Δουλεύοντας στην παραγωγή εκδηλώσεων από το 1993, και από το 2005 με δικιά μου εταιρία παραγωγής, η εμπειρία μου δεν καταγράφεται γιατί θα έχει νομικές κυρώσεις...
Διαπίστωσα όμως στα 30 χρόνια που εργάζομαι (πριν το 93 δούλευα στην TV), ότι στο κομμάτι της παραγωγής, οι μουσικοί είτε ως άτομα είτε ως σύνολα ήταν το εύκολο κομμάτι στην αλυσίδα που μπορούσες να ρίξεις.
Ούτε ξέραν τι λεφτά πέρνανε, ούτε τι κρατήσει είχαν, ούτε αν υπήρχε ασφάλεια κλπ.
Μόνο αν κάποιοι συνεργάζονταν με φίλους ή είχαν συζύγους που νιάζονταν και κάνανε τις διαπραγματεύσεις για αυτούς.
Τα τελευταία χρόνια μέσα στην κρίση και μόνο για τον φόβο του ελέγχου από τον ΕΦΚΑ αναγκάστηκαν οι εταιρίες παραγωγής να κάνουν νόμιμες προσλήψεις.
Τα παραπάνω τα γράφω πρώτον γιατί θα ήθελα να ξέρετε πως σας αντιμετωπίζουν οι άλλοι με τους οποίους συνεργάζεστε και δεύτερον γιατί με πονάει να σας θεωρούν εύκολο θύμα και όταν σας ρίχνουν είναι σαν να κλέβουν εκκλησία.