1. Να είναι μετρονόμος. Δεν με νοιάζει αν κάνει τα απίστευτα, αν έχει feel, αν έχει φοβερές δυναμικές, άπαξ και κουνάει το κομμάτι, εμένα δεν μου κάνει. Το θεωρώ το σημαντικότερο χαρακτηριστικό σε οποιοδήποτε τεχνικό επίπεδο κι αν βρίσκεται η μπάντα.
2. Δυναμικές. Να μην... κοπανάει το ίδιο σε όλα τα σημεία και κομμάτια! :wink:
3. Να γκρουβάρει. Να μεταδίδει πόρωση, πάθος. Αν δεν το κάνει ο ντράμμερ πρώτος, η μπάντα θα σέρνεται, κόμα και να"εκτελεί" τέλεια.
4. Πειθαρχεία - σεβασμός - αισθητική. Για μένα ο ντράμμερ πρώτα κρατάει "τα μετόπισθεν" και μετά μιλάει (μουσικά). Και σίγουρα όχι την ώρα που "μιλάνε" οι άλλοι.! :wink: Μετρημένα breaks και επίδειξη...