα δεν καταλαβαίνω αν μου κάνει ή όχι αφού οι περισσότεροι θεοποιούν τα πάντα) έχουν ενδιαφέρον. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι σταδιακά αρκετοί που ασχολούνται μετατρέπονται σε περσόνες: τα βίντεο που μας δείχνουν το νέο πετάλι της MXR αντικαθίστανται με βίντεο για αποψάρες, για την προσωπική τους ζωή, vlogs (δεν υπάρχει πιο ανούσιο πράγμα). Αλλοι κάνουν καριέρα με διασκευές γνωστών τραγουδιών. Τώρα ώρα σε φάση μπάντα, φαντάζομαι ότι θα ισχύει ότι ισχύει και με αρκετές δισκογραφικές: το ουσιαστικό ντέμο αντικαθίσταται με το "έχω 20.000 likes και endorsement από τον ταδε" καθώς επίσης και με μια υπερ-προβολή του "εγώ". Σίγουρα βοήθησε το youtube (δημιούργησε ένα ολόκληρο κλάδο DIY celebrities) αλλά δεν είναι το Α και το Ω.

μου φαίνεται λίγο δήθεν η φάση: την διεξάγει το sweetwater ένα κολοσσιαίο κατάστημα με τεράστια ποικιλία σε προιόντα και σχεδόν άπειρους πόρους προκειμένου να το πραγματοποιήσει (μουσικούς, μηχανικούς κ.α.). Οκ ενδιαφέρον (προσωπικά για μένα όχι) αλλά λείπει ο αυθορμητισμός.

Εμένα δεν με εντυπωσιάζουν όπως και οι Solar και διάφορες άλλες. Δεν λέω ότι δεν θα είναι καλές, αντίθετα πιστευώ ότι παίρνεις ότι πληρώνεις και ακόμα περισσότερα αλλά όπως προαναφέρθηκε μου φαίνονται πολύ generic, δλδ δεν θα τις προτιμούσα από μια Washburn ή Dean. Πάντως όπως και οι Solar με τον Ola χρησιμοποιούν την φήμη τους ως youtube περσόνες προκειμένου να προωθήσουν το προιόν τους. Φαντάζομαι ότι αργά η γρήγορα οι περισσότερες εταιρίες θα καταφύγουν σε αυτό, αν δεν το έχουν ήδη κάνει.

Επειδή πέρασα και εγώ από παρόμοιο λούκι όταν αποφάσισα να αφήσω τα πεταλάκια θα σου πω μια άποψη: όταν αποφάσισα να πάρω λάμπα "γιατί έχει καλύτερο φυσικό ήχο, όχι digital" επέλεξα τον Laney Ironheart με την επιλογή για 1 watt. Ακόμα όμως και στο 1 watt η ένταση έπρεπε να είναι χαμηλή, δηλαδή με 12άρι ηχείο έβαζα την ένταση το πολύ στο 3-4. Δοκίμασα πετάλια αλλά πάλι δεν είχα τα αποτελέσματα που ήθελα (ακόμα και με το built-in boost που έχει) λόγω του γεγονότος ότι αν έχεις το volume κάτω από το 6 χρησιμοποιεί την προενίσχυση και όχι τις τελικές λάμπες οπότε και ο ήχος δεν είναι γεμάτος. Τελικά βρήκα λύση αγοράζοντας (μισοτιμής) ένα attenuator (hot plate) όπου βοηθάει αρκετά γιατί τερματίζω το volume και χρησιμοποιώ το attenuator volume για master οπότε και έχω τον ήχο που θέλω. Κατακλείδα; Αν είχα επιλογή σήμερα μπορεί να αγόραζα ένα boss katana ή ένα line 6 Spider v60 για το σπίτι μέσα. Δεν λέω ότι δεν μου αρέσει ο ήχος, το αντίθετο μάλιστα, θεωρώ ότι είναι καταπληκτικός, καλύτερος από κάθε πετάλι αλλά τελικά ξόδεψα πολλά παραπάνω από όσα υπολόγιζα για να αγοράσω κάτι ενώ θα μπορούσα να βολευτώ με κάτι οικονομικότερο. 'Αποψη μου πάντα...

Λίγοι είναι πλέον αυτοί που καινοτομούν. Ακόμα και η αγορά το έχει δείξει ότι δύσκολα θα καθιεωρθεί κάτι πραγματικά καινοτομικό, αντίθετα οι περισσότεροι ψάχνουν ή κιθάρες από γνωστά brands (Gibson, Fender, Ibanez) ή κάτι παρόμοιο (τύπου LesPaul, τύπου Stat κ.α.). Καλώς η κακώς η μουσική κάνει κύκλους και η βιομηχανία που κινείται γύρω από την μουσική ακολουθεί: πρίν χρόνια ήταν στην μόδα τα racks και ο digital ήχος, τώρα "είναι ψεύτικος" και "μόνο ο αναλογικός και οι tube ενισχυτές αξίζουν". Τα ίδια και με τις κιθάρες κάποια στιγμή ανέβηκαν οι superstrat, αρχές 90ς έπεσαν, τώρα επανακάμπτουν. Πάντως η B.C. Rich μπορεί (για μένα) να παίξει μπάλα και στο σύγχρονο και στο "vintage" γήπεδο αν θέλει. Επαναφέρεις τα mockingbird, bich και eagle με χρώμα ξύλου, το παλιό headstock και μαγνήτες με gold/silver κάλυμα και είσαι μέσα, μια χαρά πιστεύω ότι θα πάνε.

με τα υπερσύγχρονα στούντιο.

βάστα ρε φίλε εδώ την ήθελε ο Γεωργιανός μεγαλοπαραγωγός.

Εγώ από την άλλη νομίζω ότι η βιομηχανία των μουσικών οργάνων χρειάζεται να έχει μια θέση για την B.C. Rich. Μπορέι να μην υπάρχουν μεγάλα ονόματα αλλά αυτό δεν εμποδίζει τους ιδιοκτήτες να φτιάχνουν καλά όργανα με καλό value for money. Άλλωστε πόσοι οργανοποιοί που ίδρυσαν εταιρίες είναι ακόμα ενεργοί.

Υπάρχει έντονη κινητικότητα στα mass media της B.C. Rich τον τελευταίο καιρό. Όπως φαίνεται η θρυλική εταιρία άλλαξε διοίκηση και ετοιμάζει δυναμικό comeback μέσα στην χρονιά προσφέροντας eyeporn από τις διάφορες σελίδες της. Είναι ευχάριστο που μια τέτοια πρωτοπόρα και θρυλική εταιρία κατάφερε να επιβιώσει και ελπίζουμε για νέα δυνατά μοντέλα. https://twitter.com/officialbcrich https://www.instagram.com/officialbcrich/

Ο Νάκας στον Κορυδαλλό επίσης έχει κλείσει και στον Πειραιά θεωρητικά λειτουργεί αν και κάποιες φορές που πάω (πχ Σαββάτο πρωί κατά τις δέκα) είναι κλειστός ή μερικά απογεύματα. Το μαγαζί στην Μαυρομιχάλη ζεί και βασιλεύει και να πω την αλήθεια νομίζω ότι είναι το μεγαλύτερο μαγαζί πώλησης μουσικών οργάνων στην Ελλάδα αυτή την στιγμή (πιστεύω ότι δεν κάνω λάθος). Δεν ξέρω ποιά είναι η πολιτική του με τα υποκαταστήματα (αν είναι φραντσαιζ ή αν τα διαχειρίζεται από τα κεντρικά) αλλά να πω την αλήθεια αρκετά που έχω πετύχει είναι μικρά και ημιψιλικατζίδικα. Γενικά πάντως νομίζω ότι τα καταστήματα οργάνων προσαρμόστηκαν απότομα στην Ελληνική πραγματικότητα.

χαχα, εντάξει ότι θέλει ο καθένας, απλά εμένα μου φαίνεται αχρείαστο. Ήδη έχω μια με την οποία παίζω ελάχιστα και στεναχωριέμαι να την βλέπω να κάθεται...

Καμια φορά ναι ανάλογα την περίπτωση. Είχα μετανιώσει για μια κιθάρα που έδωσα, την ξανά πήρα πίσω και τελικά αποφάσισα να την ξαναδώσω. Αλλά για άλλα όργανα/πετάλια/ενισχυτές όχι και τόσο ειδικά όσα απόσβεσα την αξία τους με την χρήση τους. Το μόνο για το οποίο θα μετάνιωνα θα ήταν αν σκότωνα κάτι μόνο και μόνο για να φύγει. Πάντως δεν είμαι πολύ υπέρ του να στακάρεις εξοπλισμό. Εχώ βασικά πράγματα δύο ή τρεις το πολύ κιθάρες, ενισχυτή και ηχείο, αν κάτι δεν πολυχρησιμοποιώ προσπαθώ να το δώσω, είναι κρίμα να κάθεται. Ποτέ δεν κατάλαβα όσους έχουν δέκα κιθάρες, πέντε ενισχυτές και μια ντουλάπα πετάλια.